Volgens de mythe stak Pallas Athene, dochter van Zeus, een olijftak in de grond op de Akropolis. Hieruit ontsproot een olijfboom die volgens de overlevering in de tijd van Perikles nog steeds de berg sierde. Het maakte haar tot beschermvrouw van de stad die rond de berg werd opgebouwd en die haar naam zou dragen. De gift van de godin Athene, de olijfboom, werd het teken van overwinning, vrede en welvaart. De heilige olijfbossen rond de Olympus leverden de olijftakken waarvan de slingers werden gemaakt voor de winnaars van de Olympische spelen. Verslagen soldaten van vijandelijke legers kwamen om clementie smeken en droegen daartoe in wol gewikkelde olijftakken. Ook in het logo van de Verenigde Naties zien we nog steeds de olijftak als symbool voor vrede. In veel godsdiensten, mythes en legenden is de olijfboom een heilig symbool voor wijsheid, vrede en voorspoed.

Geplukt uit : http://www.panathea.nl/html/olijfboom.html

Sorry, ik was eigenlijk een beetje vergeten te vertellen van “hoe het begint”.  Je hoort nooit praten over olijfbloemen … en toch komt er een vrucht ! Juist, de olijfboom geeft bloem, maar dan wel onbetekende wit-crème bloemetjes.  Noch de bloem, noch de geur is bijzonder.  De bestuiving gebeurt door de wind en door de insecten (lees : bijen). Van alle bloemetjes wordt maar 10 % een OLIJF.

Het is een boom die honderden jaren oud kan worden. Al in het eerste bijbelboek wordt over de Olijfboom gesproken, zo lang is deze al op aarde. Het verhaal is dat Noach na de zondvloed een duif liet uitvliegen om te kijken of de aarde drooggevallen was. Bij de derde vlucht kwam de duif terug met, naar aangenomen wordt, een olijfblad in de snavel.

Een olijfboom verliest zijn bladeren niet : gedurende de 4 seizoenen zie je de blijvende groen/grijze bladeren.