De moestuin ligt in zijn winterplooi op één klein hoekje te na gesproken. Ik ben er juist niet geraakt om de frambozen met een laagje mest af te dekken.  Die zaterdaguitstap naar Leuven en Mechelen strooide roet in het eten. Het kwam allemaal zo onverwacht.  Alles zit vanaf nu zo eivol. Is het niet voor ons, dan is het voor Leen en Maarten.  Het was onze enige kans om nog voor het jaareinde het huis van Leen en Maarten te zien.  Dat het er zo druk en rommelig uit zou zien had ik niet verwacht.

Ik ben vooral blij een gedacht te hebben van hun diepe tuin en van de omgeving waarin ze zullen wonen. Er is geen lawaai van de autostrade Brussel - Antwerpen die relatief dichtbij ligt. Het industriepark geeft ook geen lawaai af.  Wat je eventueel hoort zijn spelende kinderen in het gebuurte.

Vandaag worden de paneeltjes voor het project ‘Kleur in Stalhille geleverd. Het zijn er 96 en daarbij nog vier stroken van 61cm op 2m50, die zullen gebruikt worden om de aankondigingpanelen voor het project te maken.  Tot nu toe was dat in vier delen wat altijd een tijdrovende montage vergde.  Ik  herleid het nu tot één lange strook waarop alles zal vermeld worden wat nodig is.  Dat is niet veel  t.t.z. Kleur in Stalhille en daaronder  juni  - oktober.  Ik heb de hele winter om daaraan te werken.

De kleine paneeltjes moeten een grondlaag krijgen aan beide kanten. Daarnaast moet ik nog een drietal grote panelen van 2,5m op 1,22 grondig herwerken.

De kleine paneeltjes die dit jaar op de schoolmuur hingen zullen volgend jaar op de bijgekomen houten muren hangen die aan de rand van het dorp zijn geplaatst.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />