Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Het leven lijkt op een tuin. Bladeren worden bruin, bloemen verwelken. We moeten eerst de afval uit het verleden ruimen om ten volle te kunnen genieten van de nieuwe bladeren en bloemen. Zo ook dienen we onze geest eerst te zuiveren van de droesem der voorbije slechte ervaringen. Goed leven doe je dankzij de herinnering aan het vergeten. Je vergeeft dan wat hoort te worden vergeven, je vergeet wat dient te worden vergeten. Vervolgens omarm je het leven met ververste energie. Verwelkom vol verwachting ieder moment van je leven als ging het om een pas ontloken bloem.
Ik ben dan wel wat anders maar blijf toch ook een mens Ik had het al zo moeilijk, nu wordt het eens zo zwaar Ik weet dat mensen zoeken wat ik nu nog kan Ik dacht vandaag te weten hoe het nu verder moet Ik kan niet tegen "misschien" wil zo graag wat duidelijkheid
Ik hoop dat ze morgen zullen zeggen je bent welkom hier bij ons
Liefde kwam heel teder, bespeelde zacht een snaar Een tinteling van verlangen, huiverend ontdekken wat liefde zo al kan Wat eerst nog solo was werd vlug een quatre mains Een melodie vol tederheid, een spel met veel crescendo's Het ritme steeds maar sneller, tot plots de hoogste toon. en Bij het ochtendgloren huilde liefde van geluk een traan
Windje zorgt voor wat koelte, regen komt stapvoets naar ons toe Toch is de zomer nu begonnen, al denk je zo ik snap het niet Moet het blauwe plots verdwijnen voor een lucht zo grijs en grauw Misschien wil de zomer met me treuren maar dat laat ik niet gebeuren
Ik wil zomeren, ik wil leven Ik wil lui genieten in de zon Ik wil proeven van de warmte Ik wil leeg zijn zonder zorgen
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je, het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Voor een heel bijzonder iemand die vandaag begraven wordt
Morgen zal ik nog geloven in de goedheid van de mens Morgen zal ik blijven stilstaan bij de klaproos onderweg Morgen zal ik me gelukkig voelen om de vriendschap die ik deel Morgen zal ik nog steeds zeggen na regen komt weer zonneschijn Morgen zal ik nog genieten van de kleine dingen in het leven Morgen zal ik ook eens lachen bij het speelse van een kind Morgen zal ik heel verwonderd kijken naar het mooie in de natuur
Morgen wordt misschien niet gemakkelijk maar moeilijk moet ook kunnen Morgen zal ik dank je zeggen voor de dag die is geweest
De Russische schrijver Dostojevski zei : "Een nieuwe stap zetten een onbekend woord uitspreken, dat vrezen de mensen het meest."
Vat moed als je op de drempel naar iets nieuws staat, want je bent niet de enige die bang is. Laat je inspireren door anderen die voor jou hun angst hebben overwonnen. Treed het onbekende dapper tegemoet.
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
