Als onze dagen zijn druk bezet maar donderdag 26 november was toch speciaal druk.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Let had mij gevraagd om mij de voormiddag laag te houden. Die vraag hoefde wel niet want dat is elke donderdagvoormiddag zo omwille van de les fotoshop-elements die dan dient voorbereid te worden. Van 1u30 tot rond 5u was ik dan in die les waar ik moeite had om te volgen omdat ik vorige week, wegens de prostaatperikelen van toen, moest missen. Gelukkig is er de schriftelijke cursus nog waarin alles kan teruggevonden worden. Om vijf uur dertig had ik de bus terug naar Stalhille waar ik om kwart over zes met een kwartier vertraging toekwam.
Let was vroeger weggegaan uit de vergadering die gewoonlijk op donderdagnamiddag plaats heeft. Ze was reeds thuis en zo kon ik direct na aankomst, snipverkouden, een grote kom hete soep opslurpen. Voor acht uur moesten we in het concertgebouw zijn in Brugge voor de voorstelling van het Hagen Kwartet uit Oostenrijk.
Liesbet had dit voor ons geregeld. Zowel Let als ikzelf zijn beluisteraars van de klassieke radio Klara en houden van viool zowel als van piano. Opera ligt ons minder terwijl koormuziek dan weer hoog in onze belangstelling staat.
Warm ingeduffeld waren we goed op tijd en vonden een centraal plaatsje op de vierde rij.
Op de eerste zou ik niet graag zitten. Ik zou voordurend de neiging hebben om mijn hoofd in te trekken, telkens de strijkstok van de cellist gevaarlijk vooruit komt. Drie mannen en één vrouw zitten heel dicht bij het publiek. Ik denk dat ze zich verlaten zouden voelen op dat grote podium moesten ze verderaf geplaatst worden.
Het kwartet toen ze nog veel jonger waren. Nu zijn ze grijs aan het worden.. De man met de baard is Rainer Smidt.
Het vioolkwartet bestaat uit: Lukas hagen en Rainer Smidt viool-, Veronika Hagen altviool- en Clemens Hagen cello-.
Er werden strijkkwartetten gespeeld van Ludwig van Beethoven, Jörg Widmann en Claude Debussy.
Bij beethoven had ik knikkebol neigingen omdat na acht uur gewoonlijk voor mij, vooral na een drukke dag, mijn eerste slaapneigingen de bovenhand halen. Gelukkig was daar Let die van mij voor één keer de toelating kreeg om haar ellebogen te gebruiken. Dat heeft ze dan ook gretig gedaan. Het geweldige applaus hielp me over mijn eerste slaap heen. Daardoor kwam mijn tweede slaap pas om middernacht. Bij het stuk van Widmann kan je gewoon niet in slaap vallen. Die man is geboren in 1973 en wat die allemaal vraagt van de violisten, grenst aan het ongelooflijke. Ze moesten meer met hun vingers tokken,en met hun handen kloppen en wrijven en op de snaren kletsen dan ze met de strijkstok speelden. Het resultaat was dan ook verbluffend. Ik ben niet in staat om het raker te beschrijven. De violen klaagden, piepten, kraakten en nog meer onmogelijk in woorden te vatten geluiden. Zo nu en dan was er een muzikale neiging naar een melodie maar zo ver kwam het nooit. Het luisterende publiek zat geboeid, bijna met hun mond open en viel van de ene verrassing in de andere. Alles was zo perfect uitgevoerd dat het heel boeiend bleef.
Opnieuw volgde een nu nog luider en langer aanhoudend applaus. Daarna was er een twintig minuten pauze. Zowat iedereen ging een glaasje wijn of bier drinken e neen heel kleine minderheid fruitsap of zelfs water, om de emoties door te spoelen.
Van Claude Debussy werd als sluitstuk het strijkkwartet in g opus 10 opgevoerd.
Het applaus wilde daarna maar niet ophouden waardoor we, een ons onbekend stuk, als toemaat kregen. Het was het vloeiendste en meest melodieuze van de avond waardoor het als een slaapliedje in de oren klonk. Speel het echter niet voor kinderen want ze zouden de hele nacht geen oog dicht doen. dit is de gewone opstelling van het kwartet. Lukas Hagen bespeelt een viool van Antonius Stradivarius uit Cremona. Verinika Hagen bespeelt een altviool van Giovanni Paolo Maginni uit Brescia. Deze beide instrumenten worden ter beschikking gesteld door de nationale bank van Oostenrijk.
Nu zit ik hier natuurlijk te snotteren en te snuiten. Het is zo erg dat ik jullie aanraad niet te dicht bij jullie PC te gaan, zodat je niet besmet wordt. Die verkoudheid liep ik waarschijnlijk zondag op, toen we in Tillegem moesten frutten voor een vlug opkomende stortbui. Het kan ook dat ik daarna nog met mijn poep bloot heb geslapen toen Let de nacht had. Hoe dan ook, zit ik nu geplaagd met al de ongemakken vandien.
|