Mijn dagen zijn druk gevuld. De tendens is om altijd maar vroeger op te staan.  Deze week ben ik er drie keer om 2u30 fit en monter uitgewipt en aanstonds aan de slag gegaan. Als eerste werk ga ik in de keuken alles klaar zetten voor het ontbijt en daarna ga ik een half uurtje in de innerlijke stilte waar soms heel veel lawaai is bij de start.  Meestal krijg ik alles op een rij tot rust in een planning voor de dag.

Bij mijn eerste pot drank van oplos cichorei bekijk ik de herhaling van het avondnieuws,  soms gevolgd door een beginstukje van een film. 
Opgenomen films bekijk ik altijd in stukken en brokken.

Vooraleer ik op de PC ga moet ik eventjes naar buiten om de poes  

van de zolder te laten.  Die gaat dan op jacht en regelmatig vind ik dan zijn buit aan de keukendeur op het terras. Na het verzorgen van mijn blogs is het verfrissingtijd met scheerbeurt een stortbadje.  Dat is het echte begin van mijn dag. 

Soms ligt het heel anders, vooral als ik vroeger of later opsta dan naar gewoonte.  Mijn dag gaat verder tot rond 21u wanneer ik ga slapen.  Meestal heb ik er dan reeds een tv tuk op zitten.

Gisteren ben ik veel bezig geweest in mijn atelier. De aankondigingpanelen  voor ‘KiS’  zijn na tien jaar, aan vernieuwing toe. In het begin  was dat een waterproof plaat  op zijn korte kant.   Om de haverklap moesten die opnieuw recht gezet worden. 


Toen zaagde ik ze in vier stukken zodat er wind tussendoor kon. Nu komt de tekst op één paneel.  Het is gewoon een waterproof in de lange richting  midden door gezaagd.  We hebben voor deze formule gekozen om in een kortere tijd te kunnen plaatsen op drie palen. Tussenin zijn Let en ik even gaan uitwaaien in de ‘Schobiak’  (natuur gebied in Stalhille.  Dit is voor ons hier, de enige wandeling van een half uur.

In Leuven  liep het verblijf voor Leen Maarten teneinde.
Alle meubelen en het huisgerief zijn in een bewaarcontainer geplaatst en in bewaren geplaatst bij een firma.  Zij trekken voor onbepaalde tijd in bij de ouders van Maarten.  Ik zal Leuven missen.  Vanaf nu wordt het  Mechelen. Normaal gezien beginnen ze morgen te vloeren in hun nieuw huis. Hopelijk is er niet opnieuw vorstverlet, maar het zit er dik in.  Voor Maarten zal het fileleed enkel verlegd worden in de andere richting.  Eens ze verhuisd zijn is hij binnen de vijf minuten per fiets op zijn werk. Figuurlijk gesproken gaat het die twee toch voor de wind. Ze vallen een beetje overal met hun gat in de boter maar ze knokken ervoor.