Voor de derde maal was er het voorbije weekend weer een motorcross in Lanaken. “Een pluim vanwege de gemeente voor de organisatoren van dit event, ” liet schepen van Sport Michel Stevens weten tijdens de uitreiking van de trofeeën op de slotdag.

Vader Sylvain en zoon Ronny Caubergh zetten, samen met heel wat vrijwilligers, al drie jaar op rij Kesselt en daarmee Groot Lanaken op de kaart. En andermaal was de belangrijkste factor de zon, die zorgde dat de piloten, familie en vrienden van de motorcross, een onvergetelijk weekend beleefden.

Ook de VBM - de Vrije Belgische Motorcrossfederatie - liet er bij monde van ondervoorzitter Jaak Truyens geen twijfel over bestaan: “Dit is een van de en misschien wel het mooiste parcours in de motorcross”.

Geschiedenis

Vanaf de jaren ‘50 lokte motorcross heel wat supporters naar ‘de Kip aan het Albertkanaal’, waar het geronk tot ver in de omtrek te horen was. Maar na 1988 was er door de toenemende industrialisatie geen plaats meer voor dit gebeuren. Piloten uit Lanaken bleven wel hun sport beoefenen bij hun motorclub MC21 en hadden steeds piloten die aangesloten bleven bij de VBM. Het was voor de zes piloten van Groot Lanaken dan ook een zegen toen ze enkele jaren geleden weer op eigen terrein konden crossen.

Steenfabrikant Gaston Nelissen gaf in 2008, in samenspraak met schepen Michel Stevens en Sylvain Caubergh, immers  toestemming om zijn leemafgraving te gebruiken voor de cross. De “mannen” schoten aan het werk en de cross was weer een feit in Groot Lanaken. Voor haar inzet kreeg de firma Nelissen dit weekend de Trofee van de Gemeente Lanaken. Die werd door Martin Bollen, secretaris van de sportraad Lanaken, overhandigd aan Kurt, de chauffeur die met zijn gigantische bulldozer het terrein voor de cross had aangelegd.

Valpartijen

Dit weekend dienden de redders enkele malen tussen te komen bij valpartijen. Tweemaal werd een piloot afgevoerd, maar dat was eerder uit voorzorg. De wedstrijd werd zelfs eenmaal stopgezet toen een gevallen piloot in de laadbak van een bulldozer van het terrein werd gehaald, waarna er opnieuw gestart werd.

“Ze zijn wel naar het hospitaal geweest, maar konden weer terugkeren. Eén van hen heeft zelfs de tweede manche nog meegereden,” zegt Sylvain Caubergh, die tevreden terugkeek op een geslaagd weekend.

Smeermaas, De competitie is voor alle ploegen begonnen.

Fortuna56 (4eProv B) speelde zijn 1e wedstrijd tegen vv Voorschoven thuis. De wedstrijd verliep nogal stroef en heel wat overtredingen deden, de -in geel-zwart geklede- scheidsrechter, Janssen, meermaals de gele kaart en zelfs één keer geel én rood trekken.
Een gele kaart voor Fortuna in de 37e minuut leidde tot een strafschop en  bracht Voorshoven op voorsprong in de eerste helft.
In totaal werd er 8 maal geel getrokkken en een rode voor tweemaal geel.

Net zoals in de eerste helft bleef Fortuna, na de rust drukken op het doel van Voorshoven en ondanks de rode kaart, kwam met één man minder in het veld, in de 56e minuut het verlossende doelpunt gescoord door Verheyen.

Nog enkele malen kon Fortuna het doelsaldo in het voordeel brengen, maar de paal en de keeper stonden in de weg.

Al bij al beloftevol voor het verdere verloop in de competitie.

Andere wedstrijden Groot Lanaken:  (2eProv B) Lanaken- Gruitrode 2-1, RC Peer- Gellik 3-0,  (3eProv b) Kinrooi- AA Rekem 2-2,  (bevordering C) Veldwezelt- Lutlommel  3-0,  (3eProv D) Kesselt- Heers 1-2 

De dames: (2eNat) Heist- Lanaken 2-0 

 
Stand

1.	Opoeteren	1	1 - 0 - 0	5 - 0	3
2.	Ven Maaseik	1	1 - 0 - 0	5 - 0	3
3.	Leut	1	1 - 0 - 0	4 - 1	3
4.	Wurfeld	1	1 - 0 - 0	4 - 2	3
5.	FC Juve	1	1 - 0 - 0	3 - 1	3
6.	Molenbeersel	1	1 - 0 - 0	2 - 0	3
7.	Kessenich	1	1 - 0 - 0	2 - 1	3
8.	Smeermaas	1	0 - 0 - 1	1 - 1	1
9.	Voorshoven	1	0 - 0 - 1	1 - 1	1
10.	Niel	1	0 - 1 - 0	1 - 2	0
11.	Grimbie	1	0 - 1 - 0	2 - 4	0
12.	Opglabbeek	1	0 - 1 - 0	1 - 3	0
13.	Rotem	1	0 - 1 - 0	0 - 2	0
14.	Dorne	1	0 - 1 - 0	1 - 4	0
15.	Boorsem	1	0 - 1 - 0	0 - 5	0
16.	Waterloos	1	0 - 1 - 0	0 - 5	0

De twee overwegen, Bij Celanese en Gobo zijn klaar, volgende week zouden er slagbomen bij geplaatst worden, dus geen Andreaskruis met een locomotief, maar afsluithekkens met licht en geluidsbakens. Vanaf de rangeerbundel is er al verbinding met het Nederlandse spoor tot in Maastricht. Vanaf Celanese wordt nu gewerkt richting Ringweg met een kanaaloverschrijding bij de Sluis van Lanaken over de verbindingsvaart Briegden Neerharen.

Enkel bij de wissels gebruikt men eikenhouten spoorbielsen in tegenstelling tot de betonnen die vanaf de grens gelijk zijn met de in Nederland gebruikte. De mannen die ze plaatsen zeggen dat de wissels precies moeten gelegd worden en dat daarvoor de houten gebruikt worden.

De in Aluminium uitgevoerde seinhuisjes staan reeds op hun plaatsen bij de wegovergangen.

Nu nog ´ellektriek´  Spoorbomen en laat dan de Dieselloc maar rollen.

Treintje komt zo, treintje komt zo, treintje komt zo ………..

De oude waterburcht Pietersheim fungeert nu als toegangspoort van het Nationaal Park 'Hoge Kempen'. Er is een bezoekerscentrum, een museum en een evenementenplein. Het volledige domein (ca. 80 ha) omvat een kasteel, de burchtruïne, een kasteelpark en bossen. De beschermde site is pas gerestaureerd met 1,5 miljoen euro subsidies van de Vlaamse overheid.

De toekenning van deze prijs, is een erkenning en een orgelpunt voor de vele werken en het archeologisch onderzoek van de site sedert de jaren 80, uitgevoerd door vrijwilligers onder leiding van Tonny Waegeman en op het einde door Elke Wesemael.
Heel wat van het door hen in kaart gebrachte onderzoek en materiaal is te bewonderen in de tentoonstellingsruimte van de Waterburcht. De renovatie en consolidatie waren de laatste werken die uitgevoerd werden en die mogen gezien worden.

Afgelopen weekend begon voor de dansclubs het nieuwe jaar. Beiden deden dat met een open deur dansdag. La Tièmpo in het oc Jeugdpark Smeermaas en Balando in het oc Kleinveld Rekem. Beide clubs mochten rekenen op een ruime introductiedag waar heel wat belangstellenden de eerste gratis dansles mochten ervaren.

Naast de dansles had Balando ook nog een optreden van Kris en Joyce als danspaar in Latino.

Websites van beide clubs:

http://www.balando-dansclub.be/

http://www.latiempo.be/

Hendrik Stevens, is weer in de Filippijnen. Niet in een vakantieoord, maar tussen de arme bevolking. Hendrik doet er alles aan wat in zijn macht staat, om de armste der armen te voorzien van medicijnen en bestuivingapparaten. Gratis wel te verstaan en daarvoor doet hij reeds enkele jaren beroep op uw ondersteuning. Hij leeft daar tussen de bevolking en deelt hun lot, als hij naar daar afzakt, om de medicijnen die door uw gelden aangekocht worden te verdelen over enkele dienstverlenende hulpcentra die ingericht zijn door JPAF. Dit is een foundation die zich inzet voor de aan astma lijdende kinderen, waarvan de ouders hun medicijnen onmogelijk kunnen betalen.

Naast het astmaproject wordt door JPAF ook bijdrage geleverd bij het plaatsen van waterpompen en het onderhoud daarvan.

Hendrik is tevreden over de sponsoring die hij tot nu toe heeft mogen ontvangen voor de werking van het project en hoopt dat u hem blijft ondersteunen in zijn strijd tegen armoede en ongelijkheid in dit deel van de wereld.

Bezoek de website van jpaf om meer te weten te komen over het project. http://www.jpaf.be/

Wenst u een bijdrage te doen dan kan dat door dit te storten naar

AXA bank Lanaken  (B) 751 2045456-57 onder vermelding van JPAF

Alle bijdrages gaan integraal naar het project.

Hoeve Caestert en kasteelruïnes

Hoeve Caestert

Classificatie: Cultureel Erfgoed
Rondleidingen: geen
Openingstijden: van zonsopgang tot zonsondergang, alleen bezichtiging van buitenaf.
Bijzonderheden: De hoeve is vervallen en heeft geen uitzicht op restauratie. Zie ook grotten.

De middeleeuwse hoeve maakte samen met een kapel, een watertoren en twee herenhuizen deel uit van het roemrijke kasteel Caestert, waar onder andere de vrede van Caestert (1376) werd getekend. Na instortingen en een brand in de twintigste eeuw is alleen de middeleeuwse hoeve nog over. In de onderliggende grotten kom je de fundamenten van het kasteel tegen, alsmede de graftombe en koelput. In 1919 is er een film van de Hoeve Caestert gemaakt.

De scholen gaan weer open, over een paar uurtjes is het zover. De kinderen keren weer terug na een welverdiende –lange- zomervakantie.

Voor de Basisschool in Smeermaas zal dat bijzonder zijn, want het Parkeerterrein onderging een grote verandering. Nadat de Oude zaal van Pestoer Meertens (zaliger) afgebroken werd en er een prachtige nieuwe gebouwd werd, was het terrein onverhard gebleven.

Een groot deel van de nieuwe parking is gereed en op dit moment worden de nog niet verharde parkeerplaatsen toegankelijk gemaakt, zodat er zonder problemen geparkeerd kan worden.

Volgens de Klinkerlegger zouden de grootste problemen opgelost zijn en zullen de parkeerplaatsen voor het ontmoetingscentrum en de Basisschool a.s. maandag dicht liggen.

Nu nog even geduld, het komt er aan.

Als alles klaar is zullen, Fortuna 56, Ontmoetingscentrum en Basisschool,  ongetwijfeld over het mooiste  plein van Groot Lanaken kunnen beschikken.

´Lanaken zingt´, bracht voor de vierde maal Lanakenaren uit alle deelgemeentes bijeen, vrolijk Évergreens´zingend voor de kerk. o.a. Living doll van Clif Richard, Return to Sender van Elvis, The Best van Tina Turner en zelfs Mama van ´Heintje´ De sterren van de avond zongen uit volle borst mee met het begeleidende gelegenheidskoor.
In aantal was deze uitgave, waarschijnlijk door de regendreiging, iets minder als verleden jaar, maar dat mocht de pret niet drukken. De aanwezigen hadden gelijk, de thuisblijvers ongelijk.

Foto´s komen op Foto´s Nol hieronder een impressie van vrolijk Grootlanaken.

Vandaag 29 augustus is het precies 75 jaar geleden dat Koningin Astrid overleed in Küssnacht.
Koning Albert II bezocht de plaats, waar zijn moeder door een noodlottig ongeval overleed.
Küssnacht schonk Leopold III de grond van de plaats van het ongeluk, waarop Leopold een kapel liet bouwen ter herinnering aan haar.
zie foto.

Astrid Sofia Lovisa Thyra (Stockholm, 17 november 1905 – Küssnacht am Rigi, 29 augustus 1935), prinses van België, hertogin van Brabant, prinses van Zweden, was de dochter van prins Karel van Zweden en prinses Ingeborg van Denemarken. Haar zus Märtha van Zweden, was kroonprinses van Noorwegen; koningin Astrid was dus een tante van de huidige koning Harald V van Noorwegen. Haar oom was Christiaan X van Denemarken, en haar grootvader was koning Oscar II van Zweden. Bij haar aankomst in Antwerpen, vergat de prinses alle ceremonieel en vloog haar verloofde om de hals; dit spontane gebaar was het begin van de enorme sympathie die de vorstin bij de bevolking verwierf.

Door haar huwelijk in 1926 met de toenmalige Belgische kroonprins Leopold werd zij na de dood van koning Albert I in 1934 koningin der Belgen. De blijde intreden (de planmatig afgelegde bezoeken aan de negen provinciehoofdsteden) werden druk bijgewoond. Van het volk kreeg ze door nationale intekening het diadeem der negen provinciën.

bron: wikipedia

Wie kent hem niet, de ´iedereenvandestoelafkrijgende , carnavalminnende spring in het veld ´Juulke.
Geboortig van Rekem was hij al van in zijn jeugd verknocht aan carnaval en maakte aan de lopende band carnavalliedjes. Een tijdje geleden maakte Juulke zijn comback, nadat hij een jaar eerder afscheid nam in het carnavalhonk te Smeermaas.
Dat hij terug zou komen, stond voor mij als een paal boven water. Deze carnavalfreak kan er niet mee stoppen.
Maar in het burgerleven heet deze zanger, Kristof Schuermans. In het jaar van zijn aanstelling tot Prins van de Brikkebeékkers deed  hij eerst een poging om leraar te worden, waarvan hij zelf in zijn biografie zegt dat hij daarin faliekant mislukte over de hele lijn. In dat jaar had hij het te druk gehad met het Carnaval en zijn Prinsschap van de Brikkebékkers.

Hij zou een jaar later orthopedagogie gaan studeren te Hasselt aan KHLim en drie jaar later in 2006 afstuderen als ´graduaat opvoeder´.
Meteen na zijn studies, kon hij bij ´Sint Gerardus´in Diepenbeek terecht en begint zij loopbaan als opvoeder.
Bij toeval zag ik een groep fietsende mensen met driewielers, fietsen met een karretje achter, invalidewagens die verbonden waren met een fiets en meer van zulke constructies voorbij mijn huis rijden.
Constructies die deden denken aan de Riksja's en Betjak die in de Oriënt gebruikt worden als taxi en die bestuurd worden door een Toekang Betjak. Een van die Toekang Bedjaks was Juulke (sorry Kristof ),die een van die fietscombinaties bereed. Hij groette mij bij het passeren, wat mij deed besluiten deze groep mensen op de foto te zetten. Ik holde naar binnen om ´` mijne kedak` te pakken, doch ze waren reeds langs de Maas aan het fietsen.
Dan maar in de auto en de kortste weg nemen naar de Hochterbampd. En daar in het begin van het prachtige natuurgebied kon ik hen doen stoppen om te poseren.
Hoe men bij St Gerardes de oud Rekemenaar wel noemde was mijn vraag werd volmondig beantwoord met ´Juulke´. 
Of ze helemaal vanuit Diepenbeek vertrokken zijn met hun ´triporteurkes´heb ik niet kunnen achterhalen, waarschijnlijk werden zij een deel van de afstand met wagens getranporteerd, want de begeleiders die hun mindervalide jongeren, al trappend op de pedalen, voortbewogen zagen er nogal fit uit, terwijl het toch niet gemakkelijk fietsen is.

Langs de Maas

Jippie de school begint. Heel wat ouders en grootouders keken er naar uit. Met tweeverdieners is het niet altijd even gemakkelijk om de kroost onder te brengen tijdens de twee maanden lange vakantie. Maar het zit er weer op, over enkele dagen.
Speelpleinwerking Lanaken heeft weer garant gestaan voor deze vakantieperiode waar onze jongeren zich konden uitleven.
Nu gaan een aantal voor het eerst naar school en zullen er weer traantjes vloeien bij ouders en peuters. Anderen gaan een klasje hoger terwijl schoolverlaters naar het middelbaar of hoger stappen.
De eersteklassers gaan hun schrijf en leesopdrachten verwerken en maken kennis met het alfabet.
Het alfabet dat ons de mogelijkheid verschaft om het gesproken woord om te zetten in geschreven tekst. Het zal niet altijd van een leijen dakje gaan.

het project Borgharen.
De grindwinning in Borgharen vindt plaats in de dekgrondberging ten noorden van het dorp die een oppervlakte heeft van ongeveer 34 hectare. Het zand en grind worden veredeld in het verwerkingsbekken in Itteren. De inwoners van Borgharen lopen straks veel minder risico op een overstroming. De Maas krijgt meer ruimte door een verbreding van de stroomgeul over een lengte van drie kilometer en verlaging van de weerd.
bron Consortium Grensmaas

Dat zijn de werken, maar de belofte was om de werken uit te voeren, zonder dat er stofwolken zouden ontstaan. Zo werd althans beloofd, tijdens een van de eerste vergadering, in Itteren waar we aanwezig waren en vroegen naar het gevaar van voor de mens gevaarlijke stoffen in de door de Maas in de voorbije eeuwen afgezette zware metalen en andere verontereinigingen.
We konden echter constateren dat de bulkwagens bij de opslag van de dekgrond ten noorden van Borgharen over de berg aan het racen waren met een enorme stofwolk tot gevolg.
In april volgend jaar zal ook de Maasboord tegenover Smeermaas aangevat worden en een enorme hoeveelheid grond verplaatst worden. Het is dan ook maar te hopen dat het Consortium de werken beter gaat opvolgen, de werken worden uitgevoerd tegenover het Natuurpark Hochterbamd waar heel wat recreanten uit de wijde omtrek komen onthaasten en genieten van de natuur en het fietsroutenetwerk. 
Het is van levensbelang.

Op de kermis meer bepaald tijdens de jaarmarkt en Kermis in Lanaken liepen Michiel en Amber hand in hand, met Daisy en haar vriend David.  Michiel en Amber kwamen zich vermaken in de kermisattracties samen met heel wat leeftijdgenootjes beleefden zij dolle pret. Samen met hen op de foto op de jaarmarkt is een merkwaardige ervaring. Deze grote broer en kleine zus hebben al heel wat meegemaakt tijdens hun jonge bestaan.
Onlangs namen zij nog deel aan een reünie voor kinderen met   Progeria. Als ik aan Michiel vraag waar ´zijn haren´zijn, omdat er nets te zien is onder zijn petje, zegt hij met een hoge stem, `Thuis`.

foto´s kermis kijken. Klik dan op Foto´s nol in de rechterkolom bovenaan

Benefietaktie in Riemst tvv Progeria.

De Gemeente Riemst is dit keer gastheer van de auto- motor- en fietszoektocht  georganiseerd door uitgeverij Zookie. De slotdag en prijsuitreiking vindt plaats in  Riemst, tijdens de Boerenmarkt in en rond het Paenhuys op 19 september. Het prijzenpakket is ter waarde van 50,000 euro. U kunt nog to 31 augustus deelnemen aan de zoektochten en bepaald zelf uw startdag.

Wenst u deel te nemen aan deze zoektocht, dan kunt u contact opnemen bij Toerisme Riemst 012-12440375 of via e-mail toerisme@riemst.be

Tijdens de slotdag zal er een benefietactie gehouden worden ten voordele van kinderen met Progeria.
Vlaanderen telt vier kinderen met deze aandoening waaronder  Michiel en Amber.

Tijdens de slotdag kunt u genieten van een streekproductenmarkt, infostanden, een tentoonstelling van voertuigen, een ballonnenwedstrijd, muziekoptredens en nog veel meer.

Meer info? De heer Francis Schaeken, tel. +32 497 46 24 23 weet er alles over mede te delen.
Het onderzoek naar progeria kost handen vol geld, uw aanwezigheid in Riemst zal een dankbare steun zijn voor deze kinderen.

Ook in lanaken kunt u aan een zoektocht deelnemen. Scrol naar de laatste foto hieronder voor de link.

Bijlagen:
http://www.nr1-site.com/zoektochten-2010-be-limburg/auto--motor--en-fietszoektochten-lanaken   

Tussen al dat volk, dat zijn vertier zoekt bij de jaarlijkse kermis, kom ik Freddy Prevenitska tegen. Freddy zit in een rolstoel en kan vanzelfsprekend in geen enkel attractie op de kermis met zijn rolstoel en lopen gaat niet. Volgens eigen zeggen, lijdt hij aan spasticiteit en dat al van bij zijn geboorte. Vroeger (en dat is al heel lang geleden want Freddy is er nu 50),  ging ik met familie naar de kermis en dan sleepten ze mij in de rups, maar als ze dan thuis kwamen waren ze bekaf. 10 Jaar wacht ik al op de toezegging voor een PAB (persoonlijk assistentie budget) maar tot nu toe zonder resultaat. Freddy woont wel zelfstandig en heeft familiale hulp. Net zoals meerdere, aan hun rolstoel gebonden mindervaliden en sociaal minder financieel gestelden, komt Freddy alleen maar kijken naar de attracties.

Iets verder achter de Kermisfrituur zit Jef. In Lanaken bekend als de dakloze 'Jef de zwerver'. Jef is na familiare problemen op de dool geraakt nu 10 jaar geleden. Een vriend heeft hem vervoerd naar de Kermis. Maar nu stopt er geen bus tijdens de Kermisdagen en weet hij nog niet hoe hij thuis geraakt.

Hij zit in het bushuisje voor de kerk. Jef is er niet zo best aan toe, hij heeft moeilijkheden met ademhalen. Maar dat is niet alles. Jef verteld mij dat hij sedert de winter van vorig jaar, door de koude bevriezingsverschijnselen had.” Ik voelde geen pijn, maar mijn benen waren opgezet en op een gegeven moment kon ik geen schoenen meer aan, zo gezwollen waren mijn voeten. Ik liep op straat op mijn sokken”.

Jef verblijft in een deel van een fabrieksruimte in Rekem, zonder elektriciteit, water en verwarming. Wassen gaat alleen met flessen uit de winkel. Op 21 januari van dit jaar, toen het ook zo koud was, heeft een vriend hem in zijn verblijfplaats gevonden. Hij kon niet meer recht. Een vervoer naar het ziekenhuis per ambulance en onderzoek heeft ertoe geleid dat Jef nu door het leven moet, zonder rechteronderbeen en van zijn linkervoet werden zijn tenen afgezet. De wonden aan zijn linkervoet zijn nog niet genezen en daarvoor moet hij dure medicijnen aankopen.
Verder heeft hij, ook nog eens, geen gevoel meer in een deel van zijn vingers. Jef laat mij zijn prothese zien. “mijn andere voet kan ik niet laten zien”zegt hij “die is niet om aan te zien”.  "De amputatie is gedaan net onder de knie zodat ik nog redelijk ´ter been´ben"zegt Jef ," gelukkig maar want wat zou ik anders beginnen". 
"Een half jaar ben ik in het hospitaal geweest en ben nog niet zolang geleden ontslagen, ik woon weer op dezelde plaats, gelukkig laten ze mij daar gerust, want ik heb op heel andere plaatsen geslapen".

Toch wil Jef niet naar een sociale instelling want hij wil zelf zijn geld beheren zolang hij daartoe in staat is.
Jef  gaat regelmatig naar het OCMW om te vragen voor één kamer, want daar heeft hij, volgens eigen zeggen, voldoende aan. Maar voorlopig is daar geen zicht op.

Jef zou, in de toestand waarin hij nu verkeert gebaat zijn met een scootmobiel, om zich te kunnen verplaatsen. Er moet dan wel een oplossing komen voor het elektriciteitsprobleem van Jef, want de accu moet in de stekker om op te laden.
In Maastricht worden deze scootmobiels gratis ter beschikking gesteld van een groot aantal mindervaliden. Je ziet een groot aantal van deze scootmobielchauffeurs gebruik maken van ons prachtige fietsenroutenetwerk.

Ooit zei iemand “de vierde wereld, die bevindt zich hier onder ons”.

Een sportieve wedstrijd waarbij Smeermaas vanaf het begin druk uitoefende op de verdediging van Rekem. In de eerste helft leidde dit tot een doelpunt en gingen de thuisspelers de rust in met 1-0. In de tweede helft bleven de mannen van Smeermaas het tempo handhaven, toch kwam Rekem op 1-1 maar enkele minuten later werd een tweede doelpunt gescoord door de thuisploeg 2-1 en tevens einduitslag.

Het begon voor AA Rekem, allemaal in het jaar 1930 toen de vereniging van Wezent (1927) samenging  met de Walratten van Rekem (in dezelfde periode ontstaan om de tijd te vullen). Op de 12^e juni van dat jaar was het zover om in competitie te gaan spelen, de samengevoegde ploeg sloot aan bij KBVB en ging spelen in de 4^e afdeling B.
De verplaatsingen naar andere ploegen gebeurde in die tijd te voet, per fiets en in het beste geval met een vrachtwagen van Coox op omgekeerde fruitkisten in de laadbak. Het kon allemaal. Met de kistjes van toen met de bikkelharde ‘tuppen’ en met een bal die bij regenweer een veelheid van zijn oorspronkelijke gewicht behaalde was het een zaak van levensbehoud om hem niet te koppen. De “reistartel’, waarmee de leren bal werd samengebonden op de plaats waar ´de blaos´ werd opgeblazen, maakte eveneens een kopbal tot een heldendaad.
De keet had geen douches, maar de mannen hadden aluminium bakjes destijds, waar ze zich in de buitenlucht het vuil van het lijf mee af wasten. Dat is nu wel anders met op elk plein een kantine en doucheruimte.

Naast de alledaagse dingen in een voetbalploeg gebeurde er ook wel eens iets dat in de grijze cellen opgeslagen werd en waarover nog lang nagepraat werd.

Enkele voorvallen die deining deden ontstaan in de ploeg en bij de supporters die, in het clublokaal , behoorlijk aangedikt, nog lang besproken werden bij het nuttigen van het geestverruimend vocht.

 

Voor de scheids (toen Ambiter genaamd), ging het niet altijd van een leien dakje. Sommige wedstrijden ontaarden nog al eens in regelrechte vechtpartijen. En als dat nog niet genoeg was, werd zijn persoon in sommige gevallen als boosdoener van een verliespartij gezien. Vrouwen langs de kant die “wel verstand hadden van de reglementen’ lieten zich dan niet onbetuigd en deelden rake klappen uit met de paraplu. Dan moest het bestuur de man in het zwart in bescherming nemen. Ook werden wedstrijden voortijdig afgebroken wegens schermutselingen en eindigde de wedstrijd in een 0-5 stand, zoals tijdens een wedstrijd bij Patro Eisden na een regelrechte vechtpartij. Het kon verkeren.  

Zo sloeg eens een scheids op de vlucht  tijdens een vechtpartij  en ging zich in het struikgewas versteken, een zekere Ko van Ciel had hem daar kunnen ‘vangen’ en bracht hem terug naar het veld. En zie, na een woordenwisseling tussen de beide ploegen, bestuur en scheids, werd de wedstrijd hervat.

Tijdens een wedstrijd Kesselt Rekem was het ook tot staking van de wedstrijd gekomen, na alweer een vechtpartij. De spelers van beide ploegen zijn toen de Scheids gaan smeken om toch maar verder te spelen. Ook hier werd de wedstrijd hervat maar men diende te beginnen met een 0-0 stand. Aanleiding van het dispuut was een strafschop tegen AA Rekem, terwijl de stand 0-1 was in het voordeel van AA Rekem.

Een wedstrijd tegen Lanaken, die met 2-1 verloren werd viel niet in goede aarde bij de supporters van AA Rekem en zij bestormden de scheids om hem eens een flink pak rammel te geven. De bestuursleden konden dit verhinderen door de man in het zwart in bescherming te nemen. Resultaat van dit supportersoptreden:  onkosten scheidsrechter 1200 frank, één wedstrijd zonder publiek en 500 frank boete.

 

Een dieptepunt was de degradatie in het begin van de jaren 50. Een gedegradeerde ploeg verkeert altijd in moeilijkheden en bij AA was dat niet anders. Het was zelfs zo erg dat men moeite had om 11 spelers op het veld te krijgen en men van deur tot deur reed om de mannen te motiveren.
In die jaren startte men met jeugdspelers waarbij Nol Vankan een bijzondere rol gespeeld heeft. De handelaar in legumen was de grote inspirator voor de ploeg.

Toch bleef AA niet gespaard van meerdere degradaties. Van 1e provinciaal degradeerden de ploeg in drie keren tot de 4^e provinciaal.

Toen het jaar 1980 zich aanbood en er een 50 jarig jubileum gevierd zou gaan worden, deed men er alles aan om dat jaar kampioen te worden en te stijgen naar derde prov.

Het  behalen van deze titel zou pas in de laatste wedstrijd tegen Stelle Azzura vallen. Beiden konden kampioen worden in de reeks. Het duel lokte 1100 betalende toeschouwers. AA verloor deze wedstrijd, maar kon alsnog promoveren naar derde tijdens de eindronden, met twee gewonnen wedstrijden en een gelijk spel.

1980 was er dus een dubbele reden om te feesten, het jubileum en het promoveren naar derde.

Nu 30 jaar later en een reden te meer om het 80 jarig bestaan te vieren, staan de mannen veertien dagen voor het begin van de competitie en een mogelijk behalen van de kampioenstitel.

Amateurploegen hebben het in deze tijden moeilijk om de touwtjes aan elkaar te knopen. Het is daarom belangrijk dat ze kunnen rekenen op Sponsors en de twaalfde man langs de kant. Gelieve wel de paraplu enkel als regenscherm te gebruiken.

effe alles te gooi zette

er ontbreken nog enkele spelers op deze foto wegens werk en vakantie: Kowalreijk, Thijs N. Nijsen J. Bilal, Engelen B. de Gilissen, Van den Branden, Merhar en Muijtjens.

 
nog ee lege kantien maar dat zal binnenkort veranderen bij aanvang competitie


oet de aw does ´de trots van Reikem´ in de kiskes met de hél tuppe mit ´n voltallig bestuur




Reije genoog veur ´n dòbbel fieske in ´80

Aanvang van de trainingen


Bestuur Arbeid Adelt REKEM : voorz. Fraussen H. Ondvoorz. Meeuws R., Secr HermansT., en Weerts R.,
Trainers: Will Maes.  Benny Bellaert en Marcel Thijs.
Tags:AA Rekem,rekem,lanaken,derde provinciaal b