Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    09-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Benjamin

    Een gedicht van P.A. de Génestet 1829-1861

     

    Benjamin–af

    Haast ben je niet meer Benjamin,
    Dan neemt een ander je plaatsje in,
        Mijn lieve, kleine jongen!
    Dan zet je moeder je neer op de grond,
    Dan zegt je vader: loop heen, loop rond –
    Je wordt door een aapje verdrongen.

    Haast ben je niet meer Benjamin
    Dan krijg je niet altoos meer je zin,
        En moogt je fortuin gaan zoeken,
    Dan eet er een ander de kaas van je brood,
    Dan heerst er een ander op moeders schoot –
    Een koninkje in linnen doeken.

    Dan sta je gelijk, jij, met je andere broers,
    En maak je spektakel, men noemt u jaloers,
        Men lacht om uw gramschap, klein wichtje!
    Dan, wie er je soms nog beschermen moog –
    Een ander heeft ieders hart en oog,
        In spijt van je lieve gezichtje!

    Ja, haast ben je niet meer Benjamin,
    Je rijk heeft uit en een nieuw neemt begin,
        Zo gaat het met de aardse rijken!
    ’t Is goed dat je dit nu maar vroeg ondervindt:
    Het loopt in de wereld niet anders, lief kind!
        Dat zal je licht later blijken.

    Eerst wordt je vertroeteld, eerst ben je de man!
    Maar denk je, dat het lang duren kan?
        Wel neen, slechts een poosje, mijn baasje!
    Dan komt er een wolkje in ’t verschiet...
    Dan komt er een aapje, dat je eerst niet ziet...
        Hij schreeuwt en zit op je plaatsje!

    Dichtwerken (1869)

    schrijver

    09-04-2018 om 21:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de pauw

    Een gedicht van Francois Pauwels 1888-1966

    DE PAUW

    De pauwe staat
    in pronkgewaad,
    ruisend rillen z'n veren,
    hij schudt z'n pracht
    alsof met kracht
    wind er langshenen kwam scheren.

    De fijne kop
    bloeit als een knop
    dicht aan de waaier van ogen,
    die bont en rond
    tot op de grond
    sierlijk is uitgebogen;

    en als een vorst
    zwelt hem de borst,
    groen en wiss'lend van glansen,
    geheven koen,
    als fier blazoen
    tegen der zonne lansen.

    Zo staat hij daar
    en heel de schaar
    needrige duiven en hennen
    is voor de vang
    dier steerte bang,
    vliedt de pralende pennen.

    Plots valt de vracht
    der vederen zacht,
    zacht naar achteren bijénen,
    en als in rouw
    gaat nu de pauw
    stil op zijn schubbige tenen,

    naar 't grote hok
    met haan en klok,
    zijn parmantige woning,
    en 't is alsof
    de ganse hof
    treurt om een dode koning.

    Verzamelde gedichten (1928)

    schrijver

    08-04-2018 om 21:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voorschrift

    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1944

    Voorschrift

    Trek de woestijn in,
    laat de karavaan
    de groene rijkdom der oasen,
    u zij de dorre oceaan
    van zand; goud en topazen
    bewaart ge niet,
    die zijn voor uw vriendin,
    de koningin van Scheba;
    de stierenvechter laat ge de arena,
    de volkstribuun
    het duizendvoudige gehuil
    van de hyena's
    die beurtlings ‘kruist hem’
    en ‘hosannah’ roepen;
    gij gunt de boetprofeet
    zijn sprinkhaan en zijn kemelshaar.
    ontgin, waar niemand
    vruchtbaarheid vermoedt,
    elke woestijn heeft zijn wel;
    geloof onafgebroken:
    hier móet water zijn;
    uw enige toeverlaat
    zij het woord:
    ‘o, bolwerk, o, citadel,
    bekleed mij met
    een nieuwe mantel,
    laat het firmament
    mijn huis zijn,
    zorg, dat mij niemand kent.’
    vraag elke dag
    een witte keursteen
    en het onbeperkt gezag
    van een nieuwe naam.

    Verzamelde gedichten (1941)

    schrijver

    06-04-2018 om 22:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verjaardag

    Een gedicht van Jacqueline van der Waals 1885-1968

    Een verjaardag

    Nooit hebben de rozen zo schoon gebloeid,
    Nooit zag ik den heel zó blauw,
    Nooit was het gras zóó blij getooid
    Met diamanten van dauw.
    Ik had een rose kleedje aan,
    En stond bij 't struikgewas.
    Een vogel zong een lied.  Hij dacht,
    Dat ik een roosje was!

    Nooit heb ik het veld zó onrustig gezien.
    Ik liep door het golvende graan,
    Daar heb ik de brievenbesteller ontmoet;
    Ik sprak hem even aan....

    Ik had een rode blouse aan,
    Met grote, zwarte das.
    Er was een kleine bij, die dacht,
    Dat ik een klaproos was!

    Nooit is mij de eenzaamheid zó zoet,
    Zo vol vertroosting geweest,
    Ik stond alleen in de maneschijn
    Na afloop van het feest.
    Ik had een wit japonnetje aan
    En stond in 't hoge gras.
    Een vlinder kuste mij goede nacht
    Alsof ik een lelie was!

    schrijver

    05-04-2018 om 22:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hulkje

    Een gedicht van Hajo Spandaw 1777-1855

    Het hulkje der liefde

    Aan mijn gade



    Dierbare! op de reis van 't leven
    mijn getrouwe tochtgenoot!
    Die me in 't moeilijk voorwaarts streven
    steeds uw raad en bijstand bood!
    Lieve! in voorspoed en gevaren
    voer ge nu reeds zes paar jaren
    welgemoed en rustig mee
    in het hulkje van de liefde,
    dat de vlotte golven kliefde
    van de onzeekre huwlijkszee.

    Vrouwen, zegt men, zijn niet moedig,
    siddren bij 't geringst gevaar;
    doch ge leerde mij al spoedig,
    dat die uitspraak laster waar:
    niet slechts onder 't spelevaren
    op de gladgekamde baren
    roeiend met de ranke boot;
    ook bij 't huilen, koken, woeden
    van de stormen, van de vloeden
    waart ge een trouwe reisgenoot.

    Zagen we, onder 't woest geklater
    van 't geweldig golfgeklots
    nu 't verderf in 't peilloos water,
    dan de dood op klip of rots;
    gierde en kraakte want en steven,
    konden wij geen zeil meer reven,
    brak de branding 't ankertouw;
    moest het scheepje schokken, slingeren,
    slipte 't roer mij uit de vingeren...
    Gij, ge bleef onwrikbaar trouw.

    Ja! uw trouw is mij gebleken
    meest in 't barnen van de nood:
    ach! ik was voor lang bezweken
    zo ge mij geen bijstand bood.
    Blijf het moedig met mij wagen!
    En... God! is 't uw welbehagen
    haar, die mij uw liefde gaf
    van mijn zijde weg te rukken...
    Brijzel dan mijn hulk aan stukken!
    Red er slechts mijn kindren af!

    schrijver

    04-04-2018 om 19:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blijf

    Een gedicht van Abraham van Collem 1885-1933

    Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent

    Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent, weest
    Geneigd, u aan de blijdschap weg te geven,
    De blijdschap is een kruid dat u geneest,
    Wanneer gij vol en zat zijt van dit leven.

    Ge moest zijn beker drinken tot de grond,
    Maar ’t was niet louter wijn, dat gij mocht drinken.
    Steek dan de vinger diep in uwe mond,
    En werp uw inhoud weg met hoge krinken.

    En kijk uw beker aan, zoals hij kijkt,
    Die had te diep in ’t grote glas gekeken,
    En wie een glimlach het gelaat bestrijkt,
    ’t Was wrang – en ’t had hem toch zo zoet geleken.

    schrijver

    03-04-2018 om 12:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pasen

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Pasen, Pasen

    Pasen, Pasen,
    luide klinke
    nu de slag van
    lerke en vinke,
    nu de stem van
    mense en dier! 
    Pasen, Pasen,
    wijd het vier, 
    wijd het licht en
    pin de lampen,
    laat de verse
    wierook dampen:
    Hallelujah,
    't jok is af 
    van de dood en
    van het graf! 

    Pasen, Pasen,
    opgestanden,
    is de God, die
    boze handen
    hadden aan het
    kruis gedaan: 
    Pasen, Pasen,
    vrij voortaan, 
    heeft Hij hout en
    steen en ijzer
    overwonnen,
    die, Verrijzer,
    Hallelujah,
    één uit al, 
    leeft en immer
    leven zal! 

    Pasen, Pasen,
    dwaze mannen
    dachten Hem in 't
    graf te spannen,
    met Pilatus'
    zegelmerk: 
    Paaschen, Paaschen,
    ijdel werk, 
    ijdel waken:
    God almachtig
    is verrezen,
    eigenkrachtig,
    Hallelujah,
    dóór de steen, 
    eer de zonne in
    't Oosten scheen. 

    Pasen, Pasen,
    luide klinke
    nu de taal van
    lerke en vinke,
    nu de taal van
    mense en dier! 
    Pasen, Pasen,
    wijd het vier, 
    wijd het licht en
    spijs de lampen,
    laat de blauwe
    wierook dampen:
    Hallelujah,
    God is groot: 
    Overwinnaar
    van de dood! 


    1890

    schrijver

    01-04-2018 om 19:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.druilende dag

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Druilende Dag

    Binnenvaartscheepjes met zwart-glanz'ge rompen
    Liggen te domm'len langs de kade-lijn
    In regenschemering, als donk're klompen,
    Die kinderlijk getuigd met lompen zijn.

    Een vlagje rook, van diep ultramarijn-
    Blauw, dat de vochtbezwaarde nevels dompen
    Waar 't even wappert, wimpelt uit het stompe
    Vierkanten houten schoorsteenpijpje; een klein

    Bruin glimmend schipperke loopt langs de boord
    Van 't schip, blaft naar zijn buurman, om gestild
    Druilstaartend, 't trapje af naar de roef te gaan.

    Dan valt de nacht; de schipper hijst aan 't koord
    Het mastlicht op, dat vreedzaam medetrilt
    Met stadslantarens, die op schildwacht staan.

    Gedichten (1918)

    schrijver

    31-03-2018 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    o Vrijdag, die de mens gemaakt

    o Vrijdag, die de mens gemaakt
    ons voorhoudt, in de bladen 
    van Gods eerweerde daden, 
    als kind van stof en aarde, en iet
    dat Gods aanbidlijk wezen ziet:
    zij God in u geprezen 
    en Zijn almachtig wezen! 

    o Vrijdag, die het kruis geplant,
    die zaagt het heilig stromen 
    eens, aan de boom der bomen, 
    van Jesu Bloed, dat Adams ras
    en schuldig bloed genezend was:
    zij God in u geprezen 
    en Zijn bermhertig wezen! 

    o Vrijdag, goede Vrijdag, eens
    zag Brugge uw zonne dagen, 
    door listen en door lagen 
    van slavernij en vreemd geweld
    benauwd, gekrenkt, omneergeveld;
    maar eer zij was volrezen, 
    vrij, Brugge, mocht gij wezen! 

    Vrij, Brugge, waart ge, en vrij voortaan,
    door Breydel en de Coninc; 
    in 's Vlamings vrije woning 
    blijft nog door 't Vlaamse volk gevierd
    de dag als hem verlossing wierd,
    en als het vrij mocht wezen, 
    door 's Heren Bloed geprezen! 


    1887

    Tijdkrans

    schrijver

    30-03-2018 om 17:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vers

    Een gedicht van J.W.F. Werumeus 1891-1959

    Een oud vers

    Wat ik betreur te hebben niet bezeten
    Is het geluk van menig burgerman:
    De vrede van het huisgezin, en van
    De kinderen, die mee aan tafel eten.

    En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen
    De liefste is bezwijmd van zaligheid,
    Dat ik de stem ken van de eeuwigheid,
    En van het hart, dat mijn hart is genegen.

    Maar dit is alles niets, al deze dingen,
    Gezegend, en te min; 't is eens niet meer;
    Men hoort de vogels in de bomen zingen,
    De jaren gaan, de winter keert steeds weer,
    De sterren staan. Ik heb niet goed gekozen.
    Wat doet een bedelaar met rode rozen?

    Dagelijksch brood (1941)

    schrijver

    29-03-2018 om 22:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zingen

    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

    Zingen

    Gij leeuwrik en gij nachtegaal
    Al zingt gij heel verscheiden
    Toch hou ik van u beiden
    En hoor graag naar uw zoete taal
    Wanneer ik dwaal
    Door bos en veld en weiden! -
    En naar uw juichen en geklag
    Mocht ik wel luistren nacht en dag.

    Gij leeuwrik stort in mijn gemoed
    Een lust en kracht tot leven
    Tot werken en tot streven
    Wanneer gij juichend d’ eerste gloed
    Des morgens groet...
    En, wàt mijn hart doe beven,
    't Is of ge er vrede en rust in giet
    Zacht-kwelend nachtegalenlied!

    Gij beiden leerdet me overlang
    Al wat de borst doet jagen
    Of zuchtend doet vertragen
    Dat uit het bèst zich in de drang
    Van zoet gezang
    Met juichen en met klagen: -
    En iedre toon van vreugd en smart
    Vindt bron en weerklank in het hart.

    Volksdichten (1884)

    schrijver

    27-03-2018 om 21:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.christenen

    Een gedicht van J.H. Leopold 1865-1925

    Christenen, Joden, Parsen, Moslemin

    Christenen, Joden, Parsen, Moslemin
    zij dolen allen; voor wie toe wil zien,
    vervalt de ganse mensheid slechts in tweeën,
    twee soorten enkel worden er ontdekt:
    intelligente mensen zonder vroomheid
    en vrome mensen zonder intellect.

    Oostersch III (1926) (Verzen naar Perzische en Arabische dichters)

    schrijver

    26-03-2018 om 22:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.konijnen

    Een gedicht van René van Genderen Stort 1886-1942

    Ik zie in mijn verbeelding de konijnen

    Ik zie in mijn verbeelding de konijnen
    Weer sluipen door de helm en door het zand,
    En duinrozen ontbloeien en weer kwijnen,
    Terwijl de golven breken op het strand.

    Gij, mollig diertje, bedeesd is ook uw wezen,
    Uw vacht wordt zacht door zon en wind gekoosd,
    Uw bout, gekruid, is wellicht onvolprezen,
    Gedijen moge steeds uw willig kroost.

    Ge zijt heel anders dan uw neef, de haas,
    Want vreedzaam kunt gij toeven in een kooi,
    Daar zijt ge veilig, wordt ge vet, gij dwaas,
    En valt ge niet des jagers strik ten prooi.

    Doch liever zie ik u in een warande,
    Omheind gebied, en waar ge holen graaft,
    Daar zijn ge saam met duiven en fazanten,
    In de Natuur, die allen voedt en laaft.

    Najaarsvruchten (1936)

    schrijver

    25-03-2018 om 18:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.melancolie

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Melancholie

    Melancholie van scheiden en hervinden,
    Stadig verliezen en verloren gaan,
    Van binden en gebonden zijn; beminden
    Aan dood en leven eeuwig af te staan,

    Hoe komt ge mij, waar bitse winterwinden
    Hun ijzige gesels op de woning slaan,
    Door leed geboog'ne en door liefde verblinde,
    U weer te melden met Uw oud vermaan!

    Altijd in 't leven als 'k Uw bijzijn duchtte
    Wist Gij mij te hervinden, waar 'k ook vluchtte;
    Nu vond ik heil als nooit te voor verwacht,

    En tòch hebt gij óók déze weg gevonden
    En doet bij regensneeuw en storm de ronde
    Waar 'k wakker lig de lange winternacht.

    Ad interim, jrg. 4 (1947)

    schrijver

    24-03-2018 om 19:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lome

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Ter lome zee met slappe zeilen

    Ter lome zee met slappe zeilen
    onder eenzelfde lamme zon,
    en steeds het onveranderd-ijle
    aan elke nieuwe horizon;

    aldóor de dagen áldoor varen
    een onverschill'ge avond toe,
    en eindeloos het loom verzwaren
    der lamme leden, hooploos-moe;

    en nimmer, nimmer slapen mogen,
    maar steeds naar horizonnen spiên
    met starre en pijnlijk-sperrende oogen
    die zelfs de zwarte nacht niet zien...


    1912

    Verzen van 1899-1914

    schrijver

    23-03-2018 om 22:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan

    Een gedicht van Hendrik Tollens 1780-1856

     

    Aan Filira.

    Wat tooit ge met benijde vingren
    Die schone boezem schoner op?
    Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop,
    En doet ze óm ‘t  fladdrend rokje slingren,
    Terwijl ge 't haar met loof borduurt,
    En spieglend in het vlietje gluurt?

    Hou op! de tooi, waarmee ge u siert,
    Verbijstert en verblindt mij de ogen!
    Hou op! zo ge eens nog schoner wierd!...
    Ik zou niet langer 't harden mogen.
    Hou op! mijn boezem jaagt... Laat af,
    Of zoveel schoonheid wordt me een straf.

    Waartoe die dartle toverpracht?
    Of eerde ik niet genoeg uw macht?
    Beheerst gij niet genoeg mijn zinnen?
    Och, spaar die praal, mijn liefde een hoon:
    Gij maakt wellicht u meerder schoon,
    Maar nimmer kan ik u meerder minnen.

    Een twaalftal minneliedjes.

    schrijver

    22-03-2018 om 21:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wanklank

    Een gedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

    Wanklank

    Dagelijks meer eerzuchtig
    En minder in staat tot iets groots,
    Telkens wanhopender roepend
    Om kracht of de kalmte des doods,
    Dagelijks vuriger wensend
    Naar schoonheid, gezondheid en vreugd,
    Dagelijks ouder en bleker,
    En verder van blijdschap en jeugd -
    Ik zit in de bloeiende velden,
    Die schittren van zonneschijn,
    En alles is jeugdig en vrolijk -
    Ik schaam mij hier buiten te zijn!

    schrijver

    21-03-2018 om 21:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de lente

    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

      

    De lente - ik sta midden in haar -

    De lente - ik sta midden in haar -

    o daar komt ze daar daar
    daar vliegt ze op mij aan, ze zoent me,
    ze zoent me, ze zoent me en ze noemt me
    haar zoete ademen, woord voor woord;
    o en daar vliegt ze voort
    de honnege fladderende lente,
    daar naar de verte, daar naar de horizonnerige tenten,
    de zilveren, zilvervoetige, zilverhandige lente,
    de zomerige lente.

    Kijk nu, ze strooit de zomer rond
    die vliegt om haar rond
    uit haar mond,
    rond haar boezem, haar gladde rug, haar benen
    zo donslicht omschenen,
    ze gaat langs de horizonnen
    maar aldoor omme,
    ze heeft toch zo veel, ze kan geven
    wel, zie het lichte sneven
    van al dat kwijnende levende stervende opflikkerend licht
    en daar midde' in haar gezicht
    zie je het wel, zie je het wel -
    hoe licht hoe wit hoe goud hoe schel,
    hoe kunnen we het toch verdragen
    van ochtend tot avonddage,
    kom weer, kom bij me weer
    gij mijn lieve, mijn lieve, lieve, lieve ogenbegeer.

    O ze valt op mijn borst,
    haar mond midde' in de dorst
    van mijn mond, haar rode zachte weke punttong -
    't is of ze helemaal in me drong.

    Verzen (1890)

    schrijver

    20-03-2018 om 21:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winteravond

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

      WINTERAVOND

    Ook nu het avond wordt,
    Heer blijven we op U hopen,
    Het winterdaglicht kort,
    Hoe traag de dagen kropen.

    Het water is zo diep
    En donker, de lantaren
    Beschampt de oeroude baren,
    Waarin de wereld sliep.

    En als de smalle boot,
    Waarin ik word gedrongen,
    Van levens wal afstoot,
    Hoe hoog de golven sprongen,

    Van u komt heil en heul,
    Mijn lamp blijft helder branden,
    Uw olie drupt een geul
    Van rust tot aan Uw stranden.

    Het westen is al nacht,
    Maar ’t Oosten vlamt van vuren.
    Ik weet, ik word verwacht,
    En blijf bij U, zolang Uw dag zal duren.

    De Stille Tuin (1932)

    schrijver

    19-03-2018 om 19:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reiziger

    Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936

    AAN DE REIZIGER

    Steden spinnen wegen:
    Webben tussen kerkers.
    Zwerf of geef je over.

    't Ravijn bant de de blik,
    De vlakte verstrooit ze.

    Bespring rotstrappen, zwerfblokken naar uw drift.
    Laat in de vlakte uw verende voetzool
    Liefkozen door het vochtige gras.

    Rust in stilte van rumoer,
    Doch niet te lang:
    De zwerver wet zijn eenzaamheid op de menigt'.

    Reken op geen rustplaats.
    Een duurzame deugd is voos.
    Zoek het venijn dat ophitst tot hartstocht,
    Waarin de deugden verbranden, de dorste het snelst.

    Zonder leidster, rustplaats, liefde, lof,
    Als niet bestaande in het bestaande,
    Belandt gij niet in het moeras der zaligheid,
    Maar blijft vlot op de maalstroom van het Noodlot.

    Yoeng Poe Tsjoeng (1933)

    schrijver

    17-03-2018 om 21:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!