Hello evrybody,
Op nen dag liep ik in het park te genieten van de prachtige bloemperken. En terwijl ik de wandelpaden op en af liep, zat ik te denken aan alle personen die mij dierbaar waren. Bij de madeliefjes dacht ik aan die eerste liefde waar ik mee in de weide had gelegen! Bij de tulpen dacht ik aan die Nederlandse waar ik hand in hand mee schaatste! Bij de sneeuwklokjes dacht ik aan die blonde juf waar ik mee op wintersport was vertrokken! Bij de witte rozen dacht ik aan mijn eerste vrouw die zo maagdelijk was! Bij de pisbloemen dacht ik aan die gierige tante van mij! Bij de lelies dacht ik aan die Japanse waar ik chinees mee was gaan eten! Bij de anjers dacht ik aan anja! Bij de zonnebloemen dacht ik aan die Française met de eeuwige glimlach! Na een uurke wandelen gingen de bloemperken over in grasperken. En na nog een half uurtje stappen zag ik in de verte terug wat bloemen staan. Toen ik bij het volgende bloemperk stond, zag ik niets dan chrysanten! Bij die chrysanten dacht ik aan mijn moeder, omdat ze er niet meer is, en dat ze de enige was die mij ooit echt lief heeft gehad. De wind speelde tussen met de bloemen, zoals zij vroeger met mij op haar schoot speelde. De dauw droop zoals een traan van haar bladeren, zoals ook zij traande telkens er mij iets overkwam. De wortels van de chrysanten zaten stevig in de grond, zodat ze niet als snijbloemen konden worden gebruikt! De andere bloemen werden als boeket gesneden om iemand in de bloemetjes te zetten, maar het waren toch die chrysanten die mij heel dicht bij mijn moeder brachten. Gewoon omdat ik weet dat zelfs al kan ik ze niet meer in de bloemetjes zetten, we nog heel hard aan elkaar denken. Ma, ik kan je niet meer in de bloemetjes zetten! Maar ik dank je voor alles wat je voor ons deed. Groetjes chauffeurke
|