YES !!! Vandaag niet alleen de verjaardag van mijn jongste broer(tje), maar ook : vandaag, 5 jaar geleden zijn we aangekomen in de toren - met hoop op de toekomst en met het idee dat deze plaats voor ons bestemd was. Deze 5 jaar zijn voorbijgevlogen, we tekenen nu bij voor de volgende 5 jaar. Een proficiat is niet nodig, want het was zeker geen grote opgave ...
Vandaag nog eens naar Marmaris geweest, dringende voedsel-aankopen en vooral : een nieuwe pick-nick tafel. De vorige tafel had het begeven, zat vol met schimmel die het hout opvrat, en zowel Ali Baba als ik zijn er doorgevallen - gelukkig zonder lichamelijke breuken en/of letsels. Een nieuwe houten tafel ? Nee, niet betaalbaar of ver te zoeken, dus is het plastic geworden. Onze Felix, die reeds hielp bij het uitpakken, heeft tafel en stoelen al grondig goedgekeurd.
Deze morgen stonden we weer in in bewondering om het mooie ochtendlicht in Orhaniye. We kwamen er al zo dikwijls voorbij, en het is altijd zo adembenemend. Vandaag had ik de camera bij de hand en ik laat jullie meegenieten van een heel klein stukje van dit natuurschoon.
De bouw van de Duitsers achter ons vordert heel goed. We denken dat het een mooi huis wordt (wel heeeeeeel groot, er zijn 26 binnendeuren - wij hebben der maar ééntje). De plaatselijke steenklopper van Selimiye, Ibo (die ook geholpen heeft aan de bouw van onze toren) zit elke dag stenen te kappen met een engelengeduld. Elke dag. 7 dagen op 7, van 8.30 tot 7.30, lange zware dagen.
Het weer wil nog niet echt mee, hoewel de toeristen in Marmaris reeds in short en blote topjes rondlopen (en wellicht thuis zullen komen met een verkoudheid of erger). We klagen niet, maar er is nog steeds koude wind, wel zonnig en rond de 22 graden.
We wensen jullie een leuke avond en tot volgende
Hilde en Ali Baba
|