Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
vandaag zocht ze in het rommelkot ergens wist ze had ze het verstopt de ijver stond bijna te roesten maar nu de lente met de bloesems sprak de zon zowaar de zomer uitnodigde begon ze met goede moed het grauwe uit haar ziel te wissen
te lang had ze zich slecht gevoeld onder de treurwilg geslapen met de rottigheid nu stonden alle ingrediënten op een rij een toverboek, de spreuken en waarom geen gekke hoed ze zwaaide met een toverstok wist heel zeker nu komt alles goed
vreemd maar er gebeurde niets ook al was de lucht nu hemelsblauw zag ze hoe mensen met de gezelligheid praten ze voelde nog steeds dat dof gevoel een wringend knagen zonder welbehagen
vreemd maar wacht eens even haar toverschoenen was ze vergeten
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren