Op 1 april 2008 zal het low care dialysecentrum in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem functioneel zijn en zullen patiënten met zowel acute en chronische nierinsuffi ciëntie kunnen worden opgevangen op spoedgevallen/IZ, in het low care dialysecentrum of voor een raadpleging bij de nefroloog.
Als je nieren falen Jaarlijks krijgen ±1.200 Belgen, waarvan meer dan de helft jonger dan 60 jaar, te horen dat hun nieren niet meer functioneren. Zij sluiten aan bij de totale groep van om en bij de 7.000 patiënten die met dialyse of niertransplantatie behandeld worden. Het totaal aantal nierpatiënten dat gedialyseerd wordt, bedraagt momenteel 4.500. Nierfalen is een sluipende ziekte: de evolutie verloopt vaak zonder al te veel symptomen. Herkenbaar is wel dat - als de nieren niet meer werken - de patiënt moe en zwak wordt en zijn eetlust verliest. Giftige stoffen hopen zich op in het bloed en er wordt vocht vastgehouden waardoor weefsels opzwellen, wat zich dan eventueel uit onder de vorm van misselijkheid en overgeven, jeukende huid, gezwollen handen en enkels en verstoorde slaap. Indien vroegtijdig vastgesteld, kan het verloop van de ziekte gestabiliseerd of vertraagd worden. In een aantal gevallen kan nierfalen zelf vermeden worden. Nierinsuffi ciëntie kan onder andere veroorzaakt worden door diabetes, hoge bloeddruk, ontsteking, blokkade of chronische infectie.
Dagelijks worden ongeveer 200 liters bloed door de nieren gepompt. Nuttige stoffen worden terug naar de bloedstroom gevoerd; water en afvalstoffen worden uit het bloed gefilterd en uitgescheiden als urine. Naast de zuivering van het bloed en de afscheiding van water en vloeistoffen, zorgen de nieren voor het evenwicht van chemische stoffen in het bloed, zoals kalium en natrium. Zij helpen het zuurgehalte op peil te houden en produceren hormonen. Deze hormonen helpen het beenmerg bij de aanmaak van rode bloedcellen, ze produceren vitamine D in de actieve vorm voor sterkte en gezonde botten en ze reguleren de bloeddruk. Acuut nierfalen Iemand kan perfect gezond blijven met slechts één werkende nier. Als beide nieren zwaar beschadigd zijn door een acute nierziekte, letsel of medicatie, spreken we van acute nierinsuffi ciëntie. Die kan worden genezen met de juiste medicatie en verzorging; de functie van de nieren kan tijdelijk worden overgenomen door een kunstnier. Chronisch nierfalen Indien de nierfunctie echter niet kan worden hersteld of, wat vaker gebeurt, indien de patiënt al aan een chronische nierziekte lijdt, spreken we van chronische nierinsuffi ciëntie. Die kan dodelijk zijn als ze niet adequaat of snel genoeg behandeld wordt. Mogelijke behandelingen voor chronische nierinsufficiëntie Eens de nierfunctie verloren is, moeten water en afvalstoffen op een andere manier verwijderd worden. De mogelijke behandelingen voor nierfalen zijn: niertransplantatie, hemodialyse en peritoneal dialyse. Niertransplantatie Slecht 50% van alle dialysepatiënten voldoet aan de lichamelijke eisen voor transplantatie of opteert voor deze behandeling. De grootste hinderpalen voor een geslaagde transplantatie zijn de beperkte beschikbaarheid van geschikte donororganen, alsook het risico op afstoting of andere complicaties. Hemodialyse Hemodialyse is één van de meest toegepaste behandelingen voor patiënten met nierfalen. De behandeling gebeurt in een dialysecentrum en in sommige gevallen thuis. De patiënt moet driemaal per week ongeveer vier uren verbonden zijn met een dialysemachine die het bloed zuivert. De verbinding met dit toestel gebeurt via een fi stel of catheter (toegang tot de bloedbaan). Peritoneale dialyse (PD) Bij PD wordt 2 tot 3 liter van een dialyseoplossing in de buikholte gebracht via een permanente catheter, die in de onderbuik wordt geplaatst en door de buikwand steekt. Afvalstoffen gaan uit het bloed en de omliggende weefsels in de dialysevloeistof over: het eigen buikvlies wordt als fi lter gebruikt. Deze behandeling kan thuis gebeuren. Vroegtijdig opsporen en verwijzen voor een betere behandeling Als patiënten met nierproblemen in een vroeg stadium van de ziekte ingelicht worden over de behandelingsmethoden, dan kunnen zij actief deelnemen aan een keuze van therapie en zichzelf vroegtijdig aanmelden voor de wachtlijst voor transplantatie. Dit gebeurt steeds in overleg met de huisarts.
Verkeersdag in de Stedelijke Basisschool te Beveren-Leie
Op donderdag 20 maart organiseerde de Stedelijke Basisschool een verkeersdag. De ganse dag was ingedeeld in een doorschuifsysteem en stonden directeur Stefaan Dewaele, leerkrachten, verkeersouders, ouders, grootouders en agent Francky Hoste paraat om alle leerlingen te begeleiden naar- en tijdens de verschillende activiteiten.
In OC t Klokhuis die helemaal verduisterd was werd het belang van zichtbaarheid en reflecterend materiaal duidelijk gemaakt. Met de zaklamp was het zoeken naar de 6 verschillende opdrachten.
De voetgangerstocht toonde aan hoe een voetganger zich moet gedragen in het verkeer. Tijdens deze tocht werd er stilgestaan bij verschillende verkeerstekens, het oversteken van de rijweg met of zonder zebrapad, zien uit welke richting er verkeer komt en het risico bij geparkeerde wagens.
Op de speelplaats werd een fietsparcours aangelegd en werd er gewerkt rond fietsbehendigheid. Daar kwamen o.a. aan bod: rechtdoor fietsen, richtingsverandering, een hindernis nemen, rond fietsen (rotonde), kruisen op een tweerichtingsfietspad, stoppen en vertrekken, korte tijd met een hand fietsen: iets op- en neerlegden, afstand houden, omkijken en oefeningen aan de fiets.
Het materiaal uit de dodehoekkoffer was opgesteld in de inkomhal en via vraag en antwoord werden de gevaren van de dodehoek besproken. Daarna ging het naar buiten waar het dodehoekzeil van de VDAB uit Wevelgem was uitgespreid en de firma Belaen van Volvo Harelbeke stelde daarvoor een vrachtwagen ter beschikking. Van in de vrachtwagen konden de leerlingen in werkelijkheid zien wat een chauffeur wel en niet ziet en zo ervaren waar de gevaarlijke zones zich rond een vrachtwagen bevinden. Speciaal hiervoor volgden Valerie Maebe en Katrien Mahieu een cursus.
Tijdens de fietstocht met agent Francky Hoste ging de aandacht naar de verkeersregels voor fietsers. Plaats op de rijweg, algemene voorrangregels, bevelen van een bevoegd persoon opvolgen, wegmarkeringen en verkeersborden begrijpen.
Tenslotte stond er nog een kleinere fietstocht op het programma voor de leerlingen van de tweede graad in de omgeving van de Tomberg. De aandachtspunten werden daar toegespitst op de verkeersregels voor fietsers, veilig op- en afstappen, de verkeerstekens en wegmarkeringen begrijpen, voorrangsregels op een kruispunt en bij een pad, rechts en links afslaan.
Alle activiteiten waren aangepast voor zowel tweede als derde graad, maar ook de allerkleinsten werden niet vergeten, maar dat is dan weer een verhaal apart. (RS)
Beverse Weetjes wenst alle bezoekers een Zalig Paasfeest
De paashaas heeft nog het een en ander in petto voor Beverse Weetjes
Zo zult u weldra kunnen genieten van: *De nacht Van de Geschiedenis *De Verkeersdag in de Stedelijke Basisschool *De paaseierenzoektocht bij de Gezinsbond *De......
Op Pasen is het precies 40 jaar geleden dat de Sint-Gregoriuszanggilde als gemengd koor voor het eerst de Hoogmis opluisterde. (In 1968 viel Pasen op 14 april)
Inleiding Ergens in het jaar 1929 staken een paar mensen de koppen bij elkaar voor een bespreking die totaal buiten het gewone viel in het toenmalige Beveren. Ze zouden een kerkkoor oprichten. Een van die mensen was André Nolf, die toen sinds een paar jaar officieel koster van de parochie geworden was. Een andere was René Algoet, sinds 1919 hoofdonderwijzer ofte "oppermeester" aan de Gemeentelijke Jongensschool. Een derde en eerder raadgevende stem in het kapittel, zal die van pastoor Ernest Lebbe geweest zijn. Een ongewone bespreking dus. Inderdaad. Met zang en muziek was het toen nog erg primitief gesteld in Beveren. Zoals op de meeste dorpen trouwens. We spelen wel eens met de gedachte dat een zekere Peter Benoit Bevernaar had kunnen zijn, ware een der talrijke takken der Benoits een paar tientallen jaren langer op Beveren blijven wonen. Maar zou hij zich hier wel ooit van zijn groot talent bewust geworden zijn? Er was koster Carlier uit Desselgem, zijn leermeester. Zeker. Maar toch! In weerwil van die primitieve omstandigheden echter, is het koor er gekomen. Het Sint-Gregoriuskoor. Het ging zeer bescheiden eerst en vrij onhandig. Er zijn jaren van hard werken en toegewijde "liefhebberij" nodig geweest om het door allerlei kinderplagen en jeugdziekten heen te helpen. Tenslotte echter kon het uitgroeien tot de talentrijke gemengde zangvereniging die we thans kennen
Wat vooraf ging Toen Andre Nolf in het jaar 1927 koster werd, was oppermeester René Algoet hier in Beveren de man die de touwtjes van het muziekleven zo een beetje in handen hield. Muziekleven! Nou ja. Onderhand weten we wel dat we ons daarvan niet te veel moeten voorstellen. Meester Algoet kon echter zelf goed zingen, had in Torhout het nodige opgestoken over notenleer, en met een knapenkoortje trachtte hij de hoogmis toch iet of wat vertoon van plechtigheid te geven. Daarmee raakte hij dan min of meer in concurrentie met Zuster Denise. Die had enkele "treffelijke jonge dochters" om zich heen verzameld, om ook al eens iets te zingen bij bijzondere plechtigheden.
Oppermeester Algoet was echter van mening dat er heel andere mogelijkheden waren, nu Beveren zulke jonge koster had. Ergens in 1929 kwam hij bij koster Nolf en pastoor Lebbe met een bijzonder voorstel aan boord. Ware het niet mogelijk in Beveren een echt kerkkoor op te richten? Zo een koor van mannen en vrouwen dat de gewone Gregoriaanse gezangen aankon, maar ook al eens een meer stemmige mis? Dat bestond elders wel. Waarom zou het dan in Beveren niet kunnen? Er werd niet lang over gepalaberd. André Nolf nam zijn fiets en reed het dorp af, op zoek naar goede stemmen. Over zijn beginperiode werd nooit iets opgetekend. Jammer. Hij weet er echter nog heel wat over te vertellen en vindt het alleen maar beroerd dat hij onvermijdelijk sommige mensen vergeten moet hebben. De memorie betert niet met het vorderen der jaren.
Volgende meisjes werden bereid gevonden om mee te werken aan het nieuwe koor: Alice Byttebier, Maria Christiaens, Rachel Delabie, Alice Christiaens, Madeleine Nolf, Agnes Verkaemer, Rachel Nolf, Rachel Samyn, Jeanne Vandeplassche, Louisa Vanhoutteghem en Margriet Devroe. Bij de mannen waren het: Albert Desmet, René Algoet, Jozef Samyn, Marcel Coussement, Juul Duhou, Emeric Verplaetse, Antoon Follet, Antoon Nolf, Arthur Kerkhove en André Vandorpe.
Met dat gemengde koor was er echter een moeilijkheid. Mannen en vrouwen samen op het dokzaal? Om de drommel niet! Pastoor Lebbe was immers van oordeel dat men de kat niet in de kelder mag kweken. Het vrouwelijke deel van het koor zat derhalve links vooraan in de kerk, terwijl de mannen 's Heren glorie moesten bezingen vanaf het dokzaal. Op Kerstmis van het jaar 1930 werd zo de " Missa Sursum Corda" van De Hovre gezongen. Een tweestemmige mis eigenlijk, maar dat was blijkbaar nog te ingewikkeld. Er werd dan ook beurtelings gezongen. Een zin door de vrouwen, dan een door de mannen, en zo verder. Hoe pover dit ook mag lijken, voor de kerkgangers moet het zoiets geweest zijn als engelengezang in het paradijs. Uit alles wat voorafgaat, weten we dat ze zeker niet verwend waren op dit gebied.
We hebben een kerstprogramma uit het jaar 1930 voor ons liggen terwijl we dit aan het schrijven zijn. Een al wat beduimelt en verkreukeld blad. Hoogst waarschijnlijk het eerste kerstprogramma dat ooit gemaakt werd in Beveren. Daaruit blijkt dat het Sint-Gregoriuskoor van bij het begin al de zaken flink aangepakt heeft. Naast de "Missa Sursum Corda" werd het volledige Gregoriaanse eigene uitgevoerd. Daar stonden de mannen voor in. Het moet avonden en avonden aan repetitie gekost hebben voor deze totaal onervaren zangers. Tijdens de twee gelezen missen die op de gezongen vroegmis volgden, werden kerstliederen voorgezongen door Arthur Kerkhove. Marcel Coussement en Jozef Samyn
Ook de vrouwelijke kant van het koor had zijn beste solisten naar voor geschoven: Alice Byttebier, Maria Christiaens, Agnes Verkaemer, Rachel Samyn, Rachel Nolf, Jeanne Vandeplassche en Margriet Devroe. Ook de kinderstemmen kwamen nog even aan bod met een kerstliedje. Voor hen was de oogst slechts mager, maar er lagen betere tijden in het verschiet.
De kerstprogramma's werden verkocht tegen de prijs van een frank. De opbrengst diende ter bekostiging' van de versiering aan de kerstkribbe. Achter die Aktie vermoeden we onmiddellijk de persoon van Elie Liefooghe. Die was hier in het jaar 1929 aangekomen als onderpastoor en, geboren knutselaar als hij was, moet hij zich al dadelijk aan het vervaardigen van een kerststal gezet hebben. Waarschijnlijk een van zijn eerste "preufstukken" hier in Beveren, maar het zou absoluut zijn laatste niet zijn.
Die eerste combinatie van mannen- en vrouwenstemmen was geen lang leven te bespeuren. Er kwam een kink in de kabel. Hoe en wanneer dit juist gebeurd is, hebben we niet kunnen achterhalen. Misschien was het omdat het zo moeilijk geweest moet zijn de vrouwen vooraan in de kerk in eenklank te laten zingen met de mannen op het dokzaal. Een dirigent heeft het vaak al moeilijk genoeg als de verschillende componenten van zijn koor naast elkaar opgesteld staan. Met Kerstmis 1931 waren de eerste sporen van het uiteenvallen reeds te merken. Er stond een nieuwe mis op het programma. De tweestemmige "Missa Quarta van Alfons Moorgat. Ze werd gezongen door kinderen en manen. Aan de eigenlijke mis kwamen de vrouwen niet meer te pas. Wel mochten ze tijdens de gelezen missen nog enkele kerstliedjes zingen. Met Kerstmis 1932 was hun rol definitief uitgespeeld. Ze kregen zelfs geen kerstliedje meer toebedeeld. Forse mannenstemmen zongen de "Missa Quarta" van Moortgat, terwijl enkel in het kleiner werk nog een kinderstem te horen viel. Hiermee had het Sint-Gregoriuskoor een plooi gekregen die het gedurende vijfendertig jaar behouden zou. Wanneer sopranen nodig waren, werd beroep gedaan op kinderen. Vrouwen kwamen niet meer in aanmerking hiervoor. Als iemand hartzeer gehad heeft dat het allemaal zo gelopen is, dan moet het Zuster Denise geweest z i j n. Ze had uren tijd besteed aan het drillen van haar meisjes. Zelfs toen er van een eigenlijk koor nog geen sprake was. Maar ja, er was niet zoveel aan te doen. Geen mannen en vrouwen samen op het dokzaal. Voorzichtigheid voor alles!
Zo ging het mannenkoor verder met zijn hoogten en laagten. We maken een sprong naar het jaar 1967. Langzamerhand kwam er echter sleet op het koor. Steeds meer zangers bleven weg en het ergste was dat er geen mannelijke kandidaten meer gevonden werden, vooral de tenor partij brokkelde af. In het jaar 1967 stond het Sint-Gregoriuskoor dus voor de keuze: verder aftakelen door het steeds meer achterwege blijven van een deel der koorleden, of vrouwen inschakelen. Op meester Callewaert en een paar anderen na stonden de mannen huiverig tegenover deze remedie. Onze mannelijke ijdelheid speelde ons vermoedelijk parten. De vrouwen hadden het reeds voor het zeggen in heel wat gevallen en moesten ze het nu ook nog voor het zingen krijgen. Toch kreeg Gentiel Kalefatert de kogel door de kerk. Op het einde van dat jaar 1967 had hij een vrouwenkoortje gedrild om een feest van de plaatselijke K.A.V. op te luisteren. Dat koortje had echt niet zoveel om het lijf, figuurlijk dan. Slechts een paar leden van de feestende organisatie waren erbij betrokken. Hun optreden werd echter een geweldige meevaller. Er waren enkele koorleden aanwezig en die raakten zo enthousiast dat ze op slag omgetoverd werden tot vurige voorstanders van een gemengd Sint-Gregoriuskoor. Het hek was nu voorgoed van de dam. Wie liever het vrouwvolk buiten het koor wilde houden, moest zich noodgedwongen gewonnen geven onder druk van de meerderheid, vooral toen bleek dat ook pastoor Deltour het plan helemaal niet zo kwaad bleek te vinden.
Begin 1968 begonnen koster en dirigent hun wervingstournee. Ze hadden al spoedig genoeg meisjes en vrouwen bij elkaar om het erop te wagen. In de eerstvolgende repetities werden enkele meerstemmige Nederlandse psalmen aangeleerd en in de hoogmis van Pasen 1968 bracht het gemengd Sint-Gregoriuskoor zijn eerste opvoering. Het viel geweldig in de smaak bij de kerkgangers. We hoorden het al dadelijk na de mis aan het commentaar dat opklonk uit de napratende groepjes op het kerkbordes. Gentiel Callewaert glunderde toen hij even later zijn eerste pintje hief en "prosit" wenste.
Er lag weer een feest in het verschiet ondertussen. Het was twaalf jaar geleden toen dat er nog koorleden in de bloemen gezet werden voor jarenlange trouwe dienst. Dat waren Arthur Kerkhove, Andre Nolf en Jozef Stevens zaliger geweest. Dit keer zouden het Robert en Jacques Meersman, Andre Ostijn en ikzelf worden. Alle vier waren we meer dan vijfentwintig jaar lid van het koor. Pastoor Deltour werd over de kwestie aangesproken en knikte bereidwillig. Hij zou zorgen voor de eretekens van Sint-Donatianus en als het koor een toelage gebruiken kon om de onkosten wat bij te spijkeren .... Hij knipoogde eens.
Het feest ging door op zondag 28 april 1968. Een lentedag, maar geen lenteweer. Dat weet ik nog goed. Het deerde echter niet zoveel. De hoogmis werd gezongen door het nieuwe gemengde Sint-Gregoriuskoor. Natuurlijk. Het was een indrukwekkende groep geworden intussen. Wij, de gevierden die vooraan zaten in de kerk en dus dicht bij de zangers, voelden het warm worden binnen in ons. Dat was nu ons koor! Wij hadden het helpen opbouwen al die jaren. En nu zaten wij hier vooraan en zij zongen. Voor ons! Maar was dat werkelijk ons koor? Zong dat zo? We hadden het nog nooit bezig gehoord. Altijd hadden we midden in de zingende groep gezeten. Pastoor Deltour spelde ons tijdens de mis het ereteken van Sint-Donatianus op. We waren er zo blij mee als kinderen. Niet om de medaille zelf. God nee! Wie hecht nog belang aan zoiets in onze tijd! Maar voor ons was ze het symbool van alles wat de voorbije jaren gebracht hadden aan vreugde en vriendschap. Ze ligt nu ergens in een lade van mijn schrijftafel. Vergeten, zoals zoveel dat naar de achtergrond gedrongen wordt met het vorderen der jaren.
We kunnen misschien even troepenschouw houden ter gelegenheid van dit jubileumfeest. Het koor bestond dan pas een paar maanden in zijn gemengde vorm en het is interessant eens na te gaan wie er bij waren toen. De vereremerkten waren dus Robert en Jacques Meersman, André Ostijn en Michel Debrouwere. Die waren dus zeker van de partij. Namen verder deel aan de activiteiten van dat feest: Marie-Thérèse Deleersnijder, Simonne Vercruysse, Marie-Thérèse Benoit, Viviane Lavens, Maria Courtens, Solange Vermoere Marijke Dewitte, Mariette Verschuere, Magda Bazijn, Thérèse Debaere, Rachel Samyn, Agnes Kerkhove, Liliane Secember, Godelieve Flamee, Hubert Velghe, Gentiel Callewaert, Andre Nolf, Lucien Vancraeynest, Germain Vandorpe, Jozef Lagaisse, Arthur Kerkhove. Roland Decaluwe, PauI Debrouwere, Hubert Ameye, Marcel Himpe, Arseen Roobroeck, PauI De Smet, Lucien Meersman en Lucien Vereecke. Een paar vrouwelijke koorleden konden er onmogelijk bij zijn die dag. Dat waren: Annie Callewaert, Nicole Clapèron, Kristien Bebrouwere en Kristien Roose
Toen het feest voorbij was, gingen we met frisse moed verder en koster en dirigent hadden nu het plan opgevat om de oude "Missa in honorem Beatae Mariae Magdalenae" van Wiltberger weer eens uit de kast te halen. Het was jaren geleden dat we ze nog uitgevoerd hadden. Toen hadden de kinderen nog de sopraanpartij gezongen. Het werden moeilijke herhalingen. Vooral het vrouwelijk deel van het koor had er een harde dobber aan. Een meerstemmige mis geeft inderdaad heel wat meer problemen dan een doodgewone psalm. Onze moeite was echter niet voor niets. De middernachtmis van Kerstmis 1968 werd een van de mooiste die we ooit hadden.
Einde 1971 zag dat koor een sedert jaren gekoesterde wens in vervulling gaan. Orgelbouwer Loncke uit Diksmuide kwam met de eerste stukken voor het nieuwe pijporgel aandragen. Ook in die zaak kwam dus schot. Week na week hebben we de opbouw van dat orgel kunnen volgen. Het ging traag. Al die pijpen en leidingen die hun juiste plaatsje moesten krijgen! Het deed wel iets toen het stuk er eindelijk stond en we voor het eerst zijn rijke klanken door de kerk hoorden golven. Daarop hadden we bijna een half mensenleven moeten wachten! Op zondag 13 november 1971 kwam organist Vanhoutte van de Kortrijkse Sint-Maartenskerk het orgel dan plechtig inspelen.
Het lag in de bedoeling de oude vierstemmige "Missa pro Pace" van Remi Ghesquiere weer eens boven te halen voor Kerstmis 1971. Tijdsgebrek heeft het echter belet. Voor het grootste deel der koorleden was ze immers volslagen nieuw en zo een vierstemmige mis leer je niet in een paar weken. Er werd dus teruggegrepen naar het frisse "Madeleentje" van Wiltberger, zowat het lijfstuk van het Sint-Gregoriuskoor. Agnes Kerkhove zong het 'Adeste Fideles' tijdens de nachtmis. Voor het eerst sinds veertig jaar dat het "kerstliedje" weer door een vrouw gezongen werd.
Bron: Onder de Clocke: met dank aan Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere
Vandaag zullen Ilse en schepen Pietro elkaar hun jawoord geven om 18.00 u. in het gemeentehuis te Beveren-Leie. Beverse Weetjes wenst hen van harte een liefdevolle toekomst.
Op vrijdag 21 maart 2008 huwde jongste schepen Pietro Iacopucci (30) te Beveren-Leie met Ilse Dupont (25). Pietro is geboren te Kortrijk op 29 juli 1977, ook Ilse zag voor het eerst het levenslicht te Kortrijk en dat op 10 november 1982.
Het huwelijk zou in intieme sfeer voltrokken worden door burgemeester Kürt Vanryckeghem (dat was althans wat Pietro dacht), in aanwezigheid van familie, vrienden en diverse collegas uit het college. Er was echter een lek ontstaan (waar hebben we dat nog gehoord?) burgemeester Kürt wist naar eigen zeggen van niets, maar van intiem kwam in ieder geval niets in huis, de pers was alom aanwezig.
Burgemeester Kürt wist te vertellen: "het huwelijk werd georganiseerd onder strikt embargo en zou dan ook plaatsvinden in het grootst geheim. Helaas voor de trouwers zitten er enkele snoodaards in het schepencollege en daarbij, dat moest tenminste een helft van dit koppel geweten hebben, een huwelijk is altijd openbaar. Iedereen heeft het recht daarvan getuige te zijn" aldus de burgemeester.
Pietro en Ilse vormen al ruim zeven jaar een koppel en wonen al drie jaar samen in Beveren- Leie. Zij leerden elkaar twaalf jaar geleden kennen in het vroegere Jeugdkoor van Beveren-Leie.
Ilse studeerde kleuteronderwijs en lager onderwijs te Gent en geeft nu les in de stedelijke basisschool te Sint-Eloois-Vijve. Pietro is advocaat en werd na een jaar gemeenteraadslid vorige legislatuur, vanaf januari 2007 jongste schepen, hij is bevoegd voor cultuur, bibliotheek, communicatie en informatica.
Ilse en Pietro wonen nu nog op Beveren Dries 63, maar hopen nog voor deze zomer te kunnen verhuizen naar hun gekochte woning in Beveren-Leie aan de Kortrijkseweg, alwaar ze zich definitief zullen nestelen.
U wilt dit jonge paar toch ook van harte feliciteren. Mail uw gelukwensen naar Beverse Weetjes, alle felicitaties zullen gebundeld aan Ilse en Pietro overgemaakt worden.
Stuur uw gelukwensen door via 'E-mail uw bericht'zie linker marge, of via reageer zie onder dit artikel.
Op woensdagnamiddag 19/03/08 genoten 147 leden van CM Ziekenzorg van een gezellig paasfeest in OC t Klokhuis. Raf Callewaert begon met het welkom gevolgd door een moderne bezinning zoals Raf het noemde. Deze bezinning was een prachtige PowerPoint voorstelling: Becaus We Believe'. Daarna kwam er nog een gebed voor de overledenen van de vereniging gebracht door Claudine Demeulemeester. De tafels waar de koffie en gebak op geserveerd werden waren op hun paasbest gedekt en gesierd met de paasversiering die in de hobby gemaakt werd. Dédé & Fonsy zorgden voor de ontspanning waarna nog een vieruurtje en een welkom thuis kwam.
Op de foto: Juf Rita (uiterst links) samen met haar leerlingen die trots zijn op hun drie klasgenoten die gehurkt zitten: v.l.n.r.: Geertrui Vandenbogaerde, Liselotte Vandenberghe en Nikolaas Boury.
Toen geweten was wanneer het Groot Nederlands Dictee zou doorgaan hing Juf Rita Mestdagh uit de zesde klas van de Vrije Basisschool een affiche op in de klas. Er werd over gepraat in de klas en voor iedere leerling werd een oefenboekje van de site gedownload. Juf Rita gaf ook nog enkel sites mee waar de leerlingen konden oefenen en zo gingen ze aan de slag. Uiteindelijk kon ieder voor zichzelf wel uitmaken of ze wilden deelnemen aan de preselectie van het Groot Nederlands Dictee die doorging te Kortrijk.
Op 23 februari was het dan zover en trokken 3 leerlingen naar Kortrijk nl: Geertrui Vandenbogaerde, Liselotte Vandenberghe en Nikolaas Boury. Het trio deed het voortreffelijk, ze behaalden respectievelijk 85%, 95% en 89%. Liselotte behaalde er de eerste plaats in de categorie miniemen die 125 deelnemers telde en stootte door naar de finale.
Deze ging door op zaterdag 15 maart in het Halfrond van het Vlaams Parlement te Brussel. Liselotte behaalde er de 17de plaats op 25 deelnemers en maakte slechts 11 foutjes. Ik ben blij met mijn prestatie zegt Liselotte maar soms waren er moeilijke woorden bij en stress was er ook wel bij, gaat ze verder. Ik heb ook niet zoveel kunnen oefenen want we zaten net in de proeven, maar ik zou zeker nog deelnemen, sluit Liselotte. Nu is het de beurt aan juf Rita die een traktaat beloofde aan haar leerlingen, en belofte maakt schuld.
Anoniem persoon stuurde deze mail naar Beverse Weetjes
Beste Bezoeker,
gisteren (18 maart 2008) kreeg Beverse Weetjes onderstaande mail toegestuurd.
Ik citeer: Ik weet niet of u de site Find A Grave kent maar dat is een site waarin gegevens over begraafplaatsen worden opgenomen. De site is Amerikaans maar er kunnen gegevens van gans de wereld in worden opgenomen. De afgelopen maanden heb ik voor de begraafplaats van Beveren-Leie al de overleden personen, begraven op het kerkhof van Beveren-Leie ingevoerd in de site met geboortedatum en dag van overlijden indien beschikbaar. Er kan ook een biografie worden toegevoegd en er kan zelfs een foto geplaatst worden. Het is de bedoeling om de biografie van bepaalde meer bekende personen een beetje aan te vullen. Het adres van de site vindt u onderaan.
U kunt het kerkhof van Beveren als volgt vinden: SEARCH CEMETERY, dan Beveren intikken maar wel BELGIUM aantikken bij landkeuze (anders zoekt hij op USA). U kunt ook rechtstreeks op een naam zoeken. De site wordt veel gebruikt door mensen die opzoekingen doen naar stambomen, familieonderzoek enz. Misschien kunt u dit even vermelden op uw site zo wordt dit misschien een beetje bekend in Beveren-Leie. Ik heb geprobeerd alles zo juist mogelijk in te voeren maar een typefoutje is altijd wel mogelijk.
Van een aantal grafzerken waren de gegevens wel niet meer leesbaar, die zijn ingevoerd als onbekend met een foto erbij. Ik heb ook al ongeveer een 12.500 namen ingevoerd van gesneuvelde soldaten uit WOI begraven op militaire begraafplaatsen. Mocht het u interesseren u moet maar eens kijken.
Aangezien de persoon die dit doorstuurde geen duidelijke naam vermelde stond ik er eerst wat wantrouwig tegenover, je weet maar nooit! Na wat geaarzel klikte ik toch op de meegestuurde link. En inderdaad, Beverse Weetjes kwam op het kerkhof van Beveren-Leie terecht.
Omdat het een raadsel was wie die persoon eigenlijk wel was stuurde ik een RE en vandaag maakte die persoon zich kenbaar aan Beverse Weetjes.
Ik citeer: Ik ben ... en woon , maar ik zou toch liefst anoniem blijven net als de vele andere deelnemers aan de site "FIND A GRAVE.
Dat zal Beverse Weetjes zeker respecteren, maar dankt de persoon in kwestie voor deze gegevens. Bij deze legt Beverse Weetjes dan ook graag een link naar deze site zo kan ieder die geïnteresseerd is eveneens een kijkje nemen, of meer nog, u kunt zelfs een bloemetje plaatsen bij een overledene, een foto toevoegen, of er een stukje biografie aan toevoegen.
Om de site FIND A GRAVE te bekijken klik hier.
Deze link zal ook een permanente plaats krijgen in de rechter marge
waar u hem steeds zult kunnen bekijken.
Wie wil reageren, mag dit altijd doen door een mail te sturen klik hier aan Beverse Weetjes
Op zaterdag 22 maart zal de nieuwe Kringloopwinkel te Beveren-Leie geopend worden.
We geven u al graag een eerste blik van de nieuwe Kringloopwinkel
Ter gelegenheid van de opening zal iedereen vanaf 09.30 uur van harte welkom geheten worden met een gratis welkomstdrankje. U kunt de nieuwe winkel vinden langs de Kortrijkseweg 346, 8791 te Beveren-Leie.
Om praktische redenen werd de winkel in Waregem gesloten, het was o.a. te omslachtig om goederen naar het magazijn (benedenverdieping) te brengen en vandaaruit terug naar de winkel te transporteren In de nieuwe winkel zullen 31 personen tewerk gesteld worden waarvan een overgroot deel halftijds weet Eveline Dejonckheere te vertellen. De drie pijlers van de Kringloopwinkel hebben een sociale functie gaat Eveline verder, zo kunnen er via het OCMW mensen aan de slag met de bedoeling na een goed jaar door te stromen naar het gewone arbeidscircuit. Daarnaast is het de bedoeling van goederen goedkoop te kunnen aanbieden aan mensen die het nodig hebben, wat zeker niet weglaat dat iedereen in de Kringloopwinkel terecht kan. De derde pijler is het recycleren of hergebruiken van goederen. Iedereen kan in de Kringloopwinkel terecht voor de aankoop van tweedehands huisraad, speelgoed, curiosa, meubelen, tapijten, kaders en alle elektrische apparaten... sluit Eveline.
Elektrische goederen worden eerst grondig gecontroleerd in het hergebruikcentrum te Menen die een kwaliteitslabel revisie hebben. Zo nodig worden de goederen daar eerst hersteld en dan pas kunnen ze in de winkel terecht komen. Het enige wat er niet te koop zal zijn is voeding en fietsen. Verder zal er ook een ruime winkel te vinden zijn met een groot aanbod van allerhande tweedehands textiel en dat zowel voor de heren, dames en kinderen. De Kringloopwinkel zal van maandag tot en met zaterdag geopend zijn van 09.30 uur tot 17.30 uur. Op de foto enkele van de 31 werknemers waarbij in de achterste rij, 2de van links Eveline Dejonckheere die samen met Wim Boone (ontbreekt) de winkel zal leiden. Ook Katrien Decaniere die het vele voorbereidende werk deed ontbreekt, Katrien is momenteel in zwangerschapsverlof.
Op 5 april 2008 organiseren KAJ Beveren-Leie, ACV Beveren-Leie en ACW Beveren-Leie, in samenwerking met JobExpo en Stad Waregem de derde editie van Job*Rock in OC 't Klokhuis, Kerkdreef, Beveren-Leie
Op de foto v.l.n.r.:Op de foto v.l.n.r.: Bert Debrouwere: KAJ, Carlos Verkaemer: voorzitter ACW, Dieter Lecluyse: KAJ, Tim Vandenberghe: KAJ en Wouter Nottebaert: ACV
Job*Rock heeft niet de ambitie om het grootste festival/evenement te zijn. Maar wel de ambitie om werkgevers en potentiële werknemers bij elkaar te brengen tijdens de jobbeurs én daarnaast de mensen voor de spotprijs van 3 een leuke namiddag met fantastische optredens te bezorgen!
Job*Rock 2008 alweer een schitterende editie! Net als de voorbije 2 jaar vormt ook deze editie de unieke combinatie van een jobbeurs en een muziekfestival. Dat steeds meer werkgevers overtuigd raken van deze nieuwe benadering van solliciteren blijkt uit het aantal standhouders dat Job*Rock weeral mag verwelkomen. Net als vorig jaar zullen maar liefst veertien bedrijven, interimkantoren en werkgerelateerde organisaties aanwezig zijn! Dit biedt de werkzoekenden uit de regio Zuid-West-Vlaanderen dus een pak kansen om op zoek te gaan naar een job! Daarnaast kunnen ook jongeren zich aanbieden voor interim- en vakantiewerk. STERKE AFFICHE 'Steak Number Eight' winnaar Westtalent 2007-2008 en winnaar van Humos Rockrally 2008 op derde editie Job*Rock
<
Op muzikaal vlak is Job*Rock 2008 een absolute voltreffer. Met Triggerfinger, Janez Detd en Dirk Stoops (Studio Brussel) presenteert Job*Rock drie nationale toppers. Voor Triggerfinger en Janez Detd wordt Job*Rock zelfs het eerste festival in 2008! Daarnaast kunt u ook genieten van Steak Number Eight (winnaar Westtalent 2007-2008 en winnaar van Humos Rockrally) een band die op het punt van Nationale doorbraak staat. Denk daarbij nog aan de lokale talenten Captain Compost (uit Kortrijk), Aia Hewick (uit Harelbeke) en The Vault (uit Waregem) en u begrijpt meteen dat de muziekliefhebber een bijzonder mooie affiche voorgeschoteld krijgt!
Job*Rock is een evenement met een bijzonder sterke sociale inslag en dat komt ook tot uiting in de lage inkomprijs. Een toegangskaart kost amper 3 in vvk. Werkzoekenden krijgen net als de voorbije 2 jaar via de Werkwinkel zelfs gratis toegang!
Deelnemers Jobbeurs: De volgende bedrijven / interimkantoren / werkgerelateerde organisatie nemen deel aan of ondersteunen de jobbeurs (in alfabetische volgorde): Accent Interim - ACV - Ago Interim Balta Beaulieu International Hamburg Mannheimer JobExpo - Kadoboek.com - Konvert Interim - de Politie - Stadsbader- Flamand - Unilin Vyncke - De Werkwinkel/VDAB Muzikaal programma : 16:00 - 16:35 The Vault, 17:15 - 17:50 Aia Hewick, 18:30 - 19:15 Captain Compost, 19:45 - 20:25 Steak N8, 20:55 - 22:05 Triggerfinger, 22:35 - 23:50 Janez Detd, 00:00 - 02:00 Dirk Stoops
Voor nog meer informatie bekijk de site van Job*Rock klik hier.
De Groene Pluim een actie van de Milieuraad Waregem
Heb jij een schitterend , innovatief idee rond het thema afval ? Schrijf je dan nu in voor de Groene Pluim van de milieuraad. "De Groene Pluim" De milieuraad organiseert in het voorjaar 2008 "De Groene Pluim". Deze actie heeft tot doel diegenen extra in het zonnetje te zetten die een positieve bijdrage leveren tot het Waregemse leefmilieu. De milieuraad wil op die manier iedereen maximaal betrekken in de milieuproblematiek. Thema 2008: "AFVAL" Doelgroepen: individuele burgers, scholen, verenigingen, bedrijven en landbouwers. Wie belangstelling heeft om deel te nemen, kan een inschrijvingsformulier en alle bijkomende gegevens aanvragen op de milieudienst. De ingediende projecten worden geëvalueerd door een jury op basis van vergelijkbare en objectieve criteria. Het mag geen theoretisch ontwerp zijn maar een controleerbaar project dat al opgestart of gerealiseerd is op het terrein voor de indiening ervan.
Na een evaluatie zal op het stadhuis tijdens een officieel moment de meest waardevolle van de ingediende projecten in de bloemetjes gezet worden. Uiterste datum indiening inschrijvingsformulier:klik hier.30 april. Evaluatie van de ingediende projecten: vanaf 5 mei Huldiging gelauwerden op het stadhuis: zaterdag 7 juni
Voor het reglement van de actie "De Groene Pluim" van de Milieuraad Waregemklik hier.
Eén project diende drie doelen in de Vrije Basisschool te Beveren-Leie
Godsdienstleerkracht juf Rita Sintobin en MOS-leerkracht juf Nancy Gabriëls werkten samen een project uit. Op 14 maart organiseerden ze een rommelmarkt in het kader van Broederlijk Delen, de ladder van Lansink: Hergebruiken, maar ook de Waregemse vierde wereld zal erin delen.
Voorafgaande aan deze rommelmarkt stonden de leerkrachten op vrijdag 22 en 29 februari en 7 maart van s morgens 08.00 tot 08.30 uur en s middags van 12.45 tot 13.10 uur klaar om alle binnengebrachte goederen te ontvangen. Enkel goederen in perfecte staat kwamen daarvoor in aanmerking.
Ze werden genummerd, ingeschreven en voorzien van de prijs die de verkoper vooropstelde, wetende dat de helft van de prijs naar Broederlijk Delen zou gaan. In totaal konden er 700 artikelen te koop aangeboden worden, gaande van spelletjes, boeken, knuffels, puzzels De niet verkochte goederen moesten terug opgehaald worden.
Maar wisten juf Rita Sintobin en juf Nancy Gabriëls te vertellen: heel wat goederen die niet verkocht raken mogen we sowieso houden. Deze zullen geschonken worden aan Jeannette Destoop die zich al jarenlang vrijwillig inzet voor de Waregemse vierde wereld. Aan het standje Koffiestop konden de talrijke aanwezigen, voor een vrijwillige bijdrage, eventjes halt houden en genieten van een heerlijk kopje verse koffie uit de Wereldwinkel eveneens t.v.v. Broederlijk Delen.
Het geriatrisch dagziekenhuis Sinds 1 januari 2008 kunnen met de steun van een door de overheid goedgekeurd proefproject geriatrische patiënten terecht in een specifiek dagziekenhuis. Het geriatrisch dagziekenhuis heeft zes behandelplaatsen waar diagnostisch problemen, zoals valpartijen en geheugenstoornissen, vastgesteld kunnen worden. Ook interventies, zoals bloedtransfusies en intraveneuze therapieën, worden er uitgevoerd. Voor geriatrische patiënten, die herstellen van een heupfractuur of CVA, wordt via een specifiek revalidatieprogramma getracht de mobiliteit, spierkracht en/of coördinatie te verbeteren. In overleg met de geriaters, dr. K. Mekeirele en dr. I. Van Duffel, kan voor een adequate begeleiding beroep gedaan worden op verpleegkundigen met bijzondere bekwaming in de geriatrie, een ergotherapeute, kinesitherapeute, diëtiste, logopediste en ontslagmanager.
Ook het ziekenhuis is bekommerd om het klimaat Op 15 februari 2008 ging de vierde editie van de Dikke-truiendag door. De bedoeling was om met z'n allen die dag de CO2-uitstoot te verlagen door in de dagelijkse activiteiten thuis, op school en in de werkomgeving minder energie te verbruiken. We beseffen het niet altijd, maar vanaf het ogenblik dat we opstaan doen we heel wat dingen die een invloed hebben op ons klimaat. We zetten de verwarming aan, maken koffie, zetten de afwasmachine of onze pc aan, maken koffie, ... Door deze dagelijkse activiteiten verhoogt de hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer. Het resultaat is gemiddeld 7 ton CO2-uitstoot per Belg per jaar. We kunnen gerust met minder.
De Dikke-truiendag mikt vooral op eenvoudige maatregelen die we kunnen nemen zonder dat we aan comfort moeten inboeten. Zo moet rationeel energieverbruik een structurele verankering krijgen thuis, op school en op de werkvloer. In het O.L.V van Lourdes Ziekenhuis Waregem wordt heel veel aandacht besteed aan rationeel energieverbruik.
Reeds in 2005 werden de verwarmingsketels vervangen door energiezuinige ketels die voldoen aan de strengste normen inzake de milieuwetgeving. Deze ketels zijn microprocessorgestuurd en zijn uitgerust met pre-mix gasluchtkoppelingbranders die een uitermate hoog rendement halen. Doordat de CO2-uitstoot daalt, helpen wij ook voor een stukje aan het behalen van de Kyoto-norm!
16 februari 2005 was immers de dag waarop het Kyoto-protocol goedgekeurd werd. De bedoeling van dit protocol is om de uitstoot van broeikasgassen, die leiden tot klimaatsverandering, wereldwijd te verminderen. De Dikke-truiendag herinnert iedereen aan de afspraken. Meer info over de Dikke-truiendagklik hier.
Twee Beverse jongeren in de finale van het Groot Nederlands Dictee
Op zaterdag 15 maart gaat de finale van het Groot Nederland Dictee door in het Halfrond van het Vlaamse Parlement te Brussel. Voor Liselotte Vandenberghe, ( leerlinge uit de zesde klas van VBS Beveren-Leie) en Tim Deley (oud leerling van VBS) zal het een spannende dag worden. Beiden behaalden de eerste plaats in hun categorie tijdens de preselecties in Kortrijk. Op zaterdag mogen deze twee Beverse jongeren dus deelnemen aan de finale in Brussel.
Liselotte behoort tot de jongste categorie 'Miniemen' (laatste graad basisonderwijs) Tim Deley is niet aan zijn proefstuk toe, hij presteerde het al om deel te nemen aan de finale in 2006. In de categorie 'Miniemen' behaalde hij toen de derde plaats met amper 3 fouten. Nu neemt Tim deel in de categorie 'Cadetten' (eerste graad secundair onderwijs).
We kruisen onze vingers en wensen de twee Beverse kandidaten heel veel succes toe!!!
Meer pret zonder sigaret is de slogan die gebruikt wordt tijdens de komende antirookcampagne in Waregem. Deze slogan zal immers de komende weken & maanden het straatbeeld van Waregem sieren. Uit onderzoek blijkt dat in België 28 % van de bevolking rookt. Van de jongeren tussen de 15 en 24 jaar rookt 26 % (31 % bij de jongens en 22 % van de meisjes).
Roken is nog altijd één van de belangrijkste doodsoorzaken in Vlaanderen. 50% van diegenen die regelmatig roken zullen sterven door de sigaret, en dit voor de helft op middelbare leeftijd en voor de helft op meer gevorderde leeftijd. Indien geen doortastende maatregelen genomen worden zal tegen 2020 het tabaksgebruik verantwoordelijk zijn voor 20% van alle overlijdens in de Europese regio. Naast actieve rokers, worden passieve rokers aan meer dan 43 kankerverwekkende stoffen blootgesteld. Zij lopen ongeveer 25% meer kans op longkanker en zon 30% meer kans op hart- en vaatziekten. Bijna 35% van de kinderen jonger dan 12 jaar heeft een vader die dagelijks rookt. Tot voor kort was roken bijna overal toegestaan. Nu zijn heel wat plaatsen rookvrij. Een Belgisch overzicht: 1976: bussen 1987: openbare plaatsen 1998: vliegtuigen 2004: treinen 2006: werkplaatsen 2007: restaurants en sportkantines
Over het effect van deze laatste maatregelen bestaan nog geen concrete onderzoekgegevens. Wel staat vast dat een combinatie van informatie, sensibilisatie, preventie en wetgevende maatregelen resultaten opleveren. Vandaar deze sensibilisatiecampagne, naast de reeds bestaande rookvrijeklassen in het onderwijs. Met een opvallende slogan, met een duidelijke positieve boodschap, wil de werkgroep Waregem Gezond de tabakspreventie in the picture houden.
Waarom op vuilniszakken ? De link tussen tabakpreventie en vuilniszakken is misschien op het eerste zicht niet logisch. We maken gebruik van vuilniszakken omdat deze in elk huishouden terechtkomen, waardoor we sowieso veel mensen kunnen bereiken. Bovendien zal de slogan op regelmatige basis via de huisvuilhaling op straat vertoond worden. Daarnaast bleek dit ook financieel interessant te zijn : zonder een directe meerkost, slagen we er in om heel wat mensen te bereiken. Het stadsbestuur bestelde 500 000 grote en 250 000 kleine zakken met de bovenvermelde slogan. Vandaar meer pret zonder sigaret!
Dag op dag, (12-03-1923) is het precies 85 jaar geleden dat er in Beveren-Leie voor de eerste maal sprake was van een veloclub.
De naam van de allereerste Bevernaar die het waagde zich op een fiets te hijsen, valt met geen mogelijkheid meer te achterhalen. Dat is wel jammer. Evenmin weten we wanneer ergens dat gebeurd kan zijn. De man moet in alle geval een durver geweest zijn. Iemand die zich niet stoorde aan het gegaap van zijn samengelopen dorpsgenoten en aan het verre van denkbeeldige gevaar dat hij hals over kop ergens in een sloot terecht zou komen. Onze straten waren toen nog beurtelings zand- of moddergeulen. Allerwegen vond men met water gevulde grachten, waarin lis, eendenkroos en kikkerdril uitnodigend leken te lonken.
De Desselgemse Irma Verbrugghe (toen 99 j), wist te vertellen dat ze in haar kinderjaren de eerste fiets op straat heeft weten komen in Ooigem, haar geboortedorp. De jonge kerel die erop reed had hem zelf gemaakt, met primitief materiaal. Zo waren de "fourchen" van de beide wielen gemaakt uit afgedankte vorken van houten spinnewielen! De overbrenging van de pedalen naar de wielen gebeurde met een vlassen kommelkoord bij gebrek aan ketting.... Niet sterk? Die pientere Ooigemnaar is met zijn vehikel in Kortrijk geraakt en nog heelhuids thuisgekomen ook! Was de eerste Beverse fiets misschien ook iets dergelijks? Het kan, want ze zullen hier wel niet zoveel dommer geweest zijn dan "over Leie".
Niet het minste benul dus van hoe het eigenlijk begon. Toch weten we dat de fiets zeer snel ingeburgerd raakte in Beveren. In 1894 al werd er bij ons een politiereglement uitgevaardigd voor het fietsenverkeer op de weg Gent-Kortrijk. Wat het vertrouwd worden met de fiets op het dorpsleven voor gevolg had weten we dank zij pastoor Jozef Neurath. In zijn Liber Memorialis tekende hij ten jare 1907 aan dat er toen op het dorp al meer dan 200 fietsen waren. Meer dan 200 fietsen voor zowat 1.700 inwoners! Dat scheen de strenge man maar matig te bevallen. Voor burger en werkman vond hij dat "tweewielig gevaarte" wel een gerieflijk iets, maar bij de jeugd lagen de kaarten dan toch helemaal anders. De jongelui spaarden en zaagden hun ouders de oren van het hoofd om aan een velo te geraken en als ze er dan een hadden, trokken ze er 's zondags op uit in het omliggende om bier en vertier te zoeken. Donderpreken haalden niets uit hiertegen en evenmin de wijze vermaningen die onderpastoor Lebbe ten beste kon geven. Mismoedig tekende pastoor Neurath aan dat de fiets de dood was van de zondagsschool en van de vespers en het lof in de kerk.
Een Beverse drankgelegenheid die het duidelijk op dergelijke uitzwermende jongelui gemunt had, was de herberg "In de Rust der Wielrijders" op de Bulkenhoek. Ze werd in 1904 geopend door Pieter Labens. Waarom die Pieter herberg wou houden wordt algauw duidelijk als we er even het bevolkingsregister bij halen. Hij had vier dochters tussen 16 en 24 jaar en dan nog eentje in reserve van 128 Het moet daar vaak een lustige bedoening geweest zijn 's zondags. Die herberg werd later omgedoopt tot "Het Duivensport" en brandde omstreeks 1970 totaal uit. Ze werd niet meer herbouwd. In 1982 werd het perceel ingenomen door de monding van de nieuwe Deerlijksestraat op de Kortrijksestraat.
Was de geestelijke overheid niet al te opgezet met de fiets en de fietsers, de burgerlijke was het soms al evenmin. Om heel andere redenen evenwel. Op 2 december 1913 gaf de Prokureur des Konings te Kortrijk een circulaire uit waarin hij wees op de ergerlijke en gevaarlijke toestanden in het verkeer. . Naast klachten over karren, wagens en auto's, had hij er ook over de fietsen. Vele ervan waren niet voorzien van een waarschuwingsbeI. Andere hadden geen licht en er waren er zelfs die het helemaal zonder remmen moesten stellen. Tachtig jaar geleden sakkerde de politie dus al over fietserszonden die ook heden ten dage nog schering en inslag zijn!
Toen de Duitsers hier in 19l4 binnenvielen, was het gauw gedaan met fietsen. Het begon ermee dat de rubberen fietsbanden opgeëist werden. Natuurlijk. De Duitse rubberaanvoer van overzee was afgesneden en dus... Die opeising moet ergens in 1915 of 1916 gebeurd zijn. Wie door de Duitse "Markenpakkers" -de Feldpolizei- gesnapt werd met banden op zijn fiets kreeg een fikse boete, zoniet erger. En wat is een fiets nu zonder banden?
De Desselgemse pastoor Jozef Coussement schrijft in zijn oorlogsdagboek dat in Desselgem op 13 juli 1917 alle fietsen en fietsenonderdelen moesten ingeleverd worden. Op Desselgem-Plaats brak men die dag bijna de benen over de hele of halve velo's die, op order van de Duitsers, naar Callu's schuur in de Ooigemsestraat moesten gebracht worden. In Beveren zal het er niet anders toegegaan zijn die dag, want het hing eveneens van de Desselgemse Kommandantur af. Toch waren er lui die niet van hun fiets konden scheiden en het Duits bevel doodgemoedereerd aan hun zolen lapten. Een van hen was de thans nog levende Bevernaar Jules Debraeve. Die hing zijn "Durkopf" gewoon in de brede schouw van de open haard bij hem thuis, en metselde hem in. Na de oorlog schoot er van de banden noch de rest niet veel meer over dat nog deugdelijk was.
In november 1918 was de oorlog voorbij en al spoedig braken betere tijden aan dan men ooit gekend had. Het zou wel niet zo lang duren, maar ze waren er dan toch. Vergeleken bij vóór de oorlog waren het leven en de mentaliteit in de dorpen aardig wat veranderd. De vier lange oorlogsjaren misten hun invloed niet. Honger en vrees voor de Duitsers sloegen om in feest roes en vrijheidsdrang. De dorpsbewoners hadden nu iets van de wereld gezien daarbij, al waren het dan maar feldgraue uniformen, pinhelmen. Kanonnen, tanks en vliegtuigen met tenslotte, vanaf eind oktober 1918, bevrijders van het meest diverse pluimage. Aan de andere kant waren daar de eigen frontsoldaten die teruggekeerd waren en in het dorp voorlopig de hoge toon voerden. Gedurende vier jaar hadden ze invloeden ondergaan die totaal dorpsvreemd waren en hadden ze ver verwijderd geleefd van het gezag van pastoor, burgemeester en veldwachter. Na de oorlog was de sfeer totaal veranderd in een dorp als Beveren en nooit meer zou het nog worden zoals vroeger. De fiets en de fietserij deelden in de algemene uitbarsting van levensdrift. In de eerste paar jaar werd vermoedelijk nog op de meest bizarre en samengeflanste vehikels gereden, maar algauw kon men weer aan een velo geraken die een velo was. Net als vóór de oorlog werden weer straatkoersen gehouden. De jongeren waren er verzot op. Elk waande zich goed op weg om eer Cyriel Vanhouwaert, een Flip Thijs of een Lucien Buysse te worden.
In het Jaar 1923 waren in Beveren twaalf jonge kerels die aardig wat fietsen konden en het in eigen dorp en ook in het omliggende tegen vreemden opnamen. Jonge beginnende wielrenners eigenlijk. Dat er twaalf waren in zo een klein dorp, bewijst alleen al hoe buitengewoon populair de wielersport toen was. Van dat dozijn was er evenwel slechts één die een vergunning aangevraagd en van de B.W.B. ook verkregen had. Die ene was Jozef Velghe, de toen 24-Jarige zoon van Henri Velghe en Leonie Ducatteeuw. Dat gezin woonde in de huidige Sint-Jansstraat, schuin tegenover de hofstede De Robijn. Koersen was mooi, maar het duurde lang en je moest bij de goeien zijn vooraleer het wat geld opbracht. Tot het zover was, had een beginnend renner evenzeer te kampen tegen onkosten allerhande als tegen de konkurrentie. De meesten lieten het daarom na enkele tijd maar liever steken. Om dergelijke beginnelingen moreel en fianciëel te steunen en om zelf wedstrijden in te richten zodat ze zoveel mogelijk gelegenheid tot koersen vonden, werd op veel plaatsen een wielerclub opgericht. Zo in Desselgem in het jaar 1922.
Op 12 maart van het jaar 1923 Nu zaten in Beveren een paar mensen bijeen in de herberg "In Sint-Jan", bij slager en herbergier René Bostoen. Het waren René Bostoen zelf, de "ouderse jonkman" Theofiel Debaere, de een paar jaar voordien in dienst getreden gemeentesekretaris Achiel Vancraeynest, en de daarnet genoemde wielrenner Jozef Velghe. Dat de laatste erbij was, mag ons doen aannemen dat het gesprek hoofdzakelijk over velokoersen ging. Achiel Vancraeynest van zijn kant was geboren en getogen Desselgemnaar. Tot een paar jaar voordien was hij er ten andere veldwachter geweest. Hij moet dus het fijne geweten hebben van de daar ontstane veloklub "De Leiezonen" en wellicht verdroot het hem een beetje dat hij op dat moment geen Desselgemnaar meer was. Hoe het ook zij, men kan gemakkelijk raden welke richting het gesprek uitging. Bij elke nieuwe pint werd het alsmaar duidelijker dat ook Beveren een dergelijke veloklub moest hebben.
En het is niet bij herbergpraat en biervoornemens gebleven. De Beverse Veloclub werd een feit. Op de 85ste verjaardag van'Sport na Arbeid'gaan we verder grasduinen.... Bron Onder de Clocke
Vlaanderens Tweedaagse van de Gaverstreek doet op 13 april ook Beveren-Leie aan!
"We staan weerom dicht bij de nu reeds 32e uitgave van Vlaanderens Tweedaagse van de Gaverstreek. Nieuw dit jaar is de veranderde locatie van de tijdrit, waarvoor we geopteerd hebben voor Beveren-Leie.
Met de steun van schepen Rik Soens konden we dit verwezenlijken en kregen de volledige medewerking van de wielerclub uit Beveren-Leie. Deze mensen waren, net als wij trouwens, enthousiast om hieraan mee te werken en in de toekomst zelf de organisatie volledig in eigen handen te nemen. Van af de eerste vergadering zaten we op dezelfde golflengte. We hebben het voor mekaar gekregen om de Kortrijkseweg te mogen gebruiken, wat uitzonderlijk is voor wielerwedstrijden en dat danken we aan de inzet van, ik noemde hem reeds, schepen Rik Soens.
De rijweg Gent-Kortrijk blijft voorbehouden voor het wegverkeer, terwijl het andere rijvak volledig wordt afgesloten voor de wedstrijd tegen het uurwerk. Wat het parcours betreft : de afstand bedraagt 7,7 km , met start aan het Neerhof en aankomst aan de Doe het zelf zaak Synhaeve. Dit jaar zijn niet minder dan 31 ploegen ingeschreven, wat 186 renners aan de start moet brengen.
Wijzelf zijn er klaar voor en hopen enkel nog dat de weergoden ons die dag gunstig gezind zijn. Daarvoor stuurden we de voorzitter van Stasegem, die jaarlijks met een mand eieren de weg opgaat naar de arme Klaren en dat heeft ons meestal geholpen". aldus Willy De Bouvrie
INDIVIDUELE TIJDRIT OP ZONDAGMORGEN 13 APRIL 2008 TE BEVEREN-LEIE Wedstrijd kaderend in de 32e VLAANDERENS TWEEDAAGSE VAN DE GAVERSTREEK. Technische inlichtingen. Afstand : 7,7 km. Klik op de kaart om deze vergroot te zien
START : café t NEERHOF om 9.00u., Kortrijkseweg te Beveren-Leie. De renners starten om de minuut zodat de laatste renner aankomt omstreeks 11.45u. Parcours : Km 0 Kortrijkseweg, aan Toren rechtsaf, Sprietestraat, brug over spoorweg tot aan de Knok, rechtsaf Desselgemknokstraat, Desselgemstraat (=3km), Wagenaarstraat, Spijkerlaan (=6km), op einde rechtsaf Kortrijkseweg tot aankomst (= 7,7km). Omlegging sportbestuurders en motards : Paanderstraat, Leendriesstraat, Beveren Dries tot café t Neerhof. Invoegen volgwagen na de renner : Aan café t Neerhof.
AANKOMST : aan Doe het zelf zaak Synhaeve, Kortrijkseweg. Permanencie : café t Neerhof. Medische controle : kabinet dr. Bloquiaux, Kortrijkseweg 351, Beveren-Leie Kleedkamers : voetbaltribune Beveren-Leie, Leenriestraat, Beveren-Leie. Middagmaal : Sportcentrum Hoogstraat , 8540 Deerlijk.
