Het eerste paneel voor ’ Kleur in Stalhille’ is bijna af.  


Bij de presentatie in staande toestand ben ik van de K van kis niet tevreden.  Het lijkt van ver, meer op een X dan op een K. 

 Als ik er met mijn neus op sta zie ik dat niet.  Dit is dus één van de nadelen van het plat leggen van het paneel om eraan te werken.  Ik zal hem heel eenvoudig herwerken.  Er zal schuurpapier aan te pas komen en een nieuwe grondlaag zal moeten worden gelegd.

06-02-2010 om 16:34 geschreven door art

Eén receptie kan voldoende zijn om een goed lopend ritme overhoop te sturen.
Zoals zoveel gebeurt moest ik er alleen naartoe. We hadden het veel te laat vernomen zodat Let het op haar werk niet meer kon regelen om vrij te zijn. Ze was er op gebrand om te gaan. Een nieuwjaarsreceptie van velt is ook toch altijd iets apart. Tegenwoordig plaatsen ze elke keer in de flap enkele foto's van een voorbije activiteit. Deze keer was ik fotograaf van dienst. Op de blog van  'tuinclubveltjabbeke' op seniorennet het ik er een selectie van geplaatst.  Hier wil ik mij beperken tot enkele sfeeropnamen.








De vier eerste foto's zijn genomen in de bereidingsfase, vooraleer er mensen kwamen opdagen.


De gulle, luidruchtige slappe lach die niet op de officiële blog staat. Dit meisje heeft van de hele avond enkel fruitsap gedronken.


en de innige stille 'smile' van een genietende jonge dame.


Deze kan je moeilijk bij het schoon volk rekenen maar dat is contrasterend met de voorgaande foto's, zodat die nog beter tot hun recht komen. Dit is de kelner van dienst die telkens boven mijn hoofd de bestellingen van mijn tafelgenoten kwam op nemen. Hij heeft een zeer drukke avond gehad.


Dit zijn de naarste handen van de vrouw die de hele avond achter het fornuis stond en voor ons een krans van lekkere 'bio-hapjes' heeft klaar gemaakt. 


Deze foto is genomen helemaal bij het begin. Later op de avond was het er veel te druk om nog te kiekjes te kunnen nemen. Het was na twaalf toen ik thuis kwam. Het is tenslotte maar 100m van de zaal dat wij wonen.

12-02-2010 om 15:13 geschreven door art

Slapen overdag  kan zo van die nare gevolgen hebben, toch voor mij.

Gisteren moest ik in de namiddag om 14u schilderles geven. Ik was ’s morgens, door een samenloop van omstandigheden, nog vroeger dan gewoonte opgestaan. In de voormiddag was ik druk bezig geweest en om 13u keek ik even naar het nieuws.  Ik zeg wel duidelijk ‘even’…de rest kan je gemakkelijk raden.  Mijn cursist en Let hebben mij door hun gebabbel wakker gemaakt. Met een goede pot koffie kan je vlug weer op je positieven komen.  Het probleem bij mij is dat ik reeds jaren geen koffie meer drink. Let had dus een ander middel ‘ Hier, ga even naar de kippen met het restenbakje en dat zal reeds een beetje helpen.’

Inderdaad, het hielp een beetje…de rest was geeuwen en gapen en op de tanden bijten.

Ik ben er toch in geslaagd om mijn pupil te leren geen foto’s te copieren maar ze te interpreteren. Daarom is het voor een beginneling altijd nuttig om een situeringschets te maken op schaal vooraleer op doek of paneel te beginnen. IK heb de foto niet en ook de schets is niet te vinden.  Daarom zie je hier enkel de aanzet van het werkje en hoop ik later de totale afwerking te kunnen tonen.  Dit werkje wordt gemaakt op een paneel waar een lichte structuur op is aangebracht.


In een vorige les hebben we gewerkt op de ‘impasto’, wat wil zeggen, het aanbrengen van structuur op de ondergrond.  We hadden met  licht papier en verf gewerkt maar na een week was de verf nog niet droog en bij het rechtzetten gleed een deel van de structuur gewoon van het paneel af. Dit hebben we eerst verbeterd door nu donkere lijm op waterbasis te gebruiken.  Waar het nogal dik ligt droogt het langzamer en dat kan je goed zien op de foto.  Waar de glans is, moet het nog drogen. Deze keer zal het er niet afglijden.  Het is goed dat dit voorvalt, dan weet een leerling dat hij niet moet panikeren.  Het is altijd op te lossen.

Het is de tweede keer dat ik photoshop elements volg, deze keer bij de 50 plussers en het wil maar niet vlotten.

Gedurende het krokus verlof probeerde ik herhaalde malen te studeren maar het ging er niet in, beter gezegd…wat ik gezien heb was er zo goed als allemaal uit zodat ik niet in staat was om thuis, ook maar 1 oefening tot een goed einde te brengen.

Het geweer van schouder veranderen en een andere manier van studeren toepassen was het enige dat ik nog kon doen.

In de plaats van de leerstof een beetje te laten rusten, vlieg ik er de volgende morgen direct in.  Tussen 5 en 6u, deze morgen ben ik er voor de eerste keer in geslaagd om thuis twee oefeningen tot een goed einde te brengen.  Ik ben er zelfs in gelukt, die feillos op te slaan in mijn eigen documenten.  Wat ik voordien ook probeerde, ik vond de afbeelding nooit terug.

 origineel

24-02-2010 om 07:27 geschreven door art

De voorjaarsdrukte is begonnen. Een zonnige dag en dus spitten met de platte schop. Ik zit waarempel met de eerste  lentekriebels.  Ik moet zeer goed opletten want ik voel me in goed.  Dan moet ik doseren. Ik spitte vier maal een kwartier, verspreid over de dag: 8u, 10u, 11u45 en 15u45.  Tussenin hielp ik een beetje bij het op orde krijgen vóór het kuisen van de garage.  Het bord de drie koningen hing nog op straat en werd binnen gehaald en verder werden latten en planken naar het houtkot gebracht waar ik bijna niet meer binnen kan (vanwege  de wanordelijke opstapeling).  Je kent dat misschien wel.  Je stapelt en stapelt maar.  Er zakt al eens iets scheef en je aanvankelijke orde is  naar de ‘wup’. 
Zolang je binnen kan, laat je het zoals het is.

Er was ook tijd over om het reclamepaneel voor ‘Kis ‘ verder af te werken.  Het begint stilletjes aan te voldoen aan mijn verwachtingen.

Deze morgen ben ik verder gegaan met mijn ‘Photoshop Elements’. Ik maakte een oefening op canvas  vergroten; dus één of meerdere kaderser rond plaatsen of de canvas verkleinen; de foto verkleinen. 
Deze oefeningen zijn in klas nog niet verbeterd . 
Het lukte en ging voldoende vlot.  Ik ben ervan overtuigd dat het juist is omdat ik het eindelijk begin te snappen.  Ik krijg controle over de zaak.

25-02-2010 om 06:51 geschreven door art

Van  5 tot 6 werd vandaag van 5 tot 7 en ik kom er verdorie in hoor.  Nadat ik meer dan een uur geblokt en 'gebeest' had, dat mijn hersenen ervan gloeiden, heb ik mij een beetje geamuseerd door te  foefelen met een foto en wil jullie het resultaat tonen.  Ik kom er in en hoop er niet in te blijven.  Geen gevaar want daar zullen Let, de tuin en nog zoveel meer wel voor zorgen. 


origineel  


bijgesneden op zicht  


afmetingen gebracht op +/- afdrukformaat

Dit veranderen van formaat noemt bijsnijden door een deel van de foto weg te snijden door middel van Photoshop Elements (PE). Van foefelen gesproken; dat is verantwoord bezig zijn.

26-02-2010 om 00:00 geschreven door art

Het wordt vanzelfsprekend een lentekaartje.


De oorspronkelijke foto. 


Een tekst erin plaatsen zal voor één van de volgende lessen zijn.

27-02-2010 om 00:00 geschreven door art

28-02-2010 om 18:45 geschreven door art

Het is balen bij Leen en Maarten.  Gisteren kregen wij het bericht dat ze niet eerder dan begin mei in hun huis zullen kunnen. Over het waarom hebben wij geen precieze gegevens.  Het zou over de verwarming gaan.  Kaspertje verjaart op zaterdag 6 maart en wordt...
Ze hadden het zo graag in ”Ons nieuw huisje “ gevierd maar bij oma Lientje zal het ook wel leuk zijn. 

Wanneer de babyborrel nu zal plaatsvinden is nog niet bepaald. Alles doet denken aan koers met hindernissen. Maar uiteindelijk komt toch alles in orde.  Wij hebben in de tijd ook gebouwd en je moet in niets verschieten. Het venijn zit altijd in de staart.

De trap staat er en dan zou alles heel vlug gaan maar.... 

...dat feest gaat dus niet door.  Dan krijg je natuurlijk gevolgen die niet zo plezant zijn.  Wat enkele weken zou duren zal nu uitlopen op enkele maanden. Het ergste gevolg is iedere morgen en avond, met de twee spruiten in de auto, de file van 1u van Antwerpen naar Mechelen, moeten doorstaan. Dat is elke dag twee uur. 

Zo te zien is er nog heel wat werk aan de winkel. Maarten heeft om de kruiwagen gevraagd die ik hem beloofde.  Het ziet er dus naar uit dat hij er in de tuin gaat invliegen. 

02-03-2010 om 07:18 geschreven door art

Ik kan alleen maar bevestigen dat ik nu eindelijk inzicht heb en moeiteloos meekan in het lessenritme van SNT. Zes maanden zweten en afzien en niet opgeven.  Het was dan ook meer dan 40 jaar geleden dat ik niet op de schoolbanken had gezeten voor een zeer lange periode.  Al die tijd studeerde en leerde ik bij op mezelf, druppelgewijs.
Bij het maken van de oefeningen loopt het niet altijd vlekkeloos maar met een beetje zoeken weet ik er door te spartelen en het tot een goed einde te brengen.  Vroeger zocht ik tevergeefs tot ik er scheel bij zag.

Bij onderstaande oefening waar je een foto moet uitsnijden in een bepaalde vorm en op een achtergrond plakken lukte ik maar niet om die op de achtergrond te plakken. 

03-03-2010 om 09:31 geschreven door art

04-03-2010 om 10:42 geschreven door art

 De koude blijft maar aanhouden.  Hoe mooi wandelweer het ook lijkt van achter  glas, om het ook effectief te doen moet je dik aangekleed zijn. 
Gisteren wou ik een flinke wandeling maken maar hoe ik ook stapte in mijn volle vermogen, opwarmen lukte niet.     Het  bleef bibberen geblazen. Ik was gewoon te licht gekleed en had daarbij nog de verkeerde schoenen aan ook.

Lang heeft mijn wandelen dan ook niet geduurd. Ik veranderde van gedacht.

Bij het maken van de oefeningen van 'Photoshop Ellements'  ben ik blijven steken, voorlopig toch, op de oefening van een foto spiegelen. De lagen blijven vergrendeld waardoor de foto draait op de andere laag.  Ik zal blijven zoeken hoe dit te ontgrendelen valt.
Het is de laatste oefening die we moeten maken.  We zullen ze in klas verband wel oplossen maar het zou een grote overwinning zijn  op mijn onwetendheid moest ik er thuis in slagen.
Het kan ook niet allemaal lukken van de eerste poging.

05-03-2010 om 08:32 geschreven door art

Niettegenstaande opa Vanelsen was overleden zou de verjaardag van Kasper toch gevierd worden.  Oma wilde het.  We waren uitgenodigd.
Er ging veel aandacht naar Oma en naar Kasper.  Eerst hebben we ons medeleven betoond en ze vertelde het hele relaas en dat het leven verder gaat en dat dit leven nu haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen is.

We hadden om 13u met de trein richting Kapellen genomen. In Brussel wilden we overstappen naar de trein richting Amsterdam.  We waren aan de vroege kant en konden een trein eerder nemen naar Antwerpen centraal om in Mechelen uit te stappen.

Maarten stond ons op te wachten en nog geen 5 minuten later waren we bij de bouw.  Hij was er aan het werk. Nu ze pas ten vroegste tegen begin mei zullen kunnen verhuizen gaat hij veel zelf doen, o.a. de binnendeuren plaatsen en alle muren schilderen,  waardoor ze  veel geld kunnen uitsparen.  De babyborrel zal waarschijnlijk in de loop van de maand juni plaatsvinden.
 

De vrije kant van de trap is beweiligd door een vannet.


De trapleuning staat tegen de muur. Op het bovenste komt er een stijlmuur.


Vanuit het venster, door de stellingen heen heb je een prachtig zich op de bijgelegen watertoren die een prachtig orientatiepunt is, zowel met de bus als te voet.


Op het eerste verdiep is de speelruimte voor de kinderen. De schommel hangt er reeds.  En ik zal niet alles verklappen maar dat is toch iets heel appart hoor. Dat moet je met je eigen ogen zien  om het te kunnen geloven. Ik voorzie toch wel tantes  die ongelovig met hun hoofd zullen schudden. 


 Eens buiten wordt je aandacht vooral getrokken naar de heel nabije watertoren.


Het deel van de tuin dicht bij de bouw is een warboel .


Het verdere deel is dan een wildernis en eerst moet je een paar stevige, bij regenweer glibberige hindernissen overwinnen om daar toegang te krijgen.  We zijn niet lang gebleven om dan te vertrekken naar Kapellen...toch wel een 25 minuten rijden bij vlot verkeer.  

 

.

07-03-2010 om 17:23 geschreven door art

Gaan wandelen aan zee in het zonnetje. Tien minuutjes rijden, fijn lekker warm in de auto. Uitstappen op de parking en alles in orde, aangenaam in de zon. De meegenomen sjerp laat je maar liggen, niet nodig.

We komen op de dijk na een korte helling naar boven.

Twee stappen terugzetten.  Een ijzige wind sneed alle woorden uit onze mond weg. Maar we beten door tot aan de eerste trap naar het strand en het laagwatergedeelte  om vaste voet aan de grond te hebben. Zonder woorden was het gegaan maar met een schouderduwtje en een hoofdbeweging naar links. Vanaf dan was het wind mee.  Toch moest in nog mijn kraag recht zetten.  Let was ingeduffeld in haar kap.  We keerden terug in volle zon maar drie trappen in de andere richting zijn we naar de dijk terug geploeterd in het opgehoopte zand.

Daar is een klederenwinkel   die we vlug binnen stapten. In de zomer blijf ik altijd buiten op de mannenbaken die juist voor de ingang staan.  Daar zitten zo goed als nooit vrouwen op want die zijn aan het snuisteren en het neuzen in de textiel.

Gisteren had ik mijn fotoapparaat mee maar onverrichte zake keerden we terug. Zonder handschoenen waren mijn vingers te versteven en met handschoenen fotograferen,  begin er zelf maar eens aan. Met protocolhandschoentjes aan zou het misschien wel lukken maar wie draag die nu tegen de koude.

De thee heeft thuis dubbel gesmaakt en pas dan voelden we hoeveel deugd we hadden gehad van onze sterk ingekorte bewegingsuitstap. Heerlijk!!!???

08-03-2010 om 09:17 geschreven door art

Toen ik gisteren voor mijn bijdrage over dat wandelen en passende figuur zocht om bij opgehoopt zeezand te plaatsen stootte ik plots   op een virus en kreeg er een melding van. Op het eerste ogenblik is dat in zulke omstandigheden toch altijd even schrikken.   Het geeft mij altijd het gevoel alsof ik op een mijn ben gelopen en het er levend van af breng en niet dat van bekropen worden van vieze beesten.  Een ander gevoel is dat van  ik heb je bij je pietje hé vriend.

09-03-2010 om 09:27 geschreven door art

11-03-2010 om 10:51 geschreven door art

Op de PC bezig zijn vraagt volle .  Voor mailadressen moet het kloppen tot in de kleinste detail of je kan fluiten naar de verbinding.

Om bewerkingen te verrichten op bv.  ‘Photoshop Elements’ mag je geen enkel onderdeel vergeten en dan nog in de juiste volgorde of je hier fluiten naar  resultaat. En telt er nu juist?....Dit is dan ook de reden waarom ik  nu 's morgens tussen 5 en 6u oefeningen maak en theorie herhaal voor mijn lessen op SNT en het resultaat is zeker niet uitgebleven.  Al de rest wordt opgeschoven, de 'blogs' als eerste kandidaat. 

12-03-2010 om 11:30 geschreven door art

Ik had zojuist de foto’s die genomen werden de dag voordien nog eens bekeken en er zaten heel wat onscherpe bij.  Ik geraak vermoeid.  Het was een helse week. Mijn fototoestel lag nog op het bureau en ik wilde het bergen.  De bergtas stond op de grond viel om bij het erin plaatsen van mijn toestel.  Mijn apparaat ‘robbelde’ over de grond.  Bij een vluchtige controle leek het niet helemaal pluis. Het lichtte op maar een heleboel foto’s leek verdwenen.  Ik was te vermoeid om veel na te denken en ging maar naar bed en slapen dat ik deed.

Om half vier ben ik na een wat rusteloze slaap, puur uit miserie opgestaan.  Ik liep overal tegenaan.  Een goed stortbad bracht me wel enigszins op de been.

Na mijn stil half uur heb ik eerst de nieuwsberichten bekeken, die ik de avond voordien had gemist en dan ben ik op de PC gaan werken. Mijn fotoapparaat liet ik nog even in de tas zitten.  Studeren voor de SNT cursus heb ik wijselijk achterwege gelaten en verzorgde ik de tuinblog.

Toen kwam het apparaat aan de beurt. Het werkte maar er stond een melding die ik  nooit eerder kreeg: ’Intern geheugen is vol’. Rap afsluiten en de geheugenkaart controleren.  Die was door de tuimeling gewoon losgekomen.  Een klein duwtje en de opluchting was groot.  Alles werkte weer normaal.  Een verwittigd man is er in mijn geval meer dan twee waard.
Ik spaar jullie de onscherpe foto's niet hoor. 








Maar ik zal er geen commentaar bij geven.  Het beste wat ik nu kan doen is terugkruipen onder de lakens en mijn vermoeidheid eruit slapen.

15-03-2010 om 06:52 geschreven door art

En dan hebben we eindelijk kaartjes leren maken. Je krijgt een foto en een opdracht er rond.

17-03-2010 om 17:51 geschreven door art

Routine kan je enkel belomen door te oefenen.

Vandaag in de heel vroege morgen, maakte ik twee oefeningen die we in klas nog niet maakten.


We vertrekken van 1 foto.

Na het uitvoeren van alle opdrachten is dit hier het resultaat.



Hier vertrekken we van twee foto's.
zie boven en onder.



Dit is het uiteindelijke resultaat.  De routine komt er stilaan in. Ik moest maar één keer mijn theorie raadplegen en een tweetal keren moest ik op e menubalk eventjes proberen waar bepaalde opties te vinden waren.  Het zal nu een kwestie zijn van regelmatig zulke oefeningen te maken tot de routine erin gebeiteld zit.

18-03-2010 om 08:14 geschreven door art