|
Op zondag gaan we doorgans wandelen , als Let niet moet werken. Zo waren we in Heist bij vrienden. Ze hebben een appartementje dat tussen twee huizenblokken in, uitkijkt op de baai van Heist. Dat is een nieuw natuurgebeid in het duinenzand dat zich spontaan vormde na de aanleg van de oostelijke havendam van Zeebrugge. Vegetatie op puur zand, gevoed door zoutwater vormt natuurlijk een heel aparte biotoop.
De zee was heel rustig en de zon brak door de sombere nattigheid van de laatste dagen en gaf een apart winters aanvoelend licht. De vrouw van het koppel is een vroegere collega van Letje. De man is vrijwilliger bij Oranje, een groepering voor minder validen. Hij is een gezellige burger die heel sappig en boeiend kan vertellen. De vrouwen hadden mekaar een tijdje niet gezien. Alhoewel de telefoon roodgloeiend had gestaan, hadden ze blijkbaar nog heel veel bij te babbelen. De man is ook een fervente kok die reeds 20 jaar kookles volgt bij de KWB. Of hij blijft gaan om bij te leren of voor de gezellige feeststemming bij het verorberen van het klaargemaakte gerecht bevloeid met de beste wijn die ze vonden passen bij het gerecht. Als ik het hem vraag lacht hij geheimzinnig en ben ik even wijs als voorheen.
Er komt nog elke jaar een strookje zand bij. Nu is het een goed half uur wandelen vooraleer je er omheen bent.
Aan het begin van het paadje tot aan de waterlijn staat een bord met geschrijving van het spontaan ontstane natuurgebied dat een ideale broedplaats vormt meer verschillende vogels.
De flora is ook heel appart.
Het duinengras dat vooral het zand vasthoudt heeft hier de bovenhand maar daartussen vind je allerhande bloemsoorten en mossen.
Eens het water genaderd, heb je een totaalzicht op de dijk van Heist.
De dames waren een stapje voor omdat wij werden vertraagd door het nemen van foto's. Op de achtergrond bemerk je het kleine duinengebied dat heis nog scheidt van Duinbergen dat aansluit bij de dijk van Knokke en Het Zoute is dan het verlende.
Het natuurgebied is duidelijk afgescheiden en dit is de grens tot waar de sporters op het water mogen en niet verder. De foto's zijn allemaal genomen tussen 4u en 4u30 in de namiddag en dat kan je zien aan onze schaduwen op het zand. De zon was reeds behoorlijk laag aan de horizon.
De Haven ven Zeebrugge is heel dicht bij maar door de hoge dan en bepaalde gebouwenzie je de haven wel maar je hoort hem niet.
Hier zie je ook de eerste groep windturbines die aan de kust werden gebouwd. Technische gegeven moet je niet bij mij zoeken.
Wij wandelen graag aan zee. De biezondere bijkomende elementen zijn dat je er eens goed kunt uitwaaien, de muizenisten worden uit je hoofd geblazen en zeelucht scherpt de eetlust. Rond negen uur waren we terug thuis maar ik kon opnieuw niet aanstonds de slaap vatten omdat ik door mijn eerste slaap heen was. In de winter komt die nu regelmatig rond acht uur. Ik was dan ook op van 3u30, een half uur eerder dan gewoonlijk. Na de middag zijn we aanstonds vertrokken en miste ik een beetje mijn middagpauze.
|
