’t Is zo met de nieuwjaarsdagen, dat ze op tv vaak één of andere avonturenfilm spelen hé.

Onlangs ging het nog over een schatkaart.

In feite kijkt ne mens naar de film, zonder er echt bij stil te staan, of het nu fictie is of realiteit.

Een mens leeft hem zodanig in, dat men zich binnen de kortste keren laat meeslepen.

Ja, na enige tijd zou je zelfs denken dat je zelf de schatkaart in handen hebt.

Maar bon, nu we het toch over kaarten hebben, ik was gisteren bezig mijn kerst en nieuwjaarskaarten te lezen.

Beste wensen van hier, en gelukkig nieuwjaar vandaar.

Een jaar vol dit en een jaar vol van dat.

Ik moet zeggen, dat het telkens zeer kleurrijke en mooie kaarten zijn.

Af en toe zit er zelfs ééntje tussen dat getypt is, want de meeste zijn nog steeds met de hand geschreven.

Nu wil dat toch wel lukken zekerst, dat er daar gisteren een kaart tussen zat, waar gewoon een paar vlekken op te zien waren, en een kruisje.

Ja, ik kon zelfs niet zien wie ze verstuurd had.

Een kartonnen kaart in twee delen, waar je bij het openslaan direct de vlekken zag staan, en daaronder gewoon een kruisje.

Waren het nu de vlekken van vuile vingers, of zou de vlek de afbeelding van één of ander eiland kunnen zijn.

En wat wou het kruisje dan wel zeggen?

Was het een kruisje, zoals ze op een kaart een zoen of een kus afbeelden, of was het de aanduiding waar één of andere schat lag?

Hoewel er in feite niets opstond, draaide en keerde ik ze langs alle kanten.

Ik was in feite al op zoek naar….

Mijn nieuwsgierigheid liet de andere kaarten staan, en mijn volle aandacht ging naar die kartonnen kaart.

Eigenaardig, was ze was zelfs niet verstuurd in een omslag, en dus kon ik ook de afzender niet lezen, of de plaats waar ze gepost was.

Och…ik zou het misschien ooit wel te weten komen, en stak de kaart in mijn zak.

Toen ik deze morgen de postbode zag komen, haastte ik mij naar buiten met de vraag of hij soms wist van waar de kaart kwam.

-Nee chauffeurke, ik heb er geen gedacht van man.

-Jamaar facteur, ’t is toch raar dat het zo een kaart is met vlekken en een kruisje op.

-Ja, dat zal waarschijnlijk geschreven zijn door ene die niet kon schrijven met vuile vingers, en die getekend heeft met een kruisje hé.

Ja, dat had het ook kunnen zijn.

Terug binnen, gaf ik de kaart een aparte plaats waar ze zeker in het oog bleef.

Eigenaardig, hoe zo een onnozele kaart zonder iets op met een doodgewoon kruisje, meer aandacht trekt dan de anderen.

Telkens ik naast de kast liep, gingen mijn blikken even naar de kaart.

Ze deed in feite mijn fantasie op hol slaan, en ik aanzag ze al vlug als een echte schatkaart.

Ik sloot even de ogen, en de kaart deed me nadenken.

Ze deed mij denken aan de mensen die ik verloren ben, zoals mijn moeder en rogéke, Fido en alle anderen die geen kaart meer zouden sturen.

Eigenaardig hoe de kaart mij deed reizen naar de personen die zo ver van mij vertoeven.

Ze bracht mij plots bij mensen die verhuisd waren en die ik in geen jaren meer gezien had.

Ze deed mij denken aan mijn oudste zoon, die waarschijnlijk nog niet weet dat we 2007 zijn.

Ze bracht mij bij mensen die in volle eenzaamheid als op een eiland verbleven en waar alle contact mee was verbroken.

Ik kon door de vlekken op de kaart mijn eigen bestemming kiezen, want elke vlek had een andere vorm, en kon een ander eiland uitbeelden.

En het kruisje kon betekenen dat het daar was waar ik de personen in mijn fantasie kon vinden, of gewoon dat ze mij een tedere zoen stuurden uit hun verre bestemming.

Plots voelde de kaart warm aan, toen ik aan mijn moeder en alle andere afgestorvenen dacht.

Plots bracht de kaart mij zoveel herinneringen.

De kaart was veel meer geworden dan een gewone kaart.

Ja potverdekke, ’t was een echte schatkaart geworden.

Straks berg ik de andere kaarten op in één of andere schuif, maar deze schatkaart bewaar ik onder mijn kussen ’s nachts.

Ik zal ze bij mij hebben, want ik zou niet graag hebben dat mijn schatkaart gestolen wordt.

Beste mensen, als ge ooit een onleesbare kaart, of één met vlekken en een kruisje in de bus krijgt, gooi ze dan niet weg.

Maar ga even op reis in je fantasie, en je zal zien dat de schatkaart een schat aan herinneringen brengt.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Groetjes chauffeurke