Fred Bekky & Co hadden 'Seven Horses In The Sky' al gespeeld op Jazz Bilzen 1968, weliswaar met een andere tekst, en eind 1968 op single uitgebracht met 'The Verger' op de b-kant.
Begin 1969 was er een heruitgave van 'Seven Horses In The Sky' met op de b-kant 'To The Rising Sun', ook een geweldige song die als a-kant in 1971 werd uitgebracht. Toen was de b-kant 'Is There No One (To See You)'. Begrijpe wie begrijpen kan ...
Was het een beslissing van de Antwerpse groep of had platenmaatschappij Barclay France alle touwtjes in handen? Hoe dan ook, vandaag kies ik voor de b-kant van die single uit 1969. Onderstaande versie komt uit hun elpee, uitgebracht in 1970.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Lily The Pink' – The Scaffold
The Scaffold (letterlijk Het Schavot) was een Britse komische groep uit Liverpool, die tijdens de jaren 1960 en 1970 enkele muzikale successen had.
De groep bestond uit Mike McGear (eigenlijk Michael McCartney, de jongere broer van Beatle Paul McCartney); John Gorman; en Roger McGough. Sinds 1962 had het komisch trio optredens met een mengeling van humor, gedichtenvoordrachten en liedjes.
De geweldige meezinger 'Lily The Pink' is gebaseerd op een traditioneel lied over ene Lydia Pinkham. Lydia Estes Pinkham (1819-1883) was een Amerikaanse uitvindster en marketeer van een kruiden/alcoholisch "vrouwentonicum" voor menstruatie- en menopauzale problemen, dat door medische experts werd afgedaan als een kwakzalversmiddel, maar dat nog steeds in gewijzigde vorm te koop is.
Enkele merkwaardige sessiemuzikanten leverden hun bijdrage tijdens de opnames van de single: Graham Nash (voorheen bij The Hollies) en Reg Dwight (later bekend geworden als Elton John) zongen mee in de achtergrond en Jack Bruce (ex-Cream) was de bassist!
Het liedje leverde twee carnavalskrakers op: 'Drinke totteme zinke' van de Nederlander Thijs van der Molen en 'Le sirop Typhon' van Richard Anthony.
En nu allemaal luidkeels meezingen!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Walk On By' – Isaac Hayes
De voormalige pianist bij Booker T. & The MG's, Isaac Hayes, nam een compositie van Burt Bacharach en Hal David uit 1964 onder handen op zijn elpee 'Hot Buttered Soul'. Een iconische hoes en zó heet dat je waarschijnlijk een spiegelei kon bakken op de kale knikker van "Black Moses"!
'Walk On By' was een wereldhit voor Dionne Warwick en Hayes verlengde het liedje tot een epos van meer dan 12 minuten. Hij deed dat niet alleen want hij werd in die klus bijgestaan door The Bar-Kays en Harold Beane, gitarist bij Funkadelic.
Alex Callier was ook een fan want hij samplede sommige delen van het lied voor de single '2Wicky' van Hooverphonic in 1996.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'First Of May' – Bee Gees
In mei leggen alle vogels een ei, luidt het spreekwoord. De eerste mei zijn we vandaag al lang voorbij maar gelukkig zijn er de Gebroeders Gibb om ons aan die prachtige lentemaand te herinneren.
1969 was een zeer belangrijk jaar voor het muzikaal trio: na de elpee 'Odessa' verliet Robin de groep wegens artistieke meningsverschillen en scoorde hij een solohit met 'Saved By The Bell'. Zijn tweelingbroer Maurice Gibb trouwde met de Schotse zangeres Lulu. Zij won toen samen met drie andere zangeressen het Eurovisiesongfestival. De groep werd later opgedoekt en opnieuw opgericht. Vanaf 1975 en zeker 1977 (soundtrack 'Saturday Night Fever') werden de drie herenigde broers de iconen van het discotijdperk. In 1980 zou grote broer Barry Gibb een elpee van Barbra Streisand producen.
Maar voor mij waren de jaren '60 hun mooiste periode!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Breakfast On Pluto' – Don Partridge
Deze Britse muzikant leerde ons het begrip "one man band" kennen. Tegenwoordig zoekt de mens naar leven op Mars maar Don Partridge stelde ons toen een ontbijt voor op de dwergplaneet Pluto!
Donald Eric "Don" Partridge (Bournemouth, 27 oktober 1941 – Seaford, East Sussex, 21 september 2010) was een Brits zanger, liedjesschrijver en straatartiest. Hij trad op vanaf de vroege jaren '60 en had eind van hetzelfde decennium drie hits met 'Rosie', 'Blue Eyes' en dit vrolijke 'Breakfast On Pluto'.
Eet smakelijk!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Early In The Morning' + 'Hitchin’ A Ride' – Vanity Fare
Vanity Fare was een Britse popband, die aan het eind van de jaren 1960 zeer populair was in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
In de zomer van 1969 bereikte 'Early In The Morning' een 8ste plaats in de Britse charts en in december van hetzelfde jaar kreeg de band met 'Hitchin' A Ride' een nog groter succes.
Lekker in het oor liggende popmuziek en daarom makkelijk om mee te zingen!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Roly' – Raymond Froggatt
De grootste hit van deze singer/songwriter uit Birmingham was natuurlijk 'Callow-La-Vita' (gecoverd door de Dave Clark 5 als 'The Red Balloon') maar deze 'Roly' mag er ook best zijn.
Heel populair bij studentenverenigingen en ideaal om te draaien op vrijgezellenfeestjes, plezier gegarandeerd! In Frankrijk en Franstalig België had Marie Laforêt succes met de Franstalige versie 'Que calor la vida'. Een andere Froggatt-song 'Big Ship' werd een hit voor Cliff Richard in 1969.
Op het einde van zijn carrière ging zijn muzikale voorkeur uit naar country & western. Tegenwoordig woont hij in Telford (Engeland) en telt hij al 80 lentes.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Azzurro' – Adriano Celentano
Een van mijn favoriete Italiaanse zangers is beslist Adriano Celentano. Maar hij is zoveel meer dan zanger. Hij is tevens acteur, regisseur, komiek, songwriter, en televisiepresentator.
De ondertussen 84-jarige muzikant en duizendpoot is actief sinds 1957 en bracht de rock-'n-roll vanuit Amerika naar Italië, net zoals Peter Koelewijn dat deed voor de Lage Landen.
Vandaag schijnt de zon en tussen de wolken door kunnen we een azuurblauwe lucht waarnemen.
Ideaal om 'Azzurro' mee te zingen met Adriano Celentano!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Chimène' – René Joly
Deze Franse zanger, componist, en producer, werd op 7 oktober 1946 in Calais geboren. Hij speelde in 1977 ook mee in de rockmusical Starmania van Michel Berger, de toenmalige echtgenoot van France Gall.
De veelzijdige muzikant speelt ook gitaar en drumt bijwijlen. Hij is actief sinds 1958 tot nu.
Zijn zweverige single werd destijds grijs gedraaid op de RTBF, want in die dagen luisterde ik naast de BRT ook vaak naar de Franstalige collega's.
Nadien heb ik nooit nog iets van hem vernomen. Wat mij betreft dus een onehitwonder.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Muny Muny Muny' – The Daisy Clan
Deze single werd grijs gedraaid door Mike Verdrengh tijdens zijn programma elke zaterdag op de BRT (Omroep Brabant).
The Daisy Clan is een Duits duo dat bestond uit Joachim Heider en Michael Holm, de vroegere schlagerzanger.
Ook deze 'Muny Muny Muny' bleek achteraf een eendagsvlieg te zijn. Onder te brengen in de afdeling "bubblegum music", maar wel een leuke herinnering uit lang vervlogen tijden.
'Hey Bulldog' / 'I’ve Got A Feeling' (live) – The Beatles
The Beatles begonnen in het begin van 1969 zichzelf concurrentie aan te doen want op 22 november 1968 was hun dubbele witte elpee uitgekomen en op 13 januari 1969 lag er alweer een elpee van de Fab Four in de winkelrekken! Alhoewel de vijfde Beatle George Martin een hele plaatkant voor zijn rekening nam, muziek uit de animatiefilm 'Yellow Submarine'.
Deze liedjes staan op de elpee, volgens sommigen hun zwakste album: 'Yellow Submarine' (Lennon-McCartney) 'Only a Northern Song' (Harrison) 'All Together Now' (Lennon-McCartney) 'Hey Bulldog' (Lennon-McCartney) 'It's All Too Much' (Harrison) 'All You Need Is Love' (Lennon-McCartney) Op de b-kant staan composities van George Martin uitgevoerd door zijn orkest: 'Pepperland' 'Sea of Time' 'Sea of Holes' 'Sea of Monsters' 'March of the Meanies' 'Pepperland Laid Waste' 'Yellow Submarine in Pepperland'
Op de LP ‘Yellow Submarine’ staat 'Hey Bulldog', een heel straf nummer dat als de bliksem werd gecoverd een band met de naam The Gods. Meer en meer groepen begonnen Lennon/McCartney-composities te coveren zoals o.m. 'Ob-la-di, Ob-la-da' waarmee The Marmalade uit Schotland begin 1969 op nr. 1 kwam te staan in het Verenigd Koninkrijk. Maar The Beatles waren alweer een stapje verder in hun loopbaan en de "Get Back-sessies" waren in januari 1969 van start gegaan. Paul McCartney was de drijvende veer achter dit nieuw project en dat zinde Lennon, Harrison, en Starr niet zo goed. Er waren bijwijlen heftige woordenwisselingen, tijdens enkele sessies stapten sommigen op, Lennon bracht Yoko Ono mee en McCartney zorgde er dan voor dat Linda Eastmann (ondertussen getrouwd met Paul, dus Linda McCartney) de sessies kon bijwonen soms met haar dochtertje Heather. Uiteindelijk zouden de composities uit de "Get Back-sessies" uitmonden in de elpee 'Let It Be' die pas in 1970 zou uitkomen!
Na veel gebakkelei werd besloten (vooral McCartney drong daarop aan) live op te treden op het dak van het Applegebouw, het zogenaamde "Rooftop Concert" dat plaatsgreep op 30 januari 1969. Het zou hun allerlaatste optreden worden dat abrupt werd afgebroken door de jonge politieagent Shayler.
Mijn keuze viel vandaag op 'I’ve Got A Feeling' (live), omdat het weer een typisch Lennon/McCartney product is en eigenlijk twee verschillende liedjes zijn die door John en Paul aan elkaar gesmeed zijn! Billy Preston speelde mee op het dak van de Apple studio's.
Bonus: Twee Lennon/McCartney-composities die begin 1969 gecoverd werden.
1. 'Hey Bulldog' - The Gods
The Gods is de voorloper van Uriah Heep opgericht in de jaren zestig. In deze groep speelden de latere Uriah Heep leden Ken Hensley, Paul Newton en Lee Kerslake.
Andere leden waren Mick Taylor (later bij John Mayall's Bluesbrakers en de Rolling Stones), Greg Lake (later bij King Crimson en Emerson, Lake & Palmer), Joe Konas, Brian Glascock (later bij de Bee Gees) en John Glascock (later bij de Bee Gees en Jethro Tull).
The Gods waren de opvolgers van de Rolling Stones in de beroemde Marquee Club in London. Na hun twee albums Genesis (1968) en To Samuel a Son (1969) ging het restant van de band samenwerken met Cliff Bennett en veranderde zijn naam in Toe Fat.
2. 'Ob-La-Di, Ob-La-Da' - The Marmalade
The Marmalade is een Schotse popband uit Glasgow, geformeerd in 1961 als The Gaylords, later als Dean Ford & the Gaylords. Ze namen vier singles op voor Columbia Records (EMI Music). In 1966 veranderden ze de naam van de band in The Marmalade en werden als zodanig vermeld op al hun volgende opgenomen publicaties met CBS Records en Decca Records tot 1972.
In januari 1969 stonden de Schotten bovenaan de Britse hitlijst. De band was de allereerste Schotse groep die zich aan de top van de hitlijst plaatste.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Where Do You Go To My Lovely' - Peter Sarstedt
Peter Eardley Sarstedt (Delhi, 10 december 1941 – Sussex, 8 januari 2017) was een Brits singer/songwriter. Sarstedt werd geboren in India, waar zijn ouders werkten voor het Britse bestuur van de toenmalige kolonie. In 1954 verhuisde de familie naar Engeland. Sarstedt was een broer van de zangers Robin Sarstedt en Richard Sarstedt (alias Eden Kane). Deze laatste kende ik al want 'Well I Ask You' was in 1961 een Britse nummer 1-hit. Robin Sarstedt zou pas veel later een hit scoren met 'My Resistance is Low' (1976).
Peter Sarstedt scoorde begin 1969 een wereldhit met 'Where Do You Go To (My Lovely)?'. De tekst bevat verwijzingen naar Marlene Dietrich, Zizi Jeanmaire, Pierre Balmain, Boulevard Saint-Michel, The Rolling Stones, Sacha Distel, Sorbonne, Picasso, Juan-les-Pins, de monokini, Sankt Moritz, brandewijn, en Aga Khan. Die herkenbaarheid zal ook wel bijgedragen aan het enorme succes. Ik was vooral gecharmeerd door de accordeon, het lievelingsinstrument van mijn vader zaliger.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'The Walls Fell Down' – The Marbles
Deze fijne single uit maart 1969 doet mij altijd denken aan Jericho, want volgens de Bijbel stortten de stadsmuren daar ook in.
The Marbles was een Brits popduo uit de jaren 1960, bestaande uit Graham Bonnet en Trevor Gordon, die actief waren tussen 1968 en 1969. Hun enige bekende singles waren 'Only One Woman' (1968) en 'The Walls Fell Down'. Ze raakten bevriend met de broers Barry, Robin en Maurice Gibb van The Bee Gees, die zes nummers voor hen schreven en wat achtergrondzang verzorgden.
Bonnet en Gordon zijn neven, en wat konden die jongens hoog zingen! En raad eens wie hun twee enige hits geschreven hebben? Barry, Robin en Maurice Gibb natuurlijk!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'(If Paradise Is) Half As Nice' – Amen Corner
Amen Corner was een Welshe muziekgroep, die eind 1966 in Cardiff werd opgericht door onder anderen Andy Fairweather Low. De band is genoemd naar een gelegenheid in Cardiff, The Amen Corner, waar Dr. Rock iedere zondag soulplaatjes uit de Verenigde Staten draaide.
Het liedje werd oorspronkelijk in 1968 geschreven door Lucio Battisti en Giulio Rapetti voor de Italiaanse zanger Ambra Borelli, met als titel 'Il paradiso della vita'. Jack Fishman vertaalde het vervolgens naar het Engels.
Amen Corner nam in eerste instantie op voor Deram Records, later voor Immediate Records.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Walk On Gilded Splinters' – Marsha Hunt
Marsha Hunt (Philadelphia, 15 april 1946) is een Amerikaanse zangeres en schrijfster, die ook bekend werd als fotomodel en actrice.
In 1966 reisde Marsha Hunt naar het Verenigd Koninkrijk, waar ze Mike Ratledge van de band Soft Machine leerde kennen. Beiden traden in 1967 in het huwelijk. Ze werkte als zangeres, onder andere in Alexis Korners trio Free at Last en bij de band The Ferris Wheel. In 1968 speelde ze in Londen Dionne in de musical Hair.
In 1969 trad Hunt op met de band White Trash bij het Isle of Wight Festival. Tijdens hetzelfde jaar verscheen haar eerste single 'Walk On Gilded Splinters' (origineel van Dr. John uit 1968). Ze had relaties met onder andere Marc Bolan en Mick Jagger. In november 1970 werd haar dochter Karis Jagger geboren, Jaggers eerste en Hunts enige kind. Hunt was de inspiratie voor de Rolling Stones-song 'Brown Sugar', die voor de eerste keer in de film "Gimme Shelter" (1969) was te beluisteren.
Dr. John noemde zijn compositie 'Walk On Guilded Splinters', dus één lettertje verschil.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'If It’s Tuesday, This Must Be Belgium' - Bojoura
Bojoura, de artiestennaam van Rajna Gerardina Bojoura Cleuver-van Melzen, (Den Haag, 15 april 1947) is een folk- en popzangeres, die eind jaren 60 en in de jaren 70 van de twintigste eeuw haar grootste successen behaalde. Bojoura is Bulgaars voor ‘pioenroos’.
Ze werd destijds ontdekt door George Kooymans van The Golden Earrings. Haar moeder is de Bulgaarse operasopraan en zangpedagoge Dani Zonewa. Haar vader was Nederlander. Gitarist George Kooymans volgde les bij Dani Zonewa. Ze trouwde met Hans Cleuver, destijds drummer bij Focus, en stopte een poosje met zingen. Onder leiding van Thijs van Leer en Ruud Jacobs probeerde ze (na een tijdje actief te zijn geweest met binnenhuisarchitectuur) de draad weer op te pakken. Ze maakte een aantal singles en lp's en had een hit met 'The Letter' in 1974.
Toen The Beatles in 1968 begonnen met het Apple-label was er contact met Paul McCartney over een mogelijk platencontract. Later bleek dat hij gekozen had om met Mary Hopkin in zee te gaan.
In 1969 bereikte haar uitvoering van 'Frank Mills' uit de musical 'Hair' de 6e plaats in de Veronica Top-40. Maar vandaag heb ik gekozen voor 'If It’s Tuesday, This Must Be Belgium' uit de gelijknamige Amerikaanse film geregisseerd door Mel Stuart.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'You Got Soul' + 'Cupid' – Johnny Nash
Langzaam maar zeker deed een nieuwe muziekvorm zijn intrede in onze hitlijsten. We spreken nu van eind 1968/begin 1969. En zo gebeurde het met de single 'You Got Soul' van Johnny Nash. In 1964 richtte deze Amerikaanse zanger uit Texas met zijn manager Danny Sims in New York zijn eigen platenmaatschappij op, JoDa Records, die al na twee jaar failliet ging. Hij verhuisde naar Jamaica om kosten te sparen en bezat daar eind jaren zestig zijn eigen studio. Hij scoorde enkele reggae-achtige hits, waaronder een cover van de Sam Cooke-hit 'Cupid'. En ook 'You Got Soul' uit het najaar van 1968 kwam begin januari 1969 terecht in enkele Europese hitparades en werd ook vaak op de radio gespeeld.
In 1971 had Nash een hoofdrol in de Zweedse romantische film "Vill så gärna tro" ("Want so much to believe"), waarvoor hij samen met Bob Marley ook de muziek schreef. Hij woonde toen in het Verenigd Koninkrijk, waar zijn bewerking van Marley's 'Stir It Up' in 1972 een hit werd. Datzelfde jaar bereikte zijn single 'I Can See Clearly Now' (uit zijn gelijknamige album) er de top-5 en ook de toppositie in de Amerikaanse hitparade.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'La Californie' – Julien Clerc
Paul-Alain Auguste Leclerc, beter bekend als Julien Clerc, had in 1968 nog een hit met 'La Cavalerie'; speelde daarna mee in de Franse versie van de musical 'Hair' ('Laissons entrer le soleil', weet je wel), en bracht in 1969 een single uit met de titel 'La Californie'.
Met zijn weelderige krullenbol paste hij perfect in 'Hair' maar zijn grootste successen zou hij pas in de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw scoren.
Terwijl zijn vader Paul Leclerc een voorkeur had voor klassieke muziek, kwam hij via zijn moeder Evelyn Merlot (afkomstig uit het overzeese Guadeloupe) in contact met de muziek van zangers als Georges Brassens en Edith Piaf. Op zesjarige leeftijd begon Leclerc piano te spelen.
Met Sylvette Herry, een Franse actrice bekend als Miou-Miou, kreeg hij één dochter: Jeanne (1978). Clerc en Herry leerden elkaar kennen tijdens het draaien van "D'amour et d'eau fraîche", waarin beiden een hoofdrol als pril liefdeskoppel vertolken.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Rock Me' / 'Jupiter Child' - Steppenwolf
De Canadees-Amerikaanse blues/rockband met psychedelische invloeden Steppenwolf stond in 1969 opnieuw in de hitlijsten met 'Born To Be Wild' dankzij de film 'Easy Rider' maar dat belette John Kay en Co niet een uitstekende opvolger voor 'Magic Carpet Ride' uit te brengen.
Oorspronkelijk was 'Jupiter Child' de a-kant maar enige tijd na de release werden beide kanten omgewisseld. Hoe dan ook, beide songs blijven de moeite waard en vele composities van John Kay werden in films gebruikt.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'I’ve Got Dreams To Remember' – Otis Redding
Otis Redding (9 september 1941 – 10 december 1967) was een Amerikaans soulzanger die bekendstond om zijn gepassioneerde manier van zingen.
Zijn grote hit was '(Sittin' on) The Dock of the Bay'. Deze single werd postuum uitgebracht in januari 1968. In feite was het een onafgewerkte demo want in plaats van te fluiten op het einde van het lied had Redding eigenlijk moeten zingen.
Maar wat weinigen weten is dat zijn single 'I’ve Got Dreams To Remember' ook postuum werd uitgebracht en in 1969 terechtkwam in de hitlijsten en nogmaals in 1994.
Een machtige slow die je op slechts één tegel moet dansen: "do the ein stein"! 😉
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Ringo en Maureen Starkey waren wel fan van de elpee 'Yellow Submarine'. Hij zingt trouwens het titelnummer uit 1966.
'Let The Sun Shine In' – Marva Hodge & The Moody Sec
De Musical HAIR werd in 1968 uitgebracht in de VS maar de liedjes bereikten ons in West-Europa pas enkele maanden later, begin 1969. Enige uitzondering was de Nederlandse band Zen die met de titelsong al scoorden vanaf eind 1968. De versie van The Cowsills scoorde niet in onze contreien.
Nog voor de Amerikaanse versie van 'Let The Sunshine In' van The 5th Dimension kregen wij een mooie cover te horen van de Nederlandse zangeres Marva Hodge (geboren in Aruba). Samen met haar groep The Moody Sec bracht zij een stomende versie van 'Let The Sun Shine In' (let op de afwijkende schrijfwijze)!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Aquarius' – Paul Jones
Vanuit Groot-Brittannië bereikte ons de versie van 'Aquarius' van Paul Jones, de voormalige zanger van Manfred Mann. In juli 1966 ging hij solo.
Paul Jones is een Engelse singer/songwriter, acteur, mondharmonicaspeler en radio- en televisiepresentator. The 5th Dimension hadden de grootste hit met twee liedjes uit de Musical Hair die ze vakkundig aan elkaar plakten: 'Medley: Aquarius/Let the Sunshine In (The Flesh Failures)', maar die versie komt later nog aan bod.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Good Morning Starshine' – Oliver
James Rado, Gerome Ragni, en Galt MacDermot waren de songwriters van dit lied uit de Musical Hair. Producer van dienst was Bob Crewe.
William Oliver Swofford (1945 – 2000), beroepsmatig bekend als Oliver, was een Amerikaanse popzanger die bekend werd met zijn vrolijke single 'Good Morning Starshine'. Hij bleek achteraf een eendagsvlieg te zijn in onze contreien.
Het refrein is merkwaardig want het bestaat uit pure nonsens:
"Glibby gloop gloopy, nibby nabby noopy, la la la lo lo. Sabba sibby sabba, nooby abba nabba le le lo lo. Tooby ooby walla, nooby abba nabba, early mornin' singin' song."
Maar wel geweldig om mee wakker te worden!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Easy To Be Hard' – Three Dog Night
'Easy To Be Hard' werd ook geschreven door het trio Galt MacDermot, James Rado, en Gerome Ragni voor de Musical Hair. Chuck Negron was de leadzanger van de Amerikaanse groep Three Dog Night.
De eigenaardige groepsnaam wordt als volgt verklaard: in de Australische outback sliepen de oorspronkelijke jagers (Aboriginals) samen met hun honden als de nachten te koud waren. Bij zeer koude nachten sliepen ze zelfs met drie honden!
In 1970 nam Shirley Bassey ook een succesrijke versie van die geweldige song op!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Aquarius/Let The Sunshine In (Medley) – The Fifth Dimension
Nog één lied met betrekking tot de Musical HAIR, maar wereldwijd wel de grootste hit uit het jaar 1969.
Een mooie mengeling van rock, pop, Broadway, soul en gospel.
The 5th Dimension is een Amerikaanse popgroep uit Los Angeles. De groep kende in de loop der jaren vele bezettingen maar dit waren de oorspronkelijke leden: Marilyn McCoo; Lamonte McLemore; Billy Davis jr.; Ron Townson; en Florence LaRue.
In 1970 heb ik een uitvoering van de Musical HAIR gezien in het Koninklijk Circus in Brussel. Op het einde werd het publiek uitgenodigd op het podium en alhoewel de respons niet massaal was heb ik toen natuurlijk met de cast mee gedanst op de tonen van "The Flesh Failures/Let The Sunshine In" onder een regen van confetti. Een ervaring om nooit meer te vergeten!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Hooked On A Feeling' – B.J. Thomas
Deze Amerikaanse zanger was in West-Europa toen nog niet zo bekend. Hij werd het pas met zijn single 'Raindrops Keep Fallin' On My Head', een meezinger die uit de soundtrack van 'Butch Cassidy and the Sundance Kid' kwam. Die film werd in de VS uitgebracht in september 1969 maar pas in 1970 in de rest van de wereld.
Toch is 'Hooked On A Feeling' uit oktober 1968 een merkwaardige opname want het lied werd later meermaals gecoverd door o.a. Boris Gardiner (1969); Lloyd Price (1971); Jonathan King (1972); en Blue Swede (1974). De laatste twee zijn het best bekend in West-Europa.
Mark James schreef het nummer over een onbeantwoorde liefde en de elektrische sitar werd bespeeld door Reggie Young, dezelfde die hij eerder bespeelde in 'Cry Like A Baby' van The Box Tops. In 1969 bereikte B.J. Thomas met zijn originele single een vijfde plaats in de Billboard Hot 100.
Mark James schreef ook 'Always On My Mind', 'Suspicious Minds' en 'Moody Blue' waarmee Elvis Presley heel goed zou scoren.
Hieronder staat de originele versie, dus zonder de Indianenkreten "ooga chaka", want die komen uit het brein van Jonathan King en werden later overgenomen door de Zweedse rockband Blue Swede.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Nothing But A Heartache' – The Flirtations
The Flirtations, voorheen The Gypsies, is een Amerikaanse r&b-meidengroep.
Na het winnen van een kleine plaatselijke talentenjacht in 1968 om te zien wie de beste imitatie van The Supremes kon brengen, pakten ze hun bagage en gingen ze richting Engeland, waar ze tekenden bij Parrot Records en in de herfst van 1968 Tom Jones begeleidden tijdens diens Europese tournee.
Heerlijke soulklanken uit december 1968/begin 1969 en de single werd geproduceerd door Wayne Bickerton en geschreven door Bickerton en Tony Waddington, een duo dat in de jaren 1970 menige hit zou schrijven voor The Rubettes!
De song wordt nu doorgaans betiteld als een pop- en northern soul-klassieker.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Point Me At The Sky' / 'Careful With That Axe Eugene' – Pink Floyd
Een single die werd uitgebracht op 17 december 1968 en die bedoeld was om de elpee 'Ummagumma' van begin 1969 te lanceren. Vreemd genoeg staat de a-kant er niet op maar wel de b-kant, die in sommige kringen legendarisch zou worden.
Van 'Point Me At The Sky', een song die helaas flopte, herinner ik mij vooral dat René Vanderspeeten toen een programma had op zondag bij Omroep Brabant en dat hij volledig in de war was toen hij die single presenteerde. Op het hoesje stond "point me AT the sky" terwijl hij een promotionele single had gekregen waarop "point me TO the sky" stond. Als overmaat van ramp vergiste hij zich bij het afkondigen van de single en zei hij enthousiast "point me IN the sky".
'Careful With That Axe Eugene' begint heel rustig als een kabbelend beekje om dan bij aandachtige beluistering hier en daar opgeschrikt te worden door kreten die door merg en been gaan. In onze verbeelding zagen wij dan ook een verstrooide en onvoorzichtige houthakker in zijn been kappen!
Pink Floyd zou vooral in de jaren '70 groot worden dankzij hun legendarische elpees.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Daddy Sang Bass' – Johnny Cash
Nog een voorlaatste nummer uit het najaar van 1968 dat in 1969 nog regelmatig op de radio werd gedraaid.
Voor "The Man in Black" heb ik altijd een voorliefde gehad. Het leuk nummer werd geschreven door Carl Perkins en de producer van de single was Bob Johnston, een legendarisch Amerikaans muziekproducer, vooral in de periode 1965-1975 bekend geworden als producer van de studio-LP's van Bob Dylan; en enkele albums van Simon & Garfunkel en Leonard Cohen.
Als ik onderstaand hoesje goed bekijk vind ik dat de jonge Johnny Cash verdacht veel op Tom Waes lijkt, of is het omgekeerd?! 😉
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'End Of The World' - Aphrodite's Child
Nog een laatste lied uit het najaar van 1968 dat ook nog in het voorjaar van 1969 veel te horen was op T-Dansants en feestjes van jeugdbewegingen.
'End Of The World' was de tweede single van de Griekse popgroep waarvan de leden het kolonelsregime in hun vaderland waren ontvlucht. Bassist/zanger Demis Roussos, toetsenist Vangelis Papathanasiou, en drummer Loukas Sideras hadden in 1968 een monsterhit gescoord in heel Europa met 'Rain And Tears' gebaseerd op de canon van Pachelbel. Anargyros Koulouris was alleen lid van de groep vóór het vertrek uit Griekenland en op het laatste album '666' (uitgebracht in 1972) want hij moest zijn militaire dienstplicht vervullen.
'End Of The World' was tevens de titel van de eerste elpee van de groep. De drie muzikanten waren van plan de oversteek te maken naar Engeland, maar kregen geen vergunning. Dan maar in Frankrijk gebleven, alwaar een staking uitbrak, de eerste symptomen van de revolutie van 1968. De opnames vonden plaats in de Philips Studio in Parijs tijdens de maanden mei en juni. De elpee werd in oktober 1968 uitgebracht en de gelijknamige single iets later.
Tijdens hun live optredens waren de drie Grieken minder commercieel en veel progressiever, getuige hiervan de rechter videoclip uit 1969.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Op de LP en de affiche van de Musical HAIR stond de krullenbol van Bert Sommer afgebeeld die ook aanwezig was op het Woodstockfestival in augustus 1969. Iedereen is hem vergeten maar hij kreeg toen wel een staande ovatie!
