Op de b-kant van deze single stond 'Als de rook om je hoofd is verdwenen', een psychedelisch lied dat ik enkele weken geleden al besproken heb. Het lied werd in 1972 opnieuw uitgebracht als a-kant van 'Wie kan me nog vertellen' en had toen veel meer succes dan in 1968.
‘Waterdrager’ heeft een melodie die zich langzaam maar zeker in je hoofd nestelt. In de Angelsaksische wereld heet dat fenomeen "a haunting melody", een melodie die maar blijft rondspoken. Ik moet dan telkens denken aan 'Atlantis' van Donovan.
De single 'Prikkebeen'/'Eva' scoorde ook goed in 1968; daarna werd het redelijk stil rond de Nederlandse bard, enkele heruitgaven niet te na gesproken, om dan in 1973 in volle kracht terug te komen met een dijk van een elpee!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘This Guy’s In Love With You’ – Herb Alpert & The Tijuana Brass
Verbazing alom toen Herb Alpert zijn trouwe backing band The Tijuana Brass voor 4 minuten in de steek liet en de compositie van Burt Bacharach & Hal David naar de hoogste regionen van zowat alle hitlijsten zong. Heel eventjes is zijn trompet te horen vanaf 2:15 min.
Herb Alpert vierde op 31 maart zijn 87ste verjaardag samen met zijn tweede echtgenote, Lani Hall de vroegere leadzangeres van de groep Sérgio Mendes & Brasil '66.
De b-kant van de single is 'Quiet Tear' en daarop spelen zijn makkers van The Tijuana Brass wel mee. Herb Alpert is de enige muzikant die op nummer één heeft gestaan in de U.S. Billboard Hot 100 als vocalist (‘This Guy’s In Love With You’) èn als instrumentalist ('Rise' uit 1979).
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Do It Again’ – The Beach Boys
In 1968 deden de Amerikaanse strandjongens (of "Les garçons de la plage", zoals ze in de Franstalige wereld worden genoemd) het weer! Sinds 1962 stonden ze onafgebroken in de Amerikaanse hitlijsten.
Zodra je de intro hoort en die geweldige samenzang weet je dat dit The Beach Boys zijn. Van ‘Do It Again’ word ik meteen vrolijk! Ik kan hier onmogelijk op blijven stilzitten. Dansen is de boodschap!
De song werd geschreven door Brian Wilson en Mike Love; toen boterde het nog tussen die twee. De jaren zeventig naderden met rasse schreden en dat tijdperk zou het einde inluiden van de surfmuziek.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Sky Pilot’ – Eric Burdon & The Animals
Eric Burdon is net als ik een hevige voorvechter van de wereldvrede. 'Sky Pilot' was toen dan ook een pleidooi tegen de oorlog in Vietnam.
De song duurt meer dan 7 minuten en werd voor de single helaas in twee stukken geknipt, part one en part two. Compleet met het geluid van neerstortende vliegtuigen, bombardementen en zelfs doedelzakken in de achtergrond! Het epos was een gezamenlijk project van Burdon, Briggs, Weider, Jenkins, en McCulloch, zeg maar Eric Burdon & The Animals.
Zoals die ene soldaat ooit zei: "War is hell!" want in een oorlog zijn er geen winnaars, enkel maar verliezers!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘My Year Is A Day’ – Les Irrésistibles
Les Irrésistibles was geen Franse jongensgroep want de leden waren Amerikanen die in Frankrijk woonden. Hun vaders waren namelijk militairen die in de NAVO werkzaam waren. In hun thuisstad werden de jongens The Beloved Ones genoemd.
De line-up bestond uit zanger Jim McMains op keyboards en slaggitaar, zijn identieke tweelingbroer Steve McMains op bas, Tom Arena op leadgitaar en Andy Cornelius op drums.
De Franse klassieke componist en singer-songwriter William Sheller componeerde het lied en gitarist Tom Arena schreef de Engelse tekst. Een Franstalige versie werd door Dalida uitgebracht onder de titel 'Dans la ville endormie'. Het was de b-kant van haar single 'Pars' en Claude Lesmesle schreef de Franse tekst.
‘My Year Is A Day’ werd in de zomer van 1968 een grote hit in Frankrijk en Franstalig België. De single werd een eendagsvlieg en de groep splitte dan ook in 1971.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Little Green Apples’ / ‘The Sun Of Hickory Holler’s Tramp’ – O.C. Smith
- Het emotioneel liedje ‘Little Green Apples’ werd door vele artiesten gecoverd maar ik vind de beste versie die van O.C. Smith, een Amerikaanse r&b-, jazz- en soulzanger die werd geboren als Ocie Lee Smith. Het origineel werd geschreven door Bobby Russell. Wie goed luistert ziet in het liedje veel gelijkenissen met 'Honey', ook geschreven door Russell.
- Dallas Frazier schreef ‘The Sun Of Hickory Holler’s Tramp’, een uptempo song die ook een hit werd in de versie van O.C. Smith. Het lied vertelt het verhaal van een vrouw met 14 kinderen die door haar waardeloze en aan alcohol verslaafde echtgenoot in de steek wordt gelaten en zich verplicht ziet in de prostitutie te gaan om haar groot gezin te kunnen onderhouden. Ik weet niet of Sammy Davis Jr. het lied ooit gezongen heeft maar het zou beslist niet hebben misstaan in zijn repertoire.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘If I Only Had Time’ / ‘Hush … Not A Word To Mary’ – John Rowles
John Rowles kwam uit het verre Nieuw-Zeeland en scoorde vanuit Engeland twee wereldhits. ‘If I Only Had Time’ was een uitstekende cover van 'Je n'aurai pas le temps' van Michel Fugain uit 1967.
Met ‘Hush … Not A Word To Mary’ concurreerde hij zelfs met Engelbert Humperdinck met wie hij vaak verward werd. De song werd geschreven door het bekende duo Mitch Murray en Peter Callander.
Er werden in 1968 hoe dan ook heel veel slows gedanst op deze twee mooie singles.
In 1970 probeerde hij nogmaals te scoren met een cover van het alom bekende 'Save The Last Dance For Me'. De single flopte in de Benelux en John Rowles vertrok voorgoed naar Hawaï om er zich definitief te vestigen. Sindsdien heb ik nooit nog iets van hem vernomen.
Ik las daarnet dat hij in 2018 geridderd werd zodat hij nu als Sir John Rowles moet worden aangesproken!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Rainbow Chaser’ – Nirvana
De Britse band Nirvana scoorde in 1968 een onehitwonder met 'Rainbow Chaser'. Toen Kurt Cobain & Co in 1987 ook de naam Nirvana gebruikten werden zij voor het gerecht gedaagd. Er werd een overeenkomst afgesloten buiten de rechtbank.
Geen hit in de Benelux maar ik vond deze song vaak terug op compilaties (zowel op vinyl als op compact disc) over de jaren zestig in het algemeen en 1968 in het bijzonder.
Leuke psychedelische pop met veel phaser geluiden.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘You Ain’t Goin’ Nowhere’ – The Byrds
Bob Dylan hield zich in 1968 redelijk op de vlakte en het waren zijn geweldige composities die de hitlijsten toen bereikten gebracht door andere muzikanten. Of zijn kalmere periode iets te maken had met zijn motorongeluk in 1966 weet ik niet. Misschien maakte hij van die gelegenheid gebruik om het wat rustiger aan te doen en zich te bezinnen over de toekomst.
De song werd geschreven in Woodstock, New York in 1967 tijdens zijn periode waarin hij niet meer live voor een publiek optrad.
De eerste auteursversie verscheen in september 1971 op de verzamelplaat "Bob Dylan's Greatest Hits Vol. II". Eerdere opnames uit 1967 van Dylan en The Band waren pas te horen op het album "The Basement Tapes" (1975) en op het album "The Bootleg Series Vol. 11: The Basement Tapes Complete" (2014).
The Byrds werden opgericht in 1964 als tegenhangers van de Britse Invasie, geleid door The Beatles en The Rolling Stones en later gevolgd door The Animals en de Dave Clark Five. The Byrds zijn in feite de grondleggers van de countryrock.
Roger McGuinn is hier te horen als leadzanger en Lloyd Green bespeelt de pedal steel gitaar. De song verscheen op hun zesde elpee, "Sweetheart of the Rodeo". Het album was geen commercieel succes maar plaveide wel de weg voor Gram Parsons en Chris Hillman om The Flying Burrito Brothers op te richten waardoor de countryrock sound nog bekender werd.
McGuinn had midden 1967 zijn voornaam Jim gewijzigd in Roger.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Nobody But Me’ – The Human Beinz
Van countryrock naar garagerock is maar een kleine stap want in 1968 waren zowat alle genres te horen in de diverse hitlijsten.
Platenmaatschappij Capitol Records spelde de naam van de groep verkeerd op hun contract. De "g" werd uit "Beingz" per ongeluk weggelaten. "Human beings" betekent letterlijk "menselijke wezens".
'Nobody But Me' is oorspronkelijk van The Isley Brothers uit 1963. The Human Beinz vervingen de dansstijlen "The Jerk" en "The Twist" door "The Boogaloo" en "The Shingaling".
De single is meteen herkenbaar door de "fuzzy tone" van de gitaar bij de intro.
De Amerikaanse groep bestond uit: John "Dick" Belley – vocals, leadgitaar; Joe "Ting" Markulin – gitaar, vocals; Mel Pachuta – bas, vocals; Mike Tatman – drums. Alexis de Azevedo was hun producer/songwriter.
Sinds 1 juli 2021 is er een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn te beluisteren. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, bergen, heuvels, en zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Samengevat: 'Geografische Muziek'. Vandaag nog 5 liedjes gevonden: nr. 1026 t.e.m. 1030. Veel luisterplezier!
‘Theme From Elvira Madigan’ – James Last & His Orchestra
De Zweedse film 'Elvira Madigan' heb ik pas later gezien en die heeft een diepe indruk op mij nagelaten. Net als de muziek trouwens want die is gebaseerd op het tweede deel (andante) van het piano concerto nr. 21 van Wolfgang Amadeus Mozart, een van mijn favoriete klassieke componisten.
'Elvira Madigan' is een Zweedse dramafilm uit 1967 onder regie van Bo Widerberg. De film is gebaseerd op het leven van de Deense koorddanseres Hedvig Jensen.
Het prachtige instrumentale thema weerklonk heel vaak op menig radiozender in de loop van 1968 en 1969. Hans Last (ook bekend als Hansi) werd in Bremen geboren en vanaf 1965 noemde Polydor Records hem James Last omdat die naam internationaler klonk. Het legde de van oorsprong jazz musicus (bassist) geen windeieren!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Born To Be Wild’ / ‘The Pusher’ – Steppenwolf
In de hitlijsten van 1968 kon je haast elk muziekgenre terugvinden. Naast instrumentale klassieke muziek dus ook dit redelijk nieuw genre dat al snel de stempel hardrock meekreeg en de voorloper was van metal music. Na beluistering van het tweede couplet, hoor je John Kay zingen: "I like smoke and lightning - Heavy metal thunder - Racin' with the wind - And the feelin' that I'm under - Yeah darlin' gonna make it happen - Take the world in a love embrace - Fire all of your guns at once - And explode into space".
Oprichter en spil van de band is John Kay, die geboren werd in Tilsit (Oost-Pruisen, destijds Duits, sinds 1945 Russisch). Tilsit heet nu Sovjetsk (oblast Kaliningrad) en ligt op de grens met Litouwen. Zijn vader heeft hij nooit gekend want hij stierf als Duits soldaat aan het oostfront in Rusland. John, zijn moeder en stiefvader emigreerden in 1958 naar Toronto in Canada.
De naam van de bluesrock-band met psychedelische invloeden was geïnspireerd op Hermann Hesses boek "De steppewolf". Volgens ingewijden werd deze naam aan Kay voorgesteld door Jim Morrison van The Doors, die zoals bekend goed thuis was in de literatuur en zich sterk aangetrokken voelde tot het boek. In 1969 werd 'Born To Be Wild' opnieuw een hit dankzij de film 'Easy Rider' en een heruitgave van de single in 1990 scoorde opnieuw in onze hitlijsten!
Hun afschuw van harddrugs laten ze blijken in het dreigende, psychedelische lied 'The Pusher', waarin alle hens aan dek wordt gehaald om de pusher, de onweerstaanbare dealer, letterlijk te vervloeken en uit te roeien. 'The Pusher' werd ook gebruikt in de film 'Easy Rider' met o.a. Dennis Hopper, Peter Fonda en Jack Nicholson.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘White Room’ - Cream
Het powertrio Cream ofwel the cream of the crop/crème de la crème: zo werden Eric Clapton, Jack Bruce, en Ginger Baker destijds aangekondigd. De single ‘White Room’ sloeg in 1968 in als een bom.
Wist ik veel dat dit de zwanenzang zou worden van de Britse band die eigenlijk een veel te kort leven beschoren was. Namelijk van 1966 tot 1968. In 1969 zouden nog een single en een elpee verschijnen maar toen was de groep al lang gesplit.
De band besloot in 1968 uit elkaar te gaan. Clapton had daar op aangedrongen nadat hij een recensie had gelezen in het muziekblad Rolling Stone. De band werd daarin sterk bekritiseerd. Clapton trok zich de kritiek erg aan en zou later zeggen dat hij vond dat de band stil had gestaan in zijn ontwikkeling.
Toen de band uit elkaar ging, was Clapton 23 jaar oud, Bruce 25 en Baker 29. Eric Clapton en Ginger Baker vormden na Cream samen met Steve Winwood en Rick Grech de band Blind Faith.
Op 2, 3, 5 en 6 mei 2005 kwam Cream bij elkaar op een reünieconcert in de Royal Albert Hall in Londen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘The Horse’ – Cliff Nobles & Co
Een instrumentale plaat die later door de Veronica Drive In Show als jingle werd gebruikt. Op de achterkant van de single stond het liedje 'Love Is All Right' en dat is gewoon de gezongen versie van 'The Horse'.
De blazerssectie werd in de jaren zeventig de groep MFSB, een afkorting voor Mother, Father, Sister, Brother. Drie maanden na het uitbrengen van de single waren er al meer dan één miljoen exemplaren van verkocht, in de Verenigde Staten alleen!
Gecomponeerd door ene Jesse James, maar dat was niet de legendarische "revolverheld" uit het Verre Westen! In 1975 nogmaals uitgebracht dankzij Radio Veronica en opnieuw een hit!
Ju paardje, ju!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Here Comes The Judge’ – Shorty Long
Een van de grappigste platen en tevens een machtig dansnummer uit 1968 vond ik ‘Here Comes The Judge’ van ene Shorty Long.
Het verhaal gaat over een rechtszaak in de Verenigde Staten die compleet uit de hand loopt want de getuige kan de beschuldigde niet herkennen!
Frederick Earl "Shorty" Long was een Amerikaanse r&b- en blueszanger, songwriter, muzikant en producent voor Soul Records, dochteronderneming van Motown.
Een novelty song die tevens een onehitwonder van jewelste was.
"Hear ye, hear ye The court's in session The court's in session, now Here comes the judge Here comes the judge Here comes the judge Here comes the judge, y'all Here comes the judge" ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Soulful Strut’ – Young-Holt Unlimited
Drummer Isaac "Red" Holt en bassist Eldee Young, voorheen leden van het jazzy Ramsey Lewis Trio, richtten een nieuwe groep op onder de naam The Young-Holt Trio met pianist Don Walker in 1966. In 1968, herdoopte de groep zichzelf tot Young-Holt Unlimited, en werd Walker vervangen door Ken Chaney.
Onder hun nieuwe naam scoorde de groep een grote hit in de Amerikaanse Hot 100 met 'Soulful Strut,' de backing instrumentale track van Barbara Acklin's 'Am I the Same Girl', waarmee ze in de Angelsaksische wereld succes zou hebben in 1969.
Het Ramsey Lewis Trio is vooral bekend door 'Wade In The Water', 'The "In" Crowd' en instrumentale bewerkingen van bekende hits zoals o.m. 'Hang On Sloopy'.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘The Ballad Of Bonnie And Clyde’ – Georgie Fame + ‘Bonnie And Clyde’ – Serge Gainsbourg & Brigitte Bardot
In 1968 was het Amerikaanse duo Bonnie Parker en Clyde Barrow heel populair in de muziek. Beide misdadigers werden als bankrovers in de jaren 1930 wereldberoemd. Hun verhaal, dat eindigde in een dodelijke hinderlaag van de politie, werd in 1967 verfilmd onder de titel "Bonnie and Clyde" (met hoofdrollen voor Faye Dunaway en Warren Beatty) en bracht Bonnie en Clyde internationale bekendheid.
Georgie Fame scoorde met zijn single een nummer één in Groot-Brittannië en dat was al vier jaar geleden toen 'Yeh, Yeh' een wereldhit werd in 1964.
Serge Gainsbourg zag zijn kans schoon en sprong mee op de trein samen met Brigitte Bardot, met wie hij toen een romance beleefde. De videoclip die de single moest promoten is gebaseerd op de gelijknamige Amerikaanse film.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Love Child’ – Diana Ross & The Supremes
In 1967 werd de naam van The Supremes gewijzigd in Diana Ross & The Supremes, op bevel van Berry Gordy, de grote baas bij Motown.
'Love Child' is ondanks het controversiële onderwerp een grote nummer één in de Verenigde Staten. Het was in 1968 inderdaad niet evident een buitenechtelijk kind op de wereld te zetten.
En toch is dat precies wat Ross in 1971 zou doen. Ze kreeg een dochter met Berry Gordy, die geboren werd toen Ross een half jaar met haar eerste man, Robert Silberstein, getrouwd was (van 1971 tot 1977). Met Arne Næss jr. was ze getrouwd van 1986 tot 2000. Ross heeft twee dochters met Silberstein en twee zoons met Næss. Diana Ross werd ook genoemd in het testament van Michael Jackson als voogdes voor de kinderen na zijn overlijden. Voorwaar een bezig bijtje!
Leadzangeres was Diana Ross met als achtergrondzangeressen The Andantes, in plaats van Cindy Birdsong en Mary Wilson. Als naar goede gewoonte werd de instrumentatie uitgevoerd door de legendarische Funk Brothers.
'Love Child' wist zelfs 'Hey Jude' van The Beatles van de troon te stoten in de Amerikaanse hitlijsten!
Begin 1970 ging Diana Ross solo, wat haar geen windeieren legde. Het verging The Supremes zonder Diana Ross iets minder goed.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Day In The Life’ – Brian Auger & The Trinity
Zonder Julie Driscoll en geen single maar de eerste track op de elpee 'Definitely What!...' van Brian Auger & The Trinity.
Zodra de eerste noten van het hammondorgel weerklinken herken je meteen 'A Day In The Life' van Lennon/McCartney, een prachtige compositie die prijkt op het grandioze album 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles uit 1967.
Deze instrumentale track werd indertijd gebruikt als tune voor een Franstalig televisieprogramma maar ik kan mij niet meer herinneren of het voor de RTBf was of voor de ORTF.
De autodidact Brian Auger beweegt zich hier in het grensgebied van jazz en popmuziek. Hij imiteerde artiesten die hij bewonderde, zoals Horace Silver en Herbie Hancock. Toen hij in 1965 met Julie Driscoll, Long John Baldry, Rod Stewart en de gitarist Vic Briggs een eigen band The Steampacket vormde, speelde hij daar hammondorgel. Zo werd hij ingehuurd om orgel te spelen bij de opname van 'For Your Love' van The Yardbirds. Toen hij in de studio arriveerde, bleek daar geen orgel te staan. Er stond wel een klavecimbel, dus bij gebrek aan beter nam hij dat. Het werd een grote hit ondanks zijn twijfels.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Time Has Come Today’ / ‘I Can’t Turn You Loose’ – The Chambers Brothers
- Van 'Time Has Come Today' bestaan er twee versies: een korte (voor de single) en een lange (voor de elpee). Vandaag ga ik voor de lange versie.
The Chambers Brothers is een Amerikaanse psychedelische soulband, vooral bekend van hun elf minuten durende hit 'Time Has Come Today' uit 1968. De groep maakte deel uit van de golf van nieuwe muziek die Amerikaanse blues- en gospel-tradities integreerde met moderne psychedelische en rockelementen. Hun muziek wordt vaak gebruikt in filmsoundtracks.
- 'I Can't Turn You Loose' is een song geschreven en als eerste opgenomen door de Amerikaanse soulzanger Otis Redding. Het was de B-kant van zijn single 'Just One More Day' uit 1965. Hij werd vaak uitgevoerd tijdens live optredens. In 1968 bereikte de versie van The Chambers Brothers nummer 37 in de Billboard Hot 100 singles chart. Hun versie stond op de B-kant van de single 'Time Has Come Today'.
De groep bestond uit vier Afro-Amerikaanse broers: George Chambers, Joe Chambers, Lester Chambers, en Willie Chambers met Brian Keenan, de enige blanke Amerikaan, op drums.
