welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
11-01-2008
als een moeder zwijgt
en haar kind dichtvouwt, dat van nergens lijkt
te komen,
in een niets dan lege kamer
van onverschilligheid
vraagt het kind zich dan niet af
of zijn naam bestaat
in gedichten, vernietigd door
gebrek aan gelijkenis
en zal de stilte dan het einde vinden
in verwilderde dromen
wetend dat de werkelijkheid
die erop volgt,
sterft in vreemde,
ongewekte liefde
08-01-2008
help me, zeg
schreeuw, vloek desnoods
hoe lenig de minnaar
de tafel dekt en lakens opgooit
over smalle heupen
ik wil liggen, likken, verdrinken
in woorden, veel hoger dan benen
en borsten
verover me
in niet minder dan liefde
en zeg
wanneer het daglicht vertrekt
dat ik groot genoeg ben
om je te strelen
zomers en winters, diep uit de nacht
met mijn handen
- verwonderd-
op je oren
07-01-2008
niets beweegt voort
in je gezicht, niet de kleur
van mijn zakdoek of die van
jouw mond
je haar is grijs en vol
met regen, uitverteld
nog niet over de rand
van herhaling
en hoe je klein mijn woorden
wegveegt, haastig en zonder
omarming, tot as
verschroeid
met ogen, stil in tijd,
woon ik nergens
ook al hoor ik
bij dit huis
04-01-2008
De zee wordt
mijn lichaam
wanneer ik duinen
in handpalmen verander;
bloeddoorlopen
door avondzand
en vastgelijmde schaamte.
Wind
weerspiegelt mijn wankelen;
vel over been
verwaaiend
tussen dikke lagen schaduw
en meeuwen die vluchten.
Morgen blijft
zonder tegenspraak
wanneer mijn mond zich
gehoorzaam sluit
ongewijzigd door het zout
alsof het nergens bijbehoren
me achterlaat
onder invloed van wandelaars
en het huilen.
01-01-2008
lief mens
mag ik
mijn dank vereeuwigen met begin en einde
zoals eenheid in het sterrenlicht
de woorden opvangen
in het thuisgevoel als een immer
durende dageraad
mag ik
dicht, in ieders lach,
bloemen schenken
ook al wordt dit schrijven oud
ik dank ieder en allemaal
voor de steeds weer lieve aanwezigheid
in woorden en zijn in het voorbije jaar
31-12-2007
het was niet
de taal van de winter
ijzig in het wonen
het was ook niet
het wachten van het blinde kind
dat minder weende in de stilte
het was de geur van afscheid
toen je me neerschreef
in de dag van
morgen
28-12-2007
bron foto : Picture from Deviantart
mijn ziel
liet zich niet vinden
op zolder
en later, toen ik voor
het eerst besefte dat het huis
vele kamers had
herhaalden mijn ogen
de ononderbrokenheid
van het kwaad
uiteen gebogen door
stilzwijgende schaduwen
die mijn onbekend gezicht
naar de wind droegen
voorbij maanlicht en
kindervertrouwen
ik zweeg toen alles
nog schuldig was
25-12-2007
ik zag een winterroos
mijn ziel slaapt niet, maar drinkt
bij het stijgen van vogelveren
de ingevlochten zon wanneer
ik door ontroering gloei
bomen brengen me tot zwijgen
of rozen, licht van winter
ik weet ook niet waarheen
of zonder, de lome stilte
waarnaar ik liever luister
mijn handen rusten
nog in de wind, minder zichtbaar
en ik denk een dag weer dichter
wanneer mijn lichaam
warmte bedelt
en ik enkel
om liefde vraag
warmtestil
in gouden vlechtwerk
24-12-2007
Ik wens iedereen fijne, warme dagen toe en alle liefs in 2008
21-12-2007
ademloos
maar immer nabij
draagt de maan het zwarte linnen
van de nacht
ik word geboren
in de eerste schreeuw
en baar de dood, onvoorbereid
het tij
blijft leven door het onbekende
en vertelt het zichtbare
weg uit mij
blind gemaakt ben ik niet anders
dan wat ik ongeweten
heb geweten
20-12-2007
19-12-2007
flanel
17-12-2007
14-12-2007
hij fluistert vleugels
tot
liefhebben bereid
draait hij duiven
naar het drijvend licht
en naar het nevelgeroep uit
warme handen
waarmee
hij decemberwind
verovert
zoals de boogschutter
die zich naar de zon richt in het ochtendland
van geboorte
waar zeldzame vogels
naar de lucht grijpen
en het begin
van de winter bedekken
met donzige veertjes
vrij vliegend naar
zijn melkwitte
hartOpgedragen aan Ad
12-12-2007
nooit meer, m n lief
zal je nog gedichten in mijn ogen
lezen
woorden
en een nieuwe dag
een avond die nog eenmaal naar je toe
zou keren
op hol geslagen is de stilte
het ongeboren kind, midden op
de weg
gekromd, het schrijven
naar het licht
de aura die als een vlinder
door de kamer
speelde
wij hebben geschreven, m n lief
van ziel tot ziel
10-12-2007
ik zal nooit méér zijn
dan de kou uit bomen
van winter
wanneer het vonnis
zich laat herhalen
onbesproken
in ieder wankelend
antwoord
omdat men weet
dat ik mijn waanzin
bevestig
in het braken van schimmen
net onder mijn huid
waar ik hen voed
met broze gedaantes
en zwartgeleende tijd
eenmaal in mijn droom
weten zij dat ik nooit
zal worden
tot lente
08-12-2007
zonder haast
je kus
is een zon
een zonnebloem
in het licht ontluikend
middaguur
een beetje afscheid
van je blik, verrassend weer
ik zing
het gedicht dat je streelde
mijn borsten iets
mooier
lieflijk langzaam
van vinger tot duim
05-12-2007
naam tumble weed
diep geraakt
Glimlachen
jij gaf mij jouw glimlachen
het zat verpakt
in een kostbaar geschenk
van woordenschatten...
het deed bij mij
wonderen
het maakt me diep
gelukkig en blij
in mijn hart
jouw glimlachen
werken
als kussen voor mijn ziel
blijft in mij hangen
in bewondering
van vrede en genezing
stort balsem in mijn hart
in een blijvend
licht
geef de glimlach
op mijn gezicht
als woordenschat terug
door aan jou
en anderen
in een pracht van warmte
en kostbaarheid
in zachte dankbare
vreugdestralen op mijn gezicht
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
