welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
24-01-2009
the seven bridges
misschien doet het antwoord sterven
en zijn de vele verloren woorden het alibi;
de rivier naar zee
die onder de zeven bruggen van waarheid
gezichten onherkenbaar maakt tot hongerige dromen
en waar het zout de horizon verschroeit
tot een kale vlakte, verdeeld over ramen, waanzin
en schuld
aan beide kanten van
gisteren;
het halfdonker van de wereld, stenen mensen
en alle verzen
waarin vleugels noch kinderen verder gaan
dan het visioen
dat ik in gedachten
behield als schuimend licht in een ondergaande
vraag (dan)
19-01-2009
vraag dan
alleen vandaag
ben ik het kind met ogen, niet
vervloekt
alleen vandaag behoor ik tot de toekomst
en de waanzinnige visioenen die als lichtramen uit de wind vallen
vraag over morgen, vraag over dromen van duizend keren onschuld
vraag of ik jou wil aanraken voorbij de golven, de meeuwen
de waarheid en de spartelende vuurtoren vol introvert vertrouwen
vraag want alleen vandaag ben ik het kind
in golfjes blind
achter de noordermuur
gezocht
18-01-2009
blauwgrijs geluid
is het dat
wat ik hoor
de honger in mij
om je aan te
raken
of is het nog de onschuld
van september
wanneer bomen spelen
met de lichte geur
van regen
en niet vermoeden
dat de winter hun kleren
zal optillen en dan weer loslaten
stormscheurend in de navel
onbedekt
onder de grijze regenboog
van mijn handen en jouw buik
die ik wil strelen en warm houden
tot de wind stilvalt in onze laatste
woorden
ondenkbaar in een nacht
vol poëzie
is het dát
wat ik hoor
16-01-2009
zoek in mijn woorden
dat wat mijn mond
niet tegen jou kan zeggen
de bewondering
die ik er in wil leggen
want ik zie vlinders
in jouw dichtersverhalen
die stilletjes ronddwalen
rond winterse nachten
wachten,
op de lieve lange lente
met bloeiende bellefleuren
vervuld van mierenzoetheid
in bontgeschilderde kleuren
ik ervaar de klanken
van de gekozen letters
als een opengevouwen deel
van geurende rozenknopjes
rustend op zacht fluweel
© Hilly
15 januari 2009
15-01-2009
onder lagen
van weerloosheid rilt
het uur door aangehouden kilte
wanneer ik steeds meer terugkeer
naar afwezigheid; een onbesliste
verte
waar bestaansvormen spoorloos zijn
lichamen vloeibaar in ontelbare rivieren
van de zon
pistoolschoten in wijn geweekt worden
en vaders antwoord geven om wat ze deden
langs uitgestrekte zomers
en waar de dag zichzelf niet
in steen schrijft met grijs en zwarte tinten
maar waar ik in mijn slaap
geen adem hoef te halen omdat ik bij de stilte hoor
in handen alleen
12-01-2009
wintervertrek
dat het moet
de vlinders onder zerken
van vraatzuchtige dagen
wanneer ze rood zijn
en vingers de nachten bergen met
voorgelogen zomers
de stilte komt toch
met het temperen van
hypothesen
een mond vol brandende woorden
bij de adem van vroegere triomfen
en het zoete gewicht, krabbend
aan het nieuwe duister
nog steeds verleid
door het hunkeren naar meer
omdat dode dromen niet op te tillen zijn
07-01-2009
en ik zie
de winter, nét anders
de liefde
die niet meer komt
in een huis van sneeuw
houten schalen
in plaats van bloemen
doden die rusten, telkens langer
en stamelend achteruit
ik zie de maan
argeloos mager, in ieder woord
onderdrukt
met licht als witte lijken
en vogels, altijd weer die vogels
de geur in een fluistermond
in laagjes land en een toegesnoerde
lucht
04-01-2009
voor de liefde
zoals gij mij
en ik jou
gij mij terugspoelt
en ik jou de hele dag, wij met de stilte
glimlacht
en nog een keer probeert
wij ons in de zee verdiepen
en in het lijf-aan-lijfgevecht
gij mij doet gloeien
in de wind
en ik jou
03-01-2009
wintervlucht
de lucht was stil en gelijkend
in ieder woord dat ik uitsprak
in de golven
de duinen, ooit zacht
gekust
waren het er duizend
nog meer dan het dichten zelf
of was ik slechts in verbazing
om de vleugels
plotseling moe
je zei me waarheen en de vogel , meerduidig, stierf
onopgemerkt
02-01-2009
een stuk verder
k zag een lekker stuk
en dacht : huhm, dit wordt wel wat
t werd zelfs geen SirRyu
01-01-2009
om te worden
misschien
31-12-2008
een leeslint van bloemen
hoe kan ik mijn dank
tot leven brengen in deze winterstilte;
oud vanbinnen
tenzij verwondering
een diepere betekenis krijgt in een pas
ontwaakte lichtwereld
vol letters
en zoveel meer
een nieuwe stem, een jaar, duizelingwekkend
blauw
en uitstromend naar alles
wat leeft
beweegt
dieren, bomen, bloemen
een gedicht op de horizon
en naar mijn dank
aan jullie
- dank je wel -
30-12-2008
foto: locatie beeldentuin 2007
als ik mijn dromen
zou kunnen tellen
van dag- tot avondlicht
dan zouden duizend-en-één-sprookjes
zich neerleggen in het weelderige gras
misschien was ik
bij leven
tot poëzie gekomen
nog voor de nacht
er was
28-12-2008
poppenstoet
druppels
uit al mijn lichamen
dringen het kind binnen
morgen zou het gaan varen
ver weg van de grijze pantalon
en het openscheuren van de donder
op zolder, van de minibomen langs het treinspoor
dat de seizoenen deed vervreemden
van het kunstlicht, ratelend
en zonder pardon
morgen
zou het gaan varen
in de namiddag, licht en roze
zodra de poppenstoet werd
gekleurd door jurkjes
25-12-2008
foto:kerima ellouisenachtschelp
24-12-2008
laat mijn woorden
dan bij maanlicht van sneeuw
zijn
een siddering, een beetje wonder
zoals zilverglans, mild
in bomen
het onbekende
dat zich over het leven buigt;
een vinden of ontwaken
in trillend teder
en in dromen
wij samen
in witte kruinen
de engelenvleugels tegemoet
22-12-2008
17-12-2008
spelevaren
ik frommel je in gedachten
terug
hoor sneeuwvlokken
nog hikken en proesten, net boven
het gras
en hoe het landschap
kinderstemmen ving, hoog in het
ontmoeten van vogels
jouw kerstboom
die het licht bewoog naar een witte,
zielloze kamer
weet je nog
rode ridders en kastelen, alle piraten
op het dek
het getikketak
van tweeëntwintig groeistappen
in eenzelfde straat als nu
16-12-2008
15-12-2008
hoe dicht
kan perfecte imperfectie
bij het volmaakte komen
als leesrozen
tussen woorden groeien, verlangen
zichtbaar wordt in het lettertasten van
schoonheid (zachtgelijnd)
hoe dicht
zal ik je vinden wanneer je
in mijn denken ligt, touwtje springt
met ieder seizoenslicht
in oceanen van papier duikt
-golvend- en poppenscheepjes uit
een notendop wrijft
om liefde
enkel om liefde
-zweef
en geef tijd jouw naam-
zoals een lelie aan het water
open-gekroond
voor ClaireQ
naar aanleiding van haar bundel
"perfecte imperfectie'
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto: robin ©
foto: kerima ellouise ©.jpg)
foto: kerima ellouise ©
foto: Sandra D.©
