|
Hello evrybody,
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag moest ik voor het werk naar Gent, en moest daar een uurtje wachten.
Ik had dan maar besloten om eens de winkels te doen.
De winkelvitrines straalden feest en kerstsfeer naar buiten.
De koude was zo vergeten!
Met mijn handen in mijn zakken, schuimde ik vitrine na vitrine af.
En af en toe zag ik een kerstboom staan in het stadsbeeld.
Zelfs onder de kerstbomen in de straten lagen er pakjes.
Ik moest onmiddellijk denken aan mijnen boom thuis, waar geen pakje te bespeuren viel.
Ik had er wel bollen en lichtjes in hangen, maar voor wie zou ik nu een kerstgeschenk moeten kopen??
Vroeger kocht ik iets voor mijn moeke, maar nu ze er niet meer is zou het pakje ongeopend blijven liggen.
Voor mijne pa kocht ik vroeger een hemd en ne plastron (das), maar nu hij mijn hemden en kleren aantrekt tijdens het jaar is dat ook niet meer nodig.
En toch is ne kerstboom zonder pakske niet echt ne kerstboom hé.
Ik zou er paar nep pakskes kunnen onderleggen, maar wat is ne mens met ne schone ingepakte Kassei, of met een lege doos.
Ik zat zo bij mijn eigen te denken, dat ik er misschien maar een pakske voor mij moest onderleggen.
Terwijl ik vitrine na vitrine op zoek was naar iets wat ik niet echt zocht, stond ik plots voor de moeilijke keuze van het geschikte geschenk te vinden.
Ik wist niet wat kopen, want ik had niets in gedachten.
Als een ander mij vroeger de vraag stelde chauffeurke wat wilt ge als geschenk?.
Dan kwam dat zo raar over!
Ze wisten het ook niet, en ik moest dan zeggen wat ik wou terwijl het een verrassing moest zijn.
Ik was me nu bezig met dezelfde vraag te stellen, en dit terwijl ik niet echt iets nodig had.
Ik begon me in feite de vraag te stellen waarom er daar nu een geschenk onder dienen boom moest liggen.
Ik had alles, en alles wat er bijkomt, is om de kast te vullen of om de plaats in te nemen van een eerder gekregen of gekocht ding die ik dan weer ergens anders moest deponeren.
Hoe meer ik naar de mensen keek in de straat, hoe meer ik ze zag met pakjes sleuren.
Soms met ganse zakken .Het ging bijna op ne verhuis lijken.
Ja, ik was hier in feite den enige die met zijn handen in zijn lege zakken rondliep.
Ik besloot dan maar zoals iedereen te doen, en mij zelf een geschenk cadeau doen.
Awel, da was nog ni zo simpel zenne!!
Buiten wat ik al vijf keren dubbel had, waren er dan ook nog dingen die ik niet graag zagJ))
Het liefst heb ik nog iets decoratief of functioneel, maar ook daar moet ge kunnen in kiezen hé.
Ik was in gedachten al gans mijn kot afgelopen, en was bij de kleerkast terechtgekomen.
Mits ik elke dag in een kostuumeke moet rondlopen, moet ik ook elke dag een hemd en ne plastron aan hebben.
Ja, ge kunt moeilijk die heren vervoeren in uw onderlijveke héJ))
Als ge zo alle weken van het jaar met een verfrommeld hemd moet achter uw stuur kruipen, dan moogt ge toch al ne keer van kleur veranderen hé.
Allee, ik wist nu wat ik voor mezelf wou kopen, maar het moest een verrassing blijvenJ)).
Ja, hoe moet ge dat nu doen??
Geschenken kopen voor uw eigen, terwijl ge ni moogt weten wat er in dat pak zit.
Ik was daar de C&A binnen gestapt, en naar de herenafdeling gestapt.
Ik kwam tot de vaststelling dat het al heel lang geleden was dat ik nog in ne klerenwinkel was binnen gestapt.
Ik liep daar tussen de kousen en de handschoenen.
Van de broeken naar de vesten.
En de pull-overss lagen er op zijn winters bij.
De onderlijveks lagen er witter dan wit, en de onderbroeken nog onbevlekt.
En toen stond ik daar plots tussen de rekken van hemden en dassen.
Ik keek naar wat ik schoon vond, en af en toe nam ik een hemd uit het rek om er een das bij te laten passen.
Maar de tijd begon te dringen, en ik moest terug naar het werk.
Ik stond daar nu met één hemd en één das.
Ik had nu mijn kerstgeschenk, maar het was allang geen verrassing meer.
Ja, daar vond ik nu ook niets aan!
Ik besloot dan maar om er een paar te kopen.
Ik ben er buiten gestapt met vijf hemden en evenveel dassen.
De winkeljuffrouw vroeg nog of het voor een geschenk was en of ze moesten ingepakt worden.
-Ja madam, en liefst allemaal apart a.u.b
Ik ben er buiten gestapt met twee grote zakken.
Nu ga ik mijn geschenken onder den boom leggen, en met kerstmis kies ik er mij ééntje uit.
Het zal dan de verrassing zijn welk kleur er zal uit het pakje komen.
De andere vier leg ik dan weg voor andere feestdagen.
Want ik kan ook voor nieuwjaar, Pasen en mijne verjaardag een pak onder den boom leggen.
Het probleem is dat ik dan mijne kerstboom moet laten staan tot in april.
Ja, als ge iets koopt als kerstgeschenk hoort er telkens dienen boom bij hé.
In feite is het zo moeilijk omdat alles bij elkaar moet passen.
Een kerstgeschenk onder de kerstboom.
Het Paasgeschenk onder de klok.
Het verjaardags cadeau onder uwe kalender.
Maar wat ik nu zo erg vind, is dat we ons telkens een reden moeten vinden om een geschenk te geven.
Tijdens het jaar lopen we ons bijna voorbij, en plots is er dan die verplichte geschenkendag.
Misschien lijkt het me raar, omdat we thuis nooit verjaardagen gevierd hebben.
Awel ik ga mij daar nu ne keer een reden van maken zie.
Ik ga die feestdagen gebruiken om mijn kleren te kopen.
Dus hoe meer feestdagen mijnen baas gaat uitvinden, hoe beter gekleed ik zal door het leven gaanJ)))
Nu moet ik nog just weten of carnaval een feestperiode is, want daar kunt ge nu toch niet naartoe in een gewoon hemd hé!
Nee nee, daar moet ge een speciaal kostuumeke voor hebben om die periode door te maken hé.
Dus komt het in feite weer op hetzelfde neer!!!
Men past zich aan de feestdagen aan!
Ppfffffffffffffff tis toch ni gemakkelijk zenne!
Ik zal tevreden zijn dat de feestdagen achter de rug zijn, zodat ik geen keuzes meer moet maken, en terug in mijn dagelijkse vel kan kruipenJ)))
En zeggen dat ik nog altijd niet weet wat ik met kerst ga etenJ)))
Wordt het nu kalkoen of foi gras.
Oesters of kreeft.
Escargots of scampis.
Of mag ik gewoon mezelf zijn.
Want als ik gewoon mezelf mag zijn, dan kruip ik gewoon in mijn pen om te schrijven wat ik graag zou doen of zijn.
Groetjes chauffeurke
|
