Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
in deze leegte ben ik dronken van niet kunnen wankelmoedig ga ik richting zonder doel de bomen huilen met me mee als bladeren het sterfelijke aanschouwen en neerdwarrelen op de grond van eenzaamheid ik hoor de lokroep van de egel die in zijn ondergrondse gang ineengerold de winter aan zich voorbij laat gaan hij weet hoe graag ik wil berusten en kruipen in het nest verlost van alle pijn ik maak een bed van geknakte takken zoek tussen verdorde bladeren weefsel voor een deken hier wil ik zinken in de kuil van slecht gevoel en dromen hoe het ooit was
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren