Hallo hallo !

Eerst en vooral een foto van "onze" maskerklauwier.  Echt een leuke vogel : vorig jaar was hij er voor het eerst en nu is hij teruggekomen met zijn gezellin.  Ze tateren de ganse  dag - zo  leuk om te observeren.

Ben net terug thuis van mijn eerste besnijdenisfeest.  Het hele dorp is altijd uitgenodigd, zowel voor een huwelijk als voor andere feesten, maar toch voel ik er mij altijd onwennig - ergens hoor ik er niet echt bij.  Maar deze keer ging het om het zoontje van Jenny. Jenny runt hier sinds jaren een leuk pension  (http://www.jennyshouse.co.uk/) - komt uit Groot Britannie, maar is volledig geïntegreerd in Selimiye.  Hoewel de meeste jongentjes al heel jong worden besneden krijgen ze toch een groot feest rond hun 10e verjaardag met alles erop en eraan, outfit en hennabehandeling inbegrepen.  Elk die komt krijgt het traditionele eten en drinken, er wordt gedanst door jong en oud ... alleen is er andere muziek voor de vrouwendansen als voor de mannendansen.

Voor de foto's komen even een herinnering van vroeger ophalen : toen we klein waren - op school - leerden we over "de besnijdenis van Jezus".  Ik wist echt niet wat dat inhield, en in een nonnenschool kon je zeker geen antwoord krijgen op die vraag.  Ten hoogste werd er gezegd : "de voorhuid wegnemen", maar daar werd ik ook niet wijzer van ! Nu, ik  denk dat ik niet alleen stond met dit probleem, maar de tijd leert.

De twee Oma's, elk uit een andere wereld, maar in goede verstandhouding

EN de afwasploeg

Er  was weer een te lange periode sinds mijn laatste bericht, maar dat was niet mijn schuld : de computer gaf geen teken van leven meer (2 jaar oud) Na 4 dagen kwam de computerspecialist en .... het was enkel het klavier dat stuk was OEFFFFF, maar nu moet ik wel typen op een Turks klavier, wat niet zo simpel is.

In vorig bericht vergat ik te vertellen over onze uitstap naar Ikea.  Het is prima verlopen, hoewel het weer ons niet goedgezind was : regen, regen regen.  Een busje voor 15 personen gevuld met 12 kooplustigen : dat wil zeggen ALLES vol bij de terugreis en dan maar zoeken van wie wat is.   Raar, maar eens in Ikea voel je je terug in Europa : alle aangeboden artikelen zijn net dezelfde, alleen een beetje duurder, dus voor een Turk geen goeie optie.  Ikzelf heb mij beperkt tot de borden die ik echt wilde (rechthoekig) en enkele kleinigheden.  Het probleem in de toren is altijd : als je iets nieuws koopt moet je iets anders weggooien anders is er geen plaats meer voor ons. Op de terugreis vertelde ik de chauffeur van de bus : "als wij in Belgie zoveel Km rijden zijn we langs elke kant in een ander land" ... Hij schudde meewarig zijn hoofd ...

En groot nieuws !!! Ze zijn begonnen met het plaveien van ons weggetje en DAT betekent dat we gewoon niet meer doorkunnen, er is geen andere toegang noch uitweg per auto.  Hoever ze zullen komen weten we nog niet (hoelang het zal duren ook niet).  Voor ons hoeven ze de weg niet te maken tot bij ons, want dan komen er teveel naar boven.   Maar ik zal toch moeten een afspraak maken met de arbeiders voor donderdag ... anders kunnen we niet naar de luchthaven rijden. Nu, het zal wel lukken, binnenkort genieten we van beter weer in Belgie dan we hier hebben !

Tot slot mijn laatste kloswerkje, gemaakt op aanvraag van onze Lieve

Tot later en veel groetjes, Hilde en Ali baba