Ik denk dat Turkije een Super systeem heeft ontwikkeld voor het openbaar vervoer. Het is ook heel belangrijk vermits de meeste mensen nog geen auto hebben. Het verkeer van dorp naar stad wordt verzorgd door de "dolmusj" - betekent "gevuld". (Ik vond recent op een blog de naam "dolbusje" heel leuk gevonden, want de chauffeurs rijden soms als dollemannen). Zelfs het kleinste en verste dorpje is bereikbaar via de Dolmusj. In Selimiye hoef je geen uurwerk, je hoort het aan de Dolmusj : 7 uur, 8,30, 10, 12, 15 en 17 uur stipt : toet toet de baai rond en dan richting Marmaris. De Dolmusj dient niet enkel voor personenvervoer - je kan ook pakjes meegeven of laten meekomen. Er zijn ook geen vaste haltes, je gaat gewoon ergens langs de weg staan en je wordt opgepikt.
Eénmaal in stad kan je elke andere stad in dit hele grote land bereiken via luxebussen. Alles heel verzorgd hoor, steward aan boord, er wordt thee en water geserveerd, airco en toilet. Er is keuze tusen diverse maatschappijen die wedijveren om een klant te krijgen. Soms is het echt leuk om in de "autogar" rond te kuieren en het concurentiëel geroep te horen.
Treinen zijn er heel weinig. Er is een verbinding : Istanbul-Ankara, Istanbul-Izmir en verder nog enkele korte lijnen.
Het enige wat mank loopt met openbaar vervoer is ... de verbindingen van en naar de (ALLE)luchthavens. Naar verluidt ten gevolge van de taxi-maffia. Nu ja, de bevolking heeft niet direct deze trajecten nodig en het openbaar vervoer is duidelijk gemaakt voor de autochtonen, niet voor de toeristen.
|