Hello evrybody,

Toen ik als jonge gast in het Brusselse woonde, moest ik met de tram naar mijn werk.
Het was een drukke plaats waar we woonden, en het verkeer stond er niet stil.
De trams en wagens kruisten elkaar aan een hels ritme.
Maar dat had toch veel voordelen zenne!
Tegen zes uur 's morgens werd ik gewekt door de bel van den tram, en vijf minuten later door het geroep en getier van den eerste omvergereden fietser van den dag.
Toen alle twee mijn ogen open waren, kon ik naar beneden gaan waar mijn ma mijn boterhammen al had gesmeerd.
Elke dag het zelfde ritueel!
Mijn ma keek voor haar enige zoon op geen sneetje hesp of kaas, en steeds lag er zoveel tussen mijn brood, dat mijn brooddoos voor den helft bleef open staan.
Ja, het was gelijk iemand die op reis ging en zijn valies niet toe kreeg.
Na mijn haar nog eens te hebben gekamd en mijn kostuum nog eens in de plooi te hebben gelegd, kon ik met mijn brooddoos in mijn plastieken kabaske op den tram gaan staan wachten.
Zoals elke dag stond er weer meer volk te wachten, dan dat er op dienen tram op kon.
PPfffffffffffff dat al die mensen op het zelfde uur moeten beginnen!
Ik moest mij daar dan tussen dienen hoop volkscultuur wringen, waar ik dan de mengeling van deodorants en parfums kon opsnuiven.
Jawadde,'t was niet den eerste keer dat ik 's middags mijn boterhammen zat te eten met ne smaak van Channel of Musk tussen mijn tanden.
Toen den tram in zicht kwam, kon de sport beginnen.
Het was worstelen en boksen om zo dicht mogelijk bij die deur te staan.
Ik moet zeggen dat ik daar wreed goed in was: Ik had mij zodanig kunnen wringen dat ik met mijnen neus tegen den decortje van een schone madam stond, terwijl mijnen arm waar mijn boterhammen aanhingen ergens anders in den tram geplet zat.
Ja, ik moet zeggen dat dat zeer praktisch was, terwijl mijne neus in de fantasie van mijn dromen zat, was met al dat geduw mijn brooddoos dicht geraakt.
Na een halte of 10 was het aan mij om af te stappen, en da was weer geen lachen als ge daar in het midden van den tram staat, en ge moet er van voor of vanachter uit.
Terwijl ik mijn neusgat van over da knopke van haren décolte trok, moest ik al op den teen van dienen naast mij stampen om hem te tonen dat ik langs daar weg moest.
En dan met mijn ander hand in ene haar bil knijpen om ze ook wat te doen opschuiven.
Die laatste dacht dan direct dat da dienen mens was die zo schoon tegen haar stond te lachen, en gaf hem daar direct ne lap op zijn oor, dat ik direct al twee plaatsen kon opschuiven.
Allé tegen dat ik van dienen tram was, stond ik al twee haltes te ver, en moest ik op nen andere wachten in de ander richting.
Mijn brooddoos was ondertussen een prototype van tupperwaire geworden, en mijne kaas hing tussen de deur van den tram die ik in de verte zag rijden.
Tegen dat ik op het werk was, had mijn haar ook al nen andere vorm gekregen, en mijn kostuum leek op een heel speciale manier gestreken.
Maar ik heb door de jaren leren omgaan met al die drukte, maar weet dat het een heel organisatie is.
Groetjes chauffeurke