Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
ze kwam een vrolijk sprookje tegen eentje met een prins en een prinses het kon niet zij het liep zo maar langs haar voorbij
al haar moed had ze bijeen gezocht met snelle passen liep ze naar het sprookje loop niet weg blijf hier bij mij ik zoek een sprookje waar ik in kan geloven
het sprookje gaf een vluchtige zoen streek de haren uit haar ogen ach vrouwtje toch ik kan niets voor je doen de sprookjesfee is ziek en wil niet meer ik zoek nu zelf naar een happy end
met schaamrood op haar wangen stapt ze uit haar droom zonder schroom speelde ze de hoofdrol in het intieme spel van pure sensuele erotiek
vurige kussen fluisteren lieve woordjes in haar oor tintelingen rillen langzaam naar omlaag huiverend indrukwekkend klamme huid zweet hete druppels op het gloeiend lijf handen kneden doelbewust een weg naar het meest intieme vingers spelen met het warmste plekje verborgen tussen plakkerige dijen
niet te stillen drift twee bonkende lichamen schokkend op en neer tot de verzadiging het hoogtepunt bereikt en ze in een roes van nagenieten de werkelijkheid heel even vergeet
soms rennen uren je voorbij dagen worden maanden je leeft en denkt niet na vergeet om even stil te blijven staan
je stapt in de trein van altijd haast razendsnel rijdt hij voorbij geen benul van tijd of plaats steeds weer voorbij de plek van stilte
tot plots een wrang gevoel je geest doorboort en je niet weet waar je leven is gebleven alle ogenblikken die niet bestonden omdat haast belangrijker was dan het beleven
bedenk dan maar het is nog niet te laat om even stil te staan pluk je tijd en streel hem als een schat de klok tikt en tikt steeds verder weg
als ik je hoofd kon zijn liet ik je gedachten praten ze zitten opgesloten in je vat van niet begrijpen dan kon ik je even volgen en weten hoe of wat je denkt
als ik je mond kon zijn vertelde je me duizend dingen een gesprek zo tussen jou en mij ik wacht en hoop je weet maar nooit nu is er een vaag gemompel een voor mij onverstaanbare taal
als ik je hart kon zijn begreep ik je gevoelens het is alsof je die niet kent ze zitten diep in je gevangen naar buiten brengen lukt je niet je lijkt zo koud en hard als steen
als ik kon probeerde ik gewoon te begrijpen ik doe het wel, het lukt zo nu en dan je bent zo duister nog steeds na al die jaren besef je het ik weet het niet je bent zoals je bent - een beetje anders maar anders zijn heeft ook zijn charme
vannacht ben ik op pad geweest dwalend langs de huizen tot ik langs je venster kwam je lag daar stil te slapen een slaap van puur genieten met een glimlach op je gelaat
mijn mantel van niet meer kunnen heb ik naast je neergelegd
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
