welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen, volledig
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
02-01-2007
in golven gefluisterd
bron foto : www.natuurmuseumgroningen.nl/.../zeedieren.html
In golven gefluisterd
behoedzaam tast ik aan schelpen die in diepere lagen van de nacht zich verzamelen in het sleepnet van volkomen stilte vinger na vinger volg ik het bloedspoor van vergankelijkheid langs de scherpe, gebroken randen ik strooi nog zand over de dag en verdwijn als jouw stem sterft op de loodlijn van mijn lippen druppels binden mijn handen vast aan rotsen onder het water de zee lost op wat ze zichzelve gaf kerima ellouise ©
01-01-2007
golven van wolken
Golven van wolken
het landschap is mijn eenzaamheid de vlucht waardoor een vogel zwijgt het vergezicht de stilte als sneeuw op mijn winterlijf ik vind een blauwe wereld van golven en van wolken en ik heb je razend lief wanneer zee en wind ontstaan in het oneindige van wat ik zie over schuchterheid van gisteren en te magere regenwangen kerima ellouise ©
30-12-2006
Ik was een mens
mijn botten kraken onder het verraad van je melaatsheid en ergens in een leeg vertrek vind ik terug wat er van mij nog rest je zag me groot enkel om je eigen verlangen te laten vallen op mijn huid en ik weet dat in jouw wisselzang je slechts rugdekking gaf omwille van je eigen afgestompte ledematen kerima ellouise ©
27-12-2006
de stilte tussen klanken
De stilte tussen klanken
je praat tegen me over het strand en in de wind lopen, over Mozart en mijn haren die geuren mooier dan ooit breng je verzen, gedichten die ik het meest heb liefgehad naar morgen en nog zovele jaren bemin ik jou om je speelse overmoed en zo oneindig veel maar jij bent al bezig met herinneren, met een oogwenk, diep weg in een gezochte tijd en zoals woorden in poëzie bewegen, zo strek jij je lichaam naar een vaag gebaar in de verte nooit zal je weten wat ik bedoel met stilte in mijn lied kerima ellouise ©
25-12-2006
kerstwens
kerstwens
avondlicht, gesproken of gezwegen of zoiets als geluk een manier van reizen
of waar je vliegen kan in winterwarmte naar
verwondering
ik wens iedereen fijne, warme dagen
kerima ellouise
24-12-2006
Lucifer
fotograaf: onbekend Lucifer
met ogen gericht op het kerkhof schoof je de rode gloed dichterbij dunne wind legde een geur van benzine op polsen en muren toen je, in en uit van mond naar mond, dreigde met beloftes van ons afscheid lege ramen braakten nacht, handen vol zwavel achtergelaten in het geschreeuw je sprak van doden en morgen lachte je weer om regen, de late regen niets anders dan regen regen regen miezerig was de regen kerima ellouise ©
23-12-2006
Sikkelmaan
bron foto : www.lansbergen.net/waarnemingen/gallery/album...
Sikkelmaan
zou de kraai schreeuwen over de brede aardrug langs de grenswal in koude nachten rouwen doelloos en onwetend omdat ik het gevederd licht van de maan nooit gewogen heb zou ik minder wenen of zonder duisternis wanneer ik de zee inloop woorden laat verdrinken die ooit in mijn handen lagen eens uitgesproken horen dat de zomer heen is of zou ik schuw vluchten weten dat ver achter het zonlicht geluid niet meer beweegt kerima ellouise ©
Gastgedicht van Sunset
zou ik zwijgen kunnen dauwdruppels vangen die langs je halslijn glijden als tranen op mijn wangen omdat ik mee mag lijden of sterren plukken uit je haar en in je ogen slapend dromen de zachte ronding van jouw borstjes strelen en kusjes geven minimaal een paar een wijle samen leven delen en dan als jij mij brengt tot aan de grens waar ik je toeroep dat ik op je wacht en wij verblind zijn door Het Licht zul jij dan aan mij denken weer vannacht met nog diezelfde glans op jouw gezicht. Dichter : Sunset © dank je wel Sunset !
22-12-2006
Gastgedicht van Claire Q
doorzichtig aaibaar op papier ontworpen met stiften rode en gele lijnen
kunst in handen en in hart zij die weet te betoveren een lach als een bloem te midden van een veld maakt het een hart een val als een klif duikster het maakt niet uit waar of ergensze bestaat in de magie van woorden
open voor de wind staat zij zonder masker tussen de bomen. zij is een pad om te bewandelen naar buiten. Dichter : Claire Q © dank je wel Claire !
21-12-2006
Als de steen kon spreken
bron foto : http://www.travelmarker.nl/media/foto/postkaarten/srilanka_galle_grafsteen.jpg
Als de steen kon spreken
roest op armen kruipt als oud verdriet naar te korte vingers wat houdt me tegen om terug te keren naar het chrysantenbed waar stenen pilaren zich om mijn lelijkheid schamen de dood omlijnen met dansend gereutel wanneer mijn sterven in de diepste dag verzinkt niet meer in staat om de onbekende hand te weigeren kerima ellouise ©
20-12-2006
Avondvlucht
ik ga slapen wanneer de nieuwe dag begint met rechte wijzers naar de hemel gericht de stilte buigt niet en schuift de onbedekte maan dichter naar vogelvluchten ook al heb ik geen weet van hun late bestemming ik denk mij geeuwend op hun vleugels, lichter, blauwer, hoger en hoger vlieg zo lang ik kan en groei in het lied dat de wind door mijn haren zingt morgen waait dit op met de nacht kerima ellouise ©
17-12-2006
Iemand in mij
dag jongen ik wil je over jou vertellen en vandaag de jaren neerleggen in woorden en in wording, nog onwezenlijk vooruit we kunnen ook even terug naar twee mensen en mijn buik, naar mijn borsten en die avond dat ik de maan liet drijven en op een dag zou ik je schrijven over gewaden van de nacht over liefde en soms, een heel klein beetje sterven maar zing nu, mijn jongen en word wie je bent ik luister naar je wervelen en neurie zachtjes mee kerima ellouise ©
16-12-2006
na zonsondergang
bron foto : http://i72.photobucket.com/albums/i171/pobrepapa/2.jpg
na zonsondergang
zonder optillen staar ik naar de stilte van mijn wieg en beweeg binnenin wat komt is al zo vaak gebeurd en herhaalt zichzelf in lichaamsvormen ik roep woorden op tot ruimte houd ze in mijn handpalm vast en dood, soms traag, soms bliksemsnel, het kind dat ik in de tijd nooit heb bemind kerima ellouise ©
15-12-2006
Een leven verder
bron foto : www.noorddesign.nl/landschap/landschap_1.htm
een leven verder
ringloze vingers krabben de weggedroomde uren van mijn mager gebeente wanneer ik mezelf zie langs dode bomen en het vergezicht nog verder dan het veld dat doodstil ademhaalt of later, de regen hol door het lachen van gebroken tijd tot de avond komt en zijn tocht voltooien moet op mijn kromgebogen rug voor een nacht vol stormen en verzen, déjà-vu kerima ellouise ©
12-12-2006
kamerleegte
stoelen leggen een cirkel in de koude wachtzaal waar woorden, krom door schuld en onschuld worden gefluisterd ik zie hoe ouderdom zich verlengt in duizend eeuwen bitterheid en hoe fierheid nog steeds likt aan wonden rauw, ondood in grijze haren ik ga en huil om verte met ongetralied hoofd in eigen armen - Ius sequitur vitam - het recht volgt het leven kerima ellouise ©
11-12-2006
In gebreke
traag kruipt de leugen naar mijn vuist alsof hij nog nooit gevonden is door het matglas van blind vergrijp waar jaren verstreken met zorg ontweken. vastgevroren in de levensdraad van eigen bestwil en met de blik opzij moet ik plots zingen onder hoog geboomte om dagen schoon te maken in marmeren zalen van gerechtigheid. de leugen werd jouw liefdesscène. - luctor et emergo - ik worstel en kom boven kerima ellouise ©
10-12-2006
rechtspraak
stil haast doods spiedt het verdict de kamer binnen de deur knarst ogen open en schroeft leugens dicht tot eed in het geweten alleenspraak weegt vleugels, steeds kleiner zwaarder in grijze gestaltes en in het zwijgen van muren worden gezichten oud onder de glans van waarheid - De internis non iudicat praetor - de rechter oordeelt niet over gedachten kerima ellouise ©
08-12-2006
de afgelegde weg
bron foto : www.makkersunlimited.nl/default.asp?pagId=60
de afgelegde weg
ik werd gisteren naar een stoel verwezen om heel even te ervaren hoe leven zou zijn, zonder ze namen mij het struikelen af, met vallen en opstaan om het onvermogen zelf te beleven, zonder ik zag lager hoe eng de wereld ruimtes bouwt, hoe hoger het doel leek, alsof tranen en een lach zwaarder waren van gewicht, zonder gaven ze mij een gelijkenis en leerden de kunst van het bewegen ik werd klein, veel kleiner toen ik handen en schouders kreeg om op te klimmen tot langzaam die stoel wielen kreeg en wij benen deelden roestvrij en onnavolgbaar, met ik scoorde maar zij nog meer kerima ellouise ©
06-12-2006
Ertra
bron foto : http://www.astro.uva.nl/encyclopedie/images/earthmo_big.jpg
Ertra
of het afscheid dan een afscheid is gewoon met een woord of met iets dat jij niet zeggen zal dat ook ik niet zeg in een woord van jou zelfs niet na vertrek of in winterpoëzie achter ramen verborgen vol kwetsbaarheid iemand, die jou zag, nog ziet, draagt de laatste regels voor en nog later als wind de zomervruchten baart mijn stilte naar het verleden vraagt selemat, mijn vriend opgedragen aan Peter kerima ellouise ©
05-12-2006
een dag te donker
een dag te donker
wat blijft er van me over als er niemand is om te delen ik ben niet meer dan de onbekende minnares van een sneeuwloze winter die ver ginder ver de diepe ouderdom van wij samen wij naar de verste horizonten fluistert waar ik huil om het licht leven lichter en de taal die zo zwier zwaai zwierend meer werd gevoeld dan begrepen jou heb ik bemind gevraagd vertraagd en zelfs toen was het afscheid kort in een dag-winter-droom kerima ellouise ©
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag