Hello evrybody,
Ik heb vroeger gerookt gelijk nen turk. Maar toen het Vlaams blok beginnen opkomen is ben ik er mee gestopt. (doordenkertje).
Als jonge gast kon ik in school als 14 jarige toch niet onderdoen hé. Ik zag mijn kameraden regelmatig zo een wit stokske in hunne mond steken, en er dan zitten aan trekken tot er rook uit hunne neus kwam. Amai da vond ik ferm! Mijn ouders hadden een winkel en het zou niet moeilijk zijn voor mij om zo een pak met geperste rookwolken te verzilveren. Ik dus met mijn sigaretten s morgens den trein op om naar school te vertrekken. Eindelijk kon ik ook mijn wetten stellen, want nu hoorde ik bij de volwassenen. Ik moest al zeggen tegen mijne maat dat we niet meer bij die sukkelaars gingen zitten, maar wel in het rokerscompartiment. De naam alleen klonk al schoon. Ik dan maar mijn pakske open gefrutseld, en zo een stokske tussen de lippen gestoken. Ik voelde mij direct 20j ouder! Ja, nu kon ik mijn sigaret in de asbak leggen naast die andere volwassenen. Het voelde trots aan zo met een pakske Gauloise filter in uwe bovenzak te lopen. Ge moest zien dat uw maten het pakske konden zien zodat ze wisten dat ik ook bij de echte hoorde. En tezelvertijd het niet teveel tonen dat de meester er niet op uitkwam, want dienen nam de sigaretten af om ze zelf te roken de gierigaard! Een paar jaar later, had ik met één pakske niet genoeg. Twee pakskes per dag vlogen er door. Ik begon mij de vraag te stellen of er nu een categorie supervolwassenen bestond? Bij mijn ouders in de winkel verkochten ze ook vleeswaren, en ik had al gemerkt dat mijn lijf de zelfde reuk begon te krijgen dan die gerookte hesp die boven den toog hing. Hoewel dat die hesp beter rook dan mijn vingers. Maar da zal met die kruiden geweest zijn zekerst. Maar ik begon ook te ondervinden, dat de mensen mij scheef bekeken telkens ik een sigaret opstak. En zelfs de pa van mijn toekomstig lief had al twee keren gezegd dat zijn Nicolleke met gene roker moest naar huis komen of dat er wat zou zwaaien. Bij den aankoop van mijne eerste auto ging het ook van kwaad naar erger. Ik stak de ene sigaret na de andere op. Eén hand op het stuur, de arm door het raam (behalve bij regen) en in de andere hand mijn sigaret. Als mijn raam niet open stond, dan zag ik na 34km gene steek meer. Als de politie mij deed stoppen hadden ze een kwartier nodig om mijn papieren te krijgen tot de rook was opgetrokken. Er kwam zoveel rook door mijn vensters als door het echappement. Toen ik in de competitiesport ben gestapt, vlogen niet alleen de zweetdruppels in het rond, maar ook stukken van mijn uitgehoeste longen. En 't is daar dat ik van de één op de andere dag ben gestopt met roken. Ik heb daarna nog een paar keer een sigaarke opgestoken bij één of andere drink, maar ik moet zeggen dat ik er mij zeker niet beter bij voelde. Maar de vraag blijft nog steeds, waarom ben ik daar mee begonnen? Waarom steekt een mens dat in zijne mond? Waarom is de sigaret een toegelaten drug geworden? Waarom is het toegelaten ons eigen leven te verpesten? Waarom, waarom, waarom, waarom, waarom? Ne mens stelt er hem zoveel vragen over dat hij er op den duur een sigaret zou van opsteken! Groetjes chauffeurke
|