Weet je nog die tijd dat er Bands i.p.v.  DJ´s de balavonden opluisterden?

Drie gitaren en een drumstel, soms nog met blaasmuziek aangevuld deden de danslustigen de dansvloer opzoeken Levende muziek zeiden ze. De Bands speelden goed in op het aanwezige publiek, maar hadden vanzelfsprekend beperkingen. Een D.J. heeft een grote hoeveelheid aan CD’s en kan elk genre aan, voor Bands is dat niet altijd evident. Zij moesten de nieuwste Hits inoefenen en repeteren en nog eens repeteren, om het uit te voeren. De DJ. gaat naar de muziekwinkel en hupla.

In Lanaken en omstreken waren er een aantal muziekbands die bij regelmaat terug te vinden waren op bals, bruiloften en andere feesten.

Een van de pioniers in die wereld was Marcel Hendriks, onder zijn artiestennaam Marco Henrico maakte hij heel wat muzikale trips naar Denemarken, Zwitserland, Duitsland, Nederland, Engeland enz.

Zijn hart lag echter bij zijn Maaskant. Terug van zijn vele optredens in het buitenland was hij de bezielende kracht achter het orest ‘The Oldtimers’ die in de jaren 60 de meest bekende muziekgroep in Lanaken was.

Als je op Internet Old Timers intikt kom je hen niet tegen maar wel Oude Auto´s. Daarom nu eens The Old Timer´s.
Heel wat Lanakenaren vonden hun  lief op de muzikale begeleiding van het orkest The Old Timer´s en schuifelden over de dansvloer, (Sjroeveleir). Carnavalbals waren ondenkbaar zonder deze mannen.
Marcel stierf in 2006 in zijn 82^e levensjaar.

Ik heb een groot aantal foto’s aangetroffen op de site van Henri ,oftewel Harri Ruis, DJ bij R.O.L. radio Lanaken Regionale Omroep Lanaken en mocht ze hier gebruiken.

Heeft U er ook nog uit de oude doos , stuur ze gerust, aanvullen is geen probleem. Verstuur ze dan via de contact mail in de rechterkolom.

Bij foto’s nol kunt u nog een groot aantal foto’s van Bands in Lanaken vroeger en nu aantreffen.

Verse sneeuw was gevallen en ik besloot enkele nachtfoto´s te gaan maken.

Ik startte in Pietersheim. De burchtruïne was onverlicht dus daar maakte ik geen foto’s van.

Wel van het Mariabeeld in de sneeuw, een geschenk van een Heer van Pietersheim aan de gemeente Lanaken.
In deze maand, 2010 jaar geleden, was  de H.Maria -hoogzwanger zijnde- onderweg naar Bethlehem met St. Jozef. ´Maar alle deuren blijven toe, en ach Maria is zo moe´.

Dan maar naar het mooiste dorp van Vlaanderen. Ik maakte ’n shot van het prachtige beeld van de Soldaat met de vlag en geweer  en ging vervolgens naar het Kasteel en de hoofdstraat oftewel Onder de Linden en Paterstraat.. Ik zette mijn auto stil en maakte enkele foto’s. Als ik weer weg wil rijden blijkt de geleende auto niet te starten. Geen GSM bij.  Wat nu gedaan?

Ik besluit om bij een huis aan te bellen en te vragen of ik even mag telefoneren voor hulp van een familielid met startkabels.

Ik kijk rond mij en zie langs het kanaal licht branden op de benedenverdieping. Ik loop erheen en bel aan. In de woonkamer zag ik beweging maar de voordeur bleef potdicht. Dan maar verder het oude Rekem in. Het was koud “de rijm lag op de daken”. Onder de Linden bel ik aan, bij een huis waar eveneens licht brandde. Als ik aanbel gaat een cameralichtje branden en even later klinkt uit de parlofoon, “Bés diecht dat Jean”. “Neen mevrouw ik heb pech met mijn auto” was mijn antwoord. ”Dan moot geer örgens anders belle”was het antwoord en het lichtje ging uit.

Daar stond ik dan in de koude, alle herbergen hadden een bordje, met gesloten aan de deur hangen. Nu merkte ik pas hoe stil dit oude stedeke wel is. Alle mensen leken lekker onder de dekens de nacht aangevat te hebben, het was rond middernacht. Zelfs bij oud Notaris Delwaide geen licht. De Engelenstraat had ook al geen licht branden en bij Mieke stonden tafels en kasten vol met kerstverlichting. ‘Ik ben toen een eindje verder gegaan, tot aan ………..`.  neen niet ´tot een boere schure´ maar tot aan ‘Sint Pieter’. Toen ik ´daar weer bij het Standbeeld van de Soldaat stond die ik eerder beschreef, zag ik op nr 39 licht branden en jawel een blauw flikkerend licht deed vermoeden dat er TV gekeken werd. Ik belde aan en een jongeman opende na een tijdje de voordeur. Mijn verhaal van de panne gedaan en of hij even voor mij wilde bellen. Ik ga even mijn GSM pakken was het verlossende antwoord. Hij vormde het door mij opgegeven nummer en ja hoor aan de andere kant van de lijn meldde zich een slaperige stem.
Gelukkig maar want even later bracht een rode en een zwarte kabel mijn voertuig tot starten en kon ik terug naar huis.

.

Aan de mensen die niet open deden of adviseerde ergens anders te bellen. Groot gelijk dat ze niet open deden met al die gebeurtenissen in het nieuws. Alleen was dit die koude nacht in mijn nadeel.

Aan de jongeman die mij liet ‘Geësemmen’,. Dank

We hebben deze foto al eens eerder geplaatst.
Er zullen toch wel mensen rondlopen in Lanaken die op deze foto staan afgebeeld (als je er op klikt wordt hij groter)
Ben jij er een of weet je wie het kan weten laat het eens weten.?  
Antwoordt via contactmogelijkheid in rechter kolom op deze site.
Alvast bedankt.

17 september 1944.

Het is nu bijna 66 jaar geleden dat deze foto vastgelegd werd. Ik deed het dit keer niet zelf maar verkreeg hem van Patrick Vrancken die even nieuwsgierig is als ik over wie er allemaal, buiten de vier Amerikanen, op deze foto te zien is. De mannen krijgen voldoende belangstelling.
Hun voertuig staat links onder camouflage verscholen. Op deze dag begon ook Market Garden met de gekende afloop.
Eindelijk vrij, Lanaken is die dag al twee dagen in Amerikaanse handen als een viertal Amerikaanse soldaten hun ontbijt nuttigen. Zij doen dat in de Broekstraat tegenover het huidige huis dat het nummer 7 draagt. Een aantal kinderen staan rond hen als Berth, een militair fotograaf, hen vastlegt op de gevoelige plaat. De foto draagt het nummer SC-230252 en is gedateerd op 17 sept 1944.

De tekst van de foto luidt: Lanaken, Belgium …… Americans sit on their steel helmets while they eat their breakfast, surroundet bij native Belgiums.

Amerikanen zitten op hun stalen helmen terwijl zij hun ontbijt nuttigen, daarbij omringd door Belgen.

KLIK OP FOTO VOOR VERGROTING 

De Belgen, zijn een aantal kinderen, jongens en meisjes, die waarschijnlijk zitten te wachten op een reepje chocolade.

Wie herkent iemand op deze foto of misschien bent U het zelf.

Miet Cops gaf mij reeds een tip. Twee van de meisjes :de derde van links (met de handen voor de buik) en de zesde van links met de twee staartjes, zouden twee zussen Maas zijn.

De vierde van links met de zwarte blouse  zou Overina Fransisco kunnen zijn.

De leeftijd van de kinderen op de foto zullen heden tussen de 70 jaar en 80 jaar oud zijn. Misschien Uw Vader of moeder een oom/tante, neef of nicht, broer of zus.
Laat maar iets weten.
Heeft u een verhaal over een gebeurtenis rond de bevrijding, of tijdens de aanval op 10 mei, laat maar komen alles is welkom. Heeft u foto's dan zijn die eveneens welkom stuur maar door.

Terwijl Roosje, onze moederpoes twee nesten had dit jaar, blijft ze een jong uit haar eerste nest gewoon verder melk geven. Ik heb dit al eens eerder gezegd, maar vindt het opmerkeljk dat dit gewoon doorgaat voor het kleintje en het jong uit haar eerste nest.
Als dit drietal uitgeslapen is rennen ze door het huis en springen van bank naar bank. Het kleine poesje kruipt langs je broekspijp tot op je schoot en zet daarbij even zijn nagels in je huid.
We hebben een ros poesje bij de moeder gelaten, het andere heeft een lief bazinnetje gekregen, waar het in de watten wordt gelegd.
Toen het jong uit het eerste nest een bepaalde ouderdom had, kwam Roosje met een dode muis binnen en gaf die aan haar jong. Die begon ermee te spelen en ja, ze at ze ook op een gegeven moment op.
Een tijdje later kwam Roosje met een levende muis voor het jong. Ook hier werd mee gespeeld, maar op een gegeven moment kon die muis de dans ontspringen en vluchtte onder de kast. Maar de daarop volgende, waar ik getuige van was, werden binnengespeeld. Het spel kat muis is gruwelijk maar natuurlijk.
Ook onze hond is van de partij als ze door het huis hollen. Zoals gezegd ze leven niet als kat en hond.
En als onze kleinkinderen slapen begint de rosse aan haar studie.

De Sint arriveerde alleen. Zijn Pieterbaas was te laat. Tijdelijk werd hij vervangen door Leenpiet Thijs die de staf van de Sint moest bewaken. Na een geeësemmetje met een geleende geeësem van een ouder, kwam de Pieterbaas de zaal binnen. Hij had een ongevalletje met een auto gehad en had een zere knie. (Waar even later niets meer van te merken was).
Het ongevalletje met de auto,  gelukkig met goede  afloop, was voor de Sint een reden te meer om aan alle kindjes een Fluorvestje te schenken. Zo zullen ze meer opvallen in het verkeer. Ook Pieterbaas kreeg er een als geschenk van de kindjes van Aan de Basis.
Heel wat ouders, grootouders en familie, zaten achter in de zaal mee te genieten van de optredens van hun Grut.
Er staan heel wat van de foto's op de link in de rechterkolom boven aan.
achter  Foto's Nol


De zerekniePiet

Piet krijgt een Fluorvestje







Ra, ra, wie is de echte Sint?

Reeds meerdere jaren bij het grote publiek gezien als Prins van Smeermaas, sprong deze keer Dennis Dops vanonder de driekleurenzak uit.
Om zijn lengte, die hem zou verraden, liep hij de hele tocht door het onmoetingscentrum gebukt. Op 3 cm na precies twee meter lengte meet de nieuwe residerende Prins in het prinsdom Smeermaas.
er komen nog heel wat foto´s later op de bekende link rechtsboven aan deze site.

Na de huldiging van de Vrijwilligers in de Raadzaal van de Gemeente, was het op 3 december de beurt aan de kampioenenhulde in het CCL:

Heel wat verenigingen passeerden de revue op het podium van de goedgevulde Jan Rosierzaal. De gemeente Lanaken telt heel wat individuele kampioenen die verzameld waren in het CCL.

           Fotos van deze avond vind je op http://picasaweb.google.com/nolly49/

Jan Bollen, die het hele gebeuren, op een voortreffelijke manier modereerde, riep Schepen van Sport, Stevens en Burgemeester Willen op het podium voor hun toespraak, nadat Willy Stöcker, voorzitter van de sportraad in zijn inleiding de aanwezigen feliciteerde met hun geleverde prestaties.

Van het kweken van Langoorkonijnen, Ping pong, Hapkido, Loopsport tot voetbal en twirling, damesvoetbal, Tennis op plein en op tafel, duivensport en Biljart kwam aan bod bij de Hulde.

Tijdens de pauze was er een optreden van de dansgroep ‘Fitness Traffic.

Op deze jaarlijks weerkerende avond van de Gemeentelijke sportraad, die in teken staat van de sport in het algemeen, roept de raad de Sportvrouw (Girl) en Sportman van het jaar uit, benevens de Trofee voor sportverdienste,  waarvoor er  dit jaar  drie genomineerden waren nl. Dassen Stevens voor Hapkido, het danspaar Michel Heggen en Tonny Nijssen en de landelijke kampioen veteranen tafeltennis voor 60-65 jarigen, Joseph Croux. Deze laatste verkreeg de trofee voor sportverdienste.
 

De sportploeg van het jaar viel dit jaar toe aan Dream Team Gellik die genomineerd was samen met Sparvoc- en Atletiekclub Atla Lanaken.

Voor sportgirl van het jaar werden genomineerd,

Cloë Ruette met de palmares Limburgs Kampioen interclub meisjes 9 jaar, Zilver Limburgs kampioen enkel meisjes 10 jaar en zilver Limburgs kampioenschap jongens 9 jaar.

Salamone Rilona met het palmares Solo baton, solo 2 baton, dolo dance en duo twirling. Belgisch kampioen, solo baton, solo baton 2, solo dance twirling. Zilver  Nationaal kampioenschap team twirling junior.

Stegen Femke, Limburgs kampioenschap team twirling junior.

Frances Jacobs, Goud Interland Zweden-België, Brons Belgisch kampioenschap, 11^e Europees kampioenschap team. 45^e Europees kampioenschap individueel, zilver gymfinale balk.

Uit deze ‘girls’ werd Salomone Rilona uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar.

Bij de sportman van het jaar waren maar twee genomineerden nl.

Hermans Kenny (Atletiek) met het volgende palmares, Kampioen 1^e landelijke seniors. Limburgs kampioen hinkstap seniors. Vlaams kampioenschap hinkstap Seniors. Zilver Limburgs kampioenschap indoor verspringen & hinkstap, Indoor universitairen hinkstap.

En Robin Thijssen (motorcross), Limburgs kamioen Motorcross. Kampioen van België VBM. F.A.M. Kampioenschap van België, Winnaar Paastrofee.

Sportman van het jaar werd Hermans Kenny.

Er werd nog een tijdje nagepraat tijdens de aansluitend receptie.

Tijdens de huldiging van de jubilarissen door de Sportraad, die dit jaar doorging in de Raadzaal van de gemeente, werd de overleden voorzitter van Sparvoc postuum gehuldigd.

Mag ik even uw aandacht voor de huldiging van volgend persoon” ?. Zo begon de lieftallige Natasha Pernet, een bloemlezing over de -dit werkjaar overleden- voorzitter Bruno Mouchaers, van volleyclub Sparvoc, tijdens de jaarlijks weerkerende huldiging door de Sportraad, van de jubilerende bestuursvrijwilligers en clubs in de sport over geheel groot Lanaken.

De clubmanager, Johan Ghijselinck, van Sparvoc Lanaken, heeft dit jaar Bruno Mouchaers voorgedragen om hem voor zijn  10 jaar dienstbetoon, postuum te huldigen, en motiveerde dit verzoek.

Mag ik zo vrij zijn u dit even voor te lezen”vervolgt Natascha, waarna je een speld kon horen vallen in de Raadzaal van de gemeente.

Bruno bouwde 10 jaar lang aan de club, onder het motto, “wie de jeugd heeft, heeft de toekomst”, werden alle middelen ingezet , op jeugdwerking. Sparvoc diende terug van onderen uit te groeien. Bruno bouwde de trainersgroep uit en zocht gemotiveerde mensen om, samen met hem, de kar te trekken

In beide zaken slaagde Bruno. De club groeide verder uit en bloeide weer op.Van 90 leden groeide Sparvoc Lanaken, naar meer dan 200 leden.

Ook de sportieve resultaten –gevolg van de gekozen richting- keerden weer. In Limburg werd weer rekening gehouden met SparvocLanaken.

Sparvoc werd onder leiding van Bruno,  dan ook weer een familieclub, wat ze steeds wilde zijn. “Ja,  dat is altijd de kracht geweest van onze voorzitter, Hoger, Verder en Beter. Zijn perfectionisme en gedrevenheid stuwen Sparvoc verder”.

Het 50 jarig jubileum in 2012 zou een hoogtepunt in het bestaan van Sparvoc moeten worden. Bruno wilde hier een echt feestjaar van maken en ervoor zorgen dat Sparvoc de titel ‘Koninklijke Club’ met ere zou dragen.

Helaas in het jaar van zijn 10e jubileum moest Sparvoc Lanaken door zijn  plots en onverwacht overlijden,  afscheid nemen van Bruno.

“Sparvoc zal Bruno héél hard missen en het huidige bestuur zal het beleid, dat Bruno zo mooi uitstippelde, verder zetten”

De club bekroonde Bruno al (eveneens postuum, in januari) tot erevoorzitter.

Het postuum uitreiken van een plaquette voor zijn 10 jarig jubileum, door de gemeente, zou een mooi gebaar zijn voor Bruno’s familie en de hele Sparvoc-familie.

Natascha besloot dan de bloemlezing van Johan Gijselinck met de volgende woorden.

“Met eer huldigen wij dan ook Bruno voor zijn inzet voor het sportgebeuren in Lanaken”.

Danny Mouchaers,  zoon en tegenwoordig voorzitter van Volleybalclub Sparvoc nam de plaquette van zijn overleden vader in ontvangst.

Bruno overleed in december 2009

De andere jubilarissen kunt u bekijken in een album. Klik daarvoor op foto´s nol in de rechterkolom bovenaan. of via deze link http://picasaweb.google.com/nolly49/ 
Opvallend is wel dat we bij de 29 jubilarissen, welgeteld 3 dames aan treffen, de dames Stöcker, Van de Broek en Immerix.
Twee clubs vieren een jubileum, dat zijn LSK Lanaken 40 jaar en KVC AA Rekem 80 jaar.
De langst zittende bestuursleden zijn te vinden bij VC Kesselt. Twee leden met 50 jaar dienst Dhr Swinnen en  Hermans, 45 jaar voor Dhr Kerckhofs en 30 jaar voor Dhr Rondas.
Bij LSK bleek dat twee bestuursleden vanaf het begin zetelen namelijk 40 jaar voor Dhr Liebens en Cielen. 

Op 3 december zullen de Sportvrouw en sportman van het jaar naast de club van het jaar bekend gemaakt worden in het CCL aanvang 19.30h.


Natascha leest de brief van Ghyselinck voor en het werd muisstil in de zaal



Danny Mouchaers en schepen van sport Michel Stevens



Voormalig voorzitter sportraad Lanaken Wahlen en huidig voorzitter Stöcker

Alle jubilarissen in een shot
a