Sinds 1969 was ik de groep Three Dog Night aan het volgen want hun covers waren meesterlijk! Op de verzamelelpee 'The Best Of Three Dog Night', uitgebracht door het PROBE platenlabel, stonden twaalf geweldige composities van o.a. Nilsson, Randy Newman, uit de Musical Hair, Laura Nyro, Elton John/Bernie Taupin, Andy Fraser/Paul Rodgers (Free), Tim Hardin en een cover van 'Try A Little Tenderness', bekend van Otis Redding.
Ik kocht de elpee in 1971 voor de som van 225 BEF en mijn voorkeur gaat uit naar 'Mama Told Me (Not To Come)' van Randy Newman. Dit werd het begin van een zoektocht naar platen van de grootmeester zelf en naar covers van zijn composities door anderen.
En oh ja, een "three dog night" is een Australische uitdrukking die betekent dat je de bitterkoude nachten in de outback enkel kunt overleven als je omringd bent door drie honden die je lichaam warm kunnen houden in de tent!
De volgende compilatieplaat was 'The Best Of The Guess Who'. Ik had die Canadese rockband in 1965 al enkele malen op de radio gehoord met hun versie van 'Shakin' All Over', oorspronkelijk een hit voor de Brit Johnny Kidd en door hemzelf geschreven. Beide versies kwamen toen veelvuldig voor op verzamelplaten uit de sixties. In de V.S. kreeg de groep de benaming Guess Who? Chad Allen And The Expressions.
Deze elpee bevatte geweldige nummers zoals 'These Eyes', 'Laughing', 'Undun', No Time', 'American Woman', en 'No Sugar Tonight / New Mother Nature'.
De bekendste leden van de nieuwe groep -die veelvuldig in bezetting wijzigde- waren Burton Cummings en Randy Bachman, die later ook solo of in groepen zouden doorbreken. Denk maar aan Bachman-Turner Overdrive.
Ook deze verzamelaar kocht ik in 1971 voor 225 BEF en aangezien (bijna) iedereen de hitsingle uit 1970 kent ('American Woman') ga ik nu voor de medley 'No Sugar Tonight / New Mother Nature'.
Zo verscheen er in het jaar 1970 een elpee van de Noorse progressieve rockband Titanic met als titel 'Titanic'. Als laatste nummer stond een slow van 8:15 minuten getiteld 'I See No Reason', die hevig geplugd werd door de deejays in Jeugdclub De Reinaert.
Voor de som van 150 BEF kocht ik die elpee in 1971 tweedehands van een kameraad, die eerst door mij zorgvuldig werd nagekeken en gelukkig stonden er geen krassen op het vinyl.
De Noorse muzikanten hadden de Brit Roy Robinson als frontzanger. De Franse muzikant en componist William Sheller arrangeerde violen en koperinstrumenten op deze plaat.
Chantal en ik hebben hier veel nostalgische herinneringen aan want wij dansten vaak op deze extra lange slow!
In 1971 begon ook mijn zoektocht naar elpees van de Amerikaanse formatie Booker T. & The M.G.'s want in 1970 hadden zij een geweldige langspeler afgeleverd onder de titel 'Melting Pot'.
Het huisorkest van het platenlabel STAX bestond uit volgende muzikanten: Booker T. Jones (orgel, piano); de geweldige gitarist Steve Cropper, Donald Dunn op basgitaar en drummer Al Jackson Jr. Oud-leden: Lewie Steinberg en Steve Potts.
De groep was mij in 1962 radiogewijs al opgevallen met het stomende 'Green Onions' en vanaf 1971 zouden de langspeelplaten van die Amerikaanse instrumentale groep geregeld in mijn verzameling belanden!
Aangezien de meesten onder ons het titelnummer 'Melting Pot' kennen -uitgebracht als single in 1971- kies ik nu voor 'Fuquawi'. Wat dat betekent weet ik niet, maar je kan er wel lekker op dansen!
