Door taai ongerief versta ik alle handelingen of situaties die door de producent worden voorgesteld als vanzelfsprekend of doodgemakkelijk, maar bij uitvoering ongemak voor de verbruiker veroorzaken. In de vorige blog beloofde ik daar verder op in te gaan.. Taai ongerief 7: Heb je ook zoveel last met het vouwen van wegenkaarten en wandelkaarten? Bij mij kan ik de oorspronkelijke vouwen soms moeilijk terugvinden. Eenmaal dat je je eigen vouwen vermengt met de oorspronkeljke, is het hek van de dam. Ik heb nog geen goede oplossing gevonden. Met GPS-systemen is het wel makkelijker: je hoeft niet te vouwen. Wel de bestemmingen te typen. Ook al 'ongerief' gehad als je zoekt op deelgemeenten? Soms kan je ze ingeven,soms gaat dit niet. Naar mijn ervaring is het altijd raadzaam aanvullend een goede wegenkaart mee te hebben voor alternatieve routes of voor een algemene oriëntering. Tenzij je GPS-systeem dat ook ter beschikking stelt.
Taai ongerief 8: Pancartes bij natuurwandelingen. Nogal eens staan die pancartes een eindje van het wandelpad. Je moet dan door struiken of aanplantingen lopen. Dan zijn de teksten soms te klein, te specialistisch of te weinig zeggend. Waarom pancartes niet vooraf uittesten bij de gemiddelde, geïnteresserde wandelaar om informatie te verwerven over formaat, plaatsing, nuttigheidswaarde? Die gegevens kunnen dan opgevragd worden door alle instanties die ze plaatsen. Een verplichting zou er moeten zijn voor van 'gesubsidieerde' routes.
Een tijd kon ik niet meer bloggen. Ik had problemen met de computer. Het duurde een hele tijd vooraleer iemand mij kon helpen om de oorzaak te vinden. Opnieuw voor mij een bewijs dat een computer prima is, als alles werkt. De oplossingen die je kunt vinden via een of andere Help is soms goed, soms niet. Ik begin er mij mee te verzoenen en ik plaats die computerongemakken in de rij van 'taai ongerief' dat ik aan het opstellen ben speciaal voor senioren. Door taai ongerief versta ik alle handelingen of situaties die door de producent worden voorgesteld als vanzelfsprekend of doodgemakkelijk, maar bij uitvoering ongemak voor de verbruiker veroorzaken. In volgende blogs kon ik er verder op terug. Hier een eerste lijstje:
Taai ongerief 1
Openen van een melkschuitje (cup): ofwel scheurt het lipje af en blijft het dekseltje. Ofwel ga je er met harde middelen tegenaan: een lepeltje, een vork. Veel kans dat de melk opspat. Dus zeker de cup een eindje van je houden anders zijn er vlekken op je das, je hemd, je pull, je bloes. Ik zag onlangs een gezinshelpster die haar klanten adviseerde het lipje te gebruiken om een insnijding te geven in het dekseltje of een schaartje te gebruiken. Tenandere meer en meer vrouwen nemen een schaartje mee als ze gaan boodschappen en achteraf een koffie gaan drinken. Met dit schaartje kunnen ze de cups openen en de verpakkingen van de koekjes. Goed signaal: onlangs heeft een warenhuisketen in Nederland alle cups terug laten komen, nadat ze via een bevraging bij de klanten hadden vastgesteld dat de melkschuitjes zeer gebruiksonvriendelijk waren bij het openmaken. De nieuwe cups zijn stukken beter. Dus het kan toch.
Taai ongerief 2 Openen van plastic zakken in warenhuizen. Sommige warenhuizen schaffen ze af: milieuvriendelijk en gemakkelijk. Al blijven plasticzakjes ter beschikking om verse groenten te verpakken. Bij andere warenhuizen kan je een plasticzakje losmaken van een systeem zodat het zich automatisch opent. Soms lukt dit prima, evenveel keren niet. Dan ben je aangewezen op het volgende: met duim en wijsvinger op de bovenste rand wrijven in de hoop dat de twee kanten uit elkaar gaan. Blazen in de zak; je vingers bevochtigen en wrijven...
Taai ongerief 2 bis: idem voor de vuilinszakken.
Taai ongerief 3 Gebruiksaanwijzingen voor producten in microgolfovern (magnetron) of gewone oven. (uitleg de volgende keer).
Taai ongerief 4 Bijsluiters van medicamenten: een oud zeer.(uitleg de volgende keer).
Taai ongerief 5 Vervaldata van producten.(uitleg de volgende keer).
Taai ongerief 6 Gebruiksaanwijzingen in het algemeen .(uitleg de volgende keer; ik vond een doctoraatsproefschrift daarover).
Kinderen en jongeren eten graag chocopasta en hagelslag - in Vlaanderen spreekt men eerder van muizenstrontjes - als broodbeleg. Af en toe kan dit wel, maar hierin ook niet overdrijven met suikers. Slecht voor zwaarlijvigheid en voor tandbederf. Senioren aten veel minder hagelslag als zij jong waren. Als ze kleinkinderen hebben worden ze er meer mee geconfronteerd. Ik was nieuwsgierig over hagelslag - muizenstrontjes. Op het web vind je heel wat informatie. Hieronder een samenvatting. Hagelslag was (is) een typisch Hollands product: hagelslag voor op de boterham of als versiering op een taart. Je hebt hagelslag in pure chocolade of fondant (mijn voorkeur) of in melkchocolade. Men mag slechts de naam chocolade gebruiken als er minstens 35% cacao in verwerkt is. Zoniet dient men te vermelden: cacaofantasie. Deze bevat meer suiker en smelt minder goed. In Nederland heeft men het steevast over hagelslag, in Vlaanderen over muizestrontjes. In Nederland kennen ze wel 'muisjes'. Dit is broodbeleg van anijszaadjes en ze hebben een suikerlaag in roze, wit of blauw. Men eet in Nederland vooral muisjes na de geboort van een kind: beschuit met muisjes.
Reizen met het vliegtuig: enkele tips voor minder stress.
Reizen met het vliegtuig: enkele tips voor minder stress
Vliegen is voor vele senioren- ook voor mij - soms stresserend. Tickets, wachten, kleine en grote vertragingen tot en met annulatie. Een beetje stress is prima (positieve stress); negatieve stress is minder goed voor hart en geest. Hierbij enkele tips die we verzamelden om het vliegen 'beheersbaarder' te maken. Want negatieve stress komt er vooral als je denkt dat je geen of minder greep meer hebt op de huidige en de komende gebeurtenissen. Dus hier: op alles wat met het vliegen te maken heeft. Bagage: informeer je vooraf goed hoeveel kilo de bagage mag bedragen. Soms is dit 20, een andere keer 15. Let erop dat je best twee kilo minder meeneemt bij het vertrek. Zo heb je geen problemen bij de terugvlucht als je souvenirs koopt. Wat je moet betalen bij overgewicht is geen peulschilletje. En men is nu echt strenger geworden. Want elke kilo bagage betekent zoveel meer verbruik. Vele koffers lijken op elkaar van kleur, grootte en uitzicht. Dat is verwarrend als je bagage moet ophalen. Sommigen kopen daarom koffers met een extravagant kleurtje. Ook makkelijk: een grote sticker, een gekleurd lint of een gepersonaliseerde riem rond de koffer. Adreskaartje aan de buitenkant van de koffer en aan de binnenkant. Meestal vraagt men niet naar je bagageticket bij de aankomst. In sommige luchthavens wel (VS). Als je dan ineens moet gaan zoeken, is er veel kans dat je het niet direct vindt. Algemene regel: vaste plaats voor het ticket (hemdzak, buikzak...).Het bagageticket heb je absoluut nodig als je bagage niet mee is. En dat gebeurt meer dan je denkt. Je moet tevens je koffer kunnen beschrijven. Sommigen hebben een foto mee en een beschrijving in het Engels: handig. Verzekering tegen verlies? Eventueel, zeker als je wat je meedoet waardevol is. Bij verlies krijg je altijd een bedrag uitbetaalt volgens het aantal kilo. Let op: geen reispapieren zoals passen, adressen, vouchers enz. in je koffer. Wel in je handbagage of in de buikzak. Handbagage: geen scherpe voorwerpen zoals schaartjes, vijltjes, vorken, messen. Je steekt ze soms op het laatst zonder nadenken in je handbagage. Ik heb ook al enkele schaartjes moeten achterlaten en zelfs een schroevendraaier, waarvan ik niet wist dat ik ze meehad. Voor VS en UK zijn er nu al strengere maatregelen: vloeistoffen bijv. Binnenkort komt er eeen uniforme Europese regeling. Uitkijken dus. Neem een noodrantsoen mee in je handbagage: broekje, hemdje voor een nacht. Indien je bagage er niet bij is men verplicht een 'nooduitrusting' terug te betalen. Medicaties ook in handbagage. Men is ook strenger op de grootte van de handbagage en het aantal stuks. Grrenscontrole : veel voorwerpen moet je leggen in een plastic bakje : buikzak, horloges, wisselgeld, riemen. Bereid je erop voor. Berg reispas (of identiteitskaart) en instapkaart op een zelfde plaats op. Bijvoorbeeld hemdzak of in een buikzak. Zorg dat je altijd cash geld meehebt: biljetten en munten. In vele gevallen kan je betalen met bankkaarten, maar vele taxis aanvaarden dit nog niet. Reizen en betalen in vele Europese landen is wel makkelijker geworden sinds de euro. Met wat organisatie en vaste gewoontes heb je een betere greep op de gebeurtenissen en heb je zeker minder negatieve stress.
Een vitrinekast heeft verschillende benamingen: zilverkast, pronkkast. In deze kast bewaarde men mooie voorwerpen met een zekere waarde. Waardevol door het prijskaartje: brocante of antiek. Ofwel waardevol om emotionele redenen: de herinneringen die eraan verbonden zijn met familie, reizen, geschenken, vieringen. Zo zien je dan foto's in lijsten, sierkopjes, een rozenkrans, medailles, bekers. Deze siervoorwerpen stonden ook op een richel of een lijst, op een vensterbank, op de dressoir, op een lambrisering. Soms hing men die voorwerpen op aan haken. De zilverkast stond meestal in de mooiste kamer, in het salon of in de eetkamer. In sommige gezinnen was er geen plaats en geen geld voor een zilverkast. Een pronkkast is een kenmerk van een zekere welstand. In voorzieningen brengen sommige ouderen een vitrinekast mee. Meestal gebruikt men andere meubels of vensterbanken en muren om deze voorwerpen te etaleren. Het is belangrijk dat dit kan, zo kunnen de bewoners aan andere bewoners, aan personeelsleden en aan bezoekers af en toe hun verhalen vertellen die verbonden zijn met deze objecten. Indien in de voorzieningen systematisch gewerkt met reminisceren kan men een vitrinekast plaatsen in een gemeenschappelijke ruimte. Zo kunnen bewoners, personeelsleden en bezoekers hun kleine levensverhalen eraan ophangen en herinneringen ophalen.
Grotten van Kanne: champigons, feesten, herinneringen
Grotten van Kanne Kanne is vooral bekend voor zijn mergelgrotten. Vanaf 1736 werd daar ontgonnen. Deze bedrijvigheid is nu 'industrieel erfgoed'. Kanne ligt op de taalgrens, niet ver van het fort van Eben Emaal (WO II http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_Eben-Emael) en Luik. Een eindje verder is de taalgrens en ben je ook in Nederland, Maastricht en omstreken. Voor een duidelijk beeld wat mergel is en waarvoor het gebruikt werd, ga naar http://nl.wikipedia.org/wiki/Mergel Mergel lijkt op kalksteen en werd en wordt gebruikt in de bouwnijverheid.. Mergel werd eerst bovengronds afgegraven. Later gebeurde dit door onderaardse ontginning - tot 50 m. - via het blokzagen. Men zaagde van boven naar onderen en wrikten de blokken los.. Dit was niet zo makkelijk omwille van de stabiliteit. Zo ontstonden kilometers lange gangen en aftakkingen. In deze aftakkingen kweekte men later en nu nog Champignons de Paris. Een speciale compost (vooral paardenmest en wat kippenmest) op grote metalen roosters dient als kweekbodem. Na 2 weken kan men oogsten en gedurende een zevental keren. Dan wordt deze cellen gereinigd en gelucht en start de nieuwe productie een jaar later. In de oorlog gaven deze grotten bescherming aan de bevolking. De Duitsers hadden concrete plannen voor deze grotten voor V1 en V2. Idem na de oorlog voor een hoofdkwartier van de NATO. In de Grotten van Kanne staan de feestzalen naast de rondleidingen centraal: http://www.grotten-van-kanne.be Momenteel is het ontginnen daar gestopt en blijven enkel herinneringen over. Er zijn nog mergelgroeven in bedrijvigheid o.a. rond Valkenburg (Nl). Mergel komt enkel in deze streek voor. Anekdote: men schenkt er grottenbier gebrouwen in Watou (West-Vlaanderen); dit bier wordt daar gedurende 6 maand opgeslagen om te rijpen.
Tongeren: Basiliek en begijnen Tongeren is de oudste stad van België. Ze heeft een rijke geschiedenis, verbonden aan de rijke landbouwgrond, de invloed van de politiek en de kerk. Centraal staat de basiliek op de Grote Markt. Van elke weg die leidt naar Tongeren zie je de toren in de verte. De toren is niet zo hoog. Zoals in Antwerpen was er onvoldoende geld om de spits te bouwen. Deze kerk bezit de typische symbolen van een basiliek : speciale baldakijn en grote bel. Ze staan naast het altaar. In 1819 stond vlak voor de huidige basiliek een parochiekerk voor het gewone volk, die men wegdeed in 1819. De helft van de basiliek staat open voor de eredienst. In de andere helft zijn opgravingen bezig. Vergeet zeker niet de kloostergang (de basiliek was immers een klooster) te bezoeken met interessante grafstenen, o.a. een met het oudste Nederlandstalige tekstdeel op een grafsteen. In het achterste deel (al gerestaureerd) is het orgel merkwaardig en het witte Mariabeeld. Vroeger had het een zwarte kleur en was het 'aangedikt' om er moderner - barokker uit te zien.. Na de restauratie is het beeld opnieuw hagelwit en afgeslankt. De schatkamer bevat een van de rijkste kerkschatten van België. Bij ons bezoek waren er festiviteiten in de stad. Geplakt aan het voorportaal stond daarvoor een groot frietkraam. Erg Belgisch maar toch een vloek, al was het voor enkele dagen. Was er echt geen andere, voorlopige plaats? Het oude gemeentehuis (1738) ligt naast de basiliek is een neoclassistisch en haalde zijn inspiratie bij de grote broer Luik . Overal in de stad tref je restanten aan van de vele kerken en kloosters. Probeer (met een stadsgids) binnen te gaan in de Sint-Catharina Begijnhofkerk van 1257 - 1294. Sint-Catharina met het gebroken wiel is patrones van de begijnen. De kerk is verwaarloosd (restaureren vraagt veel geld en veel tijd) maar is aantrekkelijk in zijn soberheid. Merkwaardig is Christus op de Koude Steen (1530) met verwijzing naar de begijn Anna Deflo. In het schilderij achteraan de kerk van de Heilige Erasmus zie je een gat. Moeders gingen vroeger naar dit schilderij en staken er een naald in , om de pijn in de buik van hun kind te doen verdwijnen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Tongeren
Tongeren: begijnen en gevangenen De meeste toeristen bezoeken het begijnhof van Tongeren. Sinds kort kunnen ze ook de oudste gevangenis in Tongeren bezoeken die sinds een tweetal jaren buiten gebruik is; de nieuwe gevangenis is in Hasselt. Beide leefomgevingen liggen fysisch niet ver van elkaar. Bezoek eerst het begijnhof en vergeet niet een blik te werpen op het Brouwershuis in het begijnhof dat in restauratie. Begijnen dronken vroeger zelf gebrouwen bier. Ze haalden het water naast de deur, kookten het en maakten er bier van. Dit (flauwe) bier was gezond. Gewoon water drinken (in de stad) was gevaarlijk omwille van de vervuiling. Naast het Brouwershuis staat het hospitaal, o.a. voor de opvang van pelgrims en van zieke begijnen. Via de enige Stadspoort (14de eeuw) die er nog is, kan je aan de ene kant naar de Antiekmarkt (elke zondag vanaf 5 uur. De grootste antiekmarkt van de Benelux. In Tongeren zijn veel antiekwinkels die een graantje meepikken van Tongeren: antiek. De andere kant van de stadspoort leidt ons naar de acherkant van het begijnhof en de ingang van de gevangenis. Tussen beide gebouwen is een goed ingerichte Jeugdherberg. Gevangenis: Sinds kort kunnen we de oudste gevangenis van België (1836) bezoeken in Tongeren; de nieuwe gevangenis staat in Hasselt. Het was in die tijd een nieuwigheid: gevangenen die individueel of met twee of drie in en cel zaten. Dat kwam door de nieuwe gedachten over gevangenis als overstap naar de samenleving. Tot dan zaten de gevangenen in grote ruimtes, soms samen met geestesgestoorden. De gevangenis in Tongeren is leerrijk voor jong en oud voor hart en geest. Je kunt de cellen en de isolatiecel binnenstappen. Je ziet de bezoekruimte en de wandelplaats waar de gevangenen twee uur per dag konden wandelen in open lucht. Eerst op hun eentje en stilzwijgend, later in kleine groepjes en spreken was toegelaten. Slechts een gevangene kon er ooit ontsnappen. Van een record gesproken. Deze gevangenis roept tevens een beeld op van het leven van gedetineerden en gevangenispersoneel. Fragmenten uit dagboeken en interviews; levensgrote foto's van cellen enz.
(met dank voor info van de Tongerse stadsgids Albert Dessers)
Domein Alde Biesen en wijnkasteel Genoelselderen: twee namen als een klok.
Limburg is trots op zijn vele kastelen. De meeste zijn privé en niet toegankelijk. Andere zijn van de Vlaamse Overheid, zoals het kroonjuweel Alde Biesen. Alde Biesen is uniek gelegen: licht hellend tussen weiden, boomgaarden en vooraan een Franse ruin met oranjerie. De geschiedenis van dit domein is zeer rijk. Belangrijk is te weten dat dit eigendom was van een christelijke - militaire ridderorde: de Teutoonse of Duitse orde, opgericht in de tijd van de Kruistochten. Doel: militaire, fysieke en sprituele bijstand van de pelgrims voor het Heilige Land. Later was deze organisatie vooral om de eigen materiële en politieke belangen te verdedige en uit te breiden. Later - en nu nog - verleende de Teutoonse orde bijstand in internationale context. De Vlaamse Overheid kocht dit kastelencomplex aan (dit is een apart en spannend verhaal) en is sinds tientallen jaren bezig dit zorgvuldig te restaureren. Voor de historiek en evenementen: http://www.alden-biesen.be/paginas/index.php Info uit deze website: "De Landcommanderij Alden Biesen in Bilzen is nu een cultuurcentrum van de Vlaamse Gemeenschap. Als zodanig bouwde Alden Biesen niet alleen een historische en een Europese werking uit, maar is de Landcommanderij tevens een congrescentrum en een cultuurtoeristische trekpleister". De meeste delen zijn te bezoeken. Op de eerste plaats het geheel in de prachtige omgeving, de binnenplaats van de boerderij en de grachten; de tiende schuur (opbrengst van 10% van landbouwproductie van de boeren), ruiterschool,. kasteel, Franse tuinen, oranjerie. Er hebben veel activiteiten plaats vooral in open lucht met aandacht voor regendagen: regenjasjes te koop; er zijn schuil tentjes en grote paraplus op de binnenplaats voor de opera in openlucht. Je kunt de activiteiten vinden op de website. Het bezoek aan het kasteel zelf viel ons wat tegen. Het eerste deel met de geschiedenis van de Kruistochten en de Teutoonse orde kon ons niet echt bekoren, hoewel de vele interactieve mogelijkheden via aanraakschermen. Aan de balie staat dat 'u' ticket daar te verkijgen is. Alde Biesen bezoeken is stappen in een vervlogen tijd van macht van de kerk en chrsitelijke ridderorden. Voor een virtueel bezoek kan je alvast terecht op http://www.alden-biesen.be/paginas/index.php.
In Genoelselderen (Riemst, Limburg) staat het enige wijnkasteel van België. Situering: tussen Tongeren en Maastricht bij de vroegere Romeinse heirbaan. Het brengt het verhaal van de succesvolle inspanningen om wijn te produceren. In deze streek werd al wijn verbouwd door de Romeinen. Dit startte opnieuw in Genoels-Elderen met moderne middelen en met succes. Surf naar
