Hello evrybody,

De feestdagen betekenen niet veel voor mij!
Integendeel,ik probeer ze zoveel mogelijk te ontwijken.
Toen mijn moeder nog leefde,gingen we met kerst bij haar zuster,en met Nieuwjaar was het de famillie afdweilen die we nog kenden.
In de jaren 80 hadden we ooit een familiefeest,en aan de kant van mijn vader waren ze zo een 120 man sterk.
Maar we gingen maar nieuwjaar wensen bij een paar broers van hem.
Persoonlijk kende ik van die 120 man er zo'n stuk of 5:-)))))
Aan moeders kant gingen we juist bij haar zuster en mijn grootmoeder.
De rest van de familie was uit het zicht verloren,of vierden we met allerheiligen.
Ik heb nog de tijd gekend dat nieuwjaar bij een tante gevierd werd,en dat was elk jaar hetzelfde ritueel.
Tantes,nonkels,kinderen,aangetrouwden,en de grootouders die nog konden zonder krukken lopen kwamen allemaal op één adres samen.
Er werd gedronken en geten!
De mensen des huizes aan de hoofdtafel,en de anderen aan behangtafels die werden tegen elkaar geschoven met een wit papier bedekt.
De kinderen in een andere plaats aan een oude tafel,omdat er geen plaats genoeg was,en ook omdat er nogal smossers tussen zaten,en dat zou niet goed komen op diene chicke vloer van Tante Maria of Tante Esthér:-)))
Na het eten begonnen de vrouwen te vertellen,wat ze tijdens het voorbije jaar niet hadden kunnen zeggen omdat het maar just met nieuwjaar was dat ze elkaar zagen:-))
En de mannen vlogen in den drank,en begonnen te kaarten tot een gat in de nacht.

Ondertussen hadden de kinderen nog maar 16 keer onder hun voeten gekregen,omdat er toch een paar buiten geweest waren met zo'n koud weer!
Omdat ze met hun vuil schoenen weer waren binnen gestapt.
Of omdat zij ook iets te vertellen hadden,maar dan moesten de grote mensen luider klappen.
Of omdat er een paar tussen zaten van 4 of 5 jaar die niet dezelfde spellekes speelden dan die van 9 en 10 jaar.
Of omdat er daar ééne op een uur tijd,twee keer achter een groene limonade geweest was enz.......

Toen de nacht al een goed stuk gevorderd was,moest Tante Esthér haar ochtendpillekes pakken,en was het tijd om naar huis te gaan.
De kinderen die ondertussen in slaap waren gesukkeld,werden wakker gemaakt door één of ander tante met de woorden!
-Zeg manneke ligt ge thuis ook met uw schoenen tegen de zetel!!
En kuist uwe mond ne keer af,want de zever loopt op uw schoon hemd.
En zie ne keer hoe uw hemd verfrompeld is van op de vloer te slapen!!!

ppffffffffffffffffffff jawatte dat waren nog eens feestdagen zie:-))))))

In de loop der jaren minderde de familie,en ook het feestgedruis.
Tot over vier jaar ging ik nog eten bij de zuster van mijn moeder.

De laatste nieuwjaar vergeet ik nooit!

Mijn moeder zat aan tafel ,doodziek!
Ze was gekomen omdat het zo de gewoonte was.
Plots zei mijn moeke!
-"Als ik mag ga ik mij even op de zetel leggen"
-Gaat het ni Ma??
-Een beetje moe,maar t'zal wel gaan.

Mijn moeke lag op de zetel,en ik vergeet nooit dat beeld waar een vermagerd lichaam lag af te zien,terwijl wij met taart en wijn aan tafel zaten!
Toen we vertrokken,was nieuwjaar gewenst,en sprak mijn moeke.

-Da zal waarschijnlijk mijne laatste nieuwjaar geweest zijn.

We stonden daar allemaal met onze mond vol zonder iets te kunnen zeggen.
De tranen sprongen in onze ogen!

Nu al vier jaar lang,ga ik met kerst of nieuwjaar nergens heen.
De invitatie's ontwijk ik,en als er moet gewerkt worden geef ik mij op als vrijwilliger.
Als ik niet werk,gaat vroeg in de namiddag het rolluik naar beneden!
De tv gaat aan,en ik maak mij iets klaar om te eten.
'S avonds kijk ik naar 't één of 't ander programma,maar het zou ook niet de eerste keer zijn dat ik om 20u in mijn bed lig.

Als de kinderen daar zijn,probeer ik het wat te rekken.
Maar meestal verwittig ik ze op voorhand dat ik vroeg in bed zal  liggen,en dat het voor mij een dag als een ander is.
Misschien verstaan ze mij,of misschien zouden ze wel liever ergens aan een tafel zitten.
Misschien zouden ze liever bij vrienden zijn.
Misschien zou mijne oudste liever uitgaan.
Misschien zou mijne jongste snotter liever in compagnie zijn.
Misschien zouden ze graag naar het vuurwerk gaan.
Misschien........misschien..........misschien..........denken ze ook wel aan hun Oma.

Nee de feestdagen zal ik waarschijnlijk nog beschrijven met enige humor.
Maar voorgaande tekst is wat Nieuwjaar was en is voor mij!

Soms zijn de teksten iets ernstiger.
Dat ligt niet aan mijn pen, mar wel aan het gevoel waarmee het geschreven is.

Groetjes chauffeurke