De Sint arriveerde alleen. Zijn Pieterbaas was te laat. Tijdelijk werd hij vervangen door Leenpiet Thijs die de staf van de Sint moest bewaken. Na een geeësemmetje met een geleende geeësem van een ouder, kwam de Pieterbaas de zaal binnen. Hij had een ongevalletje met een auto gehad en had een zere knie. (Waar even later niets meer van te merken was).
Het ongevalletje met de auto,  gelukkig met goede  afloop, was voor de Sint een reden te meer om aan alle kindjes een Fluorvestje te schenken. Zo zullen ze meer opvallen in het verkeer. Ook Pieterbaas kreeg er een als geschenk van de kindjes van Aan de Basis.
Heel wat ouders, grootouders en familie, zaten achter in de zaal mee te genieten van de optredens van hun Grut.
Er staan heel wat van de foto's op de link in de rechterkolom boven aan.
achter  Foto's Nol


De zerekniePiet

Piet krijgt een Fluorvestje







Ra, ra, wie is de echte Sint?

Reeds meerdere jaren bij het grote publiek gezien als Prins van Smeermaas, sprong deze keer Dennis Dops vanonder de driekleurenzak uit.
Om zijn lengte, die hem zou verraden, liep hij de hele tocht door het onmoetingscentrum gebukt. Op 3 cm na precies twee meter lengte meet de nieuwe residerende Prins in het prinsdom Smeermaas.
er komen nog heel wat foto´s later op de bekende link rechtsboven aan deze site.

Na de huldiging van de Vrijwilligers in de Raadzaal van de Gemeente, was het op 3 december de beurt aan de kampioenenhulde in het CCL:

Heel wat verenigingen passeerden de revue op het podium van de goedgevulde Jan Rosierzaal. De gemeente Lanaken telt heel wat individuele kampioenen die verzameld waren in het CCL.

           Fotos van deze avond vind je op http://picasaweb.google.com/nolly49/

Jan Bollen, die het hele gebeuren, op een voortreffelijke manier modereerde, riep Schepen van Sport, Stevens en Burgemeester Willen op het podium voor hun toespraak, nadat Willy Stöcker, voorzitter van de sportraad in zijn inleiding de aanwezigen feliciteerde met hun geleverde prestaties.

Van het kweken van Langoorkonijnen, Ping pong, Hapkido, Loopsport tot voetbal en twirling, damesvoetbal, Tennis op plein en op tafel, duivensport en Biljart kwam aan bod bij de Hulde.

Tijdens de pauze was er een optreden van de dansgroep ‘Fitness Traffic.

Op deze jaarlijks weerkerende avond van de Gemeentelijke sportraad, die in teken staat van de sport in het algemeen, roept de raad de Sportvrouw (Girl) en Sportman van het jaar uit, benevens de Trofee voor sportverdienste,  waarvoor er  dit jaar  drie genomineerden waren nl. Dassen Stevens voor Hapkido, het danspaar Michel Heggen en Tonny Nijssen en de landelijke kampioen veteranen tafeltennis voor 60-65 jarigen, Joseph Croux. Deze laatste verkreeg de trofee voor sportverdienste.
 

De sportploeg van het jaar viel dit jaar toe aan Dream Team Gellik die genomineerd was samen met Sparvoc- en Atletiekclub Atla Lanaken.

Voor sportgirl van het jaar werden genomineerd,

Cloë Ruette met de palmares Limburgs Kampioen interclub meisjes 9 jaar, Zilver Limburgs kampioen enkel meisjes 10 jaar en zilver Limburgs kampioenschap jongens 9 jaar.

Salamone Rilona met het palmares Solo baton, solo 2 baton, dolo dance en duo twirling. Belgisch kampioen, solo baton, solo baton 2, solo dance twirling. Zilver  Nationaal kampioenschap team twirling junior.

Stegen Femke, Limburgs kampioenschap team twirling junior.

Frances Jacobs, Goud Interland Zweden-België, Brons Belgisch kampioenschap, 11^e Europees kampioenschap team. 45^e Europees kampioenschap individueel, zilver gymfinale balk.

Uit deze ‘girls’ werd Salomone Rilona uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar.

Bij de sportman van het jaar waren maar twee genomineerden nl.

Hermans Kenny (Atletiek) met het volgende palmares, Kampioen 1^e landelijke seniors. Limburgs kampioen hinkstap seniors. Vlaams kampioenschap hinkstap Seniors. Zilver Limburgs kampioenschap indoor verspringen & hinkstap, Indoor universitairen hinkstap.

En Robin Thijssen (motorcross), Limburgs kamioen Motorcross. Kampioen van België VBM. F.A.M. Kampioenschap van België, Winnaar Paastrofee.

Sportman van het jaar werd Hermans Kenny.

Er werd nog een tijdje nagepraat tijdens de aansluitend receptie.

Tijdens de huldiging van de jubilarissen door de Sportraad, die dit jaar doorging in de Raadzaal van de gemeente, werd de overleden voorzitter van Sparvoc postuum gehuldigd.

Mag ik even uw aandacht voor de huldiging van volgend persoon” ?. Zo begon de lieftallige Natasha Pernet, een bloemlezing over de -dit werkjaar overleden- voorzitter Bruno Mouchaers, van volleyclub Sparvoc, tijdens de jaarlijks weerkerende huldiging door de Sportraad, van de jubilerende bestuursvrijwilligers en clubs in de sport over geheel groot Lanaken.

De clubmanager, Johan Ghijselinck, van Sparvoc Lanaken, heeft dit jaar Bruno Mouchaers voorgedragen om hem voor zijn  10 jaar dienstbetoon, postuum te huldigen, en motiveerde dit verzoek.

Mag ik zo vrij zijn u dit even voor te lezen”vervolgt Natascha, waarna je een speld kon horen vallen in de Raadzaal van de gemeente.

Bruno bouwde 10 jaar lang aan de club, onder het motto, “wie de jeugd heeft, heeft de toekomst”, werden alle middelen ingezet , op jeugdwerking. Sparvoc diende terug van onderen uit te groeien. Bruno bouwde de trainersgroep uit en zocht gemotiveerde mensen om, samen met hem, de kar te trekken

In beide zaken slaagde Bruno. De club groeide verder uit en bloeide weer op.Van 90 leden groeide Sparvoc Lanaken, naar meer dan 200 leden.

Ook de sportieve resultaten –gevolg van de gekozen richting- keerden weer. In Limburg werd weer rekening gehouden met SparvocLanaken.

Sparvoc werd onder leiding van Bruno,  dan ook weer een familieclub, wat ze steeds wilde zijn. “Ja,  dat is altijd de kracht geweest van onze voorzitter, Hoger, Verder en Beter. Zijn perfectionisme en gedrevenheid stuwen Sparvoc verder”.

Het 50 jarig jubileum in 2012 zou een hoogtepunt in het bestaan van Sparvoc moeten worden. Bruno wilde hier een echt feestjaar van maken en ervoor zorgen dat Sparvoc de titel ‘Koninklijke Club’ met ere zou dragen.

Helaas in het jaar van zijn 10e jubileum moest Sparvoc Lanaken door zijn  plots en onverwacht overlijden,  afscheid nemen van Bruno.

“Sparvoc zal Bruno héél hard missen en het huidige bestuur zal het beleid, dat Bruno zo mooi uitstippelde, verder zetten”

De club bekroonde Bruno al (eveneens postuum, in januari) tot erevoorzitter.

Het postuum uitreiken van een plaquette voor zijn 10 jarig jubileum, door de gemeente, zou een mooi gebaar zijn voor Bruno’s familie en de hele Sparvoc-familie.

Natascha besloot dan de bloemlezing van Johan Gijselinck met de volgende woorden.

“Met eer huldigen wij dan ook Bruno voor zijn inzet voor het sportgebeuren in Lanaken”.

Danny Mouchaers,  zoon en tegenwoordig voorzitter van Volleybalclub Sparvoc nam de plaquette van zijn overleden vader in ontvangst.

Bruno overleed in december 2009

De andere jubilarissen kunt u bekijken in een album. Klik daarvoor op foto´s nol in de rechterkolom bovenaan. of via deze link http://picasaweb.google.com/nolly49/ 
Opvallend is wel dat we bij de 29 jubilarissen, welgeteld 3 dames aan treffen, de dames Stöcker, Van de Broek en Immerix.
Twee clubs vieren een jubileum, dat zijn LSK Lanaken 40 jaar en KVC AA Rekem 80 jaar.
De langst zittende bestuursleden zijn te vinden bij VC Kesselt. Twee leden met 50 jaar dienst Dhr Swinnen en  Hermans, 45 jaar voor Dhr Kerckhofs en 30 jaar voor Dhr Rondas.
Bij LSK bleek dat twee bestuursleden vanaf het begin zetelen namelijk 40 jaar voor Dhr Liebens en Cielen. 

Op 3 december zullen de Sportvrouw en sportman van het jaar naast de club van het jaar bekend gemaakt worden in het CCL aanvang 19.30h.


Natascha leest de brief van Ghyselinck voor en het werd muisstil in de zaal



Danny Mouchaers en schepen van sport Michel Stevens



Voormalig voorzitter sportraad Lanaken Wahlen en huidig voorzitter Stöcker

Alle jubilarissen in een shot
a

Wegwerkzaamheden Bosscherweg  Maastricht.

Op de site van Maastricht kunnen wij viia onderstaande tekst, vernemen dat er werkzaamheden beginnen, vanaf morgen 22 november.
Een aantal dagen geleden plaatste een werkman enkele borden in Smeermaas, langs de openbare weg.
Nu staat daar een bord langs de Zuidwillemsvaart die het verkeer via een , met borden aangegeven doodlopende weg en een verbodsbord voor alle, - met uitzondering van plaatselijk verkeer- verwijst naar Maastricht.
De man was duidelijk de weg kwijt, want dit bord hoort ergens voor het kruispunt te staan en dan ook nog met een pijl naar links.

onderstaand, tekst van site gem. Maastricht. 

Voor het begin van het A2-project wil de gemeente het onderhoud aan het Maastrichtse wegennet op orde hebben. Van maandag 22 november tot woensdag 1 december 2010 wordt het asfalt vervangen van de Bosscherweg. Tijdens de werkzaamheden is de Bosscherweg afgesloten voor alle doorgaand verkeer (behalve voetgangers en fietsers) tussen 19.00 (op donderdagavond/koopavond vanaf 21.30 uur) en 5.30 uur. In het weekend van 27 en 28 november wordt er niet gewerkt.

Locatie

De Bosscherweg wordt vanaf de Frontensingel tot voorbij de aanhaking met de Fort Willemweg voorzien van een nieuwe asfaltlaag.

Bereikbaarheid Bosscherveld en Boschpoort

Bewoners van Bosscherveld en Boschpoort kunnen de buurten bereiken via de Bosscherweg vanuit België en indien de werkzaamheden het toelaten via de Fort Willemweg. Verkeersregelaars worden ingezet om de verkeersveiligheid te waarborgen en zij kunnen ter plaatse informatie verstrekken. Ook in geval van calamiteiten of spoedeisende hulp zijn Boschpoort en Bosscherveld bereikbaar.

Bushalte De Lijn

Als gevolg van de werkzaamheden aan de Bosscherweg komen de bushaltes van De Lijn gedurende de periode 22 november tot 1 december 2010 te vervallen. De omleidingsroute van De Lijn loopt via de Brusselseweg, Carl Smulderssingel, Cabergerweg en Maagdendries.

Omleidingen

Ongeveer twee weken voor aanvang van de werkzaamheden wordt via mobiele lichtkranten het verkeer op de hoogte gebracht. Omleidingroutes worden met borden aangegeven.

Planning

Door onvoorziene (weer)omstandigheden kan de planning uitlopen. Ook is het mogelijk dat er enige (geluids)hinder ontstaat tijdens het frezen van het asfalt. Wij proberen deze overlast uiteraard tot een minimum te beperken.

De marktbezoekers hebben zich goed ingeduffeld op deze frisse dinsdagmorgen, die gelukkig regenloos verloopt.

Heel wat van hen slaan geen marktdag over, want hier op de markt tref je bekenden waarmee een praatje geslagen wordt. De Markt is daarom ook een plaats voor sociale ontmoetingen.

In de Providentia zitten een aantal dames, net achter mijn tafeltje en toevallig hoor ik ´een deel´van hun ´interessante gesprek´. Het gaat over brood en de langere versheid, als je het niet laat snijden bij de bakker. Zelf snijden daar gaat het over. Ik vraag aan hen of ze er nog steeds eerst een kruis over maken als ze het aansnijden en dat blijkt zo te zijn.

Ik kan mij mijn moeder Zaliger nog voor de geest halen, als zij voor onze bende kinderen brood sneed. Het brood werd door de bakker uit Borgharen tussen zijn twee armen binnengedragen, allemaal ongesneden lang brood. Als mijn moeder Zaliger het begon aan te snijden ging eerst, met het broodmes, het kruisteken eroverheen en verdween een deel van het brood tussen de bo….. en maar snijden. Als ze zich maar niet snijdt dacht je dan want het mes kwam wel heel erg kort bij de bo…. Later hadden wij een ‘modern apparaat’ waarmee je, al draaiend met de hand, de dikte van de snee zelf kon bepalen. Nu hebben ze elektrische broodmessen en vooral ,minder kinderen. Er ging geen snee verloren destijds, want het oud brood werd gebruikt om broodpap met warme melk van te maken.

Een kleuterklas van de Jan Rosierschool werd bij de kippenhandelaar voorzien van een lekker kippenpootje (ik dacht nochtans dat het kippepootje zou moeten zijn ), dat er zo te zien goed inging, .Juf Edith en Mireille hadden er even geen zorgen aan.

In de Galerij zaten vijf wielertoeristen uit de Voerstreek te genieten van koffie en warme chocomel. Vier kálle Duutsch zei Jef de grappigste van het vijftal de gepensioneerde mijnwerker van de Nederlandse mijn Emma.

De website van de gemeente Lanaken is op dit moment niet raadpleegbaar.

Intussen weer online. Toch even gaan kijken naar het programma voor de 11-11-2010 maar geen programma rond de herdenking aan het monument en de opening van het carnaval te vinden.

De verenigingen zijn zelf verantwoordelijk voor de plaatsing van hun activiteiten dus daarom is er niets te vinden via Uit in Lanaken.

Maar een ding is zeker!

de activiteiten zullen weldegelijk doorgaan!!

De Sint met zijn knechten hadden het dit jaar een beetje moeilijk. Waar normaal het gemeenteplein vol staat met ouders en kindjes, waren het er dit jaar een handvol, die de Goedheiligman met zijn gevolg stonden op te wachten.

De magere opkomst is te wijten aan de gebrekkige PR rond dit jaarlijks wederkerig kinderevenement. Twee palfreniers konden het feestelijk moment voor de aanwezige kindjes nog opluisteren en hen tot het zingen van enkele sinterklaasliedjes bewegen.

En tijdens de verwelkoming in het gemeentehuis stond het reservepaard van de Goedheiligman geduldig te wachten op zijn Heilige berijder. ´Amerigo´, de schimmel met stippen van de Sint dat bij ons in Belgie ook wel ´Goed-Weer-Vandaag ´ genoemd wordt, is nog steeds een beetje vermoeid van de lange tocht per boot en staat in zijn stal nog even bij te komen. Hij wordt daar vanzelfsprekend door de stalpieten verwend en klaargestoomd voor zijn zware taak over de daken. Maar de Sint heeft meerdere paarden in zijn stal staan en koos voor de Zwarte Furie. Na de geestverwennende ´Heildronk´in de Raadszaal van het Gemeentehuis, ging het richting Winkelgalerij, waar er snoepgoed aan de kinderen uitgereikt werd door de Sint. Daar stond al een kindje met tekening de Heilige man op te wachten.

Volgend jaar zal er voor wat betreft de P.R rond dit jaarlijks weerkerend kinderfeest  werk aan de winkel zijn.

De Sint-inhaling is een organisatie van de plaatselijke Middenstand, in samenwerking met het gemeentebestuur.

De herfskleuren van groen naar geel tot bronsgroen zijn een inspiratiebron voor de natuurfotografie. Boom en plant zijn in aanloop naar hun winterrust. Door het terugzetten naar het winteruur is het vroeger donker.
In Neerharen bij Bunker BN11 kwam ik twee natuurfotografen tegen. Marcel Bex en Georges Houben, beiden uit Maasmechelen. Met statief en perperdure toestellen leggen zij al dat schoon digitaal vast. (kijk maar eens op de site van Marcel:  www.marcelbex.be.
Wandelaars en fietstoeristen genieten van hun tochten langsheen het fietsroutenetwerk in de herfst bij voorjaarstemperatuur
Het geschuttorentje op de Bunker heeft zijn orginele militaire kleur gekregen.  Volgend jaar zal er een feestelijke inhuldiging plaatsvinden.  In tegenstelling tot andere bunkers langs de kanalen, kon het geschut op deze bunker een groter schootsveld bestrijken. Het 'Fort' zoals het ook wel genoemd wordt heeft geen grote rol gespeeld tijdens de inval in 1940, omdat het geweld zich afspelde rond de bunkers en bruggen  vanaf Veldwezelt tot Vroenhoven incluis het fort van Ebenemael. Toch is het lovenswaardig dat een aantal personen in Neerharen , zich inzetten om dit militair erfgoed een bijzonder plaats te geven in de Grensmaas. Tussen de Maas en Zuidwillemsvaart werden, in september 1944, de nog aanwezige Duitsers verdreven, door een Task Force onder leiding van Luitenant Kolonel W. Stokes. Die er  voor koos om vanaf het houten bruggetje in het centrum van Smeermaas deze strook te zuiveren. Er zijn hierbij een aantal Amerikaanse soldaten om her leven gekomen.
Misschien zou het aan te bevelen zijn om deze gevallen bevrijders met een plaquette te eren.
.

Nu de grenswerkzaamheden in een ´stroom´versnelling komen, ziet men het landschap met de dag veranderen. vandaag werd aan de overzijde, ten noorden van het grensdorp Borgharen, begonnen met de kap van bomen, direct aan de maasboord, in voorbereiding van de afgraving. Het zal een gigantische waterplas worden.
Herfstbeelden, terwijl de temperaturen weer richting de 15 graden gaan geven een lentegevoel. Allerheiligen dit weekend, met de bomen nog in blad.
Uit mijn jeugdjaren kan ik mij nog goed herinneren dat het met Allerheiligen bibberen was en de witte bloemen, die geplaatst werden op de kerkhoven, de dag later bevroren waren.
Een groot deel van de jeugd, ging een centje verdienen, door aan de kerkhofbezoekers te vragen, of ze op de auto mochten letten. Zonder uitzondering gaven de chauffeurs daarvoor de toestemming en gaven, bij terugkomst aan hun schadevrije auto, een fooi. Anderen vroegen aan de kerkhofbezoekers of ze hun bloemen mochten dragen tot aan het graf, eveneens voor een fooi.
Een week later konden we sneeuwruimen op de stoepen bij de mensen, voor een paar centen,. Twee van ons met een schop en twee met een bezem. Op een plaats, bij een gierigaard, kregen wij zo weinig voor onze noeste arbeid, dat wij de sneeuw terug op de stoep hebben gegooid. We zijn toen wel enkele straten verder weer aan de slag gegaan.
Nu we toch bezig zijn over geldverdienen in mijn jeugdjaren het volgende:
Ook verdiende ik aan het inleveren van azijnflessen. Deze flessen had een grossier op de stoep gezet om opgehaald te worden door de vuilophalers omdat een klein stukje van de hals stuk was, toen werd er nog niet gerecycled. Daar zorgde ik wel voor, want de winkel waar ik ze binnengaf, waarvoor ik statiegeld ontving, leverde de flessen weer in bij de Grossier waar ik ze had ´gevonden´. Dus toch recycling.
Ook deed ik de flesjes bijeen die bij het schoolonderzoek dienst hadden gedaan voor urineonderzoek. Heel wat ouders hadden hiervoor Apothekersflesjes gebruikt. In een grote teil water gereinigd door mij, werden ze ingeleverd bij de Apotheek en het resulteerde vanzelfsprekend in statiegeld éerlijk verdiend'.
Al die dingen worden niet meer gedaan want nu heeft de jeugd 'recht'op zakgeld.
Maar we hadden het over herfst en the skyline, waarvan indrukwekkende foto's gemaakt zijn.