Hello evrybody,
Het is ook voor mij paasverlof.
Veel heeft dat niet te betekenen, ware het niet dat mijne kleine snotter een paar dagen op verlof komt bij zijne papa.
Zoals zovelen is ook hij een bron van inspiratie.
Daarom is het misschien ook wel eens tijd om diene snotter een plaats te geven in mijn verhaaltjes.
We waren juist thuis gekomen van een wandeling, en terwijl ik mij aan de kook zette, ging mijne kleine snotter onder den douche.
In de week zie ik hem bijna nooit, en dan doet ne mens altijd iets speciaals als hij zo eens voor een paar dagen komt hé.
Ik was achter scampi's geweest, en achter roze zalm.
Ik had ne lamsbout gekocht en een varkenshaasje.
Ik was achter opgevulde pepers geweest en een kalfsgebraad.
Ja, kwestie van hem een beetje keus te laten hé.
-Timmeke!
-Ja pa.
-Wat wilt ge eten jongen, ge moogt kiezen wat ge het liefste eet.
-Mmmmmmm euh....awel maak eens ne spaghetti pa.
-Euh.....ne spaghetti?
-Ja, dat is toch niet zo moeilijk om maken hé?
-Euh....nee nee..
Potverdekke dat was nu het enigste dat ik niet in huis had.
Terwijl hij zijne douche nam, spoede ik mij achter die lange harde Italiaanse stokskes, gehakt en tomaten.
Toen ik weer thuis was hoorde ik boven mijne kleine snotter zingen onder de warme waterstraal.
Ik begon aan mijne kook, hoewel ik dit gerecht nu niet echt koken noem.
Ja, ne kom water opzetten en daar die slierten ingieten was nu wel het eenvoudigste dat in mijne kookboek stond.
Van de saus maakte ik dan maar iets speciaal met kruiden.
"Une sauce façon du chef de Deftinge"
Ondertussen hoorde ik boven nog het water lopen maar het gezang was gestopt.
-Timmeke, staat ge nog onder den douche?
-Nee pa.
-Draai dan de kraan eens toe en droog u goed af hé.
-Da gaat nu niet pa.
-Hoe da gaat nu niet, ge zijt 13j ge kunt u toch alleen afdrogen?
-Ja ja pa, maar ik vlieg hier rond!
-Hahahahahaa ha dat is een goei, allé haast u met rondvliegen en droog u dan maar af.
-Jamaar pa, ik vlieg echt rond hé!!
Als die klein gasten zo blijven aandringen dan is ne mens best van eens te gaan kijken hé.
Ik trek daar boven die badkamer deur open, en ik zie hem daar niet meer onder de douche staan!
-Awel, waar hebt ge u nu weer weggestoken, droog u eerst ne keer af voor ge u wegsteekt hé.
-Ik hang hier boven uwe kop pa.
Ik kijk daar naar boven...............bwoehaaaaaaaa.
Amai azo verschieten!!
Diene kleine hangt daar toch wel boven mijne kop zekers.
Ja, soms heeft hij zoveel fantasie als ik, en onder de douche was hij met al zijn fantasie toch wel in een zeepbel gekropen zekerst!!
-Allé manneke wat hangt gij daar te doen.
-Awel ik ben in zo een zeepbel gekropen en ge moet ne keer zien hoe plezant dat da is.
-Jamaar hela.....hola.....zie dat ge daar niet tegen die lamp vliegt, of tegen dienen hoek van de deur of ge zult hier rap met uw klikken en uw klakken beneden liggen!
-Allé pa, speel ne keer mee en kruip ook in zo'n zeepbel.
-Maar manneke dat is nimeer van mijnen ouderdom.
-Maar allé pa ge zijt toch maar zo oud als ge u voelt.
-Allé 't is goed, maar daarna komt ge eten hé.
Ik daar onder dienen douche gekropen en zo een fles dreft over mijne kop gegoten en beginnen blazen en geeuwen dat ik daar ook in een zeepbel zat.
Hoe meer lucht ik blaasde, hoe meer ik van de grond ging.
Na enige tijd hingen we daar naast elkaar te vliegen.
-Plezant hé pa!
-Ja,dat is nog ne keer iets anders dan altijd met ons voeten op de grond te blijven hé.
We vlogen de badkamer uit, en vlogen den trap af.
We vlogen door de veranda, en vlogen door de deur tot boven de vijver waar de vissen ons lagen aan te gapen.
De wind zette zich onder de zeepbellen en we namen hoogte.
We vlogen boven het huis en boven de weide.
De koeien stonden ons aan te gapen alsof er nen trein door de lucht vloog.
En de vogels vielen achterover uit hunne nest.
-Kijk Timmeke, daar beneden lopen ons kiekens.
-Ja pa, en kijk daar is het kerkhof waar Rogéke ligt.
We waren zodanig aan het genieten van onze vlucht, dat we de tijd uit het oog verloren waren.
Op onze terugvlucht kwamen we daar nog ne reiger tegen die van het verschieten zich verslikt had in ne vis.
Boven het huis lieten we zachtjes de lucht ontsnappen uit de zeepbellen zodat we een zachte landing maakten tussen de kiekens die van het verschieten ei zo na ne misval hadden.
Terug binnen kropen de slierten van de spaghetti al uit de kom, en was het tijd om ons af te drogen en aan tafel te zetten.
We zaten nog lang na te praten over ons avontuur, en dat het toch niet elke dag is dat ge in een zeepbel rondvliegt hé.
Maar het is dan ook niet elke dag dat mijne kleine snotter op bezoek lomt hé.
Groetjes chauffeurke
|
