Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
er is hartstocht dat met verlangen spreekt en de wind die teder met mijn zinnen speelt
er is de huiver diep in mij de kriebel als je naar me kijkt een rilling brengt me van de wijs dan komt het beven van mijn stem
als een minnaar kom je dichterbij een knetterend vuur bespeelt de passie als een schokgolf gaan we op en neer glijdend in de natte zaligheid twee lichamen verstrengeld in elkaar
verliefdheid heeft zijn gevoelens bijeen geroepen netjes in de koffer gelegd en met een klap het deksel dicht gedaan hij wrijft zich in de handen dit was het dan een zoen vergeet het maar
daar sta je dan verdwaasd te kijken liefde heeft je in de steek gelaten emoties dolen in de tuin van verwarde spinsels losgelaten vinden ze geen weg terug
tot ze de vijver van verdriet ontmoeten zullen we verdrinken zinken in het niets
als een pas ontloken bloem proefde ze van het nieuwe leven de tuin van het alledaagse opende de poort van de ontdekking voorzichtig zette ze een stap naar buiten ontdekte een park zo veel groter dan het tuintje van haar jeugd
nieuwsgierig zocht bevrediging nam haar mee naar het pad van de hartstocht ze hoorde hoe de vruchten van de passie vol verlangen tot haar spraken de ogen van de tederheid lokten haar naar het intieme plekje in het bos
dartel als een veulen speelde ze met de liefde als een jonge vrouw telde ze rode sprietjes in het gras
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
