Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    13-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.017. nick & letter m

    Ooit, lang geleden, in 2002 en vroeger, was ik af en toe op een chat,
    (niet die van SeniorenNet) en
    daar had ik als nick 'aze'. Van azerty.
    Het chatten gebeurde er in uptempo en de letters a, z & e zijn zeer snel getypt, met de linkerhand,
    terwijl de rechterhand vrij blijft voor andere dingen en voor de entertoets.
    Zelf vond ik  aze een geschikte nick, vooral wanneer er vaart in chatconversaties zat.

    De sfeer was er nogal, eh, Wild West. Niet echt waar ik naar op zoek was,
    maar in afwachting van iets anders ging ik daar al eens chatten en telkens met de nick aze.
    Wat niet zo gebruikelijk was, er werd daar regelmatig van nick veranderd.
    Dat vond ik zeer verwarrend, vooral wanneer iemand na twee lijnen bijna verontwaardigd vroeg :
    - Herkent gij mij niet?
    - Maar nee, hoe zou ik!

    Op een keer vroeg iemand me waarom ik mezelf een godennaam toebedacht had.
    En of ik dat niet wat hoogmoedig vond.
    - Godennaam?
    - Scandinavische god.

    Er ging een lichtje branden,
    in kruiswoordraadsels figureert al eens een Noorse godheid, ase.

    Ha potverdekke,
    'k zal ik wel een nick kiezen die het de mensen gemakkelijk maakt,
    en dan krijg ik te maken met een scherpzinnige
    die ergens een klok heeft horen luiden …
    Het is aze van azerty, niet ase. Kwispel!

    'k Heb Ase nog eens opgezocht en kijk:

    1) Afstammeling van Odin
    2) Achtervoegsel
    3) Figuur van Ibsen
    4) Goden
    5) Godheid
    6) Kind van Odin en Friggia
    7) Lichtgod
    8) Noorse godheid
    9) Noorse god
    10) Nakomeling van Odin
    11) Oud-noorse-godheid
    12) Persoonsbenaming
    13) Voornaam

    nummerke zeven stond mij wel aan.

    Maar me gaan verschuilen achter een Scandinavische mannennaam
    enkel omdat er wat licht mee gemoeid is, dat vond ik toch wat gek.
    Want ik had SeniorenNet ontdekt en daar vroegen ze ook een nick.

    Deze keer wou ik iets
    dat geen verwarring kon veroorzaken en
    dat lang kon meegaan.

    Dat lang meegaan is tot hiertoe gelukt.
    Mijn huidige nick dateert van februari 2003, toen ik een periode alleen thuis was.
    LM was op zee en om een of andere reden was ik vroeger afgemonsterd.

    Februari is voor mij de ergste maand van het jaar.
    Dan heeft de winter lang genoeg geduurd.

    Tijdens het registreren bij SeniorenNet werd dus een nick gevraagd en
    ik wist niet wat ik moest kiezen.
    'k Keek naar buiten om inspiratie op te doen. Grauw en grijs, zo zag het er uit.
    Het weer en de lucht spanden samen om een mens in mineur te houden.
    'Gelukkig is het bijna maart' dacht ik.
    Op min-momenten klampt een mens zich vast aan gelijk wat hé.

    Et voilà. 'k Had een nick.
    Omdat na februari maart komt.
    Elk jaar. Er zijn nog zekerheden in deze wereld.
    Of de lente en het zonlicht dan willen meekomen is een andere kwestie natuurlijk.

    Zo snel ging het, gewoon eens uit het raam kijken.

    De naam maart bestaat in verkleinvorm, Maartje.
    Dat zou streektaal zijn voor meisje/meidje (?)
    Voor mezelf vind ik het wat sullig, een verkleinvorm.
    Vooral wanneer men 60+ is, dan hoeft dat zo niet meer.
    Dan is men al een hele flinke meid, vol vrolijkheid, etc.
    Denk ik.

    De m onderaan mijn schrijfsels ? De afzender staat in het blogadres.
    Degene die aanklikt weet dus al van wie het schrijfsel komt.
    Om het einde van de tekst aan te geven volstaat dan het initiaal, een simpele m.

    Liefst de kleine letter want de kleine m
    staat met drie pikkeltjes op de grond, de grote met slechts twee.
    Dus als er al eens een beentje zou gaan dartelen,
    kan ik niet gaan zweven, want er staan nog altijd twee beentjes stevig.
    Zo zit dat.

    De kleine letter m is eh ..., is gewoon mijn ankertje.
    Beetje een domme reden hé.

     
    EZW-07/2014, HiH-10/2014

    13-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.016. kalenderleeftijd

    Onze kalenderleeftijd wordt uitgedrukt in jaren + maanden + dagen.
    Waarom zo?
    Waarom niet enkel in dagen, bvb.

    Wilt ge vandaag weten hoe oud ge zijt in dagen?
    Dat kan. Of is het oud van dagen?

    LM is vandaag 23.906 dagen oud
    en een beetje grijzer.

    In weken?
    Dat kan ook.

    Hij is vandaag exact 3.415 weken + één dag oud,
    en misschien wijzer.

    En in maanden.

    Dat zijn er 785,4 …
    ... wat zijn 4/10den van een maand in godesnaam?

    Het aantal schrikkeldagen (29 feb) is mee ingecalculeerd.

    In LM zijn geval waren het er tot hiertoe zestien.

    Wilt ge iemand bij de volgende verjaardag gelukwensen
    met diens x-aantal dagen, en de andere gekke gegevens,
    dat kan snel & juist berekend worden via deze site:
    http://korn19.ch/coding/days.php

    Het enige wat ge moet weten
    is de juiste geboortedatum,
    of ge valt in affronten met het rekenwerk.
    Zoals ik, soms.

    m
    met dank aan Cor, 09/2013

    13-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.015. partner-symbool

    moestuinverdriet & moestuinvreugde

           Een mevrouw in Zweden
           speelde 16 jaar geleden
           haar trouwring kwijt.
           Ôoo wat had zij spijt!
           Ôoo wat een verdriet!
           Kom Meisje, huil nu niet
           troostte haar man,
           zoals alleen haar man dat kan.

           Ze stopte met wenen
           en plantte voorts penen
           en sleet verdere jaren
           met groenten vergaren
           door haar moestuinderij.

           Met die groenten was ze blij.
           Maar toch bleef het knagen,
           -al wou ze niet klagen-
           over haar ring,
           over dat partner-ding.

           Zij bewerkte de grond,
           en ze leefden gezond,
           jaren in peis en geluk,
           maar er ontbrak een stuk:
           haar ring,
           haar partner-ding.

           En deze week gaf de aarde
           het kleinood van waarde
           terug aan het licht.
           Vandaar dit gedicht.

           Haar ring verscheen
           gepresenteerd op een peen.

           Afbeeldingsresultaat voor http://www.bbc.com/news/world-europe-16374283

    Ha! ge dacht dat ik flauwekul vertelde hé! Awel neen. Niet over deze peen.

    m - EZW-09/2013,  http://www.bbc.com/news/world-europe-16374283

    13-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    12-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.014. leestekens

    De repliek van TiTi op vorig schrijfsel bracht me naar onderstaande tekst:

    Mijn Moeder en ik hebben woorden. Over leestekens.
    Dat ik het hoofdstuk leestekens eens moet hernemen want ik bak er niks van. Níks.
    En dat ik te vaak klemtoontekens gebruik.

    - Dat weet ik. 'k Schrijf innerlijk luidop, vandaar.
    - En de dubbele punt wordt áán het woord geschreven.
    - Wéét ik.
    - Waarom doet ge dat dan niet?
    - 'k Vindt dat niet elke keer even mooi, 't hangt van de eindletter af.
    -       verbaasde stilte
    - ...      diplomatieke stilte

    - En ge gebruikt een dubbele punt waar een puntkomma moet staan.

    - Puntkomma's zijn lelijke dingen.
    - Wabliéft?
    - Lelijke dingen, ik wil ze niet in mijn schrijfsels.
    - En waarom niet?
    - Omdat ik ze niet mooi vind Má!
    - Ge vergeet de komma.
    - Omdat ik ze niet mooi vind, Ma!

    - En vroeger waart gij zo'n pirrekejust ... op een spijtige toon alsof ik
       een beloftevolle toekomst aan het vergooien ben door libertijns gebruik van leestekens
    - Niet voor alles, Mama.

    - En dan die blokjes. Dat is toch geen zicht.
    - Blokjes?
    - Die witregels tussen de alinea’s, zo geraakt gij nóóit aan een paragraaf hé!
    - Moet dat?
    - Dat zou al eens mogen ja, op uw leeftijd wordt men verondersteld een gedachte te kunnen afronden.

    - Dat doet degene die leest toch?
    - Wat doet die?
    - Witregels invullen, de gedachten afronden. 
    - Ja? En wat zegt de monitor van uw schrijfclub daarover?
    - Niks.
    - Niks?
    - Niks!
    - De andere mensen dan?
    - Ook niks.
    - Wie geeft er dan punten?
    - Niemand, Mama.

    Einde chatsessie

    't Is maar dat ze de vingergewrichtjes blijft gebruiken, ziet ge.

    Daarom chatten wij nu. De telefoon hier is voorlopig 'in panne'.

    Teveel klemtoontekens ...  Zij niét? – Dát valt mee!

    m - EZW-08/2011, HiH-10/2014 herwerkt - mijn moeder is overleden 03/2017

    12-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (6)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.012. eerstaanwezend

    numero uno, eerstaanwezend

    Da's een mooi woord hé. 't Is een deftig woord ook.
    Kijk maar : http://www.vlaamswoordenboek.be/definities/term/eerstaanwezend%28e%29

    Ik heb een eerstaanwezend lezer in huis. Dat klinkt zoveel beter dan proefkonijn.

    Op LM test ik al jaren de leesbaarheid van teksten uit.
    Ooit heb ik het een paar dagen geprobeerd zonder hem.
    Dat zorgde voor bijkomende onzekerheid en extra-verbeterwerk
    want ik zag dingen over het hoofd die hij onmiddellijk ziet staan.

    Waarom eerstaanwezend lezer ipv proefkonijn? Waarom plots zo gewichtig doen?
    Een paar dagen geleden zag ik een interview met Bart De Pauw.
    't Was op Canvas, bij die slimme jongen, bij Thomas Vanderveken. Het programma heet 'Alleen Elvis blijft bestaan'.
    Voor mij had die titel mogen eindigen op een vraagteken. 'k Heb iets met vraagtekens de laatste maanden.

    Bart De Pauw had het over het wordingsproces van een film.
    Een film (hij had het over Loft) wordt in drie keer gemaakt :

    1ste keer door de scenarist, die schrijft het scenario in zijn eentje
    2de keer door de regisseur en de acteurs, die er samen hun eigen inbreng aan toevoegen
    3de keer in de montagekamer, het knippen en plakken en durven weglaten

    En ineens zag ik een parallel. Een tekst wordt hier ook in drie keer geschreven :

    1ste keer door mij, in mijn eentje
    2de keer door LM, zijn inbreng met bedenkingen en opmerkingen na een eerste lezing
    3de keer door mij weer, maar nu als corrector: knippen & plakken en durven schrappen

    Want tussen 2 en 3 gebeurt er iets zeer eigenaardigs en ik weet niet hoe ik dat moet benoemen.
    Terwijl LM naleest wordt de tekst steeds minder 'van mij'.
    Ik voel hem zelfstandig worden, hij maakt zich zachtjes los.
    Dat doet geen pijn hoor. Integendeel. Het is eerder een geruststelling:
    de tekst kan alleen verder, hij staat er min of meer.
    'k Moet wel dezelfde kamer blijven terwijl LM naleest, anders ik voel het niet gebeuren.

    Terwijl Bart De Pauw zijn uitleg deed zag ik dus ineens die parallel
    en terzelfdertijd zag ik hoe belangrijk mijn proefkonijn is.
    Eigenlijk is hij onmisbaar. Een onmisbare schakel.
    Is dat zo?
    Eigenlijk wel.
    Als kind ging ik mijn opstellen laten nalezen door mijn Ma. Ik had een eerste lezing nodig.
    Nog altijd blijkbaar.

    Sinds een paar dagen, telkens een moment van eerste lezing er is,
    denk ik niet meer aan LM als proefkonijn maar als 'numero uno'.
    Omdat de term eerst-aan-we-zend-le-zer is me toch wat te oempf is.

    m - https://nl.wikipedia.org/wiki/Alleen_Elvis_blijft_bestaan , https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Vanderveken , https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Loft_(film)

    12-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.013. handschoenkastje

    Glove compartment zeggen ze aan de overkant van 't water.
    Ten zuiden van ons heet het le foure-tout.
    Twee totaal verschillende benaderingen met daartussen alle mogelijke gradaties,
    van gezellige lichte rommel tot schimmelige hondekoekjes.

    Wat zat er bij ons zo al in? Tijd voor een verlate recapitulatie.
    Meedoen mag hoor. Hoe zit het met úw handschoenkastje?

    Boordpapieren en
    schrijfgerei bij het logboekje van de tankbeurten: datum/KMstand/aantal liter/prijs/bedrag.
    Het logboekje was zo'n klein grijs geval met linnen kaft. Ruitjespapier.
    Het doosje van de radio zat ook in het kastje.
    Bij langparkeren en in risicozones werd de radio opgeborgen.
    Begaven wij ons ooit in risicozones, LM & ik? Da's durven.

    En een doosje krijt zat er ook in. Voor 't geval.
    Dat vond ik eigenlijk luguber maar LM wou absoluut krijt in de wagen hebben.
    Het was niet eens het juiste krijt. Het was gewoon bordkrijt,
    niet de waterbestendige versie voor op wegdek en stoep.
    Dat doosje ging al twee wagens mee. Het was ongeveer 26j. En het was een beetje verfrommeld.
    Misschien was het nog ouder, misschien dateerde het van LM's allereerste wagen.
    Dat zou ik hem moeten vragen.
    De krijtjes waren nog heel. Na 26 of meer jaren. Zegt dat iets over rijkunst?
    Nee, het zegt enkel dat auto's van zeelieden om de zoveel tijd weer maandenlang stilstaan.
    De kans op gebruikte of gebroken krijtjes neemt daardoor af met 50% of meer.

    Onder de zetels lag aan elke kant een fles water.
    Daar komt geen rechtstreeks zonlicht, daar warmt het water 't minst op.
    Reservebrillen en andere overlevingsspullen lagen elders in de wagen.

    De handleiding van de wagen hadden we de eerste dag al nodig.
    Om het handschoenkastje open te krijgen, want de handleiding moest er in. En de krijtjes.

    m - EZW-08/2012, herwerkt -  2017 : de wagen hebben we nu niet meer maar de krijtjes liggen hier nog wel ergens 

    12-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    11-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.011. maandag én 11/09

    Omdat het vandaag elf september is, hier een dosis schattigheid om de week goed te starten.

    De hond is beste vriend van de mens en deze twee beginnen er jong genoeg aan.
    Het meisje is 8 maanden oud, de hond 2 maanden.
    Ze hadden kennis gemaakt in de lobby van het vakantiehotel en
    de vervolgontmoeting (zo heet dat) had plaats op het terras.

    Afbeeldingsresultaat voor http://www.youtube.com/watch?v=n_1rWqu8jtA Afbeeldingsresultaat voor http://www.youtube.com/watch?v=12-pamWkFWI

    Voor dit soort filmpjes werd het internet oorspronkelijk ontworpen.
    Als deze beelden u niet doen glimlachen,
    dient u zich onmiddellijk te melden bij de dichtstbijzijnde hulppost.

    klank aanzetten,
    http://www.youtube.com/watch?v=12-pamWkFWI
    00min49

    http://www.youtube.com/watch?v=n_1rWqu8jtA

    00min55
     
    m - EZW-09/2013, van: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2426052/Golden-Retriever-Puppy-Welcomes-Adorable-8-Month-Old-Girl.html

    11-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.010. plastuit

    Ooit was er een gratis kartonnen uitvouwbare plastuit bij Humo, toen nog mijn favoriet weekblad.
    Ik heb het jaartal van de tuit proberen te achterhalen maar 'k heb het niet gevonden,
    wel veel vermeldingen op 't Net, maar geen exact jaartal. Alle hulp is welkom.

    Het was een gadget, een hebbeding.
    De tekening was van Ever Meulen, als ik me goed herinner.
    De tuit eens testen of gebruiken kwam niet bij me op.
    Dat doet men niet met grafisch werk van een gelauwerd tekenaar.

    Ze heeft lang in het schuifje van het TV-kastje gelegen.
    Waarom daar? Weet ik niet.
    En daarna lag ze ergens anders en nu vind ik ze niet meer.
    Gisteren was dat erg, want ik wou ze inscannen.
    En toen herinnerde ik me de laatste episode: ze heeft ook maanden in mijn handtas gezeten.
    Mijn zus Tina wist niet wat een plastuit was, daarom had ik 'ons' exemplaar in mijn handtas gestoken,
    zodat ik ze bijhad wanneer Tina & ik mekaar nog eens zagen. Máánden heb ik de tuit zo meegedragen.
    Of ik ze ondertussen aan Tina getoond heb, weet ik zelfs niet meer.
    Enfin, het ding woonde dus in mijn tas en na verloop van tijd
    was ik helemaal gewend het daar te zien.
    Niks bijzonders, het was gewoon de Tina-tonen-tuit, tussen ander papierwerk.

    Tot op de dag dat ik mijn handtas leeg laadde waar volk bij stond,
    ik was op zoek naar mijn klantenkaart. Het was bij VdBorre in Kapellen.
    De jongeman aan de balie liet me alle tijd en zei:

    - Oh, dat is iets mooi. Wat is dat?

    foto van 't Net  Afbeeldingsresultaat voor humo plastuit          

    En toen wist ik dat men een plastuit niet zomaar op een toonbank legt.
    En ik voelde me beginnen blozen. Blozen. Ikke. Dat was in eeuwen niet meer gebeurd.
    De mensen die naast mij stonden grijnsden breeduit. Ook Humo-lezers waarschijnlijk.

    Hoe legt men als middelbare vrouw uit
    aan het poppejanneke van de kassa
    dat het mooi stuk karton geen origami is?

    m - EZW-08/2012, nagekeken

    11-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.009. rugzakjes ?

    winkelen voor september

    Het was in de terug-naar-school periode, de tweede helft van augustus.
    De twee vennoten gingen op een paar kratten zitten voor een kleine pauze,
    de winkelinrichting was nog lang niet klaar.
    De deur stond open, het was er warm genoeg voor.
    De ene zuchtte.

    - Wedden dat hier subiet een of andere nieuwsgierige bomma
      haar gezicht tegen de ruit houdt en dan komt vragen wat wij verkopen.

    Hij had het nog niet gezegd of een oudere dame houdt halt aan het uitstalraam.
    Daar ziet ze enkel verpakkingen staan. Ze komt naar de deur en vraagt met belangstelling:
    - Heren, verkoopt u hier ook boekentassen, rugzakjes?

    Een van de mannen antwoordt bot:
    - Wij verkopen klootzakjes.

    Een kleine stilte. Geen verpinken. En mild zei ze :
    - Dan gaan de zaken erg goed hé, als er maar twee overblijven …

    m - EZW-08/2012 - oma’s aan de top

     

    11-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    10-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.008. ruggesteuntje

    clichématig schouderklopje >< motiverend ruggesteuntje

    - Vanmorgen zat er een mail in de bus, piepte ik.

    - Ja, én?
    Daar dienen mailbussen voor, zag ik hem denken.
    - Hij was gisteren al toegekomen.
    - Én?
    Kijk, daar krijg ik het van hé, van dat soort ongeduld.
    Ga aub eerst koffie drinken, dacht ik.

    Ik heb een hartverwarmende mail ontvangen.
    Niet het clichématig schouderklopje, geen nietszeggende vleiende woordjes, geen stroop.
    Deze mail is een motiverend ruggesteuntje. Deze mail is oprechte aandacht voor een gegeven situatie.

    Wat een verschil met iemand-elders-ooit, toen met
    haastige vier-minuten-repliekjes, wierook uit de spuitbus en prefab schouderklopjes 
    die ze uitdeelde alsof ze het gepeupel moest mak houden met gunstjes en kunstjes.

    Deze mail is een verademing.
    In twee lijnen staat daar hoe het er de afgelopen drie jaren uitzag.

    In drie lijnen staat daar dat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan,
    dat er nu ademruimte en rust is. Dat staat daar allemaal in gewone woorden.
    Ik zat er op te kijken en ik dacht : Hoe weet zij dit allemaal? Hoe doet ze het?

    LM bracht een taske koffie mee voor mij.
    De sloeber had zijn ongeduld goed te maken hé.
    Of hij was benieuwd naar die mail. Dat kan ook.

    Na een slok koffie wist ik het: inlevingsvermogen.

    Ze heeft een carrière in het onderwijs achter de rug.
    Dat betekent observatie, inleving en motiveren.
    Daardoor weet ze het. Ze wéét het gewoon. Het gaat naturel bij haar.

    En ineens zag ik de stoet kinderen die haar als Juf gehad hebben.
    Ooit denken ze aan haar terug en beseffen ze dat die Juf
    mee aan de funderingen van hun bestaan gewerkt heeft.
    Door oprechte aandacht & ruggesteun te geven.

    Haar mail hang ik op het prikbord voor mijn neus.
    Of ik laat hem inkaderen. Of nee, eerst het prikbord, voor mijn neus.
    Dat het van nu af alleen maar beter kan gaan wil ik eerst nog een paar keer kunnen lezen.

    Op slag blinkt mijn klavier weer!

    m - voor A6

    10-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (7)
    09-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.007. in drie stappen

    Hier rolt al eens reclame over mijn scherm en sinds enkele dagen is dat :
                          
                        VIND IN DRIE STAPPEN DE PARTNER VAN UW LEVEN

    In d
    rie stappen maar? Ik heb er twintig jaar over moeten doen!
    Eens kijken, drie stappen ...

    Wanneer ik -van waar ik zit-
    drie stappen naar links zou doen
    dan kom ik in de nachthal en zie ik
    de deur van de WC,
    de deur van de badkamer en
    de deur van de berging.

    Niet bepaald ontmoetingsplaatsen.

    Wanneer ik van op mijn stoeltje naar rechts kijk,
    raak ik geen drie stappen ver want LM zit in de weg.
    Dat is dus dik in orde. En zelfs in minder dan drie stappen.

    m - EZW-10/2012, bijgewerkt

    09-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.006. Watson en Arthur

    Lang, lang geleden, toen ik nog soepel en kwiek was, las ik ergens
    dat jonge kinderen en oude mensen gemaakt zijn om samen te wandelen
    want zij stappen op het zelfde ritme. Traag.
    De ene is nog niet snel en de andere is niet meer snel.
    Toen leek me dat logisch. Nu voélt het ook logisch.
    Oud en pril kunnen goed samen schuifelen,
    laat het rondjachten en gedoe maar aan de leeftijden tussenin.

    Soms is het de hond die oud is. En die hond heet Watson. Hij is 12 jaar.
    Het jongetje heet Artur en is veel minder oud.
    Watson heeft al eerder jong grut meegemaakt in zijn leven, hij weet dat hij moet waken.
    Verdedigen zal misschien niet meer kunnen, maar waken kan zeer zeker nog wel.

                               Gerelateerde afbeelding

    Arthur heeft geleerd dat hij met Watson voorzichtig moet zijn en de dingen zachtjes moet doen.
    Met Watson erbij is Arthur vanzelf rustig en beweegt hij bedachtzaam en zorgvuldig.
    Zoals in plassen dartelen bvb, zachtjes en niet wild.
    Ondertussen houdt Watson de omgeving in het oog.

    klank AFzetten, er is een Queenmuziek bijgezet en
    die maakt de stille poëzie van het tafereel kapot
    http://www.youtube.com/watch?v=PN-MjUC4f9k
    01min04

    m - EZW-12/2012, herwerkt - ’k zei het toch, klank afzetten 

    09-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.005. ex-gevangenen

    Ooit werd ons gevraagd hoe we ons zouden voelen bij ex-gevangenen.
    Bij mijn weten ken ik geen ex-gevangenen.
    En na diep denken : van zodra ik zoiets zou weten ...
    'k Weet niet of ik met die persoon nog vlotjes zou kunnen omgaan.
    Er zou zeker iets gedwongens in de contacten sluipen. Wat zeg ik, sluipen?
    Er zou zich van de klop een enorm ongemak neerpoten. Bij mij.
    En ik dacht van mezelf dat ik ruimdenkend, humaan, etcetera-blabla.
    Niet dus.

    Mijn zus Tina heeft ooit een collega gekend die drie jaar gezeten had.
    De man vertelde dat tamelijk terloops, zo tussen pot & pint na het werk.
    Die gast had van zijn dochter (12j/13j) vernomen dat er op schoolreis al eens iemand
    's avonds een poosje bij de leraar in bed 'mocht' liggen, voor een 'gesprek'.
    Meer zou er niet gebeurd zijn.

    Daarop is die man de leraar in kwestie in de edele delen gaan schieten,
    met als onderliggende gedachte : die zal geen 'gesprek' meer beginnen.
    En alzo heeft hij komende generaties schoolmeisjes voor onheil behoed?
    Bijna een nobele daad dus? Of was het verhaal een fabeltje om Tina te imponeren?

    De leraar zou sindsdien in een rolstoel zitten en niet meer 'herbeginnen'...

    Tina had een heel ongemakkelijk gevoel bij heel het verhaal.
    Was de story geen verzinsel? Zat er niet iets anders achter, iets erger?
    Dus die collega was iemand die met wapens kon omgaan.
    Niet voor de sport, maar om te raken.

    En als het verhaal over dochter & leraar wél waar was,
    hoe wist die vader dan zo snel aan een wapen te geraken en
    hoe wist hij waar hij moest schieten om iemand
    compleet en definitief buiten actie te stellen zonder dat het moord is?

    Wat als hij herbegint? Wat als hij die vaardigheid en kennis nog eens gebruikt?
    't Kost toch maar drie jaar.

    Tina moest met die mens wel blijven omgaan op het werk. Maar daarna iets gaan drinken,
    dat heeft ze afgebouwd met een boekje in het bushokje.

    En daarna heeft het probleem zichzelf opgelost
    want er diende zich een andere job aan.
    't Zal toen hoogconjunctuur geweest zijn.

    m - EZW-11/2011, herzien

     

    09-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    08-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.004. bruiloft

    stijl USA

    Jenny's huwelijksdag kwam nader en niks kon haar feestgevoel temperen, 
    zelfs niet de vechtscheiding van haar ouders.
    Haar Moeder had voor zichzelf hét perfect tenueke gevonden.
    Zij zou de best geklede moeder-van-de-bruid van 't jaar zijn.

    Een week later was Jenny in alle staten toen ze zag dat
    de nieuwe partner van haar vader exact dezelfde outfit had gekocht.
    Gedaan met het feestelijk gevoel …

    Jenny vroeg, vroeg herhaaldelijk en smeekte haar zelfs het tenue te gaan omwisselen.
    Maar het mens weigerde :
    "Geen sprake van! Ik zie er magnifiek uit in dat ding en ik zal het dragen ook!"

    Jenny was ongeveer in tranen toen ze het haar Moeder vertelde.
    De Moeder antwoordde gracieus: "Niet wenen Meiske,
    ik vind wel iets anders. Ik ga niet concurreren met haar. Uw trouwdag is úw dag."

    En toen gingen ze winkelen en per mirakel
    vonden ze een andere top-magnifieke outfit voor de Moeder.

    Terwijl ze zaten te lunchen vroeg Jenny :
    "Gaat ge dat vorig tenue niet terug binnen brengen?
    Er is geen reden meer om het te houden hé Ma."

    De moeder glimlachte wijs en zei : "Juist wél, Meiske, juist wel.
    Ik zal die eerste outfit dragen op de avond vóór uw trouw,
    tijdens de repetities."

    m - met dank aan RD - EZW-02/2012, HiH-02/2015

    08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.003. harken

    Vanmorgen waren de mensen van de plantsoendienst de perken hier rechtover aan het maaien.
    Waarschijnlijk zat het goed met de luchtkwaliteit want de geur die tijdens het maaien vrijkwam
    was bijna balsem.

    LM en ik wonen in een appartementsgebouw (2hoog)
    en we zitten toevallig op de juiste plek in deze straat.
    Rechtover is een woonpark met volgroeide bomen
    en aan die straatzijde liggen ook zes ruime grasperken.
    Die zes werden vanmorgen gemaaid en getrimd met zo’n wendbaar wagentje.

    De geur van vers gemaaid groen gras was overal. Bijna tot in de lift.
    Zalig. Als kind vond ik die geur al biezonder.
    Als die geur in een flesje zou bestaan koop ik dat met mijn ogen toe. Voor later.
    De prijs wil ik dan niet weten.

    Wanneer vroeger thuis het gras gemaaid werd bij ons en bij de buren
    was dat nog met een handmaaier.
    Zo een ding waarbij men ritmisch chrr-chrr … chrr-chrr … chrr-chrr hoorde.
    Telkens het vooruit en het achteruit, veel minder lawaai dan een motorgrasmaaier
    en men hoorde ook dat iemand daar dapper aan het werk was.

    Vervolgens moest het afgemaaide gras bijeen gerijfd worden.
    In zomer ’59, toen we er pas woonden, harkte mijn ma in bikini.
    Dat was zó’n zedig model dat het nu niet meer verkrijgbaar is.
    Dat heeft ze maar één keer gedaan. De bikini, niet het harken.
    ’s Avonds, toen de melk gekocht werd op de boerderij rechtover,
    werd er over die bikini gepraat. Geen woord over dat dapper maaien en rijven.

    De geur van pas gemaaid groen gras.
    De bikini rood met witte stippen.

    08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.002. in de regen

    boodschappen in de regen

    Bijna valavond. Hier regent een mals regentje.
    Zo eentje waar de bloemen blij van worden.
    De perken op de uiteinden van de middenberm doen hevig met hun kleuren in dit licht.
    Het is parelmoeren licht.
    De bloemen zijn lila, purper en bordeaux.
    Ze zijn omgeven door nat asfalt en groen gras.
    Zo uitbundig vandaag, het palet van de perken.

    De twijgen van de struikjes en de haagjes in de voortuinen
    zijn versierd met druppels.
    Wanneer die vallen komen andere aan gegleden om af te lossen.
    Een overvloed aan kristallen kralen.

    Door de straat stappen mensen met paraplu's in
    verschillende kleuren, met verschillende motiefjes.
    Wandelende paddestoelen.
    Aan de voorlopige bushalte gaan ze op een rij staan wachten.
    Sommige staan er roerloos, sommige wiebelen wat.
    Van boven gezien heel mooi, die rij blinkende plu's.

    Het stof wordt uit de lucht gewassen, de plassen weerkaatsen het daglicht,
    de grasveldjes zien groen van contentement en ik ben terug binnen en gedroogd.
    Wat zou een mens klagen, er is vandaag meer kleur dan wanneer de zon schijnt.

    m - EZW-06/2012 / HiH-09/2014 , bijgewerkt

     

    08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    07-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.001. na-zomer

    September, da's maand negen. Maand negen is verlegen.
    Z' is zo wat trager, zo wat slomer : Is 't al herfst? Of is 't nog zomer?

    Ze heet ook Fructidor, het fruit geeft kleur aan het decor
    maar het groen wordt dof. 't Smaragd is weg uit mijnen hof.

    Ze vogels blijven stil, al heel de week. Er was het nest, de eieren, de kweek ...
    Het is genoeg geweest en vogels zijn ook maar beesten.

    S
    oms doet een duif nog eens roekoe. Maar hoor, ook die roekoe klinkt moe.
    September, maand van ooft en fruit,
    kijkt zelf al naar Oktober uit.

    HiH-08/2016

    07-09-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (1)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!