Je kan eventueel nog op de volgende wijze tewerk gaan : Een flinke bos tijm te plukken, deze te wassen en te laten uitlekken. Dan in een Steriele glazen pot een laagje rietsuiker/kandijsuiker op de bodem, dan een laag tijmtakken, en dan weer suiker enzoverder tot dat de pot vol is. De bovenste laag moet van suiker zijn. Goed aanstampen en op de vensterbank zetten in de zon. Door de dagen heen zal je zien dat de takjes steeds bruiner worden omdat alle aroma in de suiker trekt. Dan dump je de boel in een ketel, en volg je verder het recept zoals hierboven beschreven
Hoe en waarvoor gebruiken ?
Tijmsiroop is overheerlijk om drinken en helpt uitstekend bij winterse kwaaltjes zoals ontsteking van de luchtwegen. Tijm bevat « thymol » , een prima ontsmettingsmiddel met antibacteriële eigenschappen .
Tijmsiroop versterkt de longen en is daarom aangewezen bij bronchitis door zijn bronchiënverwijdende eigenschappen. Ook bij hoestbuien, verkoudheden, griep en keelpijn kan deze siroop verlichting brengen.
In de Middeleeuwen werd het gebruikt als « het » medicijn tegen kinkhoest bij kinderen en bij droge hoest.
Ook ons afweersysteem reageert prima op tijmpreparaten die de verhoogde aanmaak van witte bloedlichaampjes bevorderen.
Gebruik : 4 maal daags na de maaltijd een eetlepel tijmsiroop -dit bij de eerste symptomen van ziekte- kan helen en verlichten, ook kinderen mogen deze siroop gebruiken.
Hopelijk wordt de winter niet te streng en worden we gespaard van een ellendige, lange griepepidemie, maar zeg nu zelf, af en toe een landerig en loom gevoel dat ons toelaat een dagje te « luieren » is in de winter toch even op zijn plaats en met een lepel zelfgemaakte tijmsiroop in de buurt krijgen onze medebewoners misschien voldoende medelijden waarbij we ons even ongegeneerd kunnen laten verwennen !
bij spierpijn; gewrichtspijn, artritis; meng 20-25 druppels Wilde Tijm met een eetlepel Noten-olie en masseer dagelijks de pijnlijke plekken of stijve spieren.
bij artritis; meng 20 druppels Berk en 2 druppels Berkenteer met 50 ml. Amandel olie en masseer hiermee minimaal 1x dagelijks de pijnlijke gewrichten.
Werking Jeneverbes & Rozemarijn goed voor onderhande Suikerziekte tot Psoriasis!
Jeneverbes
Met medewerking van Anthémis - aromatherapie en huidverzorging
Jeneverbes
In het verre verleden werd de Jeneverbes beschouwd als een magisch kruid dat tegen duivels, kwade geesten en wilde dieren werd gebruikt. De struik komt veel voor in de Zuid-Europese landen, Noord-Amerika en Canada en is een van ouds bekend en gewaardeerd geneesmiddel bij waterzucht, chronische blaas catarre, gruis en stenen dat diende als urine afdrijvend middel. Het heeft bovendien een bijzondere werking op de stofwisseling en wordt daarom met succes gebruikt bij gewrichtsreumatiek, omdat het daar gaat om een stofwisselingsstoring in het gewricht en zijn omgeving. Het is eveneens een geweldig middel bij slappe spieren en andere reumatische klachten, jicht en spierpijn. Vroeger werden takken met bessen in de ziekenkamer verbrand ten einde infecties te voorkomen. Jeneverbes bezit een uitgesproken aromatische geur, die uit alle delen van de plant opstijgt. De bessen rijpen pas 3 jaar na de bloei. De olie wordt verkregen door distillatie met waterdamp (onder druk) van vers geoogste takken met bessen of wordt alleen uit de bessen gewonnen. Het heeft een lichtgele kleur met een houtige geur die op die van dennennaalden lijkt en werkt sterk reinigend op lichaam en geest. Jeneverbes wordt traditioneel gebruikt om `Gin` te parfumeren. Onze `jenever` vindt zijn oorsprong in deze plantennaam.
Jeneverbes heeft veel aangename eigenschappen en kan in- of uitwendig gebruikt worden bij o.a.: opkomende verkoudheid, darmgassen, jeuk, zweertjes, jeugdpuistjes, onzuivere huid, acne, verminderde eetlust, longtuberculose, maagzuur, gewrichtspijn, spierpijn, jicht, menstruatiepijnen, reumatische klachten, spijsverteringsstoornissen, overmatige transpiratie, vermoeidheid, witte vloed, blaas- en nierstenen, vochtig eczeem en zenuwpijnen.
Jeneverbes niet gebruiken tijdens zwangerschap of bij nieraandoeningen. Niet langer dan 6 weken achtereen gebruiken
Remt overmatig plassen, maar stimuleert de afscheiding van vloeibare en vaste giftige stoffen. Werkt bloedzuiverend, slijmoplossend, sterk nierstimulerend, nuttig bij suikerziekte.
Hieronder een paar voorbeelden van Jeneverbes.
bij psoriasis; onverdund gebruiken om de huid schoon te maken.
bij gespannenheid, verharde spieren; meng 4 druppels Jeneverbes, 4 druppels Citroen, 2 druppels Lavendel, 3 druppels IJzerhard en 2 druppels Rozemarijn met 50 ml Amandel olie en masseer de gevoelige plekken.
bij verlammingsverschijnselen; 5 tot 10 ml mengen met 100 ml basis olie, hiermee de aangetaste plaatsen inwrijven.
bij slappe spieren; 10 druppels mengen in een eetlepel basis olie en met dit mengsel de spieren masseren.
bij reuma; meng 7 druppels Jeneverbes, 4 druppels Rozemarijn, 5 druppels Pijnboom, 5 druppels Lavendel en 4 druppels Citroen met 50 ml Jojoba-olie. Hiermee dagelijks masseren.
bij eczeem, onzuivere huid, jeugdpuistjes, wondjes en zweertjes; 20 druppels mengen in een glas gekookt, afgekoeld water en hiermee iedere avond de huid deppen of afspoelen.
Sommige etherische oliën kunnen niet zonder risico ingenomen worden. Gebruik etherische oliën daarom alleen inwendig als u voldoende kennis heeft of raadpleeg een (homeopathische) arts of Aromatherapeut.
Rozemarijn
De Latijnse naam Rosmarinus komt van de woorden ros = dauw, en marinus = uit zee komen. Rozemarijn is een struikachtig kruid dat in het oude Rome en Griekenland werd gezien als een heilige plant, met vele magische eigenschappen. De oude Grieken kenden er een versterkende werking op het verstand en geheugen aan toe en dientengevolge werd Rozemarijn een symbool van nagedachtenis, liefde en vriendschap bij geboorten, bruiloften en begrafenissen. Volgens deze traditie beschermt Rozemarijn tegen het kwaad en doet vriendschappen ontstaan.
In de middeleeuwen is het gewas over de Alpen gebracht. Ook hier zijn allerlei volksgebruiken waarin Rozemarijn een rol speelt. Zoals het breken van takken bij doop, huwelijk en begravenis, of het verbranden van Rozemarijntakken in het ziekenhuis om de ontsmettende werking.
Rozemarijn bezit een doordringende harsachtige smaak en een heerlijk parfum. Heeft invloed op een zwakke spijsvertering, een opgeblazen gevoel, neuralgische ook zenuwpijn genoemd: aanvalsgewijs optredende pijn in het gebied van een gevoelszenuw. pijnen en bezit het vermogen de bloedsomloop te stimuleren. Dit wordt veroorzaakt omdat het een bloedstuwende werking heeft en de weefsels verwijdt die er mee behandeld worden. Heeft een opwekkende invloed op oudere mensen. De olie wordt verkregen door waterdamp distillatie van het bloeiende kruid, is kleurloos tot lichtgeel en heeft een scherpe kamferachtige, aromatische geur.
Rozemarijn is in- of uitwendig te gebruiken bij o.a. : lage bloeddruk, duizeligheid, suikerziekte, pijnlijke menstruatie, migraine, spierpijn, verkoudheid, vermoeidheid, gewrichtspijn, stress, koude handen en voeten, spit. Ook heerlijk in de sauna. Hieronder een paar voorbeelden van Rozemarijn.
bij: droog haar; 2 tot 3 druppels mengen met de voor het wassen benodigde hoeveelheid milde shampoo
bij: gezwollen enkels, kneuzingen; meng 5-7 druppels in een eetlepel St. Janskruid-olie en masseer hiermee de pijnlijke plekken.
bij: gewrichtspijn, spierpijn en zenuwpijn; 6 tot 12 druppels mengen in 3 eetlepels Noten-olie en met dit mengsel de 2x dagelijks de gewrichten masseren. Niet voor het naar bed gaan.
bij: stress en oververmoeidheid; 30 tot 40 druppels mengen met een beetje melk of honing, dit mengsel in een niet te warm bad doen en ong. 20 min. baden.
verdampen: 6 druppels in de aromalamp verfrissen het geheugen en verhelderen de geest. Bevorderen de goede zin en verhogen het concentratievermogen. Ideaal om bij te studeren.
Rozemarijn helpt ook om grenzen te stellen als anderen proberen normen en waarden op te dringen.
Sommige etherische oliën kunnen niet zonder risico ingenomen worden. Gebruik etherische oliën daarom alleen inwendig als u voldoende kennis heeft of raadpleeg een (homeopathische) arts of Aromatherapeut.
Psoriasis is een niet-besmettelijke huidziekte, die in talloze variaties en gradaties voorkomt. De meest voorkomende vorm is vlekpsoriasis, waarbij de huid opzwelt en bedekt raakt met zilverwitte schilfers. Bij anders vormen ontstaan etterige blaren, ernstige vervellingen, druppelvormige punten en gladde, ontstoken plekken. De oorzaak is onbekend, hoewel er waarschijnlijk sprake is van genetische aanleg. Zodra de ziekte zich manifesteert (als gevolg van een infectie, wondjes aan de huid, vaccinatie of bepaalde medicijnen), activeert het immuunsysteem van het lichaam de excessieve aanmaak van nieuwe huidcellen die zo kenmerkend is voor deze ziekte. De ziekte openbaart zich meestal rond de ellebogen, de knieën, de schenen, het hoofd en vlak onder de borsten.
Tegen psoriasis zijn nog geen medicijnen ontwikkeld. Het is een chronische ziekte, maar dit betekent niet dat individuele aanvallen niet goed behandelbaar zijn. De psychische gevolgen van psoriasis zijn meestal ernstig: schaamte, frustratie, angst, depressie en verlies van zelfvertrouwen. Daarom is het voor psoriasispatiënten zo belangrijk dat ze om leren gaan met spanningen, gezond eten en zo weinig mogelijk alcohol drinken.
De behandeling van de huidafwijkingen hangt af van de aard en ernst van de psoriasis, de medische achtergrond van de patiënt, zijn levensstijl, leeftijd, geslacht en de plek waar de afwijking zich manifesteert. Bij milde psoriasis wordt gewoonlijk teerzalf geadviseerd en vochtinbrengende crèmes moeten de huid soepel houden. Soms wordt een behandeling met ultraviolet licht voorgeschreven. Als de situatie niet verbetert, kunnen sterkere geneesmiddelen, zoals steroïden, worden geprobeerd.
Symptomen - pijnlijke kloofjes in de droge gedeelten van de handen en de voeten - etterblaasjes in de handpalmen of op de voetzolen - glazige, schilferige korstjes op de vochtige plekken van het lichaam - soms vervorming of verbrokkeling van de nagels
Feiten - één procent van de bevoling lijdt aan psoriasis - de aandoening treft iets meer vrouwen dan mannen. De eerste tekenen doen zich meestal rond het 28e levensjaar voor, maar ook baby's en bejaarden kunnen de aandoening krijgen - ongeveer 10 tot 15 % van de patiënten is onder de 10 jaar
Bron: Encyclopedie van de Alternatieve Geneeskunde van C. Norman Shealy
Aromatherapie
Etherische oliën die ontstekingen tegengaan, kunnen goed helpen, maar soms helpt het nog beter als u de stress probeert te verminderen.
Bergamot-, kamille-, geranium-, jasmijn-, lavendel-, neroli- of rozenolie kunt u met behulp van een emulgator( neutale badolie of schuim ook een weinig melk en daar enkele druppels Etherische Olie aan toevoegen en deze dan in uw bad gieten en goed omroeren) aan het badwater toevoegen. Deze oliën hebben een ontspannend en opbeurend effect. Gebruik steeds een andere olie, afhankelijk van uw emotionele staat en houd er rekening mee dat de genezing moeizaam verloopt en dat de toestand van de huid langzaam verbetert!
Maar wanhoop niet, want het is algemeen bekend dat psoriasis moeilijk te behandelen is.
Bron: Handboek voor een Natuurlijke Gezondheid van Mark Evans e.a.
Kruidengeneeskunde
Van oudsher weet men dat psoriasis verband houdt met een trage lever en stress. Levertonicums en weefselreinigers worden vaak voorgeschreven. Bestudeer de kruiden die onder Eczeem besproken worden.
Maak van gele zuring (Rumex crispus) en paardebloemwortel (Taraxacum officinale) een afkooksel om de galstroom te stimuleren en gif uit het hele lichaam te drijven.
Brandnetel (Urtica dioica) is ook een goede reiniger. Neem bij voorkeur brandnetelsap of maak er samen met kleefkruid (Galium aparine) een aftreksel van voor een sterker effect.
Wrijf de huid in met vochtig gemaakte havermout. Hierdoor zal de verdikte huid sneller loslaten.
Goudsbloem (Calendula officinalis) of rode klaver (Trifolium pratense) in een crème of zalf vermindert ontstekingen.
Als stress een voor de hand liggende oorzaak is, kan een ontspannende thee, zoals kamille (Chamomilla recutita), lavendel (Lavandula officinalis), citroenmelisse (Melissa officinalis) of Hollandse lindebloesem (Tilia europaea) na een tijdje het evenwicht herstellen.
Bron: Handboek voor een Natuurlijke Gezondheid van Mark Evans e.a.v
Natuurgeneeskunde
Veel voedingsadviezen die onder Eczeem worden genoemd, zijn hier ook van toepassing. Misschien verdraagt u geen tarwe. U kunt voor een korte periode een hoge dosis vitamine A innemen (tot 7500 ie per dag, 2-3 weken) maar teveel hievan kan giftig zijn.
Thee van populieren; artisjokcapsules; huid borstelen met Johannes olie (niet in de zon, verbranding); veel rauwkost eten.
Een supplement van multivitaminen kunt u veilig een tijd lang innemen, hoewel de werking minder is.
Zonneschijn helpt goed, maar zorg ervoor dat u niet verbrandt! Neem beschermende maatregelen als u lang aan de zon wordt blootgesteld. Zwemmen in de Dode Zee is een beroemd middel tegen psoriasis, vanwege de minerale zouten in het water en de zonneschijn. Deze zouten zijn in veel landen verkrijgbaar en u kunt ze aan het badwater toevogen. Behandel kleine delen huid in de wasbak.
Teunisbloemolie kan helpen, zowel in- als uitwendig (neem tot 1500 mg per dag).
Ontspanningsoefeningen zijn heel belangrijk. U leert beter met stress om te gaan, zodat stress niet langer uw leven beheerst.
Omdat psoriasis een zeer complexe kwaal is, kan het heel moeilijk zelf behandeld worden. Professionele hulp is de beste behandeling.
Psoriasis kan verband houden met spijsverterinsproblemen of tot een vorm van artritis leiden.
In de reformwinkel verkopen ze 'troebele Appelazijn'.
Appelazijn heeft oa een bloedzuiverende werking en kan daarom helpen te bevorderen om je huid gezonder er uit te laten zien.
Eén of twee kleine theelepeltjes met 'troebele Appelazijn' in een groot glas met water vermengen en leegdrinken; dit glas water met een of twee kleine theelepeltjes troebel Appelazijn mag je gewoon drinken gedurende de dag of in de avond.
Overigens: troebel Appelazijn heeft een echt heel heilzame werking op onze gezondheid.
Goed om te weten:
Melk vormt een slijmlaag op de ingewanden [Bron: Boek, "Eet je vit"]
De consumptie van melkproducten wordt steeds vaker in verband gebracht met klachten zoals migraine, huidproblemen, astma, bronchitis, voorhoofdsholte-ontsteking, chronische verkoudheid, allergieën en artritis. Melkproducten bevatten lichaamsvreemde eiwitten die eerst door het lichaam moeten worden omgezet naar lichaamseigen eiwitten. Het enzym, lactase, dat nodig is om lactose (melksuiker) af te breken, wordt maar tot ons derde jaar in voldoende mate aangemaakt. Het (gedeeltelijk) ontbreken van het enzym lactase zal bij grote consumptie van melkproducten tot problemen leiden. Melkproducten kunnen een slijmlaag achterlaten op de tere darmslijmvliezen, dat kan een verminderde opname van voedingsstoffen tot gevolg hebben. Zure melkproducten en geiten- en schapenkaas worden beter verteerd en zijn minder slijmvormend.
bij jeukerige huiduitslag bij allergische problemen; meng 2 druppels Roomse Kamille en 4 druppels Helicryse met een eetlepel Calendula maceraat en wrijf daar de uitslag mee.
als slijmoplosser bij allergische problemen, vooral bij slijmvorming in de neus en niezen; meng 2 druppels Roomse Kamille en 4 druppels Helicryse in een schaaltje heet water en damp 1 à 3x per dag.
Mierikswortelsiroop: Hoewel de mierikswortel populair is in de moderne keukenwerd hij oorspronkelijk gebruikt als medicinale plant. Het is vooral het sap van de wortel die in de siroop gebruikt wordt . Ingrediënten : mierikswortel kandij, rietsuiker en of Ahorn siroop
Bereidingswijze : Was de vers geoogste mierikswortel grondig schoon en rasp hem zeer fijn. Doe ersuiker bij naar eigen smaak en meng alles goed door elkaar. Doe dit mengsel in een kommetje en laatgedurende een nacht in de koelkast trekken. De suiker zal nu oplossen in het mierikswortelsap en zo krijgen we mierikswortelsiroop. Pers de volgende dag het gezoete sap uit met behulp van een zeef of neteldoek-en doe de siroop in een flesje (bewaren in de koelkast). Aangezien mierikswortel bij opwarming zijn geneeskrachtige werking verliest (de vluchtige olie verdampt) is enkelkoude bereiding mogelijk, daardoor is een lange houdbaarheid van de siroop niet mogelijk (max. 5 dagen) en is men verplicht de siroop telkens opnieuw vers te bereiden bij langduriggebruik.
Hoe en waarvoor te gebruiken ? Mierikswortelsap is koortswerend en heeft een antibiotische werking. Daarom is het een prima hulpjebij bronchitis en hoest. Door zijn antibacteriële werking is het ook een goede remedie bij ontstoken amandelen -en/of keelontsteking. Bij deze aandoeningen 3 maal daags een soeplepel gebruiken. Veelvuldig gebruik is wel af te raden gedurende de zwangerschap
Hier in het Schuttersbosch staan in verschillende tuinen jeneverbesstruiken. Meestal zijn het gekweekte vormen. Er worden heel wat variëteiten gekweekt uit vier soorten:
Gewone jeneverbes: Juniperus communis. Het gekneusde blad doet aan de geur van appels denken.
Chinese jeneverbes: Juniperus chinensis. Deze bladeren ruiken naar katten, zuur en ranzig.
Zevenboom: Juniperus sabina. Afgeleid van sabijnse (onzekere) vrouw, ruikt onaangenaam, is giftig, laag bolvormig.
Cederhoutboom: Juniperus virginiana. Uit Virginia afkomstig; ruikt naar groene zeep en verf, van deze soort worden potloden en sigarenkistjes gemaakt.
De jeneverbes is tweehuizig, dat wil zeggen alleen met mannelijke (stuifmeel) of alleen met vrouwelijke (stampers) bloemen. De mannelijke bloemen zijn geel, de vrouwelijke bloemen groen. Bevruchting vindt plaats door windbestuiving. Deze jeneverbessen zijn verspreid over het noordelijk halfrond. Noordelijk tot aan de poolstreken. Zuidelijk tot de woestijnen. Het zijn een van de weinige cipressen die dwars door Amerika, van kust tot kust, groeien. Ze groeien zowel op kalk- als op zure veengronden en heidegrond en nemen genoegen met de armste gronden. Ze zijn bestand tegen zandverschuivingen. Op betere gronden kunnen ze bijna een boomlengte van zes meter krijgen, maar meestal wordt de rechtopgaande cipres maximaal vijf meter hoog. In Nederland komen ze het meeste voor in het zuiden en oosten.
De jeneverbes groeit langzaam en wordt vermeerderd door stek of zaad. Het is een heester met rechtopstaande takken. Bij jonge planten zijn de naaldvormige bladeren tegenoverstaand of in kransen van drie. Oudere planten hebben naaldvormige en schubvormige bladeren of alleen schubvormige. De jeneverbes is beschermd, dat wil zeggen dat men de planten in de natuur niet mag weghalen. De bessen mogen wel geplukt worden als men de jeneverbes niet beschadigd. Trek wel handschoenen aan om de harde stekels te vermijden. De kegelbessen, uit drie vergroeide vlezige schubben gevormd, rijpen pas na twee jaar, behalve de bessen van de cederhoutboom deze zijn al na een jaar rijp. Ze hebben een doorsnee van 5 tot 6 mm, zijn eerst groen daarna blauwzwart berijpt. De bloeiwijze is van april tot mei. In de herfst van september tot oktober zijn de bessen rijp. De bessen kunnen in de zon gedroogd worden. De smaak van de bessen kan wisselen van sterkte. Hoe zuidelijker hoe meer etherische oliën en hoe krachtiger van smaak. Zo kunnen bessen uit Italië twee keer zo sterk zijn dan de bessen uit Nederland. De smaak van de rijpe bessen is zoetig, geurig en wat harsachtig. De bessen worden gebruikt in jenever en andere dranken om ze te aromatiseren.
Waar de bessen veel voorkomen, zoals in Italië, midden Frankrijk in de Provence, Alpen en Duitsland, wordt de jeneverbes gebruikt in verschillende gerechten. Bijvoorbeeld in marinades voor wild zwijn, varkensvlees en ree. In vullingen van kip en paté, in zuurkool en hachee, ingemaakte bessen bij koud vlees. In de Engelse keuken werden, vooral vroeger, jeneverbessen gebruikt bij het zouten van hammen. Rode bessen van andere soorten jeneverbessen kunnen verward worden met de gewone jeneverbes.
Ze zijn ongevaarlijk maar geuren minder. In de betere supermarkten zijn gedroogde jeneverbessen te koop.
Toepassing als medicijn
Jeneverbessen bevatten etherische oliën, terpenom, bitterstof, looistof, hars en calcium. De bessen plukken als ze zwart zijn, dan drogen in de zon. In het voorjaar kan een bloedzuiverende kuur met bessen worden gedaan. Jeneverbessen hebben een bijzondere werking op de stofwisseling. Bij gewrichtsreumatiek en huidziekte kan de jeneverbes uitwendig als wrijfmiddel worden gebruikt. Inwendig als sapkuur:
Zes weken lang 3x per dag in te nemen met water of karnemelk. Een kuur van bessen:
1e dag: 3x per dag 1 bes;
2e dag: 3x per dag 2 bessen;
3e dag: 3x per dag 3 bessen;
iedere dag 1 bes meer t/m 15e dag.
Dan iedere dag 1 bes minder tot de 30ste dag. Dan ophouden. Nooit langer dan 6 weken achter elkaar omdat de nieren anders teveel geprikkeld worden. Tegen winderigheid of bij gebrek aan eetlust kan men thee gebruiken van de bessen:
Een eetlepel van gemalen bessen op ½ liter kokend water. Dit 10 minuten laten staan, zeven en opdrinken als thee. Toegevoegd aan het badwater goed tegen huidaandoeningen: een afkooksel maken van 100 bessen op 1 liter water, dit aan het badwater toevoegen. Afkooksel van bessen met honing werkt bloedreinigend en slijmoplossend. Het behoedt tegen infectie, jicht, reuma, waterzucht. Verder tegen hoofdpijn en slechte maag.
Als geneesmiddel wordt het kruid en de wortel gebruikt. Werking en karakter. Het is een uitstekend bloed reinigend middel voor vele kwalen. Bloedzuiverend, bloedstelpend, zwak vochtafdrijver, anti-allergisch, voedzaam.
Indicaties. - Huidaandoeningen;,jeukende huid, zoals acne, eczeem, uitslag, netelroos, zweren, psoriasis. - Allergische aandoeningen; zoals,allergie, hooikoorts en astma. - Bloed;In de menstruatie om zware bloedingen te verlichten, bloedreinigend, bloedarmoede . - Nieren;stimuleert de nieren, goed bij reuma en jichklachten van de urinewegen - Bij een vergrote prostaat (wortel).
De werking in het lichaam. Hoewel de brandnetel bekend staat om zijn prikkende werking, heeft hij dit effect niet als hij is blootgesteld aan warmte, door koken of bij bereiding tot thee. Ironisch genoeg wordt hij gebruikt bij huidaandoeningen, zoals eczeem en aanverwante allergieën. Brandnetel heeft ook samentrekkende en bloedstelpende eigenschappen en kan daarom toegepast worden bij ernstige bloedingen van wonden of bij de menstruatie. De aanwezigheid van vitamine C en ijzer maken het kruid zeer geschikt als tonicum bij anemie en bij een ijzertekort. De wortel wordt wel gebruikt om een vergrote prostaat te behandelen. Brandnetelsap en thee zijn nuttige dranken wanneer u zwanger bent of borstvoeding geeft. Het sap en de thee zijn heilzaam bij jicht en gewrichtsontstekingen.
Uitwendig gebruik. - Wrijf bij stijve gewrichten de pijnlijke plaats in met verse brandnetelbladeren. - Snuif bij een bloedneus vers brandnetelsap op. - Maak een kompres tegen verbrandingen. - Het olie-extract is heilzaam bij ontstoken psoriasis. - Gebruik de thee of tinctuur als spoeling bij haaruitval en een droge hoofdhuid. Actieve delen
Looistoffen, netelgif, histamine, vitaminen en mineralen, mierenzuur en glucocinine.
Dagdosering
Als tinctuur 2 tot 4 maal daags 15 tot 20 druppels. Verder ook als thee, waar ik zelf persoonlijk iedere dag van drink, ik gebruik twéé thee lepels brandnetel voor een liter water ( gebruik altijd een minimale dosis,als je het dagelijks drinkt zoals ik, en om geen gewenning te verkrijgen ! ik kombineer deze dan ook altijd met andere thee, een kleinere dosis thee werkt dan meestal ook beter en vlugger dan een overdosis van kruiden) en voetbad met brandnetel kan helend en zuiverend werken. Kan ook heel jong geplukt ook gebruikt worden voor Brandnetelsoep, Verwerk de jonge toppen van de bladeren in een soep. Gebruik de soep als dagelijks tonicum. soep is heel lekker hoor!
Ander gebruik Veel insecten voeden zich met brandnetel zoals vlinders en bijen. De vezel kan tot stof worden geweven. De bladeren geven een groene kleurstof en de wortels een gele. De kleine brandnetel (urtica urens) wordt in de homeopathie gebruikt bij netelroos. De jonge bovenste bladeren kunnen het hele jaar gekookt worden gegeten als spinazie of als soep. Gekookte brandnetels steken niet. Zie ook bij culinair. Bijwerkingen en interacties
Bij normaal gebruik zijn geen bijwerkingen bekend.
Deze elegante, semi-groenblijvende of loofverliezende klimplant heeft circels van vijf blaadjes en draagt hangende groepjes kleine, bleekrode mannelijke bloemen en grotere paarse vrouwelijke bloemen in de lente. Deze laatste geven een volle honing vanille geur af, en groeien in warme klimaten uit tot worstvormige eetbare paarse vruchten.
Gebruik:
Een aantrekkelijke, snelgroeiende plant voor het aromatische prieel of pergola. De lange buigzame stengels worden gebruikt voor het maken van manden en kransen. Akebia met vijf blaadjes en met drie blaadjes (a.trifoliata) worden zonder onderscheid gebruikt in de Chinese geneeskunst. De houtige stam en de vruchten stimuleren de bloedsomloop en de melkvorming. Dankzij zijn gehalte aan kaliumzout is de stam vochtafdrijvend en verstrekt hij de samentrekkende kracht van de spijsverteringsspieren. Wortels worden gebruikt bij het bestrijden van koorts. Onderzoek heeft aangetoond dat akebia fruit en zaad kankercellen afremt. Ze komen dan ook voor in verschillende Chinese recepten voor de behandeling van kanker.
Teelt en vermeerdering:
In de volle zon of de halfschaduw, in vochtvasthoudende, goed doorlatende grond. Zaaien in de lente, neem halfrijpe stekken in de zomer of gebruik afleggers in de winter. De akebia houdt er niet van gestoord te worden. Pluk en droog het fruit in de zomer, de stengels in de herfst.
Deze staande, vaste plant heeft donzige stengels met varenachtig, prettig aromatisch loof en platte schermen met witte of rozige bloemen van de zomer tot de herfts, die kruidig-fruitige geuren als ze gekneusd worden.
Gebruik:
De gedroogde stengels werden door de druïden gebruikt om het weer te voorspellen en door de Chinezen bij de I Ching-praktijken. Het licht bittere, peperige jonge loof wordt wel gehakt of verwerkt in zachte kazen en salades, of kan vers geperst worden en dan het bloeden stelpen bij scheerwonden of andere kleine wondjes. In de tuin versterkt duizenblad de geur van planten in de buurt en verbetert hij hun weerstand en medicinale eigenschappen. Aftreksel van het loof levert een koperhoudende meststof op en een enkel fijngehakt blad aktiveert de ontbinding van een hele kruiwagen compost.
Etherische olie:
Deze heeft een frisse, plantaardig-fruitige geur met een medicinaal tintje. Hij wordt gebruikt in parfums en door aromatherapeuten tegen huidproblemen, rheuma en chronische verkoudheid.
Waarschuwing:
Kruid: niet gebruiken tijdens zwangerschap. Nooit zuiver gebruiken ( altijd met een draag olië). Kan de huid overgevoelig voor zonlicht maken.
Teelt:
Op een zonnige plaats, hoewel hij ook lichte schaduw verdraagt, in redelijke rijke, vochtige grond. Zaai zaad of deel de wortels in de lente of de herfst. Dun ze uit of zet ze 30 cm uit elkaar. Knip uitgebloeide bloemen af voor een tweede bloei. Oogst het loof, de bloemen en de stengels in de late zomer.
Citroenolie heeft een zeer hoge trilling waardoor iemand in een verheven stemming wordt gebracht, psychisch wordt opgetild als men zich down voelt.
Het helpt bij psychische en lichamelijke zwaarte; ze activeert en stimuleert vooral geestelijk. Het bevordert het concentratievermogen (!), scherpt het verstand en versterkt het geheugen. In de hersenen stimuleert citroen vooral de amandelkern en de hippocampus.
De olie kan helpen om in onduidelijke situaties met een helder verstand beslissingen te nemen. Tevens kan het dreigende emotionele uitbarstingen tot bedaren brengen of voorkomen.
Citroenolie is een van de oliën met een zeer hoge bacteriedodende werking. De dampen kunnen meningococcen neutraliseren. Het doodt verwekkers van: tyfus in minder dan een uur, pneumococcen in 1 tot 3 uur, stafylococcen in vijf minuten! Het heeft een antiseptische werking tot 20 dagen.
De olie heeft een vaatversterkende werking en is daarom een genees- en preventief middel bij spataderen. Ook als versterking van de bloedvaten in het algemeen werkt het goed; samen met cypresolie in de verhouding 1:1 is ze in huidoliën en kompressen goed werkzaam.
Ze stimuleert de vorming van witte bloedlichaampjes en is een goed middel bij bloedarmoede door het hoge vitamine C gehalte.
Bij verkeerde voeding (zoals witmeel, geraffineerde suiker, koffie, zwarte thee, te veel varkensvlees en doodgekookt voedsel) kan bij veel mensen een ophoping van zuren in het lichaam ontstaan wat weer een oorzaak kan zijn van veel ziekten zoals reuma en jicht. Citroenolie neutraliseert het overschot aan zuren. De olie is daarom bijzonder geschikt ter behandeling van reuma en jicht in combinatie met moerasspirea-olie.
Werking:
Huid
Acne, anaemia, breekbare nagels, winterhanden en -voeten, likdoorns, snijwonden, vette huid, herpes, insektenbeten, aften, puistjes, spataderen en wratten.
Bramen plukken aan het eind van de zomer is voor veel mensen een gelegenheid on even 'de natuur in' te gaan, om bramen te plukken. Er worden daarbij heel wat vruchtjes vers van de plant gegeten, al dan niet afgespoeld. Bramen zijn ook populair om er gelei, jam en siroop van te maken en, getrokken in blanke brandewijn of jenever vormt het ook een voor velen smaakvol 'slokje'.
Maar ook de andere delen van de plant zijn zeer bruikbaar en daarom hier enige informatie over de geneeskrachtige waarde van deze plant.
Algemeen:
Er bestaan meer dan honderd soorten braamplanten en daarbinnen nog eens zo'n duizend variëteiten en bastaardsoorten. Alleen een gespecialiseerde botanicus kan daaruit wijs worden. Bramen zijn sterke, weelderige, vaste planten met lange gebogen takken en scherpe stekels. De plant heeft kleine bloemen die wit of roze van kleur en en geen geur hebben. Sinds de prehistorie zijn de bramen al bij de mensen in trek. Gerijpt zijn ze zwart en glanzend, fruitig en fris van smaak. Ze worden o.a. gebruikt voor een siroop met een licht samentrekkende werking. Smakelijk is ook een thee die getrokken is van de bladeren van de braam en framboos. Het afkooksel is een sterk samentrekkend middel dat gebruikt kan worden als gezichtslotion en als drank om mee te spoelen bij mondaandoeningen.
Groeiplaats:
In bijna heel Europa, langs heggen en in bossen. Ze komen voor tot op een hoogte van 2300 meter.
Gebruikte delen:
Bloemknoppen, de bladeren voor de bloeitijd, de nieuwe blaadjes, de vruchten in augustus. Om te bewaren moeten de delen in bossen worden samengebonden en in het donker worden gedroogd.
Eigenschappen:
Aansterkend, bloedsuikerverlagend, bloedzuiverend, vochtuitdrijvend, wondreinigend en samentrekkend.
Enige toepassingen:
Angina: Kook 50 gram gedroogde bladeren tien minuten in een liter water. Laat het afkoelen, filtreer het en zoet het met wat honing. Gebruik de drank om mee te gorgelen. Niet doorslikken. Per dag mag de drank opgemaakt worden.
Heesheid: Kook honderd gram bladeren 15 minuten lang in een liter water. Filtreer het daarna en zoet het met wat honing. Drie keer per dag gorgelen, niet doorslikken.
Huidzweer: Kook 30 gram bladeren tien minuten lang in een liter water. Regelmatig de wond hiermee wassen.
Tandvleesontsteking: Kook dertig gram bladeren drie minuten lang in een liter water. Tien minuten laten trekken. regelmatig de mond ermee spoelen. Niet doorslikken.
Diarree: Kook twintig gram bloemen en bladeren van de Witte Dovenetel, dertig gram bladeren van de braam en twintig gram bloemen van de Echte Heemst vijf minuten lang in een liter kokend water. Tien minuten laten trekken. Drink twee tot drie keer per dag een kopje van het vocht.
ter stimulering van de bloedsomloop; 3 druppels Hysop, 4 druppels Salie en 3 druppels Cypres mengen met een beetje melk of een lepeltje honing. Dit toevoegen aan een warm bad en 20 minuten baden.
Bij een ieder bekend, is het niet vanwege de vruchten, dan wel vanwege zijn hardnekkigheid als onkruid. Wat niet iedereen weet is dat de blaadjes van de Braamstruik ons zeer goed van dienst kunnen zijn bij tal van acute kwalen, zij bevatten bijzonder veel looistoffen en tal van vitaminen en mineralen. Braamblad werkt hierdoor o.a. sterk samentrekkend en bloedzuiverend. Van de blaadjes wordt de thee en de tinctuur gemaakt.
Toepassing constitutie
Braambladthee - of tinctuur is een uitstekend middel bij alle kwalen die voortkomen uit een lage weerstand, zoals griep, verkoudheid, keelpijn, angina, ontstoken tandvlees, aften, verharde lymfeknopen. Maar ook na een periode van ernstige ziekte om het herstel te bevorderen. Braamblad vult tekorten aan, is zweetafdrijvend en ontstekingsremmend.
Toepassing spijsvertering
Als er sprake is van een acute diarree die langer dan een dag duurt, of de diarree komt bijzonder ongelegen, drink dan Braambladthee of gebruik de tinctuur (pas de tinctuur dan toe in een acute dosis van ieder uur 10 druppels tot de klachten verminderen). Om deze reden is het zeer handig om Braambladthee of de tinctuur op vakantie mee te nemen.
Toepassing bloed / verwondingen
Braamblad werkt zeer bloedzuiverend en bloedverrijkend, het is een uitstekend aanvullend kruid bij bloedarmoede. Het is een zeer belangrijk kruid bij bloedvergiftiging en kan dan goed naast de reguliere antibiotica gebruikt worden. Door de bloedzuiverende werking is het een goed idee om Braambladthee - of tinctuur te gebruiken nadat u een bloedtransfusie heeft moeten ondergaan, hierdoor worden de klachten die vaak optreden na een transfusie als misselijkheid, koorts e.d. sterk verminderd. Braam werkt zeer bloedstelpend en kan dus goed worden toegepast als wondkruid, bij uitwendige wonden, maar ook bij inwendige bloedingen. Door de samentrekkende en bloedreinigende werking ook een goed middel bij aambeien. Verder helpt Braam te zware menstruele bloedingen te stelpen (ga overigens altijd naar uw huisarts als deze bloedingen lang duren en u niet de oorzaak weet). Ook een goed kruid vlak voor en na de bevalling, het versterkt de baarmoeder en stelpt nabloedingen.
Braam is een zeer veilig en breed toepasbaar kruid, ook geschikt voor kinderen en ouderen.
Kruiden, vers of gedroogd in potjes, zijn niet alleen decoratief in de keuken. Een goed gebruik ervan levert ook gerechten rijk aan smaak en aroma. Daarnaast worden aan sommige kruiden allerlei gezondheidsvoordelen toegeschreven. Zeker is wel dat wie zijn gerechten op smaak brengt met de juiste kruiden minder zout gebruikt. Redenen genoeg om onze neus eens dieper in het kruidenboeket te steken.
De mens is door de eeuwen heen altijd op zoek geweest naar manieren om zijn voedsel zo smakelijk mogelijk te bereiden. Het gebruik van kruiden behoort ook tot deze mogelijkheden. Opgravingen hebben aangetoond dat kruiden reeds duizenden jaren voor het begin van onze tijdrekening werden geteeld. De Assyriërs kookten al met tijm en dille. De Oude Grieken gebruikten ook kruiden in de keuken en hadden een bijzondere relatie met aromatische kruiden. Zij droegen bijna elk kruid op aan een god. Marjolein, rozemarijn en tijm werden bijvoorbeeld opgedragen aan de godin Afrodite. De Griekse arts en filosoof Hippocrates bracht ons niet alleen de volgende wijsheid bij: uw voeding is uw geneesmiddel, uw geneesmiddel is uw voeding. Hij was tevens de eerste die systematisch kruiden gebruikte voor het genezen van ziekten. In de Middeleeuwen waren het vooral monniken die kruiden kweekten in de kloostertuinen en ze als geneesmiddel gebruikten. In de late Middeleeuwen namen de apothekers de kennis van geneeskrachtige kruiden over. Elke apotheek had een eigen kruidentuin. Kruidenvrouwen gebruikten daarentegen voornamelijk in het wild groeiende kruiden. Zij maakten er liefdesdrankjes, afdrijfmiddeltjes en wondzalfjes van en konden hiervoor toen als heks worden vervolgd
Kruidenboeken waren van bij de start van de boekdrukkunst in de 15de eeuw beststellers. De belangstelling voor kruiden in de geneeskunde, maar ook in de keuken, bleef groeien. Maar toen in de 17de eeuw een levende handel in specerijen ontstond tussen Oost en West verdrongen specerijen zoals peper, nootmuskaat, foelie en kruidnagel de inheemse kruiden die vaak een minder intens aroma hebben. De belangstelling voor kruiden nam af en tegen het einde van de 19de eeuw waren aromatische kruiden nagenoeg volledig uit onze keuken verdwenen. In het midden van de 20ste eeuw bracht de ontdekking van traditionele gerechten uit de vakantielanden rond de Middellandse Zee kruiden zoals rozemarijn, salie, tijm, en dergelijke geleidelijk aan opnieuw onder onze aandacht en in onze keuken. Gelijktijdig nam ook weer de belangstelling voor de behandeling van allerlei kwaaltjes met kruiden toe als alternatief voor de klassieke geneeskunde.
Kruid of specerij: Hoewel het toevoegen van zout, specerijen of kruiden aan een gerecht wordt omschreven met het werkwoord kruiden, is er wel degelijk een verschil tussen kruiden en specerijen. Kruiden zijn gewassen met sappige, niet-houtachtige stengels, waarvan zowel de bladeren, de bloemen, de zaden als de wortels worden gebruikt om gerechten op smaak te brengen. Vaak worden ze ook gebruikt in de vorm van een thee of een zalf voor hun genezende werking. Specerijen zijn de gedroogde delen (bloemen, zaden, bladeren, bast en wortels) van aromatische planten die voornamelijk in de tropen groeien.
Vers of gedroogd: Voor nagenoeg alle kruiden geldt dat het aroma het sterkst is voor vers geplukte kruiden. Sommige kruiden kunnen ook gedroogd als smaakmaker worden gebruikt, bijvoorbeeld oregano, rozemarijn, salie, tijm en Andere kruiden zoals basilicum, dille, kervel, korianderblad en mierikswortel verliezen eenmaal gedroogd haast al hun aroma. Zij kunnen daarom beter diepgevroren worden bewaard. Vries de fijngehakte kruiden in kleine porties in in diepvrieszakjes of met water erbij zodat je kruidige ijsblokjes bekomt die je zo naderhand aan gerechten kunt toevoegen.
Kruiden zijn gemakkelijk te kweken in de eigen tuin of als potplantjes op het terras of het balkon ( zo doe ik het toch voornamelijk ). Heb je geen groene vingers, dan kan je ze ook makkelijk vinden bij de groenteboer of in de supermarkt ( de kruiden bedoel ik ). Er is een ruim assortiment van schaaltjes met geplukte kruiden of van potjes met kruidenplantjes. Zoals er seizoengroenten en -fruit zijn, zijn er ook seizoenkruiden. Door de teelt in serres zijn verse kruiden nu echter doorgaans het hele jaar beschikbaar. De meeste groene kruiden worden het best jong verwerkt. Zij hebben het fijnste aroma vanaf het kiemen in het voorjaar tot voor de bloei in de zomer. Zodra de planten bloemknoppen beginnen te vormen worden ze vezeliger, de stengels verhouten, de bladeren verdrogen en ze verliezen geleidelijk hun fijn aroma. Voorbeelden zijn kervel, peterselie, basilicum, dille, bieslook, salie, munt, dragon, oregano, koriander en lavas. Sommige kruidensoorten groeien meer in de vorm van een struik en hebben meer houterige stengels of twijgen en dikkere bladeren. Hun smaak is het meest geconcentreerd na de bloei in de zomer. Het zijn typische najaarskruiden. Voorbeelden zijn laurier, rozemarijn en tijm . Kruiden die voornamelijk om de bloemen en niet om de bladeren worden gekweekt, zoals bonenkruid, moeten tijdens de bloei worden geoogst.
Gebruik van kruiden:
Je koopt kruiden best in hun geheel. Ze zijn zo langer houdbaar en behouden beter hun aroma. Je vindt bij de groenteboer en in de supermarkt schaaltjes met geplukte kruiden of potjes met kruidenplantjes. De plantjes zijn het langst houdbaar. Geef de plantjes voldoende water. De schaaltjes bewaar je best in de groentelade van de koelkast.
Gebruik kruiden zo vers mogelijk. Koop geen plantjes of bosjes met slappe bladeren en geknakte stengels. Heb je kruiden in de tuin of op het balkon, pluk ze dan vlak voor gebruik.
Kruiden mogen nooit nat zijn wanneer ze worden gehakt, anders gaan de aromastoffen makkelijker verloren.
Het fijnhakken van de kruiden doe je altijd vlak voor gebruik. Eens fijngehakt gaat het aroma immers snel verloren. Gebruik een scherp en breed mes. De vers gehakte kruiden dek je vervolgens best af met een plasticfolie.
Voeg de kruiden op het juiste moment toe. Niet alle kruiden mogen meekoken. Basilicum en kervel bijvoorbeeld zijn heel gevoelig voor warmte en mogen pas worden toegevoegd zodra het gerecht gaar is. Kruiden met een sterk aroma zoals rozemarijn, salie en laurier moeten daarentegen van bij het begin meekoken. Hun smaak komt pas echt tot ontwikkeling door de warmte.
Strooi gedroogde kruiden nooit rechtstreeks vanuit de verpakking in een warm gerecht. Door de opstijgende damp worden de kruiden vochtig en gaan stukjes kruid aan elkaar kleven. Hierdoor vormen zich klontertjes waardoor de kruiden nog moeilijk uit de verpakking kunnen komen. Bovendien verandert het aroma.
Gebruik kruiden steeds met mate. Wanneer je te veel van een bepaald kruid gebruikt, zal dit de smaak van de andere ingrediënten overheersen.
Meng sterke en zachte kruiden, zo krijg je een goed evenwicht. Is het mengsel goed uitgebalanceerd, dan wordt zout toevoegen overbodig.
Dit zijn slechts suggesties. Smaak is persoonlijk. Je kan best zelf wat experimenteren, mengen en variëren. Al snel zal je die combinaties vinden die jij en je huisgenoten het lekkerst vinden.
Hieronder vind u een lijst met mijn meest gebruikte keukenkruiden voor mijn recepten
Mijn meest gebruikte keukenkruiden
ANIJS: Een van de oudste specerijen, verwant met dille, venkel, karwijzaad en komijn. Wordt in alcoholische dranken gebruikt. Gebruik het ook in brood, gebak, rijst en pudding, koekjes, Oosterse gerechten, salades, koffiekoeken en snoepgoed.
BASILICUM: Verse of gedroogde (afgeritste) blaadjes. Ook in poedervorm. Past bij vlees (kalf, varken, lam), allerlei salades en vis. Ook voor Italiaanse gerechten, b.v. pizza. Zuinig gebruiken.
BERNAGIE: Verse blaadjes en bloesems (gedroogd minder geurig). Past bij sauzen (b.v. tomatensaus), allerlei salades en groenten (kool).
BIESLOOK: Uiensmaak, vers gebruiken en nooit meekoken. Fijngesneden bij soepen, sausen, salades, vlees, vis en aardappelen. Gemengd met aardappelpuree of in boter bij geroosterd vlees of visschotels.
BONENKRUID: Verse takjes of gedroogde blaadjes. Ook in poedervorm. Past bij (lams)vlees, salades en groenten (vooral peulvruchten), paddestoelen en aardappelen. Bij vis, speciaal bij forel. Voor salades uitsluitend malse, verse bladtoppen gebruiken.
CAYENNEPEPER: Gedroogd en gemalen pepertjes van de Capsicum frutescens soort. Past bij vlees (rund, varken), vis, groenten (vooral stoofschotels) en allerlei salades. Spaarzaam gebruiken.
CITROENMELISSE: Kruid met een frisse citroengeur en smaak; niet meekoken. Verse bladeren gebruiken soepen, sausen, vlees- en vooral visbereidingen waar citroen een rol speelt, bij thee, vruchtensappen en ijsthee, bij vruchtensalades. CITROEN: Het meest aromatische deel van deze vrucht zit in de schil (waar de citrus-olie in zit).
DILLE: Vers of gedroogd blad. Ook gedroogd dillezaad (in vijzel fijn stampen). Past bij vlees (rund, lam), vis (o.a. paling), groenten (peulvruchten, komkommer), salades, sauzen, eieren, kwark, zure room, yoghurt en lichte sauzen. Verse dille niet met gerecht meekoken.
DRAGON: Vers blad en jonge scheuten, ook gedroogd en verpulverd (dan minder sterk). Past bij vlees (kalf, lam, wild en gevogelte), allerlei groenten, salades, sauzen en soepen. Zuinig gebruiken. Er bestaat ook azijn en mosterd met dragon-aroma.
FOELIE: De isolatie-laag van de nootmuskaat vrucht. In stukjes of poedervorm. Past bij vlees (ragout), allerlei groenten (spinazie, bloemkool, doperwtjes, aardappelen), soepen (bouillon), sauzen en kaasgerechten.
GEMBER: Vers of gemalen, of ingelegd in siroop. Past bij gevogelte, groenten, fruit en gebak.
HYSSOP: Scherpe, vrij bittere muntachtige smaak; spaarzaam gebruiken; verse of gedroogde blaadjes gebruiken (blaadjes en bloemen plukken voor de bloei om te drogen); niet meekoken.
JENEVERBES: Gedroogde bessen van de jeneverbesstruik. Past bij vlees (marinades van wild), vis (b.v. mosselen) en zuurkool. Niet consumeren!
KANEEL: Stokjes of poeder. Stokjes met gerecht meekoken en daarna verwijderen. Wordt gebruikt voor zoete gerechten (pudding, compote) en gebak.
KAPPERTJES: In azijnoplossing ingelegd. Passen bij vis, vlees (kalf) en gevogelte. Ook bij salades (met worst of kaas) en sauzen.
KARWIJZAAD: Gedroogd. Past bij vlees (suddergerechten), groenten (kool, zuurkool, aardappelen), soepen, sauzen en pikant gebak; is moeilijk met andere kruiden te combineren.
KERRIE: Een kruidenmengsel uit de Indiase keuken, meer of minder scherp. Past bij vlees (kalf, lam, kip, ragout), bij vis (o.a. garnalen) en groenten (b.v. tomaten). Kerrie is gevoelig voor licht: donker bewaren.
KERVEL: Verse of gedroogde blaadjes; ook in poedervorm. Past bij vis (gebakken), vlees, gevogelte, groenten (spinazie), allerlei salades, soepen en sauzen. Niet met gerecht meekoken.
KNOFLOOK: Teentjes (fijngehakt en met wat zout gewreven), poeder, knoflookzout, vloeibaar. Past bij vlees (varken, lam), groenten, salades (slakom met teentje inwrijven) en kaasfondue. Verliest scherpe geur tijdens koken of braden. Handig is een knoflookpersje.
KOMIJN: Zaden of gemalen. Een essentieel onderdeel van de keukens van Mexico, het Midden-Oosten en Oost-India. Wordt gebruikt in gerechten zoals curries, stoofschotels, chili en couscous.
Koriander Gedroogde zaden; ook in poedervorm. Past bij vlees (rund), gehakt, pasteien en allerlei gebak.
KRUIDNAGEL: Gedroogde bloemknoppen. Ook in poedervorm. Past bij vlees (varken, lam, wild), groenten (b.v. rode kool), soepen, sauzen, compote, gebak en dranken. Bloemknoppen in hun geheel meekoken, eventueel op ui gestoken, en VOOR het serveren verwijderen.
KRUIZEMUNT: Lichte pepermuntsmaak maar minder pikant; meer gebruikt dan pepermunt; verse of gedroogde blaadjes gebruiken, bij vele sausen, bij soepen en groenten, bij kruidenboter en kruidenazijn, bij appelmoes, meloen, ijs, jam, fruitsalades, ...maar beter is pepermunt
LAURIER: Gedroogde bladeren in hun geheel verwerken (1-2 tegelijk). Past bij vlees (marinade, ragout, kalf, gevogelte, wild), bij vis (marinade, pocheervocht), soepen en sauzen.
MAJORAAN: Verse of gedroogde bladeren, ook afgeritst en in poedervorm. Past bij vlees (varken, gehakt, ragout, gevogelte, konijn), groenten (stoofschotels, aardappelen), soepen (b.v. aardappelsoep) en bij sauzen. Zeer geurig.
MIERIKSWORTEL: Verse wortel (met gladde schil: zoet van smaak; met ruwe schil: zeer scherp). Raspen. Ook in tube of potje verkrijgbaar. Past bij vlees (gekookt rundvlees, rosbief, ham, worstjes), bij salades (komkommer, tomaat, vlees, vis) en bij gekookte vis. Koken maakt de smaak milder.
MOSTERDZAAD: Mosterdzaad bestaat in vele kleuren en smaken. Gebruikt bij roereieren, kaasgerechten, aardappelen, sauzen, salades, dressings en kool.
NOOTMUSKAAT: Nootmuskaat en foelie (isolatie-laag van de vrucht) zijn gelijk van smaak en geur. Raspen of in poedervorm gebruiken. Foelie in stukjes of poedervorm. Past bij vlees (ragout), allerlei groenten (spinazie, bloemkool, doperwtjes, aardappelen), soepen (bouillon), sauzen en kaasgerechten.
OREGANO: Vers of gedroogd blad. In Italiaanse gerechten veel gebruikt. Past bij vlees (varken), groenten (tomaten, doperwten), bij soepen, vleessauzen en pizza.
PAPRIKAPOEDER: In diverse soorten verkrijgbaar van zeer scherp tot scherp en mild. Past bij vlees (gevogelte, ragout, goulash, schnitzels), bij groenten, salades, vis, soep en sauzen. Niet in heet vet bakken!
PEPER: Groen (in potjes verkrijgbaar), zwart en wit (gedroogde bessen). Bij voorkeur vers gemalen gebruiken (in pepermolen). Past bij vlees, groenten, salades, vis, bij soepen, sauzen en in marinades.
PEPERMUNT: Laat een gevoel van koelte na in de mond; verse of gedroogde blaadjes gebruiken bij salades, soepen, sausen en kruidenazijn. Bij paling in 't groen, bij jams en fruitsalades, vooral voor thee.
PETERSELIE: Gladde of krulpeterselie. Ook de wortels worden gebruikt. Vers of diepvries (gedroogd nauwelijks enige smaak). Past bij vlees, groenten, salades, vis en eieren. De wortel mag meegekookt worden, het blad niet.
ROZEMARIJN: Verse of gedroogde blaadjes/naaldjes (in vijzel fijnwrijven). Past bij vlees (varken, lam, kalf, wild), bij soepen, sauzen en marinades.
SAFFRAAN: De stempel van een bloeiende krokus. In bouillabaisse en paella, ook bij vis, gevogelte en brood.
SALIE: Wrange, bittere smaak; verse of gedroogde blaadjes gebruiken. Vooral bij vlees- en visgerechten, bij kaasbereidingen, bij gekookte groenten, bij pizza's en deegwaren , bij soepen en bij tomatensap, bij de inmaak in azijn.
SESAMZAADJES: In Afrikaanse en Indische gerechten. Op brood, in halvah, tahini, met rijst en groenten.
SINAASAPPEL: Het meest aromatische deel van deze vrucht is de schil, (waar de citrus-olie in zit).
THIJM: Verse of gedroogde blaadjes; ook in poedervorm. Past bij vlees, groenten, groene salades, vis (gebakken), kreeft, mosselen, sauzen en soepen. Neutraliseert vet.
UIEN: Er zijn honderden soorten in allerlei smaken en kleuren. Hoe milder het klimaat is, hoe zoeter de ui. Uien kunnen bij praktisch elk gerecht gebruikt worden.
VANILLE: Zwarte hulzen, waaruit merg geschraapt wordt. Vanillesuiker en -extract zijn slechts tot op zekere hoogte een acceptabele imitatie. Past bij zoete gerechten (pudding, compote e.d.) en gebak.
VENKEL: Gedroogd. Smaak doet aan die van karwijzaad denken. Verse knollen als groente. Gedroogd voor vismarinade, salades (b.v. komkommer of tomaat) en bij paddestoelen. Vers venkelblad en stengels voor salades en mayonaise (voor vis). Smaakt kruidig zoet, zuinig gebruiken.
Voor info in verband met kruiden en/of klachten hier onder klikken
graag als je informatie wilt in verband met kruiden en/ of klachten klik dan op de knop "é-mail mij" zo zal u rechtstreeks met mij in contact komen zonder dat anderen dit hoeven mee te lezen ;-)
Citroen { CitrusLimon }
De Latijnse naam Rosmarinus komt van de woorden ros = dauw, en marinus = uit zee komen. Rozemarijn is een struikachtig kruid dat in het oude Rome en Griekenland werd gezien als een heilige plant, met vele magische eigenschappen. De oude Grieken kenden er een versterkende werking op het verstand en geheugen aan toe en dientengevolge werd Rozemarijn een symbool van nagedachtenis, liefde en vriendschap bij geboorten, bruiloften en begrafenissen. Volgens deze traditie beschermt Rozemarijn tegen het kwaad en doet vriendschappen ontstaan.
Bramen plukken aan het eind van de zomer is voor veel mensen een gelegenheid on even 'de natuur in' te gaan, om bramen te plukken.
Er bestaan meer dan honderd soorten braamplanten en daarbinnen nog eens zo'n duizend variëteiten en bastaardsoorten. Alleen een gespecialiseerde botanicus kan daaruit wijs worden.