Alsje eens dutsen wilt zien dan moet je maar eens op de foto’s kijken hieronder en toch....  Op één zeldzame uitzondering na zien al deze suikertoppen er uit als 'stronten'...zo rot als een snot zeg maar, echte  'dutsen'. 

Toch is de werkelijkheid totaal anders.

Neem het bovenlaagje weg en je bekomt hetzelde resultaat als bij iemand wiens kwaaltje genezen is, opnieuw fris en monter.  Let kan er ook de draak me steken als ze suikertop op tafel wil als lekkere wintersla.  Je zou het van haar niet verwachten maar dan vraagt ze mij...Wil je een 'stront' uit de serre halen en fijn snijden? Ja zo gaat dat hier.  Ze staan daar als echte dutsen maar zijn het helemaal niet.

Het is ook niet omdat het bij iemand kraakt en piept  dat het om zeep is.  ‘Kriepende’  wagens lopen het langst.   
Er zijn natuurlijk ook altijd sukkelaars of harde tantes of gezonde bonken  die er niet tegen kunnen  dat iemand anders over zijn klein zeer spreekt.  Niet eidereen doet dat om te klagen.  Het lijkt er soms op dat je de realiteit moet verzwijgen.  Het grote zeer hang je niet aan de klok, je verbijt het het.  Maar over kwaaltjes en sputteringen daar kan je toch over pruttelen. De zon  schijnt ook niet altijd.  

Ik ben er goedkoop vanaf gekomen en moet nu oppassen voor ik weet niet wie of wat...   de boeman misschien. 

Zolang je beneden de zestig bent voel je jezelf als een reus met bont maar eens boven de zeventig  dan wordt je gemakkelijker een kneus.  En lach maar weer.  Toch blijft het leven de moeite waard geleefd te worden.  Ik geniet op mijn manier maar wat niet waard is
geleefd te worden hang ik aan de galg, een symbolische dan.