De volgende 10 historische opnames uit 1969 in een notendop:
Bach en Beethoven waren toen "in" dankzij de popmuziek; de Nederpop leverde een classic af; Paul Anka vertaalde een Frans lied in het Engels en een crooner maakte er een wereldhit van; Lincoln, King en Kennedy geraakten postuum in de hitparades; twee Canadese singer/songwriters maakten hun debuut en één Engelse singer/songwriter speelde toen nog enkel piano als studiomuzikant; twee fans van Kuifje uit Australië scoorden in het Verenigd Koninkrijk en er reed toen een trein naar "Nieverans"!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Train To Nowhere' – Savoy Brown
"Tuut zei de trein en het station vertrok!" was een favoriete uitspraak van Lambik.
Alle gekheid op een stokje: Savoy Brown is een Britse bluesrockband, opgericht in 1965 in Battersea, in het zuidwesten van Londen. Als onderdeel van de bluesrockbeweging uit de late jaren '60, boekte Savoy Brown vooral succes in de Verenigde Staten, waar ze hun elpees promootten met non stop toeren.
En toch hoorde ik deze single toen een paar maal op de radio voorbijkomen maar vraag mij niet op welke zender. In die dagen luisterde ik vaak naar Omroep Brabant (BRT), de RTBf, Radio Luxemburg, Radio Veronica, Hilversum 3, en Radio 1 (BBC).
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Only Ladies Play Croquet' – Tin Tin
Tin Tin was een Australische poprockband uit de jaren '60 en '70.
De volledige bezetting van de groep zag er zo uit: Steve Kipner (zang, keyboard, percussie); Steve Groves (zang, gitaar, percussie); John Vallins (zang, bas, gitaar); Geoff Bridgford (drums).
In 1969 reisden Groves en Kipner naar het Verenigd Koninkrijk en vormden daar de popgroep Tin Tin (naar de stripverhalen over Kuifje, in het Engels "The Adventures of Tin Tin"). Blijkbaar waren beiden fan van Hergé of van Kuifje.
Maurice Gibb van de Bee Gees stelde het duo voor aan Robert Stigwood, waarna ze een albumcontract tekenden bij Polydor. Vanaf dan voegde zich Geoff Bridgford (drums) bij de band en Kipner bespeelde de basgitaar, klavecimbel, mellotron, percussie, piano, elektrische piano, tamboerijn en verzorgde tevens de zang. Gibb produceerde in 1970 hun gelijknamige debuutelpee en bespeelde meerdere instrumenten (basgitaar, drums, klavecimbel, mellotron en orgel) bij de helft van de nummers, die een uitgesproken gelijkenis bezaten met de solide eenstemmigheid van de Bee Gees. De single 'Only Ladies Play Croquet' werd uitgebracht in mei 1969, maar haalde de hitlijsten niet.
En toch is het liedje in mijn geheugen blijven steken.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Both Sides, Now' – Joni Mitchell
De Canadese singer/songwriter Joni Mitchell werd al in 1967 ontdekt en gecoverd door de Amerikaanse folkzangeres Judy Collins. Zij nam ook al zeer vroeg composities van Bob Dylan en Leonard Cohen onder handen.
De wereld moest tot 1969 wachten eer de auteursversie van 'Both Sides, Now' (let op de komma!) werd uitgebracht.
Pure poëzie op muziek:
♫♫♫ Rows and flows of angel hair And ice cream castles in the air And feather canyons everywhere Looked at clouds that way ♫♫♫
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Bird On The Wire' + 'The Partisan' – Leonard Cohen
De Canadese singer/songwriter Leonard Cohen werd ook eerst bekend door covers die andere muzikanten van zijn composities hadden gemaakt. Zo had Judy Collins als eerste succes met 'Suzanne' in 1967.
Joe Cocker daarentegen zou 'Bird On The Wire' pas coveren in 1971.
'The Partisan' is een andere track uit de elpee 'Songs From A Room' die intertijd werd grijsgedraaid op de RTBf. Waarschijnlijk om dat Leonard Cohen drie strofes in het Frans zingt.
♫♫♫ Les Allemands étaient chez moi Ils me dirent, "résigne toi" Mais je n'ai pas peur, j'ai repris mon âme J'ai changé cent fois de nom J'ai perdu femme et enfants Mais j'ai tant d'amis, j'ai la France entière Un vieil homme dans un grenier Pour la nuit nous a caché Les Allemands l'ont pris, il est mort sans surprise ♫♫♫
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'He Ain’t Heavy … He’s My Brother' – The Hollies
De titel van het liedje deed bij mij indertijd een belletje rinkelen. Die spreuk (of leuze) had ik voor het eerst gehoord in een Amerikaanse film die ik vermoedelijk begin jaren zestig heb gezien.
'Boys Town' is een Amerikaanse dramafilm uit 1938 onder regie van Norman Taurog. Spencer Tracy speelde de rol van Pastoor Flanagan en Mickey Rooney die van Whitey Marsh.
Graham Nash had The Hollies eind 1968 al verlaten toen de bandleden hun oog lieten vallen op deze ballad geschreven door Bobby Scott en Bob Russell. Oorspronkelijk opgenomen door Kelly Gordon maar pas een wereldwijde hit dankzij de doorleefde versie van The Hollies. De mondharmonica werd bespeeld door Beverley Knight (en niet Allan Clarke die in onderstaande videoclip slechts doet alsof) en voor de piano deed de groep een beroep op een toen nog onbekend sessiemuzikant genaamd Reginald Dwight. Het is pas een jaar later dat hij naam zou maken als Elton John! Allan Clarke was de leadzanger.
Neil Diamond had in 1970 ook een hit met zijn versie. De lijst van de covers is eindeloos.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Abraham, Martin And John' – Marvin Gaye
Dick Holler schreef het nummer in 1968 en Dion DiMucci (voorheen bij Dion & The Belmonts) nam het oorspronkelijk op.
Het is pas toen Marvin Gaye zijn versie opnam en zijn platenmaatschappij het op single uitbracht dat het lied in onze contreien bekend werd.
De rampzalige gebeurtenissen uit 1968 gaven aanleiding tot het schrijven van dit droevig nummer: de moorden op Lincoln, Luther King jr., en Kennedy. Oorspronkelijk enkel over John Kennedy maar zijn broer Robert mag er ook bij gerekend worden want Bobby komt wèl voor in de tekst maar niet in de titel.
♫♫♫ Anybody here seen my old friend Abraham? Can you tell me where he's gone? He freed lotta people but it seems the good they die young You know I just looked around and he's gone Anybody here seen my old friend John? Can you tell me where he's gone? He freed lotta people but it seems the good they die young I just looked around and he's gone Anybody here seen my old friend Martin? Can you tell me where he's gone? He freed lotta people but it seems the good they die young I just looked around and he's gone Didn't you love the things that they stood for? Didn't they try to find some good for you and me? And we'll be free some day soon, it's gonna be one day Anybody here seen my old friend Bobby? Can you tell me where he's gone? I thought I saw him walkin' up over the hill With Abraham, Martin, and John. ♫♫♫
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'My Way' – Frank Sinatra
Dit lied werd in de loop der jaren door verschillende artiesten gezongen. De Franse zanger Claude François bracht het in 1967 uit als 'Comme d'habitude', maar het was vooral de bewerking van Paul Anka uit 1968, gezongen door Frank Sinatra, die uitgroeide tot een internationale evergreen.
De Franse componist Jacques Revaux schreef het lied, aanvankelijk onder de titel 'For Me', en bood het aan verschillende zangers aan, maar niemand leek geïnteresseerd.
Na enig aandringen wilde Claude François het nummer in 1967 wel op plaat zetten, mits het voorzien werd van een nieuwe tekst. Gilles Thibaut schreef vervolgens samen met François, onder de titel 'Comme d'habitude', een tekst waarin het leven wordt beschreven van een vermoeide pendelaar met een relatie waaruit de vonk al lang verdwenen is. De inspiratie hiervoor putte François uit zijn net beëindigde relatie met de zangeres France Gall. Ook de Canadees Paul Anka maakte tijdens een bezoek aan Parijs kennis met 'Comme d'habitude'. Hij schreef eveneens een Engelse tekst op de melodie van Revaux: 'My Way', over iemand die aan het einde van zijn levensweg is aangekomen en niet ontevreden vaststelt dat hij misschien niet altijd het juiste heeft gedaan, maar in ieder geval uniek is geweest.
Paul Anka kreeg van François toestemming het nummer uit te brengen. Anka slaagde er vervolgens in de Amerikaanse crooner Frank Sinatra over te halen het lied op te nemen. Met veel succes: in maart 1969 stond de plaat op 27 in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In de UK Singles Chart behaalde 'My Way' in 1969 de 5de plaats en keerde vervolgens met tussenpozen, 142 weeknoteringen in totaal, tot in 1973 terug in de lijst. Vanaf 1969 groeide het nummer uit tot een vast bestanddeel van het repertoire van elke nachtclubzanger en de coverversies zijn dan ook legio.
Naar verluidt had Sinatra een hekel aan het nummer.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Down Man' – Brainbox
Volgens mij een absolute classic uit de Nederpop!
Brainbox is een Nederlandse rockgroep, oorspronkelijk afkomstig uit Amsterdam. Gitarist Jan Akkerman en drummer Pierre van der Linden, beiden later lid van de band Focus, maakten deel uit van de oorspronkelijke bezetting, naast zanger Kaz Lux en basgitarist André Reijnen.
Akkerman en van der Linden zag ik in Vorst Nationaal op 24 maart 1971 toen Focus het voorprogramma was van Ten Years After.
Het nummer 'Down Man' verscheen niet officieel op een studioalbum, maar werd in 1969 uitgebracht als de debuutsingle van de band met 'Woman's Gone' op de b-kant.
Het nummer is door regisseur Anton Corbijn gebruikt in zijn film 'A Most Wanted Man'. De hoofdpersoon van het nummer zit alleen in een kamer (te horen in de openingsregel "A man, a room, a man alone in a room"). De man is eenzaam en heeft niets om voor te leven.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Bourée' – Jethro Tull
En toen waren klassieke componisten weer hip! Johann Sebastian Bach bijvoorbeeld met zijn 'Suite in E mineur voor fluit' waarop deze 'Bourée' is gebaseerd.
Te horen op de uitstekende elpee 'Stand Up', uitgebracht in 1969.
Jethro Tull, vernoemd naar de Britse agrarische vernieuwer (1674-1741), bestond toen uit Ian Anderson (dwarsfluit, zang, akoestische gitaar), Martin Barre (gitaar), Glenn Cornick (bas), en Clive Bunker (drums).
John Lennon noemde Jethro Tull de meest vernieuwende band van 1968.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'The Fifth' – Ekseption
De vijfde symfonie van Ludwig van Beethoven werd door onze Noorderburen van Ekseption onder handen genomen en de puristen gingen op hun achterste poten staan!
Ekseption was een Nederlandse symfonische rockband die vooral actief was in de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw. Ekseption had verscheidene hits en won in 1970 een Edison. De groep werd vooral bekend vanwege zijn op klassieke werken geënte, vroeg-progressieve rock met jazz-improvisaties.
In 1969 werd Ekseption door de Engelse band The Nice geïnspireerd om klassieke stukken te bewerken en daarmee de muzikale koers te verleggen naar een mix van rock en klassieke muziek. Rick van der Linden had een conservatoriumopleiding klassieke muziek genoten. Met zijn arrangementen van klassieke werken van onder meer Bach, Albinoni, Beethoven, Mozart, Tsjaikovski en Chatsjatoerjan was hij voor een groot deel verantwoordelijk voor het geheel nieuwe, eigen en energieke geluid van de band.
Rockers uit de jaren '50 hadden de klassieke meesters de rug toegekeerd (Roll over Beethoven and tell Tchaikovsky the news) maar eind jaren '60 werden ze opnieuw in ere hersteld!
Geweldige versie van de vijfde symfonie van Beethoven die klassieke muziek en popmuziek perfect vermengt!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Bach en Beethoven weer "in" en Savoy Brown reed met de trein naar "Nieverans"!
'Wat heb je vandaag op school geleerd (Kleine Jan)' – De Elegasten
Tom Paxton schreef het origineel en De Elegasten pasten het aan de Belgisch/Vlaamse context aan. De politie, Leuven Vlaams, het onderwijs, het atoomcentrum in Mol, de communautaire kwestie, de B.T.W., werk in eigen streek, fabrieken die sluiten, de censuur, en andere heikele kwesties passeerden hier de revue in iets meer dan vier minuten!
Bijtende humor overgoten met een sausje folkmusic.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Hetgeen je niet krijgen kan' – Will Tura
Een wijze les van de Keizer van het Vlaamse lied: een mens is nooit tevreden! Mooie tekst en prachtige melodie en zou Will Tura toen al geweten hebben dat de mens voet op de maan zou zetten?
Hij zingt op een bepaald moment: "Niemand is blij met zijn eigen bestaan, daarom reikt ieder naar de maan.". Of had hij de twee albums van Kuifje gelezen? "Raket naar de maan" en "Mannen op de maan" werden respectievelijk al in 1953 en 1954 uitgebracht!
De eerste maanlanding vond plaats op 20 juli 1969 en zo zou de fictie definitief achterhaald worden door de werkelijkheid.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'My Sentimental Friend' – Herman’s Hermits
Herman's Hermits is een Britse popgroep, opgericht in 1963 in Manchester. Oorspronkelijk heette de groep Herman & The Hermits. De groep speelde simpele maar aanstekelijke muziek, waarmee veel succes werd geoogst. Een van de bekendste nummers van de groep was 'No Milk Today' uit 1966, dat werd geschreven door Graham Gouldman van 10cc. Peter Noone is de echte naam van "Herman".
De manager van de groep was Mickie Most. Achteraf gezien was hun muziek misschien wel dé commerciële muziek van de zo hippe jaren zestig.
Maar wat weinigen weten is dat Liliane Saint-Pierre dit liedje coverde als 'Chanson sentimentale pour une fille sentimentale' en daarmee scoorde ze hoog in de Franstalige muziekwereld.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Ragamuffin’ Man' – Manfred Mann
Manfred Mann, geboren als Manfred Lubowitz (Johannesburg, 21 oktober 1940), is een Zuid-Afrikaans/Brits toetsenist en oprichter van de gelijknamige Britse rhythm-and-blues-band uit de jaren zestig. Daarna heeft hij de band Manfred Mann Chapter Three opgericht. Sinds 1971 maakt hij deel uit van Manfred Mann's Earth Band. De band speelt zowel eigen nummers als liedjes van anderen, zoals o.m. 'Blinded By The Light' en 'Spirits In The Night' van Bruce Springsteen alsook 'If You Gotta Go Go Now' en 'Mighty Quinn' van Bob Dylan. De band was er ook al vroeg bij om een compositie van Randy Newman op te nemen ('So Long, Dad' in 1967).
Mann vormde zijn eerste band in 1962 samen met Mike Hugg, The Mann Hugg Blues Brothers, maar beiden bleven op de achtergrond tijdens optredens. De zanger en ster van de band in de vroege jaren was Paul Jones, die vanaf 1966 werd vervangen door Mike d'Abo.
Op 'Ragamuffin' Man' hoor je dus Mike d'Abo zingen en niet Paul Jones want die had toen al lang voor een solocarrière gekozen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Today I Killed A Man' – P.J. Proby
P.J. Proby (geboren als James Marcus Smith in Houston (Texas) op 6 november 1938 is een Amerikaanse zanger, liedjesschrijver en acteur. Hij was in de jaren zestig een succesvol zanger, vooral in het Verenigd Koninkrijk, maar minder in zijn geboorteland. Later speelde hij in musicals onder andere de rollen van Elvis Presley (jaren '70) en Roy Orbison (jaren '80).
P.J. Proby is een echt buitenbeentje in de muziekwereld. Op 6 mei 1964 werd zijn optreden door de satelliet Telstar wereldwijd uitgezonden en betekende dit zijn doorbraak. Hij trad op in de outfit die hem de komende tijd beroemd zou maken: een paardenstaart en een pony, een overhemd met volants, een strakke fluwelen broek en schoenen met gespen. In het begin van 1965 barstte hij twee keer kort achter elkaar tijdens een optreden uit zijn strakke fluwelen broek. Omwille van dit ‘obscene gedrag’ was hij vanaf dat moment niet meer welkom in de tv-programma’s van de BBC en de amusementszender ATV. Ook in een groot aantal theaters was hij niet meer welkom.
Hij scoorde twee hits in 1964: 'Hold Me' en 'Together'. Hij had twee hitsingles met liedjes uit 'West Side Story': 'Maria' en 'Somewhere'. In 1965 boden John Lennon en Paul McCartney hem hun lied 'That Means A Lot' aan. De versie van The Beatles bleef in de kluis liggen en die van P.J. Proby flopte jammer genoeg. Opmerkelijk is de elpee 'Three Week Hero' uit 1969. Die werd opgenomen met een groep sessiemuzikanten, onder wie een aantal beroemdheden. Zo deden vier muzikanten mee die kort daarna samen Led Zeppelin zouden vormen. De achtergrondzang werd verzorgd door de groep The Family Dogg. Op sommige nummers speelde Clem Cattini, ex-drummer van The Tornados. Met Jimmy Page van het latere Led Zeppelin (Page, Robert Plant, John Paul Jones en John Bonham) had Proby trouwens wel vaker opnames gemaakt.
Opmerkelijk is ook dat hij als eerste een versie opnam van 'I'm Coming Home' en 'Delilah' maar zijn versies bleven bij een demo en het was Tom Jones die met de hitsingles ging lopen!
Met zijn diepe basstem dacht ik eerst dat 'Today I Killed A Man' van Johnny Cash was! De song klinkt als een lied uit de Amerikaanse Burgeroorlog. De verteller in het liedje schiet een "rebel soldier" – zo noemden de soldaten uit de zuidelijke staten zichzelf – dood. Maar het liedje was geschreven door het singer/songwritersduo Roger Cook (geboren in 1940) en Roger Greenaway (geboren in 1938). Het publiek van 1969 associeerde het liedje meteen met de uiterst impopulaire Vietnamoorlog. Toch deed de single niets in het Verenigd Koninkrijk en de VS, maar hij werd een onverwachte hit in Nederland. Vandaar dat ik de single ken want ik luisterde in die dagen vaak naar Radio Veronica en Hilversum 3.
In 1978 zong hij op 'Focus con Proby', een album van de Nederlandse groep Focus en de gitaristen Eef Albers en Philip Catherine. Nadien heb ik van P.J. Proby niets meer vernomen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Black Pearl' – The Checkmates Ltd. ft. Sonny Charles
Ze kwamen hier enkele dagen geleden al eens voorbij in deze rubriek maar ze scoorden twee geweldige hits in het jaar 1969. Hun soulvolle versie van 'Proud Mary' van CCR en deze 'Black Pearl'.
Producer was wederom Phil Spector en hij schreef het lied samen met Irwin Levine en Toni Wine. De soulgroep kwam uit Fort Wayne, Indiana en werd ontdekt door zangeres Nancy Wilson. Het was toen een van de weinige gemengde bands met Afro-Amerikaanse èn blanke leden.
De groep splitte in 1970 maar werd in 1974 opnieuw opgericht. Hun laatste opnames dateren uit 1977 en toen was het definitief voorbij.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'My Special Prayer' – Percy Sledge
Toegegeven, 'My Special Prayer' was niet zo'n grote hit als 'When A Man Loves A Woman' maar Percy Sledge zong dit bijzonder gebed met hart en ziel.
De kreten "Hallelujah" en "Ave Maria" waren dan ook niet van de lucht.
Opvallend is dat 'My Special Prayer' reeds in 1967 werd uitgegeven, met een heruitgave in 1968. Pas in 1969 raakte Percy Sledge in de hitlijsten, waarschijnlijk onder invloed van het succes in de Britse charts.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'On A Clear Day You Can See Forever' – The Peddlers
Dit Brits trio heeft altijd een bijzonder plaatsje weten te bemachtigen in mijn hart want zij wisten als geen ander jazz en pop te vermengen met elkaar.
Roy Phillips (zang, keyboards), Tab Martin (geboren als Alan Brearley – bas), en Trevor Morais (drums) zijn zo goed dat ze in deze reeks nog tweemaal voorkomen.
Het is vooral de rokerige stem van Phillips en het hammondorgel van Martin die mij zo bekoren. Morais en zijn drumstel mogen er beslist ook bij zijn!
De titel is een waarheid als een koe want als er veel mist in de lucht hangt kun je natuurlijk niet zo veel zien.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Three O’Clock Flamingo Street' – David McWilliams
'The Days Of Pearly Spencer' zal altijd mijn favoriet blijven maar 'Three O’Clock Flamingo Street' mag er beslist ook zijn!
David McWilliams (Belfast, 4 juli 1945 – Ballycastle, 8 januari 2002) was een Noord-Ierse zanger, liedjesschrijver en gitarist. Alhoewel hij in vele landen beschouwd wordt als een eendagsvlieg is hij veel meer dan dat! Getuige daarvan dat hij iets later in deze reeks nogmaals terugkeert met een ander mooi nummer. Hij werd vaak gedraaid op de toenmalige piratenzenders in de Noordzee.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Daydream' – Wallace Collection
The Pebbles en The New Inspiration hadden het al geprobeerd met wisselend succes maar het was de Wallace Collection uit Brussel die de Antwerpse en Gentse muzikanten de loef afstak en wereldwijd doorbrak!
Wallace Collection is een Belgische poprockgroep die furore maakte met hun album 'Laughing Cavalier' (1969). Het album werd opgenomen in de Abbey Road Studios en werd een succes, mede dankzij de single 'Daydream' die een nummer 1-hit werd in meer dan 20 landen. Artiesten als Claude François, Beta Band, Paul Michiels en I Monster maakten van ‘Daydream’ hun eigen versie en scoorden er een hit mee. Van de single werden twee miljoen exemplaren verkocht. Ook Portishead heeft in hun single 'Glory Box' een sample gebruikt van 'Daydream'. De baslijn van 'Daydream' is gebruikt in het nummer 'Ike's Rap II' van Isaac Hayes.
Het sextet bestond uit begenadigde muzikanten die elk een verschillende muzikale achtergrond hadden. Sylvain Vanholme en Freddy Nieuland maakten eerder deel uit van de band Sylvester's Team. Zij zorgden voor de popinvloeden in de songs van de Wallace Collection, terwijl invloeden uit jazz en klassieke muziek aan de sound werden toegevoegd met de komst van toetsenist Marc Hérouet en de klassiek geschoolden Raymond Vincent (viool) en Jacques Namotte (cello). Vincent en Namotte maakten eerder deel uit van het Nationale Philharmonisch Orkest. Samen konden ze meer dan twintig instrumenten bespelen, waardoor ze geen beroep moesten doen op andere studiomuzikanten bij de opnames. Christian Janssens was de bassist.
Onnodig te zeggen dat 'Daydream' bij een eerste beluistering insloeg als een bom. Zachtjes voortkabbelend op de tonen van het Zwanenmeer van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski en met een finale die eventjes deed denken aan 'Hey Jude' van The Beatles kon het niet misgaan en werd het een hele grote hit!
Vaak wordt de Wallace Collection vastgepind op deze hit. Onterecht, want onze landgenoten komen in deze reeks in totaal vijfmaal aan bod!
Haast onherkenbaar kwamen Tom Dice en Kato Callebaut, alias The Starlings, terecht in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 28 mei 2022. Ze waren namelijk in onderstaande videoclip in een gouden verpakking 'Gold' aan het zingen. Tom en Kato schreven het nummer, hun manager heeft gefilmd en gemonteerd en Jeroen Swinnen was de producer, als naar goede gewoonte.
Oehoe, aha! Eindelijk weer een lied dat in het Nederlands wordt gezongen op het Eurovisiesongfestival. Dat was al jaren geleden want zelfs de Belgische inzendingen -zowel de Vlaamse als de Waalse- worden vaak in het Engels gebracht! Deze keer was het S10 (spreek uit: Stien) die met 'De Diepte' kwaliteit bracht op dat liedjesfestival. Tweede nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 28 mei 2022. Meteen op nummer 13, hopelijk brengt dat getal haar geen ongeluk.
Camille nam in het tv-programma "Liefde voor Muziek" 'Better Now' van Davina Michelle onder handen en het resultaat was 'Beter zo'. De Nederlandse zangeres keek toe, vond dat de versie van Camille goed was en applaudisseerde zelfs. Hoogste nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 28 mei 2022, meteen op nummer 4!
De drie nieuwkomers in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 28 mei 2022 staan hierboven.
De Top-3 van die dag zag er als volgt uit:
1. Metejoor - 'Dit is wat mijn mama zei' (17 weken notering) 2. Harry Styles - 'As It Was' (8 weken notering) 3. Jérémie Makiese - 'Miss You' (11 weken notering)
De drie nummer stonden de week ervoor op dezelfde plaats, een status quo met andere woorden.
