welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
13-07-2009
foto: kerima ellouise ©
zoiets als lucht
zou ik daar
de stilte kunnen tekenen of erin verdwijnen
met meer dan mijn ogen alleen
zal ik mezelf aan de grens herkennen
in het weten dat mijn hart heftig
klopt
(liefde veroorzaakt pijn)
wanneer ik naar een laatste wens
word geschopt door de hongerige tijd
die, zoals mijn duindromen, immer bij mij blijft
ziltig in waarheid, rakelings langs golven
en sterren
of zal mijn naakte lichaam in zee weten
dat het sterfelijk is
door de minnaar die kreunt
en zijn jaren in twee wil snijden met een onmogelijke
beweging van de nacht;
tussen mij en het gezicht
van de dag
(liefde veroorzaakt pijn)
ik sterf eerder
in het allerdiepste, veel te klein
10-07-2009
laatste woorden scharrelen zich
rond weggeworpen
stof
alles houdt zich stil
in dit hartbrekend ogenblik
wanneer ik mijn naaktheid
in jouw zwarte handen
afleg
als een kleed van verlangen
om een rivier te worden
naar die oneindigheid
waar vlinders
de waarheid
aan geliefden hangen
leugens slechts een poëtische
haarwrong zijn, afgesneden van de avondwind
op frêle schouders
en zo, wegens de dood, op een witte huid
van kralenkrijt
09-07-2009
vaak
houd ik mijn ogen
gesloten
om de nacht te ervaren
wanneer hij aan mijn zijde slaapt
om te voelen wat hij voelt
zonder begrensde ruimte
of, opnieuw, een andere dag
mijn vingers aarzelen
willen overhellen naar het ongeschonden zwart
dichtbij de reis van vroegere dromen
de verbinding met een volle zee
en de vele onsterflijke sterren
doorheen het blauwe van een vlinder
waarin geen glimlach
verloren gaat
06-07-2009
foto: kerima ellouise ©
torenzand
het is daar
dat ik mezelf verlies
uit liefde voor de meeuwen
en op hen wacht
zoals de kerktoren
die de eenzaamheid wegslingert
op mijn mond
en me terug bindt aan
hallucinerende seconden
het is daar
dat ik stemmen hoor die schelpen ruw
wegdrukken naar nevel
uit nachten
en naar lichamen
waaruit schaduwen van water
lopen
nabij hem die ik liefhad
ruist het verder
over zee
05-07-2009
afbeelding: beeldentuin Dehullu 2008
ik zou je willen houden
nu ik het dromen heb opgegeven
lijkt de wereld
eens zo luid
ik trek me terug
schik het huis naar het noorden
genoeg tot alles
en tot waanzin naast geraamtes;
het lege staren, de weg terug
het verwensen van herkenning
en de diepte binnenin
mensenvreemd
en daarna verdwenen
draag ik het gevloek op heupen
of waarin ik ga geloven
weerloos
woon ik samen
op koude lippen van illusies
04-07-2009
net toen het licht - geef je over, mijn kind,
03-07-2009
ik loop
22-06-2009
we spreken af aan het station
klokslag
als de laatste trein vertrekt
en ik zie de dichter
vallen uit zijn woorden en uit
mijn hoofd
alsof de boodschap
niet genoeg is om de afstand
mee te dragen
vertel maar wat, zeg je
maar ik hoor
slechts dat ene woord
van tijd
dag, vorm ik
en verlies de ruimte
in het likken van mijn woning
19-06-2009
hoe een vrouw
17-06-2009
elfjes op papier
alsof ontelbare handen
een horizon bouwden, warm en rijk
als zilvervuur rond flower fairies
en jij er bij hoorde, vol van schoonheid
in een taal die ik niet spreken kan
slechts liefhebben
in het verlegen lilalicht en in de eenvoud
van je verdriet
ik zag je daar
naar een regenbloem gebogen
-kom binnen-
ik zag het hart
van een vriendelijk, in een gedicht geboren,
lavendelkind
kerima ellouise ©
voor Hilly
dank je
voor je erg lief gebaar
14-06-2009
behouden blauw
het was niet het onbekende
kerima ellouise ©
13 juni 2009, meeting Nijmegen
10-06-2009
een andere weg
wat ik nooit zal overwinnen
alsof ik wist dat dit ging komen
ik zal mij kleden als een bruid
voor wie ik zacht verleiden moet
mijn hart is ziek, het feest te koud
ontvolkt de stad, mijn sterven oud
06-06-2009
tegelzand
september zesenveertig
in dit huis gaf je mij
jouw zegen
een leven lang en gelukkig
om te herhalen
ik herinner me het tellen
en de tegels, de kamers die wij nodig
hadden
genoeg om tot de tijd te fluisteren
- nog later dan nu
dat zij niet bestond
niet hier
niet op de houten vloer
in het zonlicht
cirkelrond
dat ook aan de bomen hing
en aan de kinderen omdat we minnaars
waren
op onze gezichten en in de helderheid
uit onze mond
zesenveertig tegels
en bij de deur hield het op
kerima ellouise ©
30-05-2009
alles past buiten
niets wordt daar bedrogen
bomen worden woorden
een vonk van poëzie
alles
of het niet meer verlaten, het teruggaan
het pseudoniem
27-05-2009
foto: beeldentuin Dehullu 2008
de boom en de berg
heel even
dacht ik iets te zijn
een mens misschien
maar ik sloot mijn ogen te vaak
en werd een toevalligheid
zoals een woord
dat in het beloofde bergland
naar beneden stort
daar de illusie bemerkt;
de mythe van het honinghart
naïef bij elke boom en elke aalmoes
van hoop
gewuifd tot vaarwel
tot niets
in dat heel klein beetje leven
rondom het water
26-05-2009
als het leven
mij geen waarheid vertelt
leef ik dan in slechts een leugen
of ben ik zelf de allergrootste
illusie
zoals de vogel die heel dicht
bij doden rust, in wonderen
gelooft
en rond de jongste dag zingt
rond mij
steeds zachter
verward om de schreeuw
die in mij huist omdat ik niet meer ben
verdwaald
in de mens die ik bedacht
vreemd - achter deze onomkeerbare wereld
zonder omhelzing
22-05-2009
draden van licht
en dat ik jou niet missen kan
heeft niemand in
de gaten
het kleine brokje
in mijn keel of het neerleggen
van woorden met deuren toegeschoven
doen me afdalen in jou
zoals het late middaguur dat langs
de bladeren likt
en poëzie laat ontstaan
in de plek waar ik ben; het ademloze licht
over mijn stille hand
telkens zachter
wanneer ik niet meer spreken kan
schaduwvol verscholen
kerima ellouise ©
20-05-2009
door de nevels van morgen
laat me spelen -het is stil
kerima ellouise © illustratie: beeldentuin Dehullu 2007
15-05-2009
laat maar
13-05-2009
genagelde handen
en spijkers om Zijn hoofd
een ijzerharde genade hartelijk dank Meneer Waltack!
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
