Hallo hallo !

DE koe (of één van haar nazaten) stond er, naast haar stal langs de hoofdweg sinds we Selimiye kennen (1995)

Nu niet meer, ze past niet meer in het plaatje - hoe mooi het ook was.  

Het straatbeeld wordt nu gedomineerd door betonsketeletten : bouwwerken die niet tijdig klaar geraakten voor het seizoen.  Een 5-tal jaar geleden heb ik alle pensions genoteerd en geteld : om en bij 60 stuks. Sindsdien méér dan verdubbeld PFFF ik doe zelfs  geen moeite meer ze te tellen. En dan heb je nog die superrijken uit Istanbul of Ankara die het nodig vinden een hotel buiten proportie te bouwen

Gelukkig kwam er protest : de bouw werd verzegeld en nadien kwam een bekende Turkse acteur een tekst spuiten op de afsluiting : "breek me af !".  s'Anderendaags was de tekst

weer onherkenbaar overspoten

Maar nu hangt er een bord aan 

betekent : dit gebouw zal worden afgebroken na het seizoen.  gelukkig maar en ... hopelijk gebeurt het ook !

Ondertussen zijn enkele dorpelingen heel rijk geworden door de verkoop van hun grond en vonden het niet erg dat hun huis afgebroken werd om plaats te ruimen voor "het" hotel.

Sinds April  zijn we geen dorpje meer maar horen we bij stad Marmaris. Het eerste wat we ervan merken : bushokjes : mooi ogend maar niet confortabel om te zitten op ronde palen.

En op plaatsen met mooi uitzicht en/of onder schaduwrijke bomen werden pick-nick tafels gezet.  Leuk !

Na maanden kon eindelijk mijn "labyrint" afwerken in Milanese kant naar een patroon van Yolande Beeckman.  Een serieuze klus, maar heb het klaargespeeld.

Nu even wat kleinere werkjes : de eerste dreamcatcher is er al :

en  .. ben al aan een tweede begonnen. Zal vermoedelijk af zijn tegen volgende zondag, want heb nog veel werk om de dochters in een proper huis te kunnen ontvangen (als ik klos vergeet ik tijd en ruimte .... zucht)

enwie weet ??? misschien zijn onze banaantjes dan al rijp ??? 

Groetjes ! Hilde en Ali Baba