Op donderdag 17 december om 19 uur komt de gemeenteraad voor de tweede maal deze maand bijeen. Het proces-verbaal van de vorige zitting ligt ter inzage in de raadzaal, één uur voor de zitting. Agenda: Openbare zitting 1. mededelingen 2. stedelijk brandweerpersoneel: kennis nemen en bekrachtigen proces-verbaal van de aanwervingsproef voor de functie van vrijwilligers en vaststellen van de wervingsreserve 3. vaststellen opcentiemen op de onroerende voorheffing - dienstjaar 2010 4. vaststellen aanslagvoet aanvullende belasting op de personenbelasting - dienstjaar 2010 5. goedkeuren belastingreglement op de vergunningen voor de exploitatie van diensten voor het verhuren van voertuigen met een bestuurder 6. goedkeuren retributiereglement inzake prestaties geleverd door de brandweerdienst en/of de technische dienst 7. goedkeuren belastingreglement op het niet afkoppelen van hemelwater n.a.v. gescheiden rioleringsstelsels in het kader van goedgekeurde afkoppelingsprojecten 8. goedkeuren stedelijke dotatie 2010 aan politiezone Mira 9. stad Waregem: goedkeuren wijzigingen 5 & 6 financiële nota budget 2009 10. goedkeuren kapitaalverhoging distributienetbeheerder Gaselwest 11. kennis nemen kasverslag 3e kwartaal 2009: a) stad Waregem b) Stedelijke Regie voor Grond- en Huisvestingsbeleid 12. kennis nemen van budgetwijziging 2009: kerkbestuur Sint-Anna 13. goedkeuren budgetwijziging 2009: Vereniging Ons Tehuis 14. kennis nemen van budget 2010: kerkbestuur Sint-Anna 15. goedkeuren budget 2010: Sportbeheer vzw 16. goedkeuren budget 2010: Het Pand vzw 17. goedkeuren budget 2010: cultuurcentrum De Schakel vzw 18. goedkeuren budget 2010: OC Nieuwenhove vzw 19. goedkeuren budget 2010: Vereniging Ons Tehuis 20. OCMW: a) goedkeuren meerjarenplan 2011-2013 b) kennis nemen van budget 2010 21. goedkeuren meerjarenplanning en budget 2010: WAGSO 22. stad Waregem: vaststellen budget 2010, goedkeuren beleidsnota + financiële nota + bijlage 23. voorlopig vaststellen RUP Ware Heem 24. Sint-Martinuskerk, Desselgem: restauratie gewelven: goedkeuren eindafrekening 25. Jeugdcentrum aanpassingswerken: lot 3, dakwerken: goedkeuren eindafrekening 26. convenant gemeentelijke ontwikkelingssamenwerking tussen de Vlaamse Gemeenschap en de stad Waregem: goedkeuren operationeel actieplan 2010 27. vaststellen bijzonder nood- en interventieplan VTM-kerstparade 2009 28. goedkeuren toelagen 29. vragen Geheime zitting 30. stedelijk brandweerpersoneel: aanstellen in de functie van stagiair-vrijwilliger
Koninklijk Bevers Harmonieorkest viert Sint Cecilia
Op zaterdag 5 december vierde het Koninklijk Bevers Harmonieorkest het feest van Sint Celilia. Dat begon met het opluisteren van de eucharistieviering in de Sint-Jan de Doperkerk en werd verdergezet in Ter Torre te Waregem. Daar werden een aantal leden gehuldigd
Op de foto herkennen we: de gelauwerden (van links naar recht): Valerie Roobrouck, Arvid Waelkens, eresecretaris Arsène Fleurent (en echtgenote), Germain Courtens (en echtgenote), Wouter Debode, Davinia Parmentier, Arne Deprez en Inneke Vandenbussche. De eretekens werden uitgereikt door schepen Pietro Iacopucci en voorzitter Marc Bloquiaux (links boven), Vlamo-bestuurder Rik Rabaey en erevoorzitter Marcel Depoortere (rechts op foto)
Germain Courtens, die reeds 50 jaar muzikant en 40 jaar bestuurslid is bij het Koninklijk Bevers Harmonieorkest, kreeg tijdens het Sint-Ceciliafeest de Zilveren medaille in de Orde van Leopold II opgespeld. Op tienjarige leeftijd sloot Germain zich aan bij het trommelkorps van de 'Koninklijke Fanfare De Leievrienden'. Hij kreeg er trommellessen van Camiel Decavel en wijlen Urbain Coussens, tambour major. Hiermee trad hij in de voetsporen van zijn vader zaliger Gentiel die er reeds bij was sinds de oprichting in 1927.
"In 1959 begon ik aan mijn muzikale opleiding: notenleer en saxofoon en in 1962 schoof ik mijn trommel opzij. Als altsaxofonist nam ik -fier als een gieter- plaats naast mijn vader die de alto bespeelde", vertelde Germain.
"Onder het dirigentschap van respectievelijk wijlen André Nolf en Pol Vercruysse maakte ik als échte "Leievriend" alle hoogtepunten van de fanfare mee : o.a.de successen op de provinciale tornooien Diksmuide (1969), Tielt (1972), Blankenberge(1976), Marke(1982) en Harelbeke(1897) waar de fanfare zich telkens wist op te werken, gaande van de Tweede Afdeling naar de Ere-afdeling", gaat hij verder.
"De traditionele uitstappen naar diverse steden aan onze Belgische kust en uitstappen naar Frankrijk, de jaarlijkse Sint Cecilifeesten, waarvan ik geen enkele miste, en de vieringen rond het 40- , 50- en 60jarig bestaan van de Beverse Muziekvereniging zijn uiteraard ook onvergetelijke toppers. Tijdens die fanfare-periode bespeelde ik, naast de altsax, ook de sax tenor en de sax sopraan".
In 1968 werd Germain gevraagd om toe te treden tot het bestuur. Hij stond mee in voor het inrichten van uitstappen, feesten en activiteiten. Na het plotse overlijden, in 1997, van penningmeester Julien Decavel, kwam ook deze taak en het bijhorend muziekpatrimonium onder zijn bevoegdheden.
Op vraag van dirigent Bert Decavel wisselde Germain de saxofoon in voor de basklarinet. Na een intense zelfstudie op dit voor hem 'onwennige' instrument kon hij algauw zijn plaats innemen bij de bassectie van het orkest. Op vandaag bespeeld hij nu de contrabasklarinet.
Na 11 jaar penningmeesterschap gaf Germain begin 2009 deze functie door aan Arne Deprez. Zo kreeg hij wat meer tijd voor andere bezigheden. Maar gebeten als hij is door de muziekmicrobe hebben deze bezigheden nogal vaak met muziek te maken: de zeer omvangrijke muziekbibliotheek inventariseren en updaten, het kopiëren van partituren en scores, en voor een helpende hand bij één of ander muziekgebeuren staat zijn deur nog steeds open.
Ook voor Walter Loosvelt was er een speciale vereremerking. Hij is immers een halve eeuw lid bij een muzikale vereniging. Walter is reeds van zijn achtste bezig met muziek. "Meegekregen van mijn vader Pierre", zegt Walter. "Hij was een gekend accordeonistenleraar. Ik koos echter niet voor accordeon maar slagwerk sprak mij meer aan. Op acht-jarige leeftijd startte ik als leerling aan de Muziekacademie van Harelbeke en volgde er muziektheorie. Twee jaar later en dat tot 1961 volgde ik slagwerk", wist Walter te vertellen.
Hij heeft heel wat muzikale ervaring opgedaan in het Kortrijks Symphonieorkest en het operettegezelschap Lyrisch Toneel. Vanaf 1958 was hij als paukenist bij diverse muziekverenigingen in Harelbeke, Deerlijk, Kortrijk en Lauwe actief.
"In 1981 ben ik bij De Leievrienden in Beveren-Leie terecht gekomen. Gouden jaren van muziekplezier heb ik meegemaakt tot ik in 2001 moest afhaken. Een schouderoperatie dwong mij de paukenstokken door te geven. Sindsdien ben ik lid geworden van het bestuur zodat ik nog steeds nauw betrokken ben bij de Beverse Harmonie, besluit Walter.
Voor eresecretaris Arsène Fleurent was er de Gouden medaille van de Kroonorde. Arsène is inmiddels 40 jaar bestuurslid bij de Beverse Muziekvereniging waarvan hij 30 jaar het secretariaat voor zijn rekening nam.
Samen met wijlen Michel Degreve werd Arsène Fleurent in 1971 bestuurslid van het Koninklijk Fanfareorkest De Leievrienden. Toen nog onder de muzikale leiding van dirigent Paul Vercruysse.
"De optredens waren toen in hoofdzaak, wandelconcerten in Beveren-Leie, festivals in de omliggende gemeenten en een jaarlijks lenteconcert. Maar ook de eerste buitenlandse optredens dienden zich toen al aan. Door de tussenkomst van het Vlasmachinebedrijf Depoortere, (waarvan Richard en later zoon Marcel samen meer dan een halve eeuw voorzitter zijn geweest van het orkest) werden we regelmatig in de Calvados en Normandië uitgenodigd. Aan uitstappen naar Dieppe, Tôtes, Eu, Arnèke en Hondschoote bewaren we de beste herinneringen en blijven tot de verbeelding spreken van de oudere muzikanten. Met om de vijf jaar een deelname aan de Provinciale Tornooien, waarbij we telkens naar een hogere klasse (1e, Uitmuntendheid, Ere) promoveerden", weet Arsène te vertellen.
"Ik ben vrij vlug assistent geworden van toenmalig secretaris wijlen Hubert Algoet van wie ik in 1978 het secretariaat overnam, vertelt Arsène. "Samen met penningmeester wijlen Julien Decavel, zijn opvolger Germain Courtens en voorzitter Marcel Depoortere hebben we bijna 30 jaar lang een hecht team gevormd en het orkest in goede banen weten te leiden. Begin 2009 hebben we onze taken geleidelijk aan een aantal jonge ervaren bestuursleden overgedragen en we kunnen nu reeds met genoegen vaststellen dat het een goede keuze was. De nieuwe ploeg neemt hun functie met overgave ter harte, besluit Arsène die nog steeds bestuurslid is.
Maar ook voor een aantal muzikanten was een vereremerking weggelegd. Wouter Debode, Arne Deprez, Arvid Waelkens, Davinia Parmentier, Inneke Vandenbussche en Valerie Roobrouck zijn reeds 15 jaar spelend lid en Nancy Lareu werd gehuldigd voor 25 jaar muzikant.
Foto van de 1000ste speler samen met de initiatiefnemers Frederiek Meersman (links) en Davy Baetens (rechts). De Spelmaeckers mogen iedere spelletjeavond een 50-tal spelers verwelkomen. Op de Sinteditie van zaterdagavond 05 december mochten ze de 1000ste speler ontvangen. Dimitri Dewitte uit de hekkeniersstraat 6, Beveren-Leie was de gelukkige en ontving uit handen van De Spelmaeckers een waardebon van 40. Voor meer informatie over De Spelmaeckers en de spelletjesavonden klik hier. Er is tevens een pemanente link te vinden: zie linker marge. (Met dank aan Erik Meersman voor het insturen)
DE DIERENWERELD IN ONS SPEL We hadden levendige belangstelling voor alles wat leefde en bewoog in water, graskant, bos en veld. Geen wetenschappelijke belangstelling. God nee! Wie verwacht dat nu ook van een schooljongen. Beesten en beestjes interesseerden ons slechts in zoverre we ze in ons spel konden betrekken.
Het mooiste hoekje van onze Speeltuin wordt dit niet. Akkoord. Er was teveel wreedheid mee gemoeid soms tegenover weerloze dieren. Als volwassene begrijp je niet hoe het ooit mogelijk geweest is. Tot onze verdediging kunnen we echter aanvoeren dat het helemaal geen bewuste harteloosheid was van onze kant. We beseften toen nog niet dat ook het kleinste diertje wanhopig voor zijn leven vecht. Dat het krimpen was van pijn wat een kikker deed als we hem doorstaken en hij met zijn poten gekke bewegingen maakte. Dat een visje het afschuwelijk benauwd gekregen had vooraleer het, met zijn buikje boven, op de bodem van onze bokaal dreef. We hadden de dieren lief en toch martelden wij ze. Och, eigenlijk hebben we geen andere verontschuldiging dan dat we nog kind waren toen. En kinders kunnen lief zijn en wreed tegelijk. Dat hebben we nu allemaal al wel ervaren.
Vogels Ik herinner me nog best dat we meermaals op een stralende zomermorgen wakker werden van het gekwetter der mussen onder de euziepannen (pannen op een dakoversteek, nvdr). Mussen kunnen afschuwelijk veel lawaai maken. Ze zijn zowat de viswijven van de vogelwereld. Mussen waren bij ons ook niet veel in tel. Je kon er eigenlijk niets mee aanvangen. Langer dan een paar dagen hielden ze het in een kooitje niet uit. Ze fladderden wat schuw rond en op een morgen vond je ze dan. Stokkestijf. Doodgetreurd.
Toch maakten we verwoed jacht op die beestjes. Ons beste wapen was het slagijzer. Vogelijzer zeiden we. We stelden het bij voorkeur verdekt op in een hoopje nesse paardekeutels. Het is een publiek geheim immers dat mussen verzot zijn op de havergraantjes die een paardemaag ongemoeid gelaten heeft. Een mus die in zo een vogelijzer gezeten had, was echter niets meer waard. Altijd mankeerde ze iets. Als je ze wilde vangen om ze in een muit je te stoppen, was je heel wat beter met de schar bieldezichter. Trek je de wenkbrauwen op bij dit barbaarse woord. Denk eens even goed na. Waarmee zeefde moeder toentertijde de nog bruikbare kooltjes uit de stoofassen?
Die scharbieldezichter plaatsten we schuin rechtop, op een door mussen drukbezochte plaats. Een stok waaraan een lang touw vastgemaakt was, hield hem overeind. Als lokaas gebruikten we paardevijgen of broodkorsten. Met het touweindje in de hand gingen we ons dan een eind verderop verdekt opstellen. We moesten kattegeduld hebben soms. Mussen kunnen erg argwanend doen. Als ze tenslotte toch begerig op de lekkernij toehupten, trokken we met een korte snok aan het koord en de scharbieldezichter klapte neer op de verschrikt omhoog wippende beestjes.
Ook mussennesten roven was aangename bezigheid. Ze zaten gewoonlijk onder de euziepannen en we konden er gemakkelijk bij. Het meest hadden we het gezien op de eitjes. We konden die uitblazen en aaneenrijgen tot een kralensnoer. De pluimloze jongen, de kwabbies, wierpen we achteloos op de grond. Een of andere kat wist er dan wel raad mee. Niemand die ons scheef bekeek omwille van die genadeloze mussenjacht. Mussen golden nu eenmaal als rovers, die absoluut niet het onderscheid kenden tussen het mijn en het dijn.
De kaarten lagen echter kompleet anders als we durfden raken aan nesten van insekteneters. Precies de aantrekkelijkste voor ons. Zo had ik eens het nest van een blauwe korenmus uitgetrokken en de eiers geroofd. Een van de anderen dreigde ermee het geval aan de meester te gaan vertellen. Hij kon het blijkbaar moeilijk verkroppen dat hij zelf achter het net gevist had. Dagenlang heb ik toen in angst gezeten voor straf. Meester Algoet was niet mals in zulke gevallen.
Als er één soort vogels was die we absoluut met vrede lieten, dan waren het wel de zwaluwen. Niet dat we er meer erbarmen mee hadden dan met de rest. Zwalms boezemden ons echter vrees in. Oudere mensen hadden ons immers verzekerd dat we onvermijdelijk zeren zouden krijgen, als we zo een vogel ook maar van verre durfden aanraken. En zerrenwaren voor ons zoveel als de pest. De meesten van ons hadden er gehad in hun dreumesjaren en waren nog niet vergeten hoe de dokter dan de korsten van de verdroogde zerren van ons aangezicht trok. Weldra meer
Wist je dat de Sint deze nacht in Beveren-Leie bleef slapen?
Op vrijdagmorgen 4 december waren de hoofdpiet en zijn hulppieten vroeg uit de veren. Vlak nadat de schoolbel had geklonken in de Vrije Basisschool verschenen ze op het dak van de kleuterklasjes en natuurlijk hadden ze heel wat snoepjes bij. De hoofdpiet had blijkbaar wel wat hoogtevrees want hij durfde bijna niet naar beneden komen. Maar met wat aanmoedigingen van de kinderen lukte hem dat toch. En raar maar waar, de Sint was nergens te bespeuren. Het bleek dat hij in het klasje van juf Marijke lag te slapen. Dan maar samen met de kinderen heeeeeel stilletjes mee op onderzoek.
Nadat de kleuters hun plaats hadden ingenomen wekten ze de Sint met een liedje. Hij had zalig geslapen. De Pieten hielpen hem opstaan. Hij nam plaats in zijn stoel om naar alle kleuters te luisteren. Ieder klasje had natuurlijk een liedje ingestudeerd en dat zongen ze maar al te graag.
Twee kleutertjes hadden hun fopspeen mee om deze aan de Sint af te geven. Ondertussen hadden de Pieten de zakken met cadeautjes bijeen gezocht. Natuurlijk was er voor ieder klasje een zak met nieuw speelgoed bij. De kleuters van juf Katrien, Juf Martine en juf Caroline zochten hun eigen klasje op. De Sint volgde hen want hij wou ook hun klas nog even zien. Voor hij zijn weg verder zette ging hij nog een bezoekje brengen aan alle klassen van het lager. En dan, dan was het tijd om te vertrekken want de Sint had nog heel veel werk.
Gouden promotors nemen afscheid van Bond Zonder Naam
Marc en Agnes Vercruysse-Kerkhove 50 jaar promotor van Bond Zonder Naam
Marc en Agnes Vercruysse-Kerkhove 50 jaar promotor van Bond Zonder Naam. Een stukje ouder worden en de gezondheid die al eens een steekje laat vallen deden Marc en Agnes na een halve eeuw besluiten om op te houden als promotor van Bond Zonder Naam.
"Eigenlijk is alles begonnen met het beluisteren van het programma Lichtbaken op de Nederlandse radio. Het programma dat steeds op zondagvoormiddag uitgezonden werd inspireerde mij. Vooral de spreuk Verander de wereld, begin met jezelf heeft mij getroffen. Zo abonneerde ik mij op de spreuken van Bond Zonder Naam, vertelt Marc. "Mede door toedoen van Phil Bosmans werd in 1959 vzw Bond Zonder Naam in Vlaanderen opgericht en vanaf dan engageerde ik mij als promotor. Ik moest mijn vrouw (toen nog vriendin) niet overtuigen van mijn engagement want we zaten op dezelfde golflengte. De waarden en de sociale projecten van de beweging voor de gemarginaliseerde mens spraken ons immers allebei aan, zegt Marc.
"In de loop der jaren is er natuurlijk heel wat veranderd. Er kwamen heel wat prachtige projecten bij. Café zonder Bier, BZN Gevangenenactie , zijn er daar maar een paar van. Ook het aanbod van de BZN producten is heel wat uitgebreider geworden. Toen we pas begonnen beperkte het gamma zich enkel tot kaarsen. Die verkochten we aan familie en vrienden, vertellen ze. Na hun huwelijk werd er ieder jaar een plekje voorzien in hun woning om de meest gevraagde producten tijdens de eindejaarsactie, van oktober tot en met januari, uit te stallen. "Alle artikelen in huis halen is onmogelijk. Ondervinding leerde ons wat het meest in trek is in onze gemeente, zegt Agnes, die zich het meest bezighoudt met het plaatsen van de jaarlijkse bestelling.
Op de foto Christa Meersman en Agnes Kerkhove
De laatste 30 jaar bouwden ze ook steevast het eerste weekend van de advent een stand op in de parochiekerk om er voor en na de vieringen de BZN artikelen aan te bieden. De opbrengst daarvan bedroeg dit jaar 482 euro. Tot eind januari kan men nog steeds bij Marc en Agnes in de Roestraat 7 terecht. Na de eindejaarsactie zal Christa Meersman de werking verderzetten. "Tot op heden hebben we het altijd graag gedaan, we zullen het missen en we blijven BZN een warm hart toedragen, besluiten beiden. Meer weten over de werking van BZN: www.bzn.be/
Raadslid Ann-Sophie Kindt stelt staat van wegdek Leenriestraat en Beveren-Dries in vraag
Raadslid Ann-Sophie Kindt stelt de staat van het wegdek Leenriestraat en verlengde Beveren-Dries in vraag op gemeenteraad van 1 december 2009.
Als inwoner van Beveren-Dries te Beveren-Leie (op de rand met Desselgem) kreeg ik de laatste weken reeds heel wat opmerkingen over de staat van de Leenriestraat en in het verlengde daarvan, Beveren-Dries. Deze opmerkingen zijn heel terecht; de staat van het wegdek is de laatste maanden toch wel achteruit gegaan met grote putten, barsten en omhoog geschoten stukken asfalt tot gevolg. Wellicht is dat te wijten aan het druk doorgaand verkeer op de weekdagen. Maar ook de impact van het zwaar vervoer, de vele vrachtwagens en de landbouwvoertuigen mag zeker niet onderschat worden. Daarbij komt nog dat de goot aan de parking van het voetbalveld, waar ook de glascontainer staat, een groot niveauverschil met de eigenlijke parking toont, waardoor toch wat stuurvaardigheid nodig is om zonder slippen op en af te rijden. De dagelijkse en wekelijkse bezoekers van de tennis- en sportvelden van Beveren-Leie zullen dit zeker beamen.
Ook de veiligheid van de veelal jonge fietsertjes kan hierdoor in het gedrang komen wanneer zij van de rijbaan of de parking afschuiven. Is het mogelijk om de staat van deze beide wegen eens te bekijken en indien nodig de nodige werken uit te voeren om het rijcomfort opnieuw optimaal te verhogen en de veiligheid van de zwakke weggebruiker te waarborgen?, adus Ann-Sophie Kindt.
Henri Dewitte, schepen van Openbare werken, Waterbeheersing en Landbouw wist hier kort maar duidelijk op te antwoorden dat de eigen diensten zullen instaan voor het herstellen van het wegdek en verhogen van voetpad en/of goot.
Ter hoogte van Verzekeringen Janson, Kortrijkseweg, Beveren-Leie gebeurde in de vooravond van 2 december een kop-staartaanrijding. Een oplegger komende uit de richting Waregem stopte om de wagen voor hem links te laten afdraaien. Daarachter stopte ook de Alfa Romeo van bestuurder Raf Claes uit Desselgem. Een oplegger van Nebim verhuur kon echter niet tijdig meer stoppen zodat de Alfa Romeo klem kwam te zitten tussen de twee vrachtwagens. De twee passagiers, de echtgenote van de bestuurder en een vriend uit Beveren-Leie werden met lichte verwondingen afgevoerd naar het ziekenhuis.
Op de gemeenteraad van 1 december werden de aanpassingswerken klokkentoren van de Sint-Jan de Doperkerk te Beveren-Leie goedgekeurd
De gemeenteraad keurde in zitting van 3 maart 2009 het ontwerp goed tot het aanstellen van een ontwerper voor de noodzakelijke aanpassingswerken aan de klokkentoren van de kerk in Beveren-Leie. De wijze van gunnen was onderhandelingsprocedure zonder bekendmaking vooraf. In het schepencollege dd. 23 april 2009 werd de opdracht, voor het opmaken van een ontwerpdossier voor uitvoering van de nodige aanpassingswerken aan de klokkentoren, toegewezen aan ir. Dominiek Depoortere tegen een ereloonpercentage van 10,50 % op het bedrag van de eindstaat.
Ingenieur Dominiek Depoortere voerde ondertussen een grondig onderzoek uit van de bestaande betonconstructie en de volledige technische installatie betreffende de draagconstructie van de klokken, het elektromechanisch bedieningssysteem als de klokken zelf.
De totale kostprijs voor alle uit te voeren werken (herstelling betonconstructie; vervangen metalen onderdelen en vervangen technieken van het luidsysteem; huur stelling; enz.) wordt geraamd op een bedrag van 92 000,00 euro inclusief BTW
De uit te voeren werken kunnen als volgt worden samengevat: · huur en plaatsen aangepaste stelling · uitnemen en herstellen van de klokken en herstellen/vervangen van alle bijhorende onderdelen die zijn aangetast door roestvorming, inclusief alle technische installaties · maken van een klokkenstoel in staal, om het gewicht van de klokken op te nemen en om een veilig onderhoud mogelijk te maken · reinigen van de toren en lokale betonherstelling + betonafwerking
Ter subsidiëring wordt het dossier voorgelegd aan het Agentschap voor Binnenlands Bestuur, Afdeling Lokale en Provinciale Besturen-Financiën en Personeel Team Gesubsidieerde infrastructuur waar een susidie kan bekomen worden van 30 procent.
Raming kostprijs werken: 92 000,00 euro incl. BTW Voorstel wijze van gunnen: openbare aanbesteding In de begroting van 2010 zal hier een bedrag van 120.000 euro voor voorzien worden.
In het burgemeestersrapport dat werd uitgevoerd door het Nieuwsblad, Radio 2 in samenwerking met IVOX kwam het huidig Waregems bewind er schitterend uit.
Archieffoto Beverse Weetjes: 'Tribune in aanbouw', 29 /06/2006
Op de gemeenteraad van 1 december 2009 wenste oppositielid Freddy François (sp.a) het huidig bewind dan een ook dikke proficiat. Maar blijkbaar zijn de meningen van de oppositie verdeeld: in een reactie op de enquête hekelt Xavier Wyckhuyse (Open VLD) de voetbaltribune in Beveren-Leie als een nutteloze investering.
Een kort citaat uit het Nieuwsblad: "Xavier Wyckhuyse noemt een aantal zaken op die hij anders zou hebben aangepakt, maar vooral de nieuwe voetbaltribune rond het terrein van Beveren-Leie vindt hij een domme investering. 'Dat grapje heeft meer dan 500.000 euro gekost', stelt Wyckhuyse.......".
Laten we hierbij duidelijk stellen dat de tribune in Beveren-Leie niets met de huidige legislatuur te maken heeft en in dit burgemeestersrapport dus eigenlijk niet van toepassing is.