En toen was er geen houden meer aan… Mijn platencollectie groeide gestaag vanaf het voorjaar van 1971 want ik moest een enorme inhaalbeweging doen. Sinds de jaren 1950 was ik enorm geïnteresseerd in muziek die ik vanaf 1967 verzamelde met behulp van mijn taperecorder. Eind 1970 had ik van mijn ouders een platenspeler gekregen wegens heel goede studieresultaten.
Volgende elpees (vinylplaten op 33 toeren voor de jongste lezers onder ons) kwamen in de loop van het voorjaar van 1971 terecht in mijn platenkast:
1. David Porter – ‘Into A Real Thing’ (299 BEF omgerekend zo’n € 7,42 wat toen een groot bedrag was voor een student!) 2. Steppenwolf – ‘The Best of Steppenwolf’ (225 BEF of € 5,58) 3. Santana – ‘Abraxas’ (299 BEF) 4. Three Dog Night – ‘The Best of Three Dog Night’ (225 BEF) 5. The Guess Who – ‘The Best of The Guess Who’ (225 BEF) 6. Titanic – ‘Titanic’ (150 BEF of € 3,72 tweedehands) 7. Booker T & The MG’s – ‘Melting Pot’ (225 BEF) 8. King Curtis – ‘Live at Fillmore West’ (299 BEF) 9. Free – ‘Fire And Water’ (110 BEF of € 2,73) 10. Canned Heat – ‘Future Blues’ (110 BEF) 11. Elvis Presley – ‘On Stage – February 1970’ (100 BEF of € 2,48) 12. Soul Survivors – ‘Take Another Look’ (gekregen van Alain, de toenmalige vriend van mijn zus) 13. Jazz Crusaders – ‘Old Socks New Shoes/New Socks Old Shoes’ (225 BEF) 14. Johnny Rivers – ‘John Lee Hooker’ (225 BEF) 15. Joe Cocker – ‘The Best of Joe Cocker’ (225 BEF)
Zoals ik eerder al schreef kocht ik in de Paasvakantie twee elpees van Creedence Clearwater Revival in Londen; de elpee van Elvis kocht ik tweedehands op verzoek van mijn moeder en de schijven van Free en Canned Heat redde ik uit de afprijsbakken. Gelukkig waren er nergens krassen op te bespeuren… Maar op de radiozenders klonk toen een heel andere soort muziek. Wat stond er in de maand februari 1971 genoteerd in de BRT Top 30?
- ‘Silver Moon’ – Michael Nesmith & The National Band (The Monkees waren uiteengevallen en enkel Nesmith scoorde solo) en ‘Black Skin Blue Eyed Boys’ – The Equals (met een ruigere sound dan hun vorige singles);
- ‘Sunny Honey Girl’ – Cliff Richard (een commercieel geluid van deze voormalige rocker); - ‘Adios’ – Louis Neefs (een minder bekende single van de warme stem uit Gierle);
- ‘To The Rising Sun’ – The Pebbles (dit vond ik een internationale single van de Antwerpse groep die Luc Smets had verlaten – De Nederlander Axel van Duyn versterkte de band);
- ‘Lucky Man’ – Emerson, Lake & Palmer (Keith, Greg en Carl werd al vrij snel afgekort tot EL&P); - ‘Holy Holy Life’ – Golden Earring (ook onze noorderburen mikten op het buitenland);
- ‘Las Vegas’ – Tony Christie (deze Britse crooner ging de concurrentie aan met Tom Jones); - ‘Mijn leven’ – Ron Davis (een vertaling van ‘My Way’, een cover van ‘Comme d’habitude’ met het orkest van Francis Bay – De Vlaamse zanger was op 22 januari 1971 overleden na een auto-ongeval!);
- ‘Du’ – Peter Maffay (deze in Roemenië geboren Volksduitser begon zijn carrière met deze single in 1969. Hij scoorde wekenlang in West-Duitsland in 1970 tot het liedje opnieuw werd uitgebracht in 1971 met het bekende succes in de Lage Landen!);
- ‘Mother’ – John Lennon/Plastic Ono Band (Lennon verwerkte zijn verdriet met behulp van Yoko die hem leerde gillen);
- ‘Butterfly’ – Danyel Gérard (de Fransman zou met deze meezinger tot in de zomer in de hitparades staan); - ‘The Pushbike Song’ – The Mixtures (deze Australiërs inspireerden zich op ‘In The Summertime’ van Mungo Jerry);
- ‘Masterpiece’ – Irish Coffee (van deze single werd ik weggeblazen, vooral toen ik vernam dat dit een Belgische productie was. William Souffreau zou ik vele jaren later persoonlijk leren kennen en een aantal keren live zien optreden. Leuk detail: de foto op het hoesje zou ik in 1975 herkennen want tot 1990 zou ik op de vierde verdieping van de Agora Galerij (naast de Grote Markt) werken en daar werd die groepsfoto op het dak van de kantoren genomen.);
- ‘Little Queenie’ – The Rolling Stones (uit het live album ‘Get Yer Ya-Ya's Out!’ – cover van een nummer van Chuck Berry);
- ‘Your Song’ – Elton John (voor mij het allermooiste liefdeslied dat ik voor Chantal in het Nederlands zou vertalen!) – Met het geweldige ‘Take Me To The Pilot’ als b-kant.
Bovenstaande hits stonden ook in de Veronica Top 40 behalve Louis Neefs, The Pebbles, Ron Davis, en Irish Coffee. Maar er stonden ook singles tussen die niet in de BRT Top 30 te bespeuren waren. Die Nederlandse hitsingles publiceer ik morgen.
- 1 juli tot 31 augustus 1971: Ik werk gedurende twee maanden aan de kust voor de Koningin Fabioladorpen ten bate van gehandicapten. - 3 juli 1971: Jim Morrison, zanger van de groep The Doors, wordt in Parijs dood aangetroffen in zijn badkuip. Hij werd slechts 27 jaar oud, net zoals Brian Jones, Jimi Hendrix, en Janis Joplin! - 18 juli 1971: De Belgische wielrenner Eddy Merckx wint de Ronde van Frankrijk. - 1 augustus 1971: The concert for Bangladesh.
In september 1971 figureren Geert en ik voor een laatste maal samen in ‘Reisroute Brussel-Luxemburg’, een TV-spel geregisseerd door Pol Stabel. Geert zou later een mooie carrière uitbouwen op radio en televisie en uiteindelijk zou hij het zelfs schoppen tot stem van… neen, niet Samson maar van ‘Man bijt Hond’! Ikzelf behaalde een jaar later mijn diploma, vervulde mijn dienstplicht van één jaar (vier maanden opleiding in Mechelen en acht maanden in West-Duitsland) en bouwde een loopbaan uit in de administratie van nationale federaties in verschillende sectoren: toerisme – bank/verzekeringen – verwarmings- en bouwsector.
- 13 september 1971: Die avond ontmoette ik een zekere Chantal in het Hooghuis van Watermaal-Bosvoorde. Het klikte meteen tussen ons en de komende maanden zouden wij regelmatig ’s woendags in de namiddag afspreken voor een babbel en om nader kennis te maken. - 24 september 1971: In het Antwerps Sportpaleis woon ik het optreden bij van Tony Joe White, als voorprogramma van Creedence Clearwater Revival. Later vernam ik dat Paul Verbrugghe, toenmalig dj van de BRT Top 30, er ook aanwezig was! - 27 oktober 1971: Het Afrikaanse land (Belgisch) Congo wordt hernoemd naar Zaïre. - 12 november 1971: Jongerengemeenschap De Bezem organiseert het Bal van de 19de eeuw (kledij uit die periode gewenst!). Daar werden Chantal en ik een koppel. Geert was daar toen getuige van. - 13 november 1971: Chantal en ik hebben afgesproken in het Cultureel Centrum van Oudergem waar John Terra met zijn orkest een geslaagd optreden geeft. - 27 november 1971: Die dag vier ik mijn 20ste verjaardag! - 4 december 1971: In het Casino van Montreux breekt brand uit als tijdens het optreden van Frank Zappa vanuit het publiek een lichtkogel wordt afgeschoten. Zie Smoke on the Water van Deep Purple. - 10 december 1971: 1ste Herfstbal van de Vrije Gemengde School De Bloeiende Kerselaar georganiseerd in het Hooghuis van Bosvoorde. Natuurlijk waren Chantal en ik weer van de partij. - 26 december 1971: die avond maak ik kennis met de ouders van Chantal. Nadien gaan wij naar de bioscoop in Brussel-centrum om naar de nieuwste Bondfilm te kijken: ‘Diamonds Are Forever’. - 31 december 1971: Oudejaarsavond brachten Chantal en ik deels door in Klub 16 (ex-Brussel 16), een jeugdclub in Oudergem (op zaterdag 15 april 1972 evolueerde die club naar Jeugdhuis Alleman). De muziek stond er veel te luid en wij besloten om naar de Reinaert in Brussel te gaan. In de vroege uurtjes keerden wij moe maar tevreden huiswaarts met de allereerste autobus. Het was inmiddels 1 januari 1972 geworden!
Eind juni supporterde ik voor Vorst Atletiekclub, ik sta op de achterste rij (uiterst rechts)! Onderaan links in Westende (Festival van de Kust)
Ik maakte toen zelfs een tekening van Cat Stevens.
En in de Veronica Top 40 van januari 1971 stonden de meeste singles uit de Radio 2 Top 30 ook genoteerd (behalve ‘Annelise’) samen met deze:
- ‘Peace Planet (Badinerie from Suite N°2 – Johann Sebastian Bach)’ – Ekseption; - ‘Love The One You’re With’ – Stephen Stills (de vier leden van CSN&Y bleven maar soloplaten uitbrengen!);
- ‘Both Sides Now’ – Euson (mooie cover van Joni Mitchell door deze Arubaanse zanger); - ‘Domino’ – Van Morrison (knappe solosingle van Van The Man);
- ‘Wang Dang Doodle’ – Livin’ Blues (machtige bewerking van deze blues van Willie Dixon, geschreven voor Howlin’ Wolf) en ‘Everyday’s Torture’ – Jackie Cornell (Jacques Eckhardt uit Den Haag. Was zanger van The Boots en zat ook in o.a. The Rockin' Sensation Boys. Soms werd zijn voornaam ook als Jack of Jacky gespeld – Origineel van de Golden Earring uit 1969);
- ‘Indian Reservation’ – Don Fardon (ex-frontzanger van The Sorrows met een cover van John D. Loudermilk); - ‘Maggie’ – Redbone (de broers Pat & Lolly Vegas met drie andere groepsleden van Indiaanse afkomst);
- ‘Immigrant Song’ – Led Zeppelin (lied over de Vikingen die duizend jaar geleden op rooftocht gingen in West-Europa);
- ‘She’s Comin’ Back’ – Alfie Kahn (pseudoniem van de Duitser Joachim Heider die in 1969 al eens scoorde in de Benelux met ‘Muny, Muny, Muny’ onder de naam Daisy Clan); - ‘Mr. Bojangles’ – Nitty Gritty Dirt Band (Jerry Jeff Walker schreef het nummer over een straatmuzikant in 1968);
- ‘House Of The King’ – Focus (legendarische band met Jan Akkerman, Thijs van Leer en Pierre van der Linden, die ik later dat jaar in Vorst Nationaal zou zien optreden als voorprogramma van Ten Years After – Alain, de vriend van mijn zus, had voor een ticket gezorgd. Jammer genoeg zat ik te dicht bij het podium zodat mijn oren na enkele minuten tilt sloegen!);
- ‘Bridget The Midget’ – Ray Stevens (de Smurfen hadden de overhand genomen in de studio!).
Eind 1970 had ik mij ingeschreven in een wedstrijd van Radio Luxemburg. De firma Fred Steyn Producties organiseerde deze wedstrijd waarin er naar disc-jockeys gezocht werd. Deelnemers moesten vooraf een jingle maken en drie platen draaien voor een zaal van ongeveer 200 personen. Begin 1971 kreeg ik een uitnodiging om samen met een 40-tal anderen naar een zaal te komen in Merchtem (of was het in Meise?).
Fred Steyn -geboren als Fred Arkesteyn in Diest op 13 oktober 1934- overleed in Tienen op 1 februari 2012. Hij ontnam zich jammer genoeg van het leven...
Aangezien ik nog niet over een auto beschikte (en mijn ouders ook niet) riep ik de hulp in van de toenmalige vriend van mijn zus, Alain (fotograaf bij de krant La Dernière Heure). Hij bracht ons ter plaatse maar kon ons na afloop niet terug oppikken. Ik herinner mij dat het een sombere en vrij regenachtige avond was. Deelnemers mochten ook twee vrienden (m/v) meebrengen, dus vroeg ik aan Geert en Marleen om mij te vergezellen en voor mij te supporteren.
In de zaal zag ik mijn vroegere klasgenoot Rudy terug die vóór mij aan de beurt kwam. Hij draaide ‘Melancholy Man’ van de Moody Blues, ‘Working Class Hero’ van John Lennon/Plastic Ono Band en ‘Isn’t It A Pity’ van George Harrison. Een vrij gedurfde keuze want het waren drie trage en vrij lange liedjes.
Iets later kwam ik aan de beurt. Mijn jingle had ik thuis in elkaar geflanst met behulp van mijn Grundig taperecorder: het intro van ‘Telephone Baby’ van The Johnny Otis Show (“Hello Johnny, Yes it's me and I'm lonely, I had to call you on the phone”), gevolgd door Rory Gallagher (Taste) die ‘What’s Goin’ On’ roept met in de achtergrond een luide politiesirene en ik die ‘It’s The Show of MICO!’ uitroep.
Ik had drie liedjes meegebracht: ‘Waltz For Lumumba’ van de Spencer Davis Group (op een ‘Best of’ LP); en twee singles ‘Let Me Love, Let Me Live’ van Aphrodite’s Child en ‘Flash’ van de Duke Of Burlington. Ik was jammer genoeg vergeten dat mijn voorganger de platenspeler op 45 toeren had geplaatst. De Spencer Davis Group klonk dan ook heel bizar op het verkeerd toerental, ik herstelde het al heel vlug maar overmand door plankenkoorts kon ik verder bijna geen woord meer uitbrengen behalve titel en uitvoerder. Onnodig te zeggen dat mijn “carrière” van platendraaier een kort leven beschoren was. Mijn kameraad Rudy mocht wel een ronde verdergaan in de afvallingsrace maar ik heb nooit nog iets van hem vernomen, dus vermoed ik dat hij iets later ook uitgeschakeld werd.
De terugreis naar Watermaal-Bosvoorde verliep met het openbaar vervoer heel moeizaam tot het Noordstation in Brussel waar wij na een voettocht iets verder de laatste tram van de M.I.V.B. konden nemen en onderweg uitstapten in Oudergem om een spaghetti te eten. Van daaruit was het slechts een goede 5 km te voet stappen… Later heb ik toch een aantal keren deejay mogen spelen op familiefeestjes of in jeugdclub De Bezem, tot ieders tevredenheid.
En wat stond er in januari 1971 in de BRT Top 30 nieuw genoteerd?
- ‘When I’m Dead And Gone’ – McGuinness Flint (Britse folk- en popband met ex-leden van Manfred Mann en John Mayall’s Bluesbreakers, zanger Dennis Coulson en het duo Gallagher & Lyle); - ‘Whole Lotta Love’ – C.C.S. (instrumentale versie van de hit van Led Zeppelin die al snel werd gebruikt als indicatief voor Top Of The Pops op de BBC);
- ‘Knock Three Times’ – Dawn (opvolger van ‘Candida’); - ‘Annelise’ – Lilac Street Band (Belgische productie met Ignace Baert!);
- ‘Nothing Rhymed’ – Gilbert O’Sullivan (vanuit het niets kwam deze rare zanger met zijn kapsel en outfit uit de jaren 1930 onze hitparade binnengevallen); - ‘River Deep, Mountain High’ – The Supremes & The Four Tops (cover van het magnum epos van Ike & Tina Turner waarop Ike eigenlijk niet aanwezig was in de studio, op uitdrukkelijke vraag van Phil Spector!);
- ‘Do It’ – Neil Diamond (de platenmaatschappij bleef maar oude hits van de singer/songwriter opnieuw uitbrengen! Oorspronkelijk uit 1967); - ‘She’s A Lady’ – Tom Jones (een comeback voor de Weshman dankzij deze hit van Paul Anka!);
- ‘Have You Ever Seen The Rain’/’Hey Tonight’ – CCR (alweer een dubbele hitsingle!);
- ‘Chirpy Chirpy Cheep Cheep’ – Middle Of The Road (De Schotten hadden de mosterd gehaald bij Lally Stott); - ‘Rose Garden’ – Lynn Anderson (Country tophit geschreven door Joe South).
Nieuws uit het jaar 1971 (januari tot juni):
- 1 januari 1971: 1 In België wordt de B.T.W. (Belasting op de Toegevoegde Waarde) ingevoerd. Wij kregen die materie als eersten in het vak ‘Boekhouding’ vanaf september 1970. - 5 februari 1971: Astronaut Alan Shepard wandelt op de maan. - 15 maart 1971: Regerend wereldkampioen Jean-Pierre Monseré (bijgenaamd Jempi) verongelukt tijdens een wielerwedstrijd in Retie. - 23 maart 1971: Grote Boerenbetoging in Brussel: 100.000 betogers gaan de straat op tegen landbouwhervormingen. Het instituut waar ik toen studeerde stond letterlijk tussen woedende boeren met koeien (sic) en rijkswachters met waterkanon en traangas. Het gas heb ik dagen nadien nog altijd in de leslokalen geroken met zeer kwalijke gevolgen voor de ogen…
Tijdens de Paasvakantie (april 1971) gaan Geert en ik naar Londen en verblijven er bij het gezin Farthing, waar ik in juli 1969 logeerde. Wij liften van Koekelberg naar Oostende, waar wij de overzetboot nemen naar Dover. Het werd een leuke vakantie in de Engelse hoofdstad waar ik twee elpees kocht, ‘Willy & The Poorboys’ en ‘Bayou Country’ van CCR. Vinylplaten waren daar toen goedkoper dan in België. Foto 1 in Londen (Winchmore Hill) en Foto 2 in Hyde Park (Foto's genomen door Geert).
- 12 april 1971: In het Hooghuis van Watermaal-Bosvoorde organiseert Jeugdclub De Bezem een dansavond met The Social Misfits Clan. Het Jeugdhuis is daarmee officieel geopend! - 31 mei 1971: Geboorte van een nieuw land: Bangladesh. Het gebied behoorde oorspronkelijk tot Pakistan (Oost-Pakistan). - 26 juni 1971: In het Woluwe Shopping Center zie ik The Pebbles optreden. Op de foto in Sint-Lambrechts-Woluwe.
Populaire muziek: Top 10-albums in Nederland (Voor België ontbreken de cijfers)
1. Bridge over troubled water - Simon & Garfunkel 2. Corry & de Rekels 2 - Corry en de Rekels 3. Pendulum - Creedence Clearwater Revival 4. Grand gala - Nana Mouskouri 5. In concert - James Last 6. Atom Heart Mother - Pink Floyd 7. Ekseption 3 - Ekseption 8. Abraxas - Santana 9. In Rock - Deep Purple 10. Pearl - Janis Joplin
De hitlijsten van januari tot december 1970 zijn de revue al gepasseerd. Rest mij nu nog een honderdtal liedjes te posten die toen niet in de hitparade terechtkwamen. Het zijn misschien minder bekende singles of elpeetracks die ik toch de moeite waard vind en daarom ook genoteerd staan in mijn Persoonlijke Top 4000 Aller Tijden.
Hierna volgt een vierde en laatste schijf:
- ‘Chunga’s Revenge’ – Frank Zappa (Deze Amerikaanse componist en musicus, mengde op geheel eigen wijze rockmuziek met psychedelica, jazz, experimentele muziek en eigentijdse klassiek muziek gecombineerd met een grote dosis zelfspot, humor en performance-art. Hij was in 1970 enkel te horen op de RTBF) en ‘Thank You Fallettinme Be Mice Elf Agin’ – Jazz Crusaders (origineel van Sly & The Family Stone);
- ‘If Not For You’ – Bob Dylan (later veelvuldig gecoverd, o.a. door George Harrison en Olivia Newton-John); - ‘Stage Fright’ – The Band (het is moeilijk te geloven dat deze muzikanten nog plankenkoorts hadden);
- ‘I Want To Take You Higher’ – Sly And The Family Stone + Brian Auger Trinity (veelvuldig meegezongen op Woodstock 1969 en later!);
- ‘Mary-Jane’ en ‘I See No Reason’ – Titanic (Noorse groep die in Frankrijk verbleef en geproducet werd door William Sheller, bekend van o.a. ‘My Year Is A Day’);
- ‘Fire And Water’ – Free (Paul Rodgers, Paul Kossoff, Andy Fraser, en Simon Kirke op het hoogtepunt van hun roem in 1970) en ‘Sweet Jane’ – Velvet Underground (vooruitstrevende en experimentele rockgroep uit New York);
- ‘Searchin'’ – Titanic (instrumentale rockgeluiden van vier Noren en één Brit) en ‘Viva Tirado’ – El Chicano (Santana meets Titanic);
- ‘It’s A Beautiful Day’ – Pendulum (Het Belgisch antwoord op The Band, The Byrds en The Flying Burrito Brothers met een piepjonge Erik Van Neygen en Mich Verbelen – mooie sound van pedalsteelgitaar en banjo); - ‘If You Could Read My Mind’ – Gordon Lightfoot (Deze Canadese folkzanger haalde inspiratie uit zijn echtscheiding – het nummer werd nadien veelvuldig gecoverd!);
- ‘Then’ – Yes (Londense progressieve rockand met enorm veel personeelswisselingen – destijds ook enkel te horen op de RTBF) en ‘No Opportunity Necessary, No Experience Needed’ – Yes (compositie van Richie Havens);
- ‘Marie-Jolie’ – Aphrodite’s Child (zelfs Vangelis werd ooit gevraagd om zich bij Yes te voegen – na enkele repetities bleken de muzikale ideeën te ver uiteen te liggen) en ‘Het Dorp’ – Wim Sonneveld (prachtige cover van ‘La Montagne’ van Jean Ferrat – opnieuw een hit in 1974 n.a.v. zijn overlijden!);
- ‘Does Anybody Really Know What Time It Is?’ – Chicago (geschreven door zanger/pianist Robert Lamm toen de band nog voluit Chicago Transit Authority heette) en ‘Hey America’ – James Brown (deze single vind ik een van zijn beste!);
- ‘We Have All Time In The World’ – Louis Armstrong (thema uit de Bondfilm ‘On Her Majesty’s Secret Service’ met George Lazenby als 007 en Diana Rigg als bondgirl);
- ‘Black Magic Woman’/’Gypsy Queen’ – Santana [de bluesrock van Peter Green (Fleetwood Mac) kreeg een latin sausje];
- ‘Child In Time’ – Deep Purple (Niemand kon toen even hoog gillen als Ian Gillan. Hij was tevens de eerste "Jezus" voor de rockopera Jesus Christ Superstar);
- ‘Maybe I’m Amazed’ – Paul McCartney (uit zijn debuutelpee ‘McCartney’ en hij had deze parel toen eigenlijk op single moeten uitbrengen!); - ‘Samba Pa Ti’ – Santana (Het werd een hitje in Nederland, België, Groot-Brittannië en Duitsland, waarschijnlijk de enige landen waar het plaatje op 45 toeren uitgebracht werd).
Tot zover muziek uit het jaar 1970; op naar het jaar 1971 waarin ik 20 werd…
De hitlijsten van januari tot december 1970 zijn de revue al gepasseerd. Rest mij nu nog een honderdtal liedjes te posten die toen niet in de hitparade terechtkwamen. Het zijn misschien minder bekende singles of elpeetracks die ik toch de moeite waard vind en daarom ook genoteerd staan in mijn Persoonlijke Top 4000 Aller Tijden.
Hierna volgt een derde schijf:
- ‘Oye Como Va’ – Santana (prachtige cover, origineel van Tito Puente); - ‘Wild Horses’ – Flying Burrito Brothers (van Jagger/Richards natuurlijk maar eerder uitgebracht dan de auteursversie van de Stones);
- ‘Rain’ – José Feliciano (zeer mooie compositie van deze blinde Puerto Ricaanse zanger); - ‘Midnight Special’ – CCR (Amerikaans volksliedje over een passagierstrein, ontstaan onder gevangenen in het Amerikaanse Zuiden);
- ‘De zotte morgen’/’Houten kop’ – Zjef Vanuytsel (prachtig hoe die twee liedjes op de vinylelpee in elkaar overgaan; een echte medley dus en ik beluister ze zo altijd!);
- ‘N.I.B.’ – Black Sabbath (griezelen geblazen met deze angstaanjagende Britten. Een oogopslag op de hoesfoto volstond toen…); - ‘Out Demons Out’ – Edgar Broughton Band (3 jaar vóór ‘The Exorcist’; enkel te horen op de RTBF);
- ‘Them Changes’ – Buddy Miles (Amerikaanse drummer vooral bekend is geworden door zijn werk met Jimi Hendrix' "Band of Gypsys", vanaf 1969 tot 1970); - ‘Move On Up’ – Curtis Mayfield (discotheekhit van toen en jammer genoeg misbruikt voor reclamedoeleinden!);
- ‘Man Of Action’ – Les Reed Orchestra (vaak gebruikt door piratenzenders); - ‘I Stand Accused’ – Isaac Hayes (Amerikaanse soul- en funkmuzikant die ook een aardig stukje kon zingen!);
- ‘Brussel’ – Liesbeth List (prachtige cover van ‘Bruxelles’, die fenomenale compositie van Jacques Brel uit 1962);
- ‘Across The Universe’ – The Beatles (Het nummer geschreven door John Lennon verscheen voor het eerst op het liefdadigheidsalbum ten bate van het Wereld Natuur Fonds van meerdere artiesten ‘No One's Gonna Change Our World’ (1968) en kwam in 1970 in een andere versie terecht op ‘Let It Be’); - ‘The Cage’ – Elton John (uit zijn debuutelpee ‘Elton John’ en grijsgedraaid in de Reinaert);
- ‘Almost Cut My Hair’ – CSN&Y (ook een vaste slow in de Reinaert);
- ‘Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto (Theme) – Ennio Morricone (filmthema); - ‘Le Clan des Siciliens’ – Ennio Morricone (ongelooflijk zoals deze grootmeester componeert voor films!);
- ‘So Young’ – Roy Orbison (uit de film ‘Zabriskie Point’ maar niet op de soundtrack!); - ‘Toast And Marmalade For Tea’ – Tin Tin (Kuifje in Australië);
- ‘Psychedelic Shack’ – The Temptations (Motown goes psychedelic!); - ‘The Thrill Is Gone’ – B.B. King (bluesreus uit de VS met zijn iconisch nummer);
- ‘Mercedes Benz’ – Janis Joplin (a capella lied uit 1970 geschreven door de Amerikaanse zangeres met medewerking van Michael McClure en Bob Neuwirth);
- ‘Feelin’ Alright’ – Joe Cocker (cover van die mooie compositie van Traffic); - ‘Glad’ – Traffic (een van de weinige instrumentale nummers; heb ik ook leren kennen via de Reinaert!).
De hitlijsten van januari tot december 1970 zijn de revue al gepasseerd. Rest mij nu nog een honderdtal liedjes te posten die toen niet in de hitparade terechtkwamen. Het zijn misschien minder bekende singles of elpeetracks die ik toch de moeite waard vind en daarom ook genoteerd staan in mijn Persoonlijke Top 4000 Aller Tijden.
Hierna volgt een tweede schijf:
- ‘Ik weet wel mijn lief’ – Zjef Vanuytsel (uit die geweldige elpee ‘De zotte morgen’ die ik bij mijn goede vriend Geert ging kopiëren met mijn taperecorder);
- ‘Don’t Play That Song (You Lied)’ – Aretha Franklin (geschreven door Ahmet Ertegün en de vrouw van Ben E. King, Betty Nelson) en ‘My Prayer’ – Gerry Monroe (mooie opvolger van ‘Sally’);
- ‘Like Honey’ – Argent (Rod Argent was voorheen lid van The Zombies); - ‘Working Class Hero’ – John Lennon/Plastic Ono Band (uit de eerste soloplaat van de ex-Beatle);
- ‘The Frog’ – João Donato (Jacques Brel misbruikte de instrumentale track van dit Braziliaans nummer om zijn gal te spuwen en zijn eigen nest te bevuilen…); - ‘Into The Mystic’ – Van Morrison (voorheen lid van Them en vanaf 1967 solo);
- ‘Melancholy Man’ – The Moody Blues (zeer melancholisch lied van deze melodieuze Britten);
- ‘Ive Got A Feeling’ en ‘Two Of Us’ – The Beatles (uit de LP ‘Let It Be’);
- ‘Pagan Baby’ – CCR (uit de elpee ‘Pendulum’, uitgebracht in december 1970); - ‘Peaches en Regalia’ – Frank Zappa (uit het album ‘Hot Rats’, enkel te horen op de RTBF);
- ‘Southern Man’ – Neil Young (naast CSN&Y bouwde Young ook een solocarrière uit); - ‘Handbags And Gladrags’ – Mike D’Abo (auteursversie na covers van Chris Farlowe en Rod Stewart);
- ‘Tobacco Road’ – Eric Burdon & War (fantastisch nummer geschreven door John D. Loudermilk in 1960 en veelvuldig gecoverd ook door Eric Burdon & The Animals in 1967); - ‘Kentucky Woman’ – Neil Diamond (auteursversie – Deep Purple coverde de song ook!);
- ‘Get Ready’ – Rare Earth (de zeer lange elpeeversie, een echte plaspauze voor de disc-jockey); - ‘Overture from Tommy’ – Assembled Multitude (instrumentale track geschreven door Pete Townshend);
- ‘Time Is Up’ – Tenderfood Kids (met een jonge Pierre Rapsat!); - ‘Weet je, weet je’ – Anneke Soetaert & The J.J. Band (zij ging uiteindelijk lopen met de gitarist van de band: Scott Bradford);
- ‘One After 909’ – The Beatles (een heel oud nummer dat terug werd opgediept tijdens de ‘Get Back’-sessies en uiteindelijk terechtkwam op de elpee ‘Let It Be’); - ‘I Heard It Through The Grapevine’ – CCR (een oud Motown-nummer in een lange versie);
- ‘Tired Of Waiting For You’ – The Flock (machtige versie van een oud Kinks-nummer); - ‘Ride A White Swan’ – Tyrannosaurus Rex (tongbreker die al vrij vlug werd ingekort tot T.Rex);
- ‘Way Back Home’ – Jazz Crusaders (later ingekort tot Crusaders en nog later noemden ze zich opnieuw Jazz Crusaders);
- ‘I Just Can’t Help Believing’ – B.J. Thomas (bekender in de versie van Elvis Presley); - ‘My Baby Left Me’ – CCR (John Fogerty was ook fan van de King en van Arthur Crudup).
De hitlijsten van januari tot december 1970 zijn de revue al gepasseerd. Rest mij nu nog een honderdtal liedjes te posten die toen niet in de hitparade terechtkwamen. Het zijn misschien minder bekende singles of elpeetracks die ik toch de moeite waard vind en daarom ook genoteerd staan in mijn Persoonlijke Top 4000 Aller Tijden.
Hierna volgt een eerste schijf:
- ‘Wild World’ – Cat Stevens (de auteursversie, Jimmy Cliff had er een grote hit mee!); - ‘Come To The Sabbat’ – Black Widow (griezelen in het kielzog van Black Sabbath en The Rattles);
- ‘Easy To Be Hard’ – Shirley Bassey (uit de musical HAIR); - ‘Share The Land’ – Guess Who (protestlied van de Canadezen die het opnamen voor de Native Americans, alias de indianen);
- ‘Serenade’ en ‘Let Me Love Her’ – Wallace Collection (nog twee pareltjes van deze Brusselse band);
- ‘Gimme Shelter’ – Merry Clayton (zij zong de hoge stem op de versie van de Stones; hier speelt Billy Preston op de toetsen!); - ‘Rainy Night In Georgia’ – Brook Benton (met Toots Thielemans op mondharmonica - Het origineel van Tony Joe White stamt uit 1967);
- ‘La solitude ça n’existe pas’ – Gilbert Bécaud (Monsieur 100.000 Volts in goede doen) en ‘Avec le temps’ – Léo Ferré (ook nog een hit in 1971);
- ‘Groove Me’ – King Floyd (soulzanger en songwriter uit New Orleans, niet te verwarren met Pink Floyd) en ‘Walk A Mile In My Shoes’ – Joe South (Amerikaanse singer-songwriter wiens nummers opgenomen of gecoverd werden door o.m. Billy Joe Royal, Deep Purple, en Lynn Anderson);
- ‘Ruby Tuesday’/‘What Have They Done To My Song Ma?’ – Melanie (A- en B-kant van haar single: een cover en een origineel van haar);
- ‘Slow Down’ – Crow (hardrockversie van het rock-‘n-rollnummer van Larry Williams – Ook gecoverd door The Beatles); - ‘Apache Dropout’ – Edgar Broughton Band (mash-up avant-la-lettre: The Shadows/Captain Beefheart);
- ‘Cotton Fields’ – CCR (geschreven in 1940 door Huddie Ledbetter, beter gekend als Lead Belly en ook gecoverd door The Beach Boys) en ‘No Time To Live’ – Brian Auger & The Trinity (orgineel van Traffic);
- ‘Petit bonheur’ – Adamo (uitgebracht in november 1969; de zoveelste hit van onze landgenoot);
- ‘Hosanna’ en ‘Heaven On Their Minds’ – Rock Musical Jesus Christ Superstar (dit album wordt meestal opgezet omstreeks Pasen);
- ‘Liar’ – Argent (The Zombies waren gesplit: Colin Blunstone (alias Neil McArthur) en Rod Argent waren solo goed bezig!) en ‘Isn’t It A Pity’ – George Harrison (machtige b-kant van ‘My Sweet Lord’);
- ‘Oh I Wept’ en ‘Mr. Big’ – Free (Engelse blues- en rockband, opgericht in Londen in 1968);
- ‘Cissy Strut’ – The Meters (Amerikaanse instrumentale funkmuziekgroep uit New Orleans); - ‘Everydays’ – Yes (geschreven door Stephen Stills, als “kangoeroe”-jingle gebruikt in de BRT Top 30).
