een eigenwijze kijk op het leven en gezondheid korte teksten die informatie, ervaringen en/of meningen weergeven.Ik heb geenszins de bedoeling om volledig of uitgebreid te zijn.Voor meer informatie wordt er regelmatig een link gelegd naar een andere website. Reacties en vragen zijn altijd welkom.
24-02-2011
Pijn verdrijven met pijnstillers, of is er toch een betere manier ?
Pijn verdrijven met
pijnstillers , of is er toch een betere manier ?
Wie pijn heeft neemt/krijgt
een pil. Door één tablet in enkele
minuten vrij van pijn!! Dit
sprookje zie je elke dag op tv en in de reclame.
Uit de werkelijkheid van het dagelijkse leven blijkt echter de geringe werking en
de gevaren van veel pijnstillers.
· Diclofenac (Voltaren, cataflam) bvb. Wordt gebruikt als een
(ontstekingsremmende, dus ook voor reuma ) pijnstiller die waarschijnlijk bij 4
van de 5 personen effectief
pijnstillend is. Het behoort tot de non steroïdale (zonder cortisonderivaat)
antireumatica (NSAR) en werkt niet- verslavend. Waarschijnlijk is het één van
onze best gekende vrij sterke pijnstillers. Maar toch neemt diclofenac nooit de
pijn volledig weg en zal ze meermaals per dag moeten worden genomen. En dit
was dan het goede (sic) nieuws.
· Tramadol :
dat slechts bij 1 van de 3
pijnstillend werkt. Een sterke
pijnstiller die echter veel vaker en bij een veel groter aantal mensen kan
leiden tot duizelingen, misselijkheid,
verwardheid en moeheid. Het is een opiumderivaat
dat hierdoor zijn karakteristieke kenmerken aan dit narcoticum ontleent. Het is
niet verslavend in tegenstelling tot de andere opiumderivaten. Wordt voorgeschreven bij zenuwpijn,
andere hevige pijnen en soms bij artrose.
· Acetylsalicylzuur (aspirine) : eind 19e eeuw werd deze
pijnstiller door Bayer gesynthetiseerd. Aspirine is een mondiaal begrip en de
naam is bijna synoniem van pijnbehandeling geworden. En dat aspirine in veelgevallen maagklachten
veroorzaakt die vrij vaak tot maagbloedingen leiden is een
regelrecht taboe. In Duitsland bvb sterven jaarlijks volgens officiële
statistieken circa 2000 mensen aan de bijwerkingen van salicylaten en hun
derivaten.
· Gecombineerde preparaten van meestal acetylsalicylzuur, paracetamol en
cafeïne.Het samen
innemen van twee preparaten -paracetamol en aspirine - is op zich een goed idee
met het oog op de verschillende reactiegradaties van mensen. Gebleken is echter
dat juist deze combinatie in de loop van
jaren leidt tot nierfalen. Naast de chronische diabetici heeft een groot deel van de mensen die
nierdialyse behoeven dergelijke middelen ingenomen tegen hoofdpijn, zonder er
een flauw vermoeden van te hebben dat ze daardoor vroeg of laat afbreuk doen
aan hun vermogen om urine uit te sheiden.Het combipreparaat mét cafeïne is eveneens
gevaarlijk voor gewenning en zelfs verslaving, waardoor je bij de minste pijn
het preparaat blijft innemen, met op langere termijn het risico op nierfalen.
· Natriumkanaalblokkers, tranquilizers, antidepressiva, ontstekingsremmers
: tot de groep van
twijfelachtige pijnstillers behoren de natriumkanaalblokkers
(ook gebruikt als spierontspanner). Ze sluiten in de celwanden kanaaltjes
af die niet alleen in dienst staan van de doorgifte van pijnsignalen maar
daarnaast nog andere belangrijke functies hebben, zoals de uitwisseling van vochten. Als je zon tablet slikt worden deze
functies overal in het lichaam geremd. Er ontstaan vaak klachten zoals spierzwakte, lage bloeddruk, duizelingen,
omdat men de negatieve gevolgen van de geblokkeerde natriumkanalen niet alleen
in de spieren maar overal elders
in het lichaam ervaart. Nog
twijfelachtiger is de aanbeveling van artsen om tranquilizers als diazepam (valium) als een onderdeel van een
pijnbehandeling te gebruiken. In feite bestaat de werking van dit
kalmeringsmiddel vooral uit het verminderen van angsten door middel van
versuffing. Het ontspant de spieren en verlicht daardoor de pijn. Echter met
een daadwerkelijke pijntherapie heeft het weinig uitstaande. Ook antidepressiva en neuroleptica, die voor andere therapeutische
doeleinden zijn bedoeld (psychiatrische aandoeningen) worden gretig voor pijnbehandeling aangewend. Onstekingsremmers (als Kineret, Remicade, Humira ) middelen die
oorspronkelijk tegen reumatische ontstekingen werden aangewend, terwijl deze
klacht slechts bij een fractie van het totale aantal pijnpatiënten voorkomt.
Het zijn nauwelijks uitgeteste pijnstillers met een onbekend risicopotentieel
en heel duur en waarschijnlijk voorgeschreven aan pijnpatiënten voor wie ze
niet zijn ontwikkeld.
Zo dit zijn de meest gebruikte pijnstillers
in de reguliere geneeskunde.Opvallend is de symptoom-pijnbestrijding.
Als je logisch nadenkt dan is
pijn een signaal van een achterliggende oorzaak. Goede geneeskunde betekent het
aanpakken van de echte oorzaak van ziekte. En het is net dat wat de reguliere
geneeskunde bij pijnsymptomen meestal niet doet. Men
krijgt de indruk dat pijn bestrijden in de klassieke geneeskunde natte
vingerwerk is, men de patiënt niet ernstig neemt en slordig omspringt met
allerhande bedenkelijke medicatie.
Wat zijn betere manieren om met pijn om te gaan ? In deel 2 enkele
ideeën hierrond.
