Het einde van de eerste wereldoorlog. Op de valreep voeg ik hier nog eventjes een foto bij uit mijn map 'herinneringen':

Ondergetekende gaat de jaarlijkse herdenkingsstoet voor te Knokke. Moet rond 1993 zijn geweest. Leuke souvenir voor mijn nageslacht.

 Willy.

11-11-2012 om 21:37 geschreven door Willy

Ritselende hopen dorre bladeren onder de rennende pootjes van Chico.
't Is herfst!

De zon is vertrokken en liet ons alleen in stille duisternis.
't Is avond!

En als ik dit alles soms nog niet mocht gezien hebben, dan kan ik het nu wél horen! Ja... de herfst HOREN! Vroeger nooit zover gedacht. Wat een hond je toch allemaal aan zintuiglijke waarnemingen kan bijbrengen! Genieten van de kleine dingen die je vroeger achteloos voorbijliep! En Chico is dolgelukkig als hij al die bladeren kan doen ritselen. Hoe hoger de hopen, hoe liever hij er doorheen dartelt.

Straks dan, is het winter, en dan zullen weer andere geluiden weerklinken in de stilte van de late avond: het ritmisch getik van zijn nagels op het koude tegelpad. Net als een meisje dat op hoge hakken loopt. Daar moet hij trouwens helemaal niet voor onderdoen, want met zijn achterwerk wiebelen kan hij als een volleerde verleidster. En van zijn fiere draf kunnen zelfs de Lipizaner paardjes nog veel leren!

En ja hoor! Ik begin toch ook al een beetje naar die winter te verlangen. Want hoe eerder hij komt, hoe eerder hij voorbij is en we weer de lente mogen begroeten. Wat mij betreft kan de tijd nu niet snel genoeg gaan.

Maar toch heeft de winter ook zo zijn kleine genietmomenten. Quality time. Zoals een lekkere Irish koffie na een fikse wandeling in de vrieskou. Maar daar kan Chico dan weer niet van meegenieten. Het loeder zou wel willen hoor! Net zoals hij altijd stiekem van mijn Scotch probeert te slurpen als ik hem op schoot heb! En als hem dat niet lukt dan gaat hij maar aan mijn lippen likken nadat ik een slok nam. Zo geniepigweg onder het voorwendsel van 'ik zie je graag', maar in werkelijkheid is het hem om het bier te doen!

Ruim een jaar en half oud... dat zou, naar mensennormen gerekend, moeten overeenkomen met een kind van tien. En zo'n jochie geef je toch geen alcohol hé?

Maar goed, het is echt een leuke hond geworden. Zijn speelse bijtgedrag als puppy, dat me wel eens een bloedende vinger opleverde, heeft hij nu helemaal onder controle. Nog altijd vindt hij het zalig om speels mijn vingers stevig in de muil te klemmen, maar hij weet precies hoe hard hij mag doorbijten om me geen pijn te doen, maar toch ook niet los te laten. Zelfs als het spel echt wel wild wordt zal hij nooit doorbijten.

Hoewel de deugnieterij op zijn snoet te lezen staat, is het echt een braaf hondje dat nog nooit iemand kwaad deed. Hij zal wél altijd proberen om op een of andere manier met je voeten te spelen, want hij zit vol humor en deugnieterij. Maar kwaad doen? Nooit!

Ach Chico, laat ons samen nog maar vele jaren gelukkig zijn! Met je drie en een halve kilo ben je een reuzehond!

Willy.

10-11-2012 om 09:14 geschreven door Willy

Als de NVA fanaten het nu nog niet weten, dan weet ik het ook niet meer! Die klunzen gaven hem bij de parlementsverkiezingen een monsterscore die hem naar de plaats van de premier had moeten sturen. En wat deed hij daarmee? Zijn plaats vriendelijk afstaan aan Di Rupo, niet eens willen (of kunnen?) deelnemen aan de onderhandelingen voor een nieuwe regering, met als gevolg dat we het wereldrecord van verloren tijd aan regeringsvorming haalden! De hele wereld lachte ons uit!

En nu herhaalt hij zijn stukje komedie: bij de gemeenteraadsverkiezingen stelde hij zich op de lijst voor Antwerpen, haalde alweer de meerderheid, maar hetzelfde scenario lijkt zich te herhalen! Het zou me niet eens verwonderen als zijn geklungel ertoe leidt dat Patrick Janssens toch burgemeester blijft, en dat weer een nieuw wereldrecord wordt neergezet: dit keer voor het samenstellen van een gemeenteraad van Antwerpen. Voor wanneer? Ook voor binnen 600 dagen?

Hebben zijn kiezers dan echt nog niet door dat alles waar die vent zijn poten aan steekt tot mislukken gedoemd is?

Neen! Dat ventje moet dringend uit de politiek verdwijnen als we het niet helemaal naar de knoppen willen helpen! En al zijn 'trouwe' kiezers? Die hebben massaal nog maar eens bewezen hoe stom de Vlaming is! Hoe gemakkelijk hij in loze beloften loopt! Ik ben lang fier geweest een Vlaming te zijn, maar nu ben ik er beschaamd in!  Dat mijn volk zó achterlijk is had ik zelfs als kind niet eens kunnen dromen!

Twee keer behaalde die vent de meerderheid van de stemmen! Nu is hij die voor de tweede keer aan het verkwanselen! Op net dezelfde manier! Doet hij het moedwillig? Vindt hij zichzelf niet in staat om een land of een stad te leiden? Is hij te koppig en kent hij niets van diplomatie? Namelijk een klein visje toegeven om een grote vis te vangen? Ik zou het niet weten!

Feit is dat hij er tot nog toe alleen maar in geslaagd is volgende punten te verwezenlijken:

1. Moslims en Walen in de kaart te spelen door het Vlaams Belang te kelderen. Beide groepen een zucht van verlichting te doen slaken: "Oef... de dreiging van het VB is voorbij! Bedankt monsieur Bart! Allah is groot!"

2. Ons in de hele wereld belachelijk te maken door 'ons' gebrek aan besluitvorming in de kijker te stellen!

Je zou je beginnen afvragen of hij er soms voor betaald wordt Vlaanderen belachelijk te maken! Wat met een zó stom kiezerskorps helemaal geen bravourstukje is! Als we zo blijven stemmen dan worden we niet alleen belachelijk GEMAAKT, dan ZIJN we dat ook!

Bedankt dus, onnozele NVA-kiezers! Als we ooit onder de voet worden gelopen door de Moslims hebben jullie dat enkel aan jullie zelf te danken! Onder de voet gelopen door Walen voeg ik hier maar niet bij, want dat zijn we al lang! En door nét hetzelfde soort stom kiesgedrag!

Willy.

09-11-2012 om 21:19 geschreven door Willy

Weet je nog wel, oudjes? In onze tijd hingen er in de klaslokalen allerlei leuke plaatjes die we tegenwoordig, veel geleerder, de benaming 'posters' zouden meegeven. Ze handelden over aardrijkskunde, geschiedenis, en wat je ook maar kon bedenken. Aanschouwelijk onderricht heette dat toen. Ze waren er ook nodig, want veel meer visuele dingen hadden we nog niet. TV bestond niet, laat staan PC! Die plaatjes waren min of meer onze eerste kennismaking met de wereld buiten onze eigen besloten en beschermde omgeving.

De tijden zijn veranderd... maar sommige dingen veranderen nooit. Schoolplaten zullen altijd wel blijven bestaan. Al was het maar om de klas te versieren. En dus kunnen we al voorspellen wat er binnen een aantal jaar in de klaslokalen zal hangen. Ik vrees dat het er dan zo zal uitzien:

Gedreven, maar rasvreemde leraren zullen er misschien nog een kantschrift bijplaatsen:

"Met dank aan het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding."

En de kleine moslimpjes zullen gniffelend bedenken hoe stom die laatste generatie Vlamingen wel moet zijn geweest om zich zomaar het vaderland te laten ontfutselen! Zonder strijd. Zonder protest. Zich onbewust van het zweet, bloed en tranen dat het hun voorvaderen heeft gekost om van een telkens weer onder de voet gelopen landje een welvaartstaat te maken!

Zou het CGKR niet beter CGKP noemen? Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Plichten?

Maar toch wil ik niet nalaten om met een optimistische noot te eindigen: we wisten de overheersing van Spanjaarden, Fransen, Hollanders en Duitsers ongedaan te maken... maar wél ook na lang en lijdzaam toezien of strijden. Zou dat deze keer soms ook niet lukken? Kan de Vlaming zó erg gedegenereerd zijn?

Willy.

08-11-2012 om 08:54 geschreven door Willy

Allemaal goed en wel, al die automatiseringen, maar!!!

Veel ouderen kunnen echt niet mee met het digitale tijdperk, en dat is verstaanbaar! Neem nu mijn vrouw:

1.  Ik heb pc banking en regel daarmee alle bankzaken. Reuzehandig, maar... zij kent daar niks van! Ik kan het haar al evenmin aanleren, want ze begrijpt helemaal niks van al die uitleg. En toch is ze helemaal niet dom. Wel integendeel! De kans dat ik als eerste sterf is, gezien haar zwakke gezondheidstoestand, heel klein, maar je weet nooit. Wat dan? Een ongeluk kan in een klein hoekje liggen en dan staat ze daar! Vroeger hadden we een bank waar je voor alles en nog wat terecht kon op honderd meter van de deur. Maar wegens de besparingen in het bankwezen is dat kantoor geëlimineerd. De dichtsbij gelegen bank ligt nu op ruim een kilometer afstand. Niet zo evident voor oudere mensen met zwakke gezondheid!

2. We hebben TV met digibox en enkele extra zenderpakketten van Telenet, voornamelijk documentaire zenders waar ze graag naar kijkt. Ook nog een afzonderlijke DVD speler - recorder. Maar als ze toevallig op de verkeerde knop van een der afstandsbedieningen heeft gedrukt, of op de verkeerde afstandsbediening, is ze hopeloos verdwaald en moet mijn hulp inroepen om terug op haar programma te komen. Met alle respect voor Telenet vind ik toch dat het in de digitale wereld, om commerciële redenen, wel een beetje de spuigaten gaat uitlopen! Alles zou in één toestel moeten kunnen geïntegreerd worden zodat je, net als vroeger, de TV inschakelde en gewoon met de ene en enige afstandsbediening een zender kiest!

En ja, dat kan! Dat weet ik natuurlijk ook... mits je afziet van digitale TV, van al die extra zenderpakketten, enz! Waarom een digibox, die eigenlijk noch min noch meer dan een extra TV tuner is, niet in de TV ingebouwd is? Om louter commerciële redenen! Er zijn namelijk meerdere aanbieders van digitale TV en de keuze is aan de gebruiker! Niét aan de constructeur van de TV.

Ja maar! Dat kan ik allemaal nog begrijpen maar toch zou het eenvoudiger kunnen: als de fabrikant een TV zou maken met bevoorbeeld een uitschuifbare tuner die enkel geschikt is voor het normale zenderaanbod op de kabel. Wil je de extra's van Telenet? Of van Belgacom? Dan schuif je er de standaard tuner uit en de tuner van je favoriete TV aanbieder er in! Er zou dan natuurlijk sprake moeten zijn van normalisatie in de verschillende tuners, zodat ze allemaal in de 'sleuf' passen. En dan heb je, mét de voordelen van je aanbieder, weer je goede oude TV met één afstandsbediening en één tuner terug! Geen gesjoemel met verbindingskabels. Geen verschillende afstandsbedieningen om één toestel te bedienen! Geen twijfel welke afstandsbediening je voor een bepaalde handeling nodig hebt.

Maar helaas... de technologie schrijdt dan wel met reuzenschreden vooruit, maar er wordt niet gedacht aan mensen die net géén technische knobbel hebben! Misschien komt dat nog wel ooit. Als intelligente productontwikkelaars eens zó intelligent worden dat ze ook aan de mindere technisch aangelegde mensen denken. Maar daarvoor blijken ze nét nog niet intelligent genoeg te zijn! Komt nog wel hoor! We moeten alleen maar geduld hebben tot verstandige hersenen écht verstandig worden! Maar ondertussen:

Arme oudjes. Ik vraag me af waar het er bij een ouder koppel, waar geen van beiden met dergelijke dingen kan omgaan, naartoe moet! Wordt het onbekend zijn met de digitale wereld een nieuwe vorm van analfabetisme? Droevig vooruitzicht voor dergelijke mensen vind ik!

Ik zal dan misschien wel de eerste zijn om het digitaal tijdperk toe te juichen omwille van de vele voordelen, maar moet toch ook voorbehoud maken voor bepaalde meer ingewikkelde aspecten ervan en voor de snelheid waarmee dit alles is gebeurd, en nog steeds sneller gaat. Zoals ik hier al eens aanhaalde: net als een locomotief die steeds sneller gaat rijden maar niet omkijkt of alle wagons wel kunnen volgen!

Het ziet er erg naar uit dat in de toekomst alleen hoogbegaafde mensen nog van vernieuwingen zullen kunnen genieten! Niet enkel hoogbegaafd maar ook nog thuis in de wirwar van kabels van het ene toestel naar het andere! En dat lijkt me niet eerlijk! Daar zullen productontwikkelaars toch ooit rekening moeten mee houden willen ze een ruim afzetgebied behouden.

Als ik dan nog even de vergelijking met mijn echtgenote mag maken: ze is ver van dom, alles wat van een vrouw kan verwacht worden doet ze perfect en zelfs veel beter dan de gemiddelde vrouw! En dat ondanks haar gezondheidstoestand! Maar alles wat technisch aandoet ligt haar gewoon niet en kun je haar ook niet aanleren. Alles waarop meer dan één knop zit zal ze niet gauw kopen want het kan een probleem betekenen voor haar. Met één uitzondering: de wasmachine! Want daarin ben ik dan juist weer de kluns. Gewoon omdat ik het zelden moest doen natuurlijk.

Maar goed, ik vrees dat er een tijd komt dat iedereen die niet met een pc kan omgaan als hopeloos achterlijk zal worden aanzien, terwijl niets minder waar is!

Ik behoor dus tot de gelukkigen die daar allemaal geen problemen mee hebben. Maar dat is louter toeval! Dat heb ik enkel te danken aan mijn onstilbare honger naar praktisch bruikbare kennis. Maar als je die eigenschap nou niét hebt, moet je dan afgeschreven worden? Neen toch?

Dat de jeugd beter omgaat met die dingen is evident. Want waar wij het met lei en griffel moesten stellen in de klas, staan nu computers. Maar toch vraag ik me af hoe de minder begaafden, die er vroeger ook met lei en griffel niks van bakten, het in hun verdere leven zullen maken! Want ik vrees dat hun aantal een pak hoger is dan we denken! Want och ja, die pc interesseert hen wel hoor... om naar schunnige foto's te kijken... om schunnige opmerkingen in een schunnig taaltje op facebook te plaatsen... Maar het serieuze werk? Dat gaat hun petje ver te boven, hoewel de ouders net het omgekeerde denken!

En ook dié categorie toekomstige volwassenen kun je die onkunde niet kwalijk nemen. Want het is het soort dat in de wieg gelegd is voor handenarbeid. Het soort dat zich destijds ook heel nuttig kon maken met dit soort arbeid in de maatschappij. Maar ook het soort dat zich nu, door verwennerij en overschatting van de ouders, veel te goed acht om de handjes vuil te maken! Waar moeten dié straks van leven?

En dus maak ik me grote zorgen over het sterk digitaliseren van de maatschappij, zonder te denken aan eenvoud en gebruiksgemak. Want die 'dommerds' die er vroeger waren, die zullen er steeds zijn. Zó snel kan de evolutie van de mensheid nou ook niet gevorderd zijn! En die mensen zijn er ook nodig! Want ook de straten moeten geveegd worden... duizend en een klusjes waar intelligente mensen liever niet de handen aan vuil maken, moeten ook uitgevoerd worden. Door wie? Door miskenden die helemaal uit de boot vallen van zodra iets moet geregeld worden in de huiselijke administratie?

Neen! Ergens vind ik dat we helemaal verkeerd bezig zijn! We drijven een bepaald soort mensen die we hard nodig hebben, naar de marginaliteit die ze helemaal niet verdienen!

Het màg en moét beter! Maar het moet vooral eenvoudiger! Het moet in ieders bereik komen. Daar ligt nog een heel braakliggend veld voor de toekomstige ontwikkelaars.

Willy.

06-11-2012 om 09:46 geschreven door Willy

Hiernaast in de marge heb ik ooit onbewust als beroep ingevuld: 'levensgenieter'! En daar wil ik wel even een woordje uitleg over kwijt. Want voor veel mensen is de definitie van levensgenieter iemand die vier keer per jaar op reis gaat, elke dag in een klassenrestaurant gaat eten, in honderd en een vriendenclubs is, en de rest van zijn tijd in de kroeg verdoet.

Zo iemand kàn wel een levensgenieter zijn, al zie ik daar eerder een pathetische figuur in die constant zichzelf wil ontvluchten!

Neen! Dàt soort levensgenieter ben ik gelukkig niet. Dat soort heb ik in de Allerheiligenvakantie weer volop bezig gezien! Vooral toen ik donderdag nietsvermoedend naar de markt trok met Chico. Om wat snoepjes voor hem en 'kaantjes' voor mij te kopen.

In een spontane bui, ondanks het gure, druilerige weer, besloot ik langs de winkelstraat te gaan. Compleet vergeten dat het vakantie was... me er bovendien totaal niet van bewust dat ook maar één toerist het in zijn hoofd zou halen om af te komen in dergelijk weer... En ik liep in de val! Ik had het moeten weten!

In de Kapellestraat, de voornaamste winkelstraat van Oostende, kon je op de koppen lopen. Verveelde koppen weliswaar. Lanterfantende koppen. Ledige koppen. Koppen die niet wisten waarin of waaruit en dan maar opeengepakt wat samenhokten in de 'voorname' straten en zich lieten meeslepen met de massa. Koppen die zich nu eens keerden naar de uitstalramen van de C&A... maar die hadden ze thuis ook... dan weer even naar Kruidvat omkeken... nét dezelfde winkel als bij hen om de hoek, met net dezelfde 'promotie van de week' en net dezelfde inrichting... dan maar verveeld een vervelende tearoom binnenstappend om op andere verveelde koppen te gaan kijken. Brrr! Hoeveel kost dit macabere grapje hen? Aan de doorsnee kledij te zien betrof het allemaal heel gewone mensen. Crisis? Of nog maar eens van geleende centjes betaald, bovenop de rest van de schuldenberg?

Ik stond even perplex! Hier was geen doorkomen aan! Tenzij in sloefjespas en langzaam meesjokkend met de verveelde en vervelende stroom! Een troosteloze stroom die zichzelf en alle anderen verveelde! Neen hoor, dan maar liever een grote omweg en flink doorstappen om bij de markt te geraken! Wàt in 's hemelsnaam denken die mensen hier te vinden wat ze thuis niet hebben, en hoe is het mogelijk om zoveel geld te gaan verspillen om verveeld in de druilerige regen te gaan lopen? Waren dat dagtoeristen? En zo ja, wat deed hen besluiten om in een dergelijk verveelweer naar de kust te komen?

Maar toen hoorde ik 's avonds op het nieuws dat de hotels aan de kust voor 80 à 90% waren volgeboekt voor de Allerheiligenvakantie!!! Nou, wat mij betreft, de horeca kon er maar een goede zaak aan doen, maar die zogenaamde levensgenieters die hoognodig bij elke gelegenheid 'ergens', waar dan ook, naar toe moeten... daar kon ik alleen maar medelijden mee hebben!

Als dat nou vijftig jaar geleden was, zou ik die hotelgasten nog kunnen begrijpen. Toen kon je nog op hotel gaan puur voor de culinaire verwennerij. Toen stond er nog een échte kok aan het fornuis om écht lekker eten te bereiden. Een kok die nog niet getheoretiseerd en dus verpest was in een hotelschool. Een kok die op smaak, en niet op theorie werkte! En al was het weer buiten nog zo guur, je kon je toch minstens al verkneukelen op het lekkere middagmaal dat je wachtte in je hotel. Maar zelfs dàt is er niet meer bij! Je kunt je hoogstens verkneukelen op een portie diepvriesfriet met de smaak van karton, net zoals je ze thuis in je diepvriezer hebt steken, en een stuk schoenzool die op het menu heel voornaam als 'filet pur' wordt omschreven! Madre mia! Het zal je geld maar wezen!

En dat zijn dan nog de meest begoeden! De anderen, die moeten het stellen met een Mc Donalds dinertje of de 'Quick'. Moet je dààrvoor huis en haard verlaten? Welk volwassen gezinshoofd ( nog altijd de 'man' veronderstel ik met enig voorbehoud) haalt zich nou zoiets in de kop? En dan nog in crisistijd?

Antwoord: de 'nieuwe' man! De man die alle onlogische willetjes, nukken en kuren van vrouwlief inwilligt. Vrouwlief vindt het vervelend dat de kinderen een week thuis zijn. Kan er geen weg mee! En 'weggaan' (lees: 'vluchten') lijkt haar de enige oplossing! En manlief volgt haar daar gedwee in. Wél wetende dat de kinderen op de (hm) vakantiebestemming al even lastig of nog lastiger zullen zijn dan thuis! Want thuis hebben ze immers nog hun vertrouwde omgeving en speeltjes!

En dat zag ik preciés zo in de Kapellestraat: de geëmancipeerde vrouwtjes liepen druk kwetterend en roddelend onder elkaar. Ze hadden toch maar weer eens hun willetje kunnen doordrijven, en dat was dan, voor hén, toch wel de enige voldoening die ze van hun vakantie mochten smaken! De nieuwe mannekens liepen er verveeld bij met de handen diep in de zakken en de kragen rechtop. De kinderen deden zo vervelend mogelijk en huilden om het hardst! Wie is hier dan uiteindelijk mee gediend? De vrouwtjes toch? Maar het is wél net dàt geslacht dat die vakantie claimt als 'voor de kinderen'... Kom nou! Zie ik hier alweer opzichtige sporen van zware hypocrisie?

Maar goed... ik had het over het feit dat ik mezelf een levensgenieter vind. Zéker niet om alle hierboven vermelde droevige perikelen, maar omdat ik écht geniet van het leven! Ik kan genieten van een paar nieuwe pantoffels. Ik geniet ervan naar bed te gaan en me af te vragen waar ik nu weer van ga dromen. Ik geniet van elk ontwaken. Blij dat ik er nog mag zijn en dat mijn partner er nog is. Ik geniet van enkele uurtjes aan de pc. Ik geniet van elke dag die me geschonken wordt. Ik geniet van elk uitstapje, hoe klein ook, met Chico. Geniet van een superlekker middagmaal, door vrouwlief bereid. En gaat dat eens een keertje niet, dan maak ik het toch zelf en geniet dan tweemaal: een keer door het te maken en een keer door het te eten! Ik geniet van elke ademtocht en ben mijn schepper dankbaar voor het wezen dat hij van me maakte.

Ik geniet van een gesprekje met een leuk en sexy meisje. Niét omdat ik naar haar verlang.

Wél omdat ik dankbaar ben voor het beetje aandacht dat ze mijn hondje en mij schenkt.
Wél omdat ze me eventjes toelaat in haar vrouwelijke ziel te kijken.

Het mag ook een dame van mijn leeftijd zijn. Maakt op zich niet uit, maar het is nu eenmaal leuker om met een charmant wezentje te babbelen. Een meisje dat nog geen 'wijf' geworden is. Maar als dat charmante wezentje een hol vat blijkt, heb ik dan nog altijd liever een dame van mijn leeftijd! Op voorwaarde dat ze het meisje in zich nog niet heeft laten verpesten door overdreven emancipatiegevoelens en competitie met mannen!

Gewoon de eenvoudige dingen van het leven. De dingen waaraan de meeste mensen voorbijgaan. Maar dat zijn nou juist de dingen die écht waardevol zijn! Al de rest is puur komedie of drift. Naar een vrouw verlangen omdat je 'heet' staat? Wat heb je dààr nou aan? Die toestand verhindert je juist om door te dringen tot het ware wezen van de vrouw!

Ach wat... het leven kan zo mooi zijn. Als je het zelf mooi maakt. Als je tevreden bent met wat op je afkomt. Als je tevreden bent met elk uur, elke minuut en elke seconde dat je nog mag leven! Als je, midden in al je 'luxe', alleen maar blijft denken hoe dankbaar je voor dit alles mag zijn en hoe ongepast het zou zijn je ongelukkig te gaan voelen door dieper na te denken over alles wat je nog zou kunnen overkomen... of over alles wat je niét hebt!

Carpe Diem! Pluk de dag! Een wijzere spreuk is bij mijn weten nog nooit uitgevonden. En hoe ouder je wordt, hoe meer die spreuk waarheid wordt. En dan zeggen ze: "Iedereen wil oud worden maar niemand wil het zijn". Larie! Ik bén oud, en ben blij het te zijn! Zo lang mogelijk nog!

En dat, dames en heren, waren de ingrediënten die een echte levensgenieter hoort te hebben. En een levensgenieter... ja, dat ben ik. En daar hoef ik geen fortuin aan te verspillen! Dat werd me bij mijn geboorte gratis meegeleverd als een eigenschap waarmee ik zelf kon doen wat ik wou.  Een 'optie' die ik kon nemen of laten. En ik denk wel de juiste weg te hebben gevolgd door die optie te hebben aanvaard en steeds meer te hebben gecultiveerd!

Willy.

04-11-2012 om 10:36 geschreven door Willy

Aanleiding tot dit stukje is het feit dat de winter voor de deur staat, en veel mensen weer voor enkele maanden in een bedompte woonkamer zullen gaan leven.

Een raam openzetten is er immers niet meer bij! Al dat warmteverlies!

Wel, dat warmteverlies valt best mee als je goed snapt hoe warmte werkt! Als je dagelijks minstens een kwartier een raam openzet wordt je woning goed verlucht en is het warmteverlies eigenlijk verwaarloosbaar.

En nu gaan wenkbrauwen fronsen: "Oh ja? Waarom bibber ik dan als een raam openstaat?"

Wel, dat doe je inderdaad ZO LANG als dat raam openstaat. Van zodra het dicht gaat is het weer lekker warm alsof er niets is gebeurd, hoewel vele kubieke meters koude lucht zijn binnengekomen.

Hoe dat kan? Eenvoudig omdat lucht warmte of koude slechts heel kortstondig kan vasthouden! Lucht heeft daarvoor veel te weinig massa. De warmte die we in huis ervaren komt dan ook niet zozeer van de lucht zelf, maar van de muren, waaraan de verwarmde lucht van de radiatoren zijn warmte heeft afgegeven. Je moet het raam natuurlijk geen uren openlaten. Een kwartier is ruim voldoende.

Een beetje (alweer) beeldspraak kan dat demonstreren: verwarm een stenen bol met een diameter van pakweg 30 cm. Leg die bol daarna in de koude buitenlucht en het zal toch wel meer dan een uur duren alvorens hij helemaal de temperatuur van de buitenlucht heeft gekregen.

Breng eenzelfde hoeveelheid lucht, opgesloten in een ballonnetje, op dezelfde temperatuur en leg dié buiten. Binnen seconden zal de lucht in de ballon de buitentemperatuur overgenomen hebben! Er is dus massa nodig om warmte te behouden. En vermits de binnenkomende frisse lucht in een kamer bijna geen massa heeft, is het enige temperatuurgebonden effect ervan dat die lucht de warme muren een heel klein beetje zou kunnen afkoelen, maar dat is verwaarloosbaar in die grote massa van de muren en in het kwartier dat het venster openstaat.

Dit is zo weer een stukje boerenwijsheid dat ik ooit proefondervindelijk ondervond en me er grondig ging over documenteren. De aanleiding was een open haard die ik in huis had. En ik was er niet tevreden mee want hij was helemaal niet in staat de woonkamer te verwarmen! Dat leek me verspilde energie: warmte die ontsnapte langs de schouw en bovendien ook nog de warmte van die kamer mee naar buiten zuigt.

Ha! Dat zou ik eventjes gaan veranderen zie! En ik toog aan het werk met een stel buizen, een lasapparaat en een zelfgemaakte turbine. Van de buizen maakte ik een raster dat helemaal rond de vuurhaard liep. De onderkant fungeerde als rooster waarop de houtblokken lagen, langs boven moest de ontsnappende warmte rondom de buizen spelen. Onderaan werd de turbine aangesloten, bovenaan blies, voorwaar, gloeiend hete lucht de woonkamer
binnen. Eureka!

Helaas... het rendement verbeterde wel een beetje, maar als je aan die hete uitlaat voelde zou je verwachten dat de woonkamer binnen geen tijd een sauna zou worden. Niets was minder waar!

Ten einde raad trok ik naar de bib en sleepte alles mee naar huis wat ik vond over het fenomeen warmte. En vond de reden: lucht wordt eventjes warm en dan is het gedaan. En inderdaad, als ik mijn hand op een vijftigtal cm van de hete  luchtstroom hield, was die lucht al een pak afgekoeld.

De verwarming in een auto werkt trouwens op dezelfde manier, maar omdat de ruimte in een auto veel kleiner is, werkt het wél! Ook al omdat alle massa (zetels, carrosserie, mensen...) de warmte van de lucht opneemt en blijft uitstralen.

Later vond ik toch oplossingen om het maximaal rendement uit mijn houtblokken te halen, maar dat is weer een ander verhaal!

Dus mensen, laat het niet aan het hart komen. Gooi open die ramen en laat de frisse lucht maar eventjes binnen. Al was het maar vijf minuten. De energierekening zal er niet door verhogen. Je gezondheid wél!

Willy.

03-11-2012 om 09:15 geschreven door Willy

Rijk worden is een hele kunst!
Rijk zijn dan weer een grote gunst.
Rijk blijven kan geen enkele kluns!

Maar echte rijkdom zit niet in een kluis!
Die hoort alleen maar in je hartje thuis.

Waarmee ik maar zeggen wil: ik ben niet jaloers op rijk geboren mensen. Want ze staan voor grote uitdagingen als ze het familiefortuin minstens willen op peil houden, laat staan verhogen! Je hebt er dan ook veel meer aan om geboren te worden met een zekere intelligentie die je zelf naar eigen goeddunken verder kunt cultiveren, dan met een hoop geld dat je niet kunt beheren!

En helaas is dit laatste nogal dikwijls het geval! Rijkeluiszoontjes werden in veel gevallen van jongsaf in de watten gelegd met als gevolg dat ze het nergens brachten! Nooit uitdagingen moesten aangaan. Nooit enige verantwoordelijkheidszin konden ontwikkelen. En dan komen de ouders te overlijden en de rest laat zich gemakkelijk raden!

Zo was het tot in de jaren zestig. Daarna ging, in België althans, de levensstandaard verhogen en werden ook gewone kinderen uit gewone gezinnen oververwend. Tenminste... in gezinnen die niet intelligent genoeg waren om op lange termijn te denken! Ouders die, ook al uit gemakzucht, de kinderen alles gaven wat hun hartje maar lustte. Zo ben je er (tijdelijk) van af! Die generatie is nu opgegroeid... met alle gevolgen vandien.

De rijken daarentegen hadden ondertussen wel al hun lesje geleerd en van verwennerij van de kinderen is in die categorie steeds minder sprake! Dié ouders hebben de gevolgen van verwennerij al een generatie vroeger ingezien. De verwennerij is naar lagere categorieën verschoven en dat laat zich duidelijk merken in het straatbeeld!

Dat laat zich ook zien in de Wetstraat: daar zitten de superverwenden die van de ouders maar één enkele les meekregen: een cursus 'ellebogenwerk'. Een cursus die je duidelijk vertelt hoe je het zonder werken en zonder veel te kunnen presteren heel ver kunt schoppen.

Politici! Ach ja... diegenen die alleen maar de ambitie hebben het op gemeentelijk vlak waar te maken zijn nog de slechtsten niet en menen nog min of meer wat ze zeggen. Vandaar dat ik in principe weinig belang hecht aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ze doen maar hoor! En meestal doen ze het ook nog niet zo heel erg slecht. Daarvoor verdienen ze te weinig! Daarvoor zijn hun ellebogen nog nét iets te kort.

Slecht wordt het pas als ze hogere ambities (en inkomsten) gaan koesteren en op de top gaan mikken. Want in die top geraken alleen maar de complete onkundigen en blaaskaken! Voor die top is maar één criterium belangrijk: charme! En helaas werkt dit criterium uitstekend bij de kiezers!

Gemeenteraadsverkiezingen zijn dus in zekere zin relatief onbelangrijk... ware het niet dat ze een maatstaf kunnen vormen voor wat er bij de volgende parlementsverkiezingen zal gebeuren! Want er is veel kans dat wat de door propaganda verdwaasde kiezer doet in het stemhokje voor de gemeenteraad, ook zal gebeuren bij de parlementsverkiezingen! En dan pas begint de narigheid!

Daarom ook maak ik me helemaal geen illusies over de volgende parlementsverkiezingen: het zal gewoon een afspiegeling zijn van de gemeenteverkiezingen! Tenzij de charmeurs het spel zó stom spelen dat zelfs het naïeve kiezerskorps er niet langer inloopt! Maar ook dat zal wel ijdele hoop zijn.

Willy.

01-11-2012 om 09:09 geschreven door Willy