Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
de nacht leek een pikzwart gedrocht pijnlijk knagend somber in zijn duisternis niet ziende in het donker het licht werd verbannen naar het zwarte gat
en de mens berustte verkrampte in zijn pijn ijskoude woorden werden slingers van bevroren klanken niets werd nog gezegd het lichaam versteende tot een massa harde graniet
uit het niets kwamen witte duiven een lichtpuntje in de duistere wereld met de vleugels van de hoop wisten ze de mens te ontdooien
hij ontwaakte uit zijn stramme houding en bewoog in stil verlangen grijpend naar het zilverwitte teken
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren