Hello evrybody,

Eergisteren was ik bezig een nieuw kiekekot te zetten, en had ik van ne vriendelijke mens uit de geburen nen haan gekregen.
Een schoon zwart kieken met rosse plekken die een stem had gelijk Pavarotti.
Hij had nog gezegd dat mijn geburen wreed content zouden zijn, want dat ze 's morgens om 4u30 hunne wekker nimeer zouden moeten zetten.
Gisteren morgend lag ik in mijn bedde vol ongeduld om wakker gekraaid te worden om wat elektriek van mijne wekker te sparen, maar dat nieuw kieken bleef precies maar slapen.
Om 4u30 niks, om 5u00 niks, om 5u30 nog geen gekoekeloerekoek.
Ondertussen was ik al opgestaan, want ik was zelf bijna overtijd.
Allé ik mij daar ne keer gewassen en gekleed om naar het werk te vertrekken, maar eerst ging ik dat mislukt waterkieken ne keer goed onder zijn hanenpoten geven.
Ik vlieg daar naar dat kiekekot al roepen en al tieren dat hij niet moest denken van hier op zijn luie stokken te komen zitten.
En dat hij mijne maïs en mijn oud brood niet moest komen opeten als hij zijnen bek niet opentrok.
Maar in dat kiekekot stonden mijn zes kiekens stillekes naast elkaar.
Genen haan te zien!!
Ik daar ne keer zitten roepen gelijk de duivenmelkers van kom kom kom zenne.
Maar er kwam just niks.
Den dag ervoor was hij ook al ne keer over den draad gevlogen, en we hadden zijn vleugels al zo kort moeten afknippen dat er bijna niks meer aan te eten viel.
Hij was toch wel weer uitgebroken zekerst!
Maar ik zag in de verte verste niks dat op mijnen haan leek.
Ikke dus maar ne keer den toer gedaan van het huis om te zien of hij niet van de eerste lentezon aan het genieten was aan mijne vijver, maar daar lag hij ook niet.
Plots kom ik aan het kot van mijnen hond, en den diene zit daar met zijne kop naar beneden.
Ineens zie ik daar in zijn kot een hoopje pluimen liggen!
Miljaaaaaaaaar!!!!!!!!!!
't is toch zekerst geen waar????
Bij nader onderzoek bleek het wel waar te zijn.
Den haan was waarschijnlijk in het kot van de hond gevlogen, en dienen jachthond zal gedacht hebben dat de jacht weer open was.
Mijn eerste vrouw had mij dat vroeger ook ne keer gezegd.
Ze zei " ik zie u zo graag dat ik u zou kunnen opeten"!
Awel ik peis dat het hier ook liefde op het eerste gezicht was!
Dienen hond had dienen haan toch wel opgeten zekerst.
Ik daar direkt diene hond onder zijn poten gegeven hé.

-Awel Seiko! Wat is dat hier allemaal?
-Waf kotkoekeloerewoef.
-Euh.....jamaar mij ni voor de zot houden hé van 's morgens vroeg.
Ge weet toch wel dat ge dat niet moogt doen hé!!
-Woef kokerikoooooooooooowaf.

Miljaar, nog just de pluimen schoten over.
Het is hier direct gedaan met kraaien en mij wakker te maken!
Ik zit hier nu potverdekke met zes weduwen van kiekens en nen hond die kraait ppfffffffffffffffffff.
Ja, ten huize chauffeurke moet ge al een olifantenvel hebben om sjance te hebben zenne!!!!.
Allé, ik ga mij nu haasten om rap achter het ontbijt voor een delegatie te rijden, en ik hoop u één van dezer dagen het verslag te kunnen brengen van mijn Vietnameeskes.
Want dat is ook niet allemaal geel wat de klok slaat hoor.

Groetjes chauffeurke