Hallo hallo LIEVE lezers,
Ondanks mijn stalkertje (die dringend medische hulp nodig heeft), heb ik beslist toch verder te schrijven. HET verhaal bespaar ik jullie vermits het geen leuk verhaal is.
De laatste maanden voelde ik me een beetje zoals deze amandelboom .... was beetje heel veel moe van de problemen, maar nu sta ik weer recht en ik leef weer !!!
We missen ons super panorama, maar we hebben al heel wat kijkwerk gehad naar het bouwbedrijfje beneden (nu rustig, maar met zoveel nieuwe gebouwen in Selimiye was het tijdens de winter heel druk)
Een grote vrachtwagen komt aan ... vol bakstenen. Die worden MET DE HAND opgestapeld. Nadien komt een tractor die MET DE HAND gevuld wordt. En (hahaha) dan moet die tractor MET DE HAND leeggemaakt worden op de plaats waar gebouwd wordt, waar ze MET DE HAND ter plaatse gebracht worden. PFFF tijdverspilling ? Arbeidsuren ??? Sociale lasten ?
3 man werken en ... 3 man kijken ...
 D
Onze naaste buren zijn oh zo lief. Elke dag roept de buurvrouw me PSCHT zegt ze, en dan geeft ze een potje youghourt (zelf gemaakt), of melk vers van de koe, of eieren die nog warm zijn. Eigenlijk houden we van de sfeer in dit gehucht van Selimiye, het is anders dan vroeger, maar het voelt goed aan. De conversaties met de buren zijn heel beperkt (omdat we dat turks niet onder de knie krijgen), maar ze aanvaarden ons en vinden het leuk dat er Jabanci (vreemdelingen) tussen hen wonen.
De oude huisjes in de buurt waren gedeeltelijk gebouwd met stenen van een vroegere beschaving ... zonde ! In het "ruïneke" in vlakbij zit een prachtige steen
en veelal werden die oude, recht gekapte stenen gebruikt als hoeksteen (wel handig, dan moest er niet meer gekapt worden)
 )
Toen we hier kwamen wonen was er nog één authentiek huisje echt bewoond ... ik was te laat om een foto te nemen, want te snel kwam de bulldozer, de betonmixer enz... Het nieuwe huis is bijna af, maar ondertussen woonden de 2 oudjes in hun halve oude huisje
Door de omstandigheden was ik even vergeten dat ik een foto beloofd had van ons huis met de bloeiende amandelbomen : hier istie ! Ook in deze buurt volop amandelbloesems, maar het is zo snel voorbij. Enkele weken nadien werden de çala's geplukt (onrijpe amandelen die duur verkocht worden) en nu rijpen de overige tot ze in juli/augustus geklopt worden.
Het gebouw op de top werd gebouwd door ... .....uit Azerbeidzjan. We hadden nog niet het genoegen kennis te maken ... ze lijken onzichtbaar of willen onzichtbaar zijn.
 E
en ondertussen is de tuin in evolutie, veel werk maar leuk ... de dagen zijn tekort .Foto's volgen zodra de bloemetjes bloeien. Het bovenverdiep wordt niet verhuurd (hoewel er even spraak van was). Wij gebruiken het niet, want de beneden is groot genoeg voor ons, maar zo blijven we tenminste "baas in eigen tuin" en ... dankzij de verdieping en dak komt ergeen regen binnen bij ons !!!
Nog iets leuk : vorig jaar heb ik me rot gezocht naar olijfhout voor een blogvriend. PFF de laatste keer dat ik brandhout ging ophalen zat er heel veel olijfhout tussen. Denk nu niet dat WIJ dit opbranden !!! Veel te mooi !!! En den Ali Baba krijgt meer en meer inspiratie !!! Olijfhout is zo mooi, hoe kan je dit opbranden om even warmte te hebben waar je er met een beetje werk jaren kan van genieten ???
Deze badkamerkapstok is gemaakt van een gesnoeide oleander (gevonden langs de straat tijdens een wandeling met met Mutlu)
Ook een foto van een wilde bloem die we rond de toren niet zagen
,,,,,,,,,,,,,,
Hoeveel graden we hebben vertel ik niet, hoeveel zon ook niet, maar voel met jullie mee tijdens deze (...) winter.
Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
|
Ik ben Hilde 
