1969 was voor de Gentse groep een heel succesrijk jaar.
Onder leiding van producer Jacques Verdonck trokken ze zelfs naar Londen om daar songs op te nemen.
De b-kant van deze single is ook heel knap en die komt weldra ook aan beurt in deze eigenzinnige Top-500 van favoriete Belgische liedjes.
Live heb ik ze jammer genoeg nooit gezien. Let vooral niet op de taalfout onderaan in de titel van de videoclip want het is slechts één lettertje maar toch een hele wereld van verschil.
76. The Pebbles - 'Incredible George' (1969)
The Pebbles heb ik daarentegen wèl live gezien. Dat was t.g.v. de opening van het Woluwe Shopping Center in Sint-Lambrechts-Woluwe. Op 26 juni 1971 om precies te zijn. 's Anderendaags zouden de Golden Earring daar ook optreden maar ik zat in volle examenperiode en ik heb toen maar wijselijk beslist om thuis te blijven.
Ook 'Incredible George' was een grote hit in 1969. Naar verluidt opgedragen aan George Harrison en die stuurde hen een telegram met gelukwensen.
77. The New Inspiration - 'Happy Charly Madman' (1969)
Hier is dan de b-kant van 'All My Life'. Ik herinner mij dat de toenmalige diskjockeys het ook moeilijk hadden om te kiezen tussen beide nummers.
Het zijn vooral de tempowisselingen van het nummer die het interessant maken.
Hieronder is een zeldzame videoclip van de Gentse groep te bekijken en vooral te beluisteren.
78. Anneke Soetaert - 'Met of zonder jou' (1969)
Een Vlaamse zangeres met een vleugje bossa nova? Natuurlijk, want het nummer werd oorspronkelijk als 'Bleeding Roses' geschreven door de Portugezen Tony en Wando Lam, beter bekend als Jess en James, de Lameirhas broers. Nelly Byl zorgde voor de Nederlandse tekst en The J.J. Band waren de begeleidingsgroep.
De single werd geproducet door Scott Bradford met wie Anneke in het huwelijk zou treden.
79. The New Inspiration - 'My World's Beginning' (1969)
Zoals ik hier eerder schreef was het jaar 1969 een concurrentiestrijd tussen Antwerpen, Gent en Brussel. Op muzikaal gebied welteverstaan.
De zoveelste hitsingle van de Gentenaars kan hieronder beluisterd worden.
80. Wallace Collection - 'Love' (1969)
Heerlijke "tegelplakker" van de Brusselse popgroep die klassieke muziek met succes wist te vermengen met popmuziek.
Zij waren niet enkel "sant in eigen land" maar ook ver daarbuiten!
Deze slow vind ik minstens even mooi als 'Daydream' en wordt veel te weinig op de radio gedraaid!
En toen won Louis Neefs een internationaal festival in Athene met een tweetalig nummer, in het Nederlands en in het Engels! Verantwoordelijk voor tekst en muziek waren Paul Quintens, Phil Van Cauwenbergh en ene Ludwig Pall. Deze laatste schreef waarschijnlijk de Engelse tekst en was het een bekend iemand die een schuilnaam had aangenomen? 'Iris' stond tussen 'Ik heb zorgen' (ESF 1967) en 'Jennifer Jennings' (ESF 1969). Tweemaal behaalde Neefs de 7de plaats met zijn deelname aan het Eurovisiesongfestival. En wie goed luistert naar dit lied kan een zekere gelijkenis met 'Jennifer Jennings' niet ontkennen!
70. Wallace Collection - 'Daydream' (1969)
Naast de Gentse New Inspiration en de Antwerpse Pebbles kreeg de Belgische popmuziek het gezelschap van de Brusselse Wallace Collection. De verwachtingen waren meteen hoog gespannen want met de elpee 'Laughing Cavalier' schreef de groep (die pop- en klassieke muziek vermengde) geschiedenis! Wallace Collection was een groep die voortvloeide uit Sylvester's Team. Drie van de originele leden (m.n. Sylvain Vanholme, Freddy Nieuland en Marc Hérouet) vormden samen een nieuwe band met bassist Christian Janssen en de klassieke muzikanten Raymond Vincent en Jacques Namotte. Deze laatsten maakten deel uit van het Belgisch Nationaal Philharmonisch Orkest, maar zij hadden al geflirt met popmuziek in een band die de naam Stradivarius droeg. In 1970 (in een tijd zonder internet of mobiele telefoons) verspreidde het nieuws zich razendsnel dat Wallace Collection onverwacht een optreden zou verzorgen in een ondergrondse parking in Elsene (Parking des 2 Portes, tussen de Naamsepoort en de Gulden Vliespoort). Het werd een echte stormloop en als mijn geheugen mij niet in de steek laat moesten wij ons vliegensvlug uit de voeten maken want het optreden was niet aangekondigd en dus greep de arm der wet heel snel in. Met 'Daydream' had Wallace Collection meteen een internationaal succes te pakken en vooral Zuid-Amerika omarmde de Belgische groep meteen.
71. Will Tura - 'Het kan niet zijn' (1969)
Will Tura staat in ons land op een eenzame hoogte. Ooit zat ik in de klas met ene Luc. Zijn vader was een Engelsman en die beweerde toen dat indien Tura in het Verenigd Koninkrijk had gewoond hij een internationale carrière had kunnen opbouwen. Volgens mij is dit de allermooiste compositie van de Koning van het Vlaamse lied. In 1991 zou het lied opnieuw worden uitgebracht maar dan in een Engelse vertaling! Afwachten maar ...
72. The Pebbles - 'Seven Horses In The Sky' (1969)
Het gekletter van hoeven en enkele donderslagen kondigden de nieuwste hit aan van deze Antwerpse band. Eigenlijk hadden The Pebbles dit nummer al eens laten horen in 1968 op Jazz Bilzen. Maar het brak pas goed door begin 1969. Ook dit is een hoogtepunt in de Belpop, een heerlijke term die door Gust De Coster werd bedacht. En de vlag dekt de lading!
73. The New Inspiration - 'Mr. Moody' (1969)
Onder leiding van Danny Sinclair werkten de Gentenaars zich naar de hoogste regionen van onze hitlijsten. Zij waren vaak te horen op de Vlaamse radiozenders en op de televisie, met name in 'Binnen en Buiten' en in 'Tienerklanken'. Van het melancholische 'Mr. Moody' krijg ik nog altijd steevast kippenvel!
74. The Pebbles - 'Mackintosh' (1969)
En toen braken de Antwerpse popmuzikanten in het buitenland door. Zij slaagden erin om met 'Mackintosh' op nummer één te staan in Spanje! Ook in België was de single een groot succes maar daarover bestaan heel weinig statistieken. Een mackintosh is een Schotse regenjas, door bewerking met caoutchouc ondoordringbaar. Vandaar dat Luc Smets herhaaldelijk 'Please let it rain' zingt. Met een prachtige drumsolo en heerlijke orgelklanken.
Eigenlijk werd het nummer al uitgebracht in 1967 maar ik leerde het pas enkele maanden later kennen dankzij de Knokke Cup. De Belgische ploeg won toen dat mini festival. Zijn collega's waren toen Lily Castel, Ann Christy, Nicole Josy en Jacques Raymond. Ik werd als zestienjarige van mijn sokken geblazen, vooral door de geweldige tekst! In 1972 zong hij het themalied van de Vlaamse jeugdreeks 'Het zwaard van Ardoewaan' waarin hij ook zelf acteerde. Maar dat is aan mij voorbijgegaan want ondertussen was ik afgestudeerd en in november van dat jaar werd ik onder de wapens geroepen.
64. The J.J. Band - 'Nicky's At The P.C.' (1968)
Gisteren passeerde de begeleidingsband van Jess & James hier al de revue met 'Cousins Jack'. Ik vind de jongens zó goed dat de b-kant van die single hier ook zijn plaats meer dan verdiend heeft! Wie of wat met P.C. bedoeld wordt weet ik niet maar die initialen komen mij heel bekend voor! 🙂 Funk/soul van de bovenste plank!
65. Brian & The Hi-Five - 'Poinciana' (1968)
Ook deze single kwam uit de periode 1967/1968. The Shake Spears stonden eveneens in deze reeks met hun ska versie van 'Summertime'. Zij trokken de Britse zanger Brian Bastow aan en onder het pseudoniem van The Hi-Five namen ze enkele singles met hem op. Brian, die op vierjarige leeftijd met zijn ouders was uitgeweken naar Australië, vond nu een onderdak in België dankzij het platenlabel Ronnex. Het mooie meezingnummer is mij altijd bijgebleven.
66. Winky Hawks - 'Rock 'n' Roll Is Good For The Soul' (1968)
Norbert Blancke alias Burt Blanca nam deze single op het Ronnex label op onder het pseudoniem Winky Hawks. En dat was een goede zet want rock 'n' roll was terug "in". Getuige daarvan was de single 'Rock Around The Clock' van Bill Haley & The Comets die opnieuw in de hitlijsten stond. 1968 was een jaar waarin allerhande stijlen naast elkaar genoteerd stonden. Zo voelde ik mij ook en om Raymond van het Groenewoud te parafraseren: "ik hou van veel muziekjes, en wie doet mij dat na?"! Stoelen aan de kant en rocken maar!
67. André Brasseur - 'The Kid' (1968)
Onze landgenoot van onder de taalgrens was met zijn instrumentale singles ook populair in het Verenigd Koninkrijk dankzij de piratenzenders in de Noordzee. Het geluid van het Hammondorgel was kenmerkend en nodigde iedereen uit tot het strekken van de beentjes. Ik zag Brasseur tweemaal live: in het Trade Mart Centre op de Heizel op 11 november 1978 en in Zaventem op 15 augustus 2018 (Pop @ Park).
68. Brian - 'And I Love Her' (1968)
Brian Bastow, ditmaal zonder The Hi-Five (de schuilnaam van The Shake Spears). Een prachtige versie van die Lennon/McCartney compositie uit 1964. Ook op het Ronnex platenlabel. Het was de b-kant van 'Give And Take' dat door Jimmy Cliff al in 1967 werd uitgebracht. Dit was tevens een van mijn eerste slows.
Deze liedjestekst zit vol met tongbrekers en ik zie het hem weinigen nadoen. Het is alsof de accordeonist moeite heeft om Jacques Brel te volgen. Met een knipoog naar de meest succesrijke Franse artiest van dat ogenblik: "T'as voulu voir Paris, et on a vu Paris, t'as voulu voir Dutronc, et on a vu Dutronc!". Jacques Dutronc kreeg voor zijn geweldig 'Il est cinq heures, Paris s'éveille' de hulp van een andere Jacques: Jacques Lanzmann voor de tekst en Roger Bourdin op dwarsfluit. Maar ook met een verwijzing naar zijn Brussels volkskarakter: "chauffe, Marcel, chauffe". Alleen "volle gaz" ontbrak nog.
58. Ann Christy - 'Le garçon que j'aimais' (1968)
Vóór Ann Christy bekend werd in Vlaanderen zong ze ook in andere talen dan in het Nederlands. Zo is er het ontroerende 'Le garçon que j'aimais' dat ze in Knokke zong. Het Songfestival van Knokke, officieel de Europabeker voor zangvoordracht, kortweg Knokkefestival genoemd, was een zangcompetitie voor Europese landen die van 1959 tot 1973 jaarlijks werd gehouden in het casino van de badplaats Knokke. In de jaren 1980 werden nog vijf edities van de wedstrijd georganiseerd, ditmaal in een bescheidener versie onder de naam Knokke Cup. De winnende Belgische ploeg in 1968 bestond toen uit: Lily Castel, Ann Christy, Hugo Dellas, Nicole Josy en Jacques Raymond. Ik zag Ann Christy live op Mallemunt, toen op de Grote Markt van Brussel in de zomer van 1978.
59. Jimmy Frey & The J.J. Band - 'Zo mooi, zo blond en zo alleen' (1968)
Jimmy Frey was de ontdekker van Jess & James met hun J.J. Band want hij zag ze vaak optreden in Brussel in de muziekclub Les Cousins op de Grote Markt. De single werd geproduceerd door Roland Kluger. De muziek werd gecomponeerd door Tony Lam & Wando Lam (alias de broers Lameirinhas ofte Jess & James) en voor de Nederlandse tekst zorgde Nelly Byl.
60. The New Inspiration - 'I See No Reason Why' (1968)
Deze Gentse groep moest niet onderdoen voor de Antwerpse Pebbles. Van 1967 tot 1969 werden relatieve hits uitgebracht met een gemiddelde verkoop van circa 35.000 stuks. De groep mocht opnames maken in Engeland. Door vele personeelswissels valt de groep echter omstreeks 1970 uit elkaar. Kort daarop richtte manager Jacques Verdonck een "nieuwe" New Inspiration (zonder het lidwoord The) op met spilfiguren Guido Wolfaert en Eddy Vander Linden.
61. The J.J. Band - 'Cousins Jack' (1968)
De begeleidingsband van Jess & James bracht ook solo platen uit die zeer dansbaar waren. Zo is er het lijflied van de muziekclub Les Cousins op de Grote Markt in Brussel: 'Cousins Jack', een schoolvoorbeeld van Europese soul! Ik zag de fantastische band live in het Rogiercentrum (Brussel) in november 1967. In 1968 gingen Jess & James en hun begeleidingsgroep uiteen. De band ging op zoek naar andere muzikale stromingen zoals jazzrock en souljazz. In 1971 trokken ze de Luxemburgse zanger Leslie Kent aan die voorheen deel uitmaakte van Carriage Company. De groepsnaam werd toen gewijzigd in Plus. Maakten ooit deel uit van The J.J. Band: Bruno Castellucci, Douglas Lucas, François Weyer (later Francis Goya), Garcia Morales, Guy Delo, Jean-Claude "Titine" Clement, Marcel "Toto" Poznantek, Mike Lovell, Ralph Benatar, Stan Willis en Yvan De Souter.
62. Jess & James with The J.J. Band - 'Something For Nothing' (1968)
Na een groot succes is het altijd moeilijk een degelijke opvolger te vinden die geen doorslag is van de vorige hit. Toch slaagden de broers Lameirinhas daar wonderwel in. 'Something For Nothing' stond dan ook binnen de kortste keren in de hoogste regionen van de hitlijsten en werd veelvuldig gedraaid in jeugdhuizen en op T-dansants. De jeugd van tegenwoordig zal dit fenomeen waarschijnlijk niet kennen. Een thé dansant is een danspartij die vroeg begint en waarbij vanouds thee werd geserveerd. Maar in mijn jeugdjaren kwam er geen thee aan te pas, integendeel het bier en de cola vloeiden toen rijkelijk! Al heb ik nooit overdreven.
1967 was een bijzonder druk jaar voor Salvatore Adamo. Het succes begon zijn tol te eisen. Hij zingt in 'Le néon' dan ook zijn ongemakkelijk gevoel van voortdurend in de schijnwerpers te staan en zich toch nietig te voelen. Prachtige woordspeling: "Le néon, le néant, le nez en l'air, l'air d'un ... Qu'on se le dise entre pantins!".
52. The Klan - 'Already Mine' (1967)
De intro doet mij ietwat aan The Yardbirds denken. Belgische rockband actief van 1966 tot 1967. Voorheen bekend als Les Ombres. Leden: Luc Hensill (gitaar en vocals), Cristopher-John Lühr (bas, vocals), Dany Longlegs (gitaar) en Jack Hitchin (drums). Een latere bezetting in 1967 bestond, naast Hensill en Lühr, uit David Dandoy (gitaar), Bob Valtin (bas, piano, orgel) en Garcia Morales (drums), die we gisteren tegenkwamen als lid van The J.J. Band.
53. Clee's Five - 'No Other Man' (1967)
Heerlijke intro! Naar verluidt was deze groep bijzonder populair op bals en speelden zij vaak covers van bekende hits zoals o.m. 'Somebody To Love'; 'Wheel's On Fire'; 'Happy Together'; 'Hey Joe'; 'Ha! Ha! Said The Clown' en 'San Francisco'. Opgericht door Clee Van Herzeele uit Zottegem in 1959! Andere leden waren o.a. Griet De Bock (alias Kate): vocals en Dré Baeckelandt: drums. Kate zou later opduiken als de spilfiguur van Kate's Kennel naast Dré Baekelandt, Jean Blaute en Roland Van Campenhout. Berucht was hun deelname aan Canzonissima waar ze zich profileerden als kleinkunst/folkrock-band.
54. Adam's Recital - 'There's No Place For Lonely People' (1967)
Kenners noemen dit geluid "Belgian freak beat", het vervormd geluid van een elektrische gitaar. En daarop dansten wij de jerk. Adam Hoptman was de hoofdman van de groep en Jack Mauer en Jean-Paul Janssens vervolledigden het trio. Hoptman (gitaar, vocals) was voordien ook lid van The Adams naast Marc Hoyois (drums), Marc Royers (bas), Teddy Grundland (ritmegitaar). Hoyois werd later vervangen door Joe Rampaert. De groep had twee, toen nog onbekende zangeressen: Ann Christy en Liliane Keuninckx (later Saint-Pierre). Zij komen allebei nog aan bod in deze eigenzinnige Top-500. Opmerkelijk feit: Marc Hoyois zou later trouwen met Ann Christy. Na haar overlijden zou hij in 1985 met Liliane Saint-Pierre huwen. Hoptman leeft nu aan de andere kant van de wereld, in Australië met name. Maar hij vond ook werk in Nashville als componist van filmmuziek. Ik heb hem nooit ontmoet maar toch al enkele malen met hem gecorrespondeerd via dit kanaal.
55. The Pebbles - 'Get Around' (1968)
De single werd indertijd hevig geplugd door DJ Mike Verdrengh. Muziek & tekst: Fred "Bekky" Beekmans / Bob "Bobott" Baelemans. Als ik het mij goed herinner was dit plaatje ook een kleine hit in Nederland. Voor het internationaal succes moest de Antwerpse groep nog even wachten tot ze zelfs in Spanje op nummer één terechtkwamen!
56. Will Tura - '20 minuten geduld' (1968)
Wie ook nog geduld moest uitoefenen en wel 20 minuten was niemand minder dan Arthur Blanckaert, beter bekend als Will Tura. Ik hou vooral van de artiest omdat hij zoveel stijlen heeft bezongen. En deze cover komt uit de Amerikaanse countrymuziek. Het origineel werd gecomponeerd door Shel Siverstein en gecoverd door de Brothers Four en Johnny Cash: '25 Minutes to Go'. Zij moesten zelfs 5 minuten langer wachten (grapje!). Producer van dienst voor Tura was de alomtegenwoordige Jean Kluger. Het verhaal gaat over een ter dood veroordeelde die zijn leven ziet voorbijvliegen net vóór het fatale moment. Ik herinner mij dat de tekst toentertijd heel wat stof deed opwaaien! Het was letterlijk "galgenhumor".
45. Will Tura - 'Heimwee naar huis' (1967) Op de tonen van de accordeon, schreeuwende meeuwen en het geluid van de golvende zee kwam de Keizer van het Vlaamse lied via mijn transistorradiootje binnengevaren. Terwijl mijn kameraadjes toen zwoeren bij The Beatles of The Rolling Stones, The Monkees, Manfred Mann, The Bee Gees, en zovele anderen vond ik Will Tura de beste in mijn taalgebied. Van die Angelsaksische muziek hield ik natuurlijk ook (vooral The Beatles zijn mijn absoluut summum) maar ik trok mijn neus niet op voor prachtige muziek van eigen bodem.
46. Adamo - 'Inch' Allah' (1967) Bij de eerste tonen van muziek en tekst werd ik al meteen bij de keel gegrepen. Helaas is het thema nog altijd actueel! Het lied werd mijn landgenoot niet in dank afgenomen en vaak werd hij geboycot omwille van het gevoelig onderwerp. Adamo schreef het als vredeslied naar aanleiding van de Zesdaagse Oorlog tussen Israël en zijn Arabische buurlanden Egypte, Jordanië en Syrië. Het werd echter gezien als een pro-Israëlisch lied en het werd in vrijwel alle Arabische landen van de radio verbannen. Onder Israëlische soldaten werd het echter een strijdlied. In interviews vertelde Adamo dat hij bang was geworden voor zijn eigen lied. Hierdoor werden er in nieuwere versies een aantal regels van 'Inch' Allah' aangepast. Zo werden de pro-Israëlische teksten in 1993 aangepast naar een tekst die aandacht besteedt aan het lijden van beide partijen die waren betrokken in de oorlog. Deze versie was een duet met Maurane. Ook deze laatste komt voor in mijn Top-500 maar het is nog wachten tot 1986.
47. New Inspiration - 'You Made A Fool Of Me' (1967) En toen kwamen er heerlijke popgeluiden uit het Gentse. De groep met als voorzanger Danny Sinclair werd in den beginnen vaak aangeduid met het lidwoord 'The' maar gaandeweg zou het weggelaten worden. Jacques Verdonck was de manager van de band. In 1970 verliet Sinclair de groep voor een solocarrière en werd hij vervangen door Guido Wolfaert. Op deze melancholische tonen heb ik vaak een slow gedanst.
48. Kris & Luk - 'Klein klein kleutertje' (1967) Ontdekt door Wannes Van de Velde op een skifflefestival in 1968 in Hove. Kris De Bruyne herken je meteen aan zijn stem en Luk Marijnissen begeleidde hem. Het duo maakte van een alom gekend kinderliedje een heus folknummer of was het een satirische blues! En tegen alle verwachtingen in won het duo met dank aan Juryvoorzitter Van de Velde. In 1971 zou De Bruyne nogmaals opduiken in de radio en mijn Top-500 maar dan als derde lid van een trio!
49. Adamo - 'Une larme aux nuages' (1967) Daar waar Will Tura nummer één was op Nederlandstalig gebied in België was Adamo zijn tegenhanger op Franstalig gebied. Maar zijn succes beperkte zich niet tot ons land en strekte uit over de hele wereld. Zo werd zijn lied 'Tombe la neige' zelfs bekend tot in Japan en Vietnam. Onze Vietnamese vrienden die nu in de Verenigde Staten wonen zetten het lied steevast elke Kerstmis op! En dan denken ze met heimwee terug aan ons land en aan de sneeuw die ze in Los Angeles niet kennen! In 1967 bracht Adamo enorm veel liedjes uit en dit melancholische 'Une larme aux nuages' was er één van.
50. Adamo - 'J'ai tant de rêves dans mes bagages' (1967) Jammer genoeg zag ik Adamo slechts tweemaal optreden en dat was op 13 november 1999 op het verlovingsfeest van Prins Filip en Mathilde en op 17 mei 2009 t.g.v. BELGAVOX in Brussel, een groots concert voor de solidariteit in België aan de voet van het Atomium op de Heizel. 'J'ai tant de rêves dans mes bagages' heeft een opzwepend tempo en dat is ongewoon voor een liefdesliedje. Heel knap gedaan!
39. Anneke Soetaert - 'Rio de Janeiro' (1966) Het was die zalige tijd van Canzonissima, de Vlaamse voorrondes voor deelname aan het Eurovisiesongfestival. En hadden wij als 14/15-jarigen niet allemaal een oogje op Anneke? 'Rio de Janeiro' is zeer toepasselijk in deze Carnavalstijd. Ze is even oud als mijn zus en het is Scott Bradford, de organist van de J.J. Band (de begeleidingsband van Jess & James) die met haar hart ging lopen. In 1970 verhuisde het koppel naar Florida. Zowel Anneke als Jess & James en hun J.J. Band komen nog uitgebreid aan bod in deze Top-500 Aller Tijden! Rio De Janeiro // Anneke Soetaert.
40. Ferre Grignard - 'Ring, Ring, I've Got To Sing' (1966) Met deze single brak de Antwerpse zanger zelfs internationaal door. En net zoals The Mec-Op-Singers bezingt Ferre de raciale wantoestanden in de Verenigde Staten: "They call me a hounddog, they call me a swine, it's all 'cause of my colour, for their war though I'm fine ... They're talking about freedom, of religion and race, but if you are a negro, they slap you in the face." Het was een van de eerste Belgische protestliederen want de zanger bezingt hier ook nog de oorlog in Vietnam niettegenstaande de b-kant van dit plaatje 'We Want War' is! Het werd een Europese hit vooral door de mengeling van skiffle, folk en blues.
41. The Shake Spears - 'Summertime' (1966) De oorsprong van de groep lag in Noord-Rhodesië dat in 1964 werd omgedoopt tot Zambia. Maar ze waren bijzonder populair in België en waren getekend onder het platenlabel Ronnex Records. Ze hadden twee bekende Britse zangers: Gene Latter en Brian Bastow (later bekend geworden als Brian met of zonder The Hi-Five). Ronnex Records is een voormalig Belgisch platenlabel, opgericht door Albert Van Hoogten in 1951. Het was genoemd naar zijn platenzaak "Ronny", wat tevens de naam van zijn zoon was. Andere bekende artiesten op Ronnex waren Jack Hammer (een Amerikaanse zanger uit New Orleans die zich in België had gevestigd en bekendstond als the Twistin' King en een duet had met Jo Leemans), Freddy Sunder, The Shake Spears, Burt Blanca, John Woolley and Just Born, Davy Jr. & Guess Who? en Erik Marijsse. Heerlijke ska-versie uit Afrika van een machtige compositie van Gershwin!
42. Ferre Grignard - 'My Crucified Jesus' (1966) De Antwerpse singer-songwriter en gitarist stond in die periode in het voorprogramma van Johnny Hallyday, in de Parijse Olympia. Enige tijd later werd de melodie van deze song door de Franse zanger gekaapt en uitgebracht als 'Cheveux longs, idées courtes'! Het is echter nooit tot een rechtszaak gekomen.
43. Jess & James with The J.J. Band - 'Move' (1967) Zoals ik hier eerder meldde begon ik als zestienjarige voor het eerst uit te gaan. Op deze "jerk" sloeg ik voor het eerst mijn beentjes uit. Ik zag (en hoorde!) de Portugese broers Fernando en Antonio Lameirinhas en hun fantastische begeleidingsband The J.J. Band in het Rogiercentrum in Brussel in november 1967. Van kindsbeen af waren ze gefascineerd door muziek, maar in het Portugal van dictator Salazar was er geen geld voor muziekles. Dat veranderde toen het gezin Lameirinhas naar België verhuisde en in Charleroi ging wonen. Jess & James traden vaak op in de kleine club Les Cousins in Brussel, waar eerder al de Belgische rock-'n-rollband The Cousins ontdekt was. Hier hoorde zanger Jimmy Frey hen voor het eerst, waarop hij de J.J. Band vroeg hem te begeleiden op zijn nummers 'Zo mooi, zo blond en zo alleen', 'Goodbye My Love' en 'Rozen voor Sandra'. Leden van de band waren onder meer Ralph Benatar, Francis Weyer (later bekend geworden als Francis Goya), Bruno Castellucci, Scott Bradford en Garcia Morales. 'Move' is een absoluut hoogtepunt in de Belgische muziek!
44. Will Tura - 'Arme Joe' (1967) En wie kwam daar aangereden in zijn sportwagen? Will Tura tapt hier uit hetzelfde vaatje als 'Dead Man's Curve' (Jan & Dean), 'Johnny Remember Me' (John Leyton) of 'Leader Of The Pack' (The Shangri-Las); de zogenaamde "death songs". Liedjes die gaan over tragische ongevallen. Toch is dit een meesterwerkje in 's mans oeuvre want wie goed luistert met zijn ogen dicht ziet de beelden meteen verschijnen. Ook uitzonderlijk is het feit dat dit lied tweemaal voorkomt in deze Top-500. Maar daarvoor moeten we wachten tot het jaar 1990.
