Hello evrybody

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

1962

Chauffeurke was tussen 1961 en 1962 weer wreed gegroeid.

Met behulp van en paar schuppen onder mijn gat van mijne pa schoot ik de lucht in.

Ik kon naar schijnt al wreed goe klappen (praten) voor mijnen ouderdom, en dus ook heel wat afzagen

Ik was ter wereld gekomen in een periode waar niks voor niks was

Voor alles wat ik vroeg moest ik een tegenprestatie doen

Als ik ne trommel wou, moest ik proper eten

Als ik nen trompet wou, moest ik stil zijn aan tafel

Als ik ne velo wou, moest ik braaf zijn!

T’schoonste van al was dat ik dat allemaal al deed!!

Ik moest dan in feite nog meer doen om minder te krijgenJ)))

Af en toe gingen we wandelen, en gingen we langs een klein gebouw waar er kleine snotters (kinderen) op ne grote koer aan het lawaai maken waren

-Kijk chauffeurke, dat is nu de kleuterschool zie!!

Maar ik keek dan meestal naar den andere kantJ)

-En binnenkort mag ons chauffeurke hier ook komen leren en spelen

-Jamaal boma ikke ni willen lelen, ikke willen thuis blijven

-Maar chauffeurke, iedereen moet naar school gaan dus gij ook hé

-Nee ikke ni willen

-

Ja in diene tijd kon ik de R nog niet goed uitspreken héJ)))

Van mijnen bompa die mocht ik alles doen, en den diene was nooit kwaad op mij

Den diene verstond mij tenminste, dat ik maar alleen al breken en deugenieterij uit te steken iet kon leren in deze wereldJ)))

1963

Ik was vier jaar geworden en ze waren het thuis wa moe geworden dat ik daar altijd in hun voeten liep.

Op nen dag kwam mijn ma en mijne pa mij vertellen dat ze groot nieuws hadden!!

Ze gingen verhuizen naar Brussel om er ne winkel open te doen, en ik mocht bij boma en bompa blijven.

Maar vermits die ook niveel tijd hadden, mocht ik tijdens den dag naar de kleuterschool gaan.

Ik ben daar beginnen bleiten dat onze salon onder water stond en beginnen flauwvallen om toch maar te doen alsof ik al voor mijnen eerste dag een ziekenbriefke moest binnen doen.

Mijne pa den diene zei dat het beter was van de korte pijn te hanteren!

Ze pakten hun valiezen en ze vertrokken naar het verre Brussel.

Verweesd bleef ik achter bij boma en bompa.

Maar met mijnen bompa kon ik klappen!!

-Chauffeurke, volgende week gaat ge naar de grote kleuterschool gaan!

-Nee ikke ni willen gaan.

-Waarom wilt ge niet gaan chauffeurke??

-Ikke al alles weten en ikke vinden school ambetant zijn.

-Chauffeurke, in school gaan ze u leren rekenen en schrijven.

-Ikke nu ook al met fouten kunnen schlijven, en ikke niet moeten lekenen want ikke alles aan u vlagen.

-Chauffeurke, er zal nen dag zijn dat wij er niet meer zijn, en dan zult ge wel moeten kunnen rekenen en schrijven.

-En ikke toch ni glaag gaan!!!

-Chauffeurke, als ge naar school gaat dan zal ik u ne keer iet schoon kopen waar ge al lang goesting op hebt.

-Euh…..ja bompa???

-Ja

-En wa dadde dan zijn bompa?

-Awel als ge braaf zijt en naar school gaat en goe leert dan krijgt ge ne velo van mij.

-Joepiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeee!!!!

Ja da was mijnen groten droom!!

In ons dorp woonden grote coureurs (wielrenners) en dat wou ik later ook worden.

Mijnen bompa kwam op nen dag niet alleen met ne velo toe, maar ook nog met een boekentas.

Hij had mij ne speciale velo gekocht, waar ze al een reservewiel aangezet hadden.

Ja, da was zo ééne op drie wielen.

Op nen dag was het zover, mijn boma had mij s’morgens aangekleed met mijn schoonste korte broek en mijne pull-over zonder gaten in.

Mijn benen nog ne keer gewassen en mijn haar nog ne keer gekamd.

Ze nam mijn boekentas en stak er een paar boterhammen in.

Ik keek triestig naar mijnen bompa die naast mijn veloke stond te kijken of alles goed was.

En toen ik hem aankeek trok hij een oogske naar mij.

Maar ik was zo triestig dat ik geen oogske kon weertrekken want ze zaten vol met tranen.

Mijnen bompa kwam tot bij mij en gaf mij een kruiske en wreef terug mijn haar in de war.

-Ga nu maar chauffeurke, en laat ze ne keer zien dat ge geene schrik hebt om naar school te gaan.En straks zal ik u komen halen aan de school.

-Echt waal bompa, gaat gij mij komen halen stlaks??

-Ja, chauffeurke!

Allee ikke vetrokken aan de hand van mijn boma.

Toen ik ginder aankwam stonden de moeders op de straat terwijl de kinderen achter een groot ijzeren hek verdwenen.

Ik was potverdekke beland in de gevangenis van Deftinge.

In de klas stond ne zandbak en er liep een schoon jufrouwke rond.

Allee da maakte al veel goed.

Om 10u mochten we buiten spelen en kregen we ook een fles chocomelk.

Ik mocht tekenen met krijt en plooien met papier.

Amai, t’is toch ongelooflijk wat ne mens allemaal moet leren om later chauffeur te worden héJ)))

1964

Ik had in 64 vijf kaarskes uitgeblazen.

Ik was de kleuterschool al goed gewoon geworden, en die ander snotters moesten maar plaats maken voor mij, want anders ging ik s’avonds alles tegen mijnen bompa vertellen.

Ondertussen was ik wreed aan het trainen voor de ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Ik reed met mijn veloke tussen de pataten en de prei en in de sprint bleef ik wel ne keer tussen de spruiten hangen.

Ik had een paar vriendjes die thuis mochten komen spelen en ik groeide en groeide.

Mijn ouders kwamen elke zondag naar huis, en brachten dan wat snoep mee uit de winkel die ik nog maar een paar keer gezien had in het verre Brussel.

Ik had er nen tram gezien en hoge gebouwen, en tegen mijn kameraden was ik aan het stoefen (opscheppen) dat ik ver op reis geweest was.

Als ze mij vroegen waar dan wel, dan moest ik natuurlijk iet uit mijnen duim zuigen hé, want in de kleuterschool hadden we nog geen Aardrijkskunde gehadJ))

-Awel chauffeurke waar is dadde dat gij geweest zijt???

-Euh…..awel in euh….Amerika hé.

-Hoe in Amerika???

-Ja ja, in de states naaits!!

-Zeg ge zijt ons weer wa aan het wijsmaken hé.Om in Amerika te geraken moet ge het water oversteken!!

-Euh….awel vaneigens dadde, ik steek het water over als ik daar naartoe ga hé.

Da was wel den Dender dat ik overstak en het kanaal Brussel- Charleroi, maar die dommerikken wisten da toch ni liggen héJ)))

Tussen al mijn studie’s groeide ik op  in de pure natuur.

Den echte boerenbuiten waar vogeltjes nog floten en waar men van verre de mest op het land kon rieken.

Boer en paard liepen samen op het veld en het goudgele koren was nog zijn geld waard.

Kolen werden nog gebracht met een kar en de ijscréme kwam in de zomer met paard en karretje.
De melk kwam met een karretje getrokken door nen hond en de ganzen en barberies pikten aan mijn korte broek.

Ja, waar is den tijd naartoe hé???

Awel dat kunt ge lezen bij de volgende kalenderjarenJ)))

Groetjes chauffeurke