‘Theme From Elvira Madigan’ – James Last & His Orchestra
De Zweedse film 'Elvira Madigan' heb ik pas later gezien en die heeft een diepe indruk op mij nagelaten. Net als de muziek trouwens want die is gebaseerd op het tweede deel (andante) van het piano concerto nr. 21 van Wolfgang Amadeus Mozart, een van mijn favoriete klassieke componisten.
'Elvira Madigan' is een Zweedse dramafilm uit 1967 onder regie van Bo Widerberg. De film is gebaseerd op het leven van de Deense koorddanseres Hedvig Jensen.
Het prachtige instrumentale thema weerklonk heel vaak op menig radiozender in de loop van 1968 en 1969. Hans Last (ook bekend als Hansi) werd in Bremen geboren en vanaf 1965 noemde Polydor Records hem James Last omdat die naam internationaler klonk. Het legde de van oorsprong jazz musicus (bassist) geen windeieren!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Born To Be Wild’ / ‘The Pusher’ – Steppenwolf
In de hitlijsten van 1968 kon je haast elk muziekgenre terugvinden. Naast instrumentale klassieke muziek dus ook dit redelijk nieuw genre dat al snel de stempel hardrock meekreeg en de voorloper was van metal music. Na beluistering van het tweede couplet, hoor je John Kay zingen: "I like smoke and lightning - Heavy metal thunder - Racin' with the wind - And the feelin' that I'm under - Yeah darlin' gonna make it happen - Take the world in a love embrace - Fire all of your guns at once - And explode into space".
Oprichter en spil van de band is John Kay, die geboren werd in Tilsit (Oost-Pruisen, destijds Duits, sinds 1945 Russisch). Tilsit heet nu Sovjetsk (oblast Kaliningrad) en ligt op de grens met Litouwen. Zijn vader heeft hij nooit gekend want hij stierf als Duits soldaat aan het oostfront in Rusland. John, zijn moeder en stiefvader emigreerden in 1958 naar Toronto in Canada.
De naam van de bluesrock-band met psychedelische invloeden was geïnspireerd op Hermann Hesses boek "De steppewolf". Volgens ingewijden werd deze naam aan Kay voorgesteld door Jim Morrison van The Doors, die zoals bekend goed thuis was in de literatuur en zich sterk aangetrokken voelde tot het boek. In 1969 werd 'Born To Be Wild' opnieuw een hit dankzij de film 'Easy Rider' en een heruitgave van de single in 1990 scoorde opnieuw in onze hitlijsten!
Hun afschuw van harddrugs laten ze blijken in het dreigende, psychedelische lied 'The Pusher', waarin alle hens aan dek wordt gehaald om de pusher, de onweerstaanbare dealer, letterlijk te vervloeken en uit te roeien. 'The Pusher' werd ook gebruikt in de film 'Easy Rider' met o.a. Dennis Hopper, Peter Fonda en Jack Nicholson.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘White Room’ - Cream
Het powertrio Cream ofwel the cream of the crop/crème de la crème: zo werden Eric Clapton, Jack Bruce, en Ginger Baker destijds aangekondigd. De single ‘White Room’ sloeg in 1968 in als een bom.
Wist ik veel dat dit de zwanenzang zou worden van de Britse band die eigenlijk een veel te kort leven beschoren was. Namelijk van 1966 tot 1968. In 1969 zouden nog een single en een elpee verschijnen maar toen was de groep al lang gesplit.
De band besloot in 1968 uit elkaar te gaan. Clapton had daar op aangedrongen nadat hij een recensie had gelezen in het muziekblad Rolling Stone. De band werd daarin sterk bekritiseerd. Clapton trok zich de kritiek erg aan en zou later zeggen dat hij vond dat de band stil had gestaan in zijn ontwikkeling.
Toen de band uit elkaar ging, was Clapton 23 jaar oud, Bruce 25 en Baker 29. Eric Clapton en Ginger Baker vormden na Cream samen met Steve Winwood en Rick Grech de band Blind Faith.
Op 2, 3, 5 en 6 mei 2005 kwam Cream bij elkaar op een reünieconcert in de Royal Albert Hall in Londen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘The Horse’ – Cliff Nobles & Co
Een instrumentale plaat die later door de Veronica Drive In Show als jingle werd gebruikt. Op de achterkant van de single stond het liedje 'Love Is All Right' en dat is gewoon de gezongen versie van 'The Horse'.
De blazerssectie werd in de jaren zeventig de groep MFSB, een afkorting voor Mother, Father, Sister, Brother. Drie maanden na het uitbrengen van de single waren er al meer dan één miljoen exemplaren van verkocht, in de Verenigde Staten alleen!
Gecomponeerd door ene Jesse James, maar dat was niet de legendarische "revolverheld" uit het Verre Westen! In 1975 nogmaals uitgebracht dankzij Radio Veronica en opnieuw een hit!
Ju paardje, ju!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Here Comes The Judge’ – Shorty Long
Een van de grappigste platen en tevens een machtig dansnummer uit 1968 vond ik ‘Here Comes The Judge’ van ene Shorty Long.
Het verhaal gaat over een rechtszaak in de Verenigde Staten die compleet uit de hand loopt want de getuige kan de beschuldigde niet herkennen!
Frederick Earl "Shorty" Long was een Amerikaanse r&b- en blueszanger, songwriter, muzikant en producent voor Soul Records, dochteronderneming van Motown.
Een novelty song die tevens een onehitwonder van jewelste was.
"Hear ye, hear ye The court's in session The court's in session, now Here comes the judge Here comes the judge Here comes the judge Here comes the judge, y'all Here comes the judge" ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Soulful Strut’ – Young-Holt Unlimited
Drummer Isaac "Red" Holt en bassist Eldee Young, voorheen leden van het jazzy Ramsey Lewis Trio, richtten een nieuwe groep op onder de naam The Young-Holt Trio met pianist Don Walker in 1966. In 1968, herdoopte de groep zichzelf tot Young-Holt Unlimited, en werd Walker vervangen door Ken Chaney.
Onder hun nieuwe naam scoorde de groep een grote hit in de Amerikaanse Hot 100 met 'Soulful Strut,' de backing instrumentale track van Barbara Acklin's 'Am I the Same Girl', waarmee ze in de Angelsaksische wereld succes zou hebben in 1969.
Het Ramsey Lewis Trio is vooral bekend door 'Wade In The Water', 'The "In" Crowd' en instrumentale bewerkingen van bekende hits zoals o.m. 'Hang On Sloopy'.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘The Ballad Of Bonnie And Clyde’ – Georgie Fame + ‘Bonnie And Clyde’ – Serge Gainsbourg & Brigitte Bardot
In 1968 was het Amerikaanse duo Bonnie Parker en Clyde Barrow heel populair in de muziek. Beide misdadigers werden als bankrovers in de jaren 1930 wereldberoemd. Hun verhaal, dat eindigde in een dodelijke hinderlaag van de politie, werd in 1967 verfilmd onder de titel "Bonnie and Clyde" (met hoofdrollen voor Faye Dunaway en Warren Beatty) en bracht Bonnie en Clyde internationale bekendheid.
Georgie Fame scoorde met zijn single een nummer één in Groot-Brittannië en dat was al vier jaar geleden toen 'Yeh, Yeh' een wereldhit werd in 1964.
Serge Gainsbourg zag zijn kans schoon en sprong mee op de trein samen met Brigitte Bardot, met wie hij toen een romance beleefde. De videoclip die de single moest promoten is gebaseerd op de gelijknamige Amerikaanse film.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Love Child’ – Diana Ross & The Supremes
In 1967 werd de naam van The Supremes gewijzigd in Diana Ross & The Supremes, op bevel van Berry Gordy, de grote baas bij Motown.
'Love Child' is ondanks het controversiële onderwerp een grote nummer één in de Verenigde Staten. Het was in 1968 inderdaad niet evident een buitenechtelijk kind op de wereld te zetten.
En toch is dat precies wat Ross in 1971 zou doen. Ze kreeg een dochter met Berry Gordy, die geboren werd toen Ross een half jaar met haar eerste man, Robert Silberstein, getrouwd was (van 1971 tot 1977). Met Arne Næss jr. was ze getrouwd van 1986 tot 2000. Ross heeft twee dochters met Silberstein en twee zoons met Næss. Diana Ross werd ook genoemd in het testament van Michael Jackson als voogdes voor de kinderen na zijn overlijden. Voorwaar een bezig bijtje!
Leadzangeres was Diana Ross met als achtergrondzangeressen The Andantes, in plaats van Cindy Birdsong en Mary Wilson. Als naar goede gewoonte werd de instrumentatie uitgevoerd door de legendarische Funk Brothers.
'Love Child' wist zelfs 'Hey Jude' van The Beatles van de troon te stoten in de Amerikaanse hitlijsten!
Begin 1970 ging Diana Ross solo, wat haar geen windeieren legde. Het verging The Supremes zonder Diana Ross iets minder goed.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Day In The Life’ – Brian Auger & The Trinity
Zonder Julie Driscoll en geen single maar de eerste track op de elpee 'Definitely What!...' van Brian Auger & The Trinity.
Zodra de eerste noten van het hammondorgel weerklinken herken je meteen 'A Day In The Life' van Lennon/McCartney, een prachtige compositie die prijkt op het grandioze album 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles uit 1967.
Deze instrumentale track werd indertijd gebruikt als tune voor een Franstalig televisieprogramma maar ik kan mij niet meer herinneren of het voor de RTBf was of voor de ORTF.
De autodidact Brian Auger beweegt zich hier in het grensgebied van jazz en popmuziek. Hij imiteerde artiesten die hij bewonderde, zoals Horace Silver en Herbie Hancock. Toen hij in 1965 met Julie Driscoll, Long John Baldry, Rod Stewart en de gitarist Vic Briggs een eigen band The Steampacket vormde, speelde hij daar hammondorgel. Zo werd hij ingehuurd om orgel te spelen bij de opname van 'For Your Love' van The Yardbirds. Toen hij in de studio arriveerde, bleek daar geen orgel te staan. Er stond wel een klavecimbel, dus bij gebrek aan beter nam hij dat. Het werd een grote hit ondanks zijn twijfels.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
‘Time Has Come Today’ / ‘I Can’t Turn You Loose’ – The Chambers Brothers
- Van 'Time Has Come Today' bestaan er twee versies: een korte (voor de single) en een lange (voor de elpee). Vandaag ga ik voor de lange versie.
The Chambers Brothers is een Amerikaanse psychedelische soulband, vooral bekend van hun elf minuten durende hit 'Time Has Come Today' uit 1968. De groep maakte deel uit van de golf van nieuwe muziek die Amerikaanse blues- en gospel-tradities integreerde met moderne psychedelische en rockelementen. Hun muziek wordt vaak gebruikt in filmsoundtracks.
- 'I Can't Turn You Loose' is een song geschreven en als eerste opgenomen door de Amerikaanse soulzanger Otis Redding. Het was de B-kant van zijn single 'Just One More Day' uit 1965. Hij werd vaak uitgevoerd tijdens live optredens. In 1968 bereikte de versie van The Chambers Brothers nummer 37 in de Billboard Hot 100 singles chart. Hun versie stond op de B-kant van de single 'Time Has Come Today'.
De groep bestond uit vier Afro-Amerikaanse broers: George Chambers, Joe Chambers, Lester Chambers, en Willie Chambers met Brian Keenan, de enige blanke Amerikaan, op drums.
