Hallo hallo !

Weer een tijdje sinds mijn laatste nieuws, maar ... elektra en internetconnectie werkten weeral niet mee.  Ik zal er deze keer niet echt op ingaan maar het is verdomd vervelend.  De normale nutsvoorzieningen van de moderne maatschappij zijn hier nog steeds NIET normaal.  Maar sinds zaterdag (er is weer eens een delegatie elektra-mannen gekomen) is alles weer optimaal ... tot het volgende probleem.

Sinds vandaag : ietsje frisser en een leuke bries.  Het doet echt deugd na die weken waarin we enkel de werkwoorden zweten, zwemmen en stilzitten of-liggen kenden.  Vanaf nu hebben we de heerlijke na-zomer, waar jullie zelfs tijdens de echte zomer jaloers op zijn.  Even een foto van het slaapplaatsje van onze Iauw.  Daar ligt ze de ganse dag zalig te slapen.  Ik heb altijd gehoord dat de poezen de beste plekjes kiezen en dat je daar best ook gaat liggen .... maar beetje onhandig denk ik.

Vorige week maakten we kennis met Savarona, HET yacht van Atatürk hier midden in de baai, vlak voor onze neus. Je kon er niet naastkijken, en 's nachts ook niet als het verlicht was zoals een kerstboom. 

Voor zijn tijd was de Savarona het grootste niet-koninklijke yacht ter wereld : lengte 136 m en breedte 16 m.  Het werd gebouwd in 1931 als stoomschip in Duitsland in opdracht van ene mevrouw E. Roebling die er 4 miljoen US $ voor over had. In 1938 werd het schip verkocht aan de Turkse regering voor de prijs van 1,2 miljoen US $ (mijns inziens geen goede belegging).  Het werd de presidentiële yacht van niemand minder dan Atatürk.  Spijtig genoeg kon hij er maar 6 weken van genieten - tot zijn dood.  Het schip bleef in Istanbul liggen tot na de 2e wereldoorlog.  Daarna gebruikte de Turkse marine het als schoolschip tot 1989. Een Turkse zakenman wou de Savarona in eer herstellen en kreeg de mogelijkheid het schip te huren voor 49 jaar.  Het werd grondig gerestaureerd en opgeknapt waarbij kosten niet gepaard bleven.  Nu wordt de boot gecharterd voor luxe-cruises op de Middellandse zee.  Misschien een tip indien jullie nog geen zomerreisje boekten ?  

Vorige week ook een drama in Selimiye : de manager van "het" hotel boven ons (een vrouw van 27) is van de weg geraakt aan de overkant van de baai.  Dood.  Er wordt veel over geroddeld en beweerd dat het geen normaal ongeval was.  Er is in alle geval een onderzoek ingesteld.

Ook vorige week : het verjaardagsfeestje van onze recentste buurvrour Doris.  Het leuke aan zo'n feestjes is dat het steeds de "toren-van-Babel" is : zoveel verschillende talen en nationaliteiten, maar één ding wordt altijd gedaan zonder taal : Raki drinken ....  Hun huis is mooi geworden, wel supergroot, maar daar heb ik geen probleem mee vermits ik het niet moet kuisen.  Een stuk natuur, fauna en flora is erdoor weer verdwenen, maar in de plaats ervan kregen we echt sympathieke buren. Eventjes een foto nu huis en tuin afgewerkt zijn en ééntje van de imposante inrit.

Volgende maandag komt onze An alweer en zal het hier weer gezellig worden.  En als slot nog een foto van mijn laatste kloswerkje.

Tot volgende en lieve groetjes, Hilde en Eddy

Hallo hallo !

Vannacht even voor 3.30 uur ... werden we bijna letterlijk uit bed geschud ! Zo'n aardbeving hebben we tot nog toe niet meegemaakt - het was eventjes schrikken - ik dacht dat het dak het zou begeven en daar lig ik net onder.  We zijn allebei opgestaan in afwachting van de naschok, maar die kwam pas rond 5 uur en was veel minder heftig.  Even gekeken op http://www.depremhaber.com/ en inderdaad : het epicentrum was Bozburun en dat ligt op 7 km in vogelvlucht.  De beving haalde 4.4 op de schaal van Richter.  En blijkbaar is er op dit moment overal in de buurt veel ondergrondse beweging - misschien omdat het zolang kalm bleef ?

Ik wil bij deze al mijn trouwe lezers danken : ik zie dat het kijkcijfer boven 25.000 staat.  Dit sukses had ik nooit verwacht, gezien de bedoeling was familie en vrienden nieuws te sturen, maar ik ben er wel fier op dat zovelen interesse tonen voor mijn blog.

Veel rechtstreeks nieuws krijgen we niet meer na meer dan 6 jaar, maar dankzij Facebook komen we WEL wat nieuws te weten : geboortes, aankondigingen, enz.  We worden dus niet wereldvreemd en de online krant laat ons ook weten dat we nog steeds geen regering hebben.

Het toeristisch seizoen in Selimiye is aan het afnemen - waarschijnlijk met zicht op Ramadan die deze week aanvangt.  Voor ons aangenamer, dan is er een pak minder drukte en minder lawaai (maar we misgunnen de toeristen hun pleziertje niet hoor !)  Enkele recente nieuwigheden in Selimiye : de rondrijdende kar met MISIR (ofte gestoomde mais)

én een rondrijdende mosselman : de mosselen zijn opgevuld met rijst en kruiden (ze worden wel in ijs bewaard, maar of dit verantwoord is bij temperaturen rond de 35 graden, betwijfel ik).

De cultuur van Selimiye beperkt zich tot trouwfeesten en besnijdenissen, maar recent - ongelofelijk - hadden we een echt concert ! Een groep uit de Berliner Filharmonie (8 personen) vergastte ons op muziek van Fr Shubert op het strand waar we altijd zwemmen.  In aller haast had de bulldozer het strand opgeruimd van afval en stenen en er was een mobiel podium gebouwd.  De klassieke wit en rode plastiek stoeltjes die voor feesten gebruikt worden waren de zitplaatsen én er was echt een grote opkomst ! De muziek en de sfeer : prachtig bij volle maan. Alleen ... kon een ptptpt 2takt visserbootje niet wachten om uit te zetten en dàt was wel heel storend ... maar passend bij de sfeer.

Het zeewater is nu zo zalig, als je in het water gaat voel je zelfs geen verschil tussen lichaams- en watertemperatuur. De onontbeerlijke dagelijkse verfrissing voor ons en voor Mutlu.

Verder houden we ons kalm, want elke beweging maakt meer zweet.  Daarom is het kloswerk zo aangenaam, het vraagt geen echte fysieke inspanning.  De laatste werkjes hieronder : sneeuwwitje en 3 kabouterventjes.

Zo, dat was het weer, ik sluit af met enkele mooie natuurfoto's : weet iemand welke bloemen dit zijn ?

een schrijnwerk-sprinkhaan :

en, zoals veel toeristen op hun reiskaartje schrijven "zonnige groetjes uit Selimiye" - tot volgende, Hilde en Ali Baba